maart 27, 2023 7038 33
Stelt u zich
een eenvoudig diner voor, gemaakt van een aardappel die net uit de grond is
gehaald. U hebt verse boter en verse zure room, gemaakt in de afgelopen week. U
heeft niet veel exotische kruiden, alleen een beetje lokaal gerookte paprika,
wat zeezout en wat zwarte peper. U heeft geen dure friteuses, 947 verschillende
kookvaten of gadgets om het in mooie vormen te snijden, schrijft Daisy
Luther.
U heeft uw aardappel, wat olijfolie, wat aluminiumfolie en uw oven.
U bakt uw vuistgrote aardappel nadat u hem hebt ingesmeerd met geurige,
donkergouden olijfolie (plus een paar extra voor toekomstige maaltijden). U
snijdt hem open, smeert hem in met de verse, gele boter en brengt hem op smaak
met zout, peper en paprikapoeder. Doe er een toefje zure room bij en ga aan
tafel zitten. U heeft hier in totaal ongeveer 50 cent aan uitgegeven, of
misschien heeft u elke hap zelf gekweekt.
De aardappel is mals, vlokkig en aards, subtiel op smaak gebracht met
boter, en vult uw smaakpapillen. De schil is knapperig. De zure room is een
koel en heerlijk contrast. De smaken van de eenvoudige kruiden zijn delicaat en
tegelijkertijd rijk.
Dit is wat er gebeurt als u zegt: “Ik heb een heerlijke, verse aardappel
gegeten boordevol lekkere dingen” in plaats van “Ik heb alleen een aardappel
gegeten”.
Lessen uit anders leven
Zoals velen van u weten, heb ik een tijdje in Europa doorgebracht, en de
dingen zijn hier heel anders. Ik ben hier voor een paar maanden, op tijdelijke
basis, om te schrijven. Maar terwijl ik hier was, denk ik dat we hier enkele
lessen uit kunnen trekken die ons kunnen helpen ons voor te bereiden op de
economische crisis die ons boven het hoofd hangt.
Zoals de meesten van u weten, kreeg Griekenland in 2009 te maken met
zijn eigen economische ineenstorting, die in de loop van de volgende vijf jaar
steeds erger werd. (Ik heb er hier over geschreven.) Het was een
verschrikkelijke tijd, maar geleidelijk aan heeft het land zich enigszins
hersteld. De mensen verdienen echter nog steeds niet genoeg geld om gemakkelijk
te overleven in de economie, de belastingen zijn exorbitant hoog, en de
infrastructuur is zwaar aangetast. Door de economische crisis zijn de dingen
hier minder “geavanceerd” dan in de VS. Er is minder afhankelijkheid van
technologie, een feit dat zowel welkom (minder toezicht) als frustrerend is (je
kunt hier niet alles online doen).
Maar er zijn dingen die we kunnen gebruiken om ons door moeilijke tijden
heen te helpen. Nee, ik zeg niet dat Griekenland “beter” is dan de VS – ik zal
altijd een Amerikaan blijven, hoe ver ik ook zal afdwalen. Ik zeg alleen dat
mensen mensen zijn, waar ter wereld je ook bent. En de manier waarop anderen
zich hebben aangepast, kan ons soms helpen onze weg te vinden.
Mensen hier hebben minder dan mensen in de Verenigde Staten, maar velen
van hen hebben “minder” omgezet in alles wat ze nodig hebben om gezond,
gelukkig en tevreden te zijn.
Lokale economieën
Allereerst zie je veel lokale economieën. Ik ben in Athene, een grote
stad. Als ik zeg “lokaal” bedoel ik mijn buurt. Elke buurt lijkt te zijn
opgebouwd rond verschillende cirkels met een klein park in het midden en
bedrijven eromheen. Vlak bij mij in de straat vind ik allerlei speciaalzaken:
een fruitkraam, een groentekraam, een slagerij, een zuivelwinkel, een bakkerij
(voor brood en hartige producten), een banketbakkerij (voor desserts), en een
winkel die zich richt op gedroogde producten zoals bonen, pasta, rijst en
kruiden.
De mensen die de winkels runnen zijn nogal trots op de herkomst van het
voedsel dat zij verkopen. Eén man vertelt me over de boerderij van zijn oom,
waar zijn groenten worden verbouwd. “Mijn oom verbouwt dingen; hij raakt elke
plant zelf aan,” vertrouwt hij me toe. Elke verkoper wil u laten weten waarom
zijn product zoveel beter is dan al het andere dat u kunt vinden. Er zit een
zekere trots in, en alles wat u koopt is van de allerhoogste kwaliteit. Na een
paar weken van terugkeren naar dezelfde winkels en het zien van dezelfde
mensen, begin je een relatie en een verstandhouding op te bouwen. Een schare
winkeliers juicht enthousiast mijn pogingen toe om hun taal te leren,
corrigeert me en laat me het woord goed terugzeggen.
Maar dat is niet het enige.
Elke week is er ook zoiets als een laiki, waar boeren uit de
buitengebieden naar de stad komen en hun oranje tenten opzetten om hun huidige
oogst te verkopen. Dit gebeurt overal in de stad, en elke buurt heeft een
andere dag waarop hun laiki plaatsvindt. Ik heb hier heerlijke verse waren
gekocht, en het is absoluut ongelooflijk eten. De prijs is verbluffend. Ik gaf
laatst een muntstuk van twee euro (ongeveer 2,12 dollar) aan een man die achter
een berg verse aardappelen stond en eindigde met bijna meer dan ik naar huis
kon dragen. Ik heb olijfolie gedecanteerd in een container die eruitziet als
een plastic waterfles. Ik heb honing van een boerderij waar tijm wordt
verbouwd. Als het uit de aarde groeit en in het seizoen is, kun je het daar
vinden.
Mensen betalen hier meestal contant omdat de belastingen zo buitensporig
hoog zijn. Ze bouwen relaties op. Ze spotten met de supermarktketens en hun
bleke aanbod in vergelijking met de rijke, verse lekkernijen die je in je
straat kunt krijgen.
Misschien is dit iets waar we allemaal naar op zoek kunnen gaan.
Misschien kunnen we boeren en verkopers vinden die trots zijn op hun aanbod,
omdat ze het van begin tot eind hebben gezien. Misschien kunnen we teruggaan
naar de basis, de dingen die niet uit pakjes komen, en kopen van mensen, niet
van bedrijven.
Zuinigheid als levenswijze
Sinds de ineenstorting (en misschien al eerder, ik ben er nooit geweest)
is zuinigheid een manier van leven. Hier heb je niet altijd warm water. Je moet
je waterkoker ongeveer 20 minuten voordat je het nodig hebt aanzetten. Dit
bespaart op elektriciteit omdat je het water maar 20 minuten per dag opwarmt.
Als u voorzichtig bent, blijft er genoeg water in de tank om af te wassen en
hebt u de rest van de dag ten minste warm water om uw handen te wassen.
Niemand heeft drogers en in elke straat waar u loopt hangt het wasgoed
aan lijnen als vlaggen aan de balkons van de appartementen. Er is hier
geen HOA-onzin.
Elk balkon staat vol met wasgoed, tomatenplanten en kruiden. Op de daken staan
zonnepanelen en watertanks. Elektriciteit wordt überhaupt zo min mogelijk
gebruikt.
Een deel daarvan is dat de prijs hier omhoog is geschoten.
Het is allemaal relatief. Ik was aangenaam verrast toen mijn eerste
elektriciteitsrekening slechts 43 euro (46,50 USD) bedroeg, maar als ik maar
800-1000 per maand verdiende, het typische loon voor een Griek, zou dat
behoorlijk rampzalig zijn.
Als u uw waterkoker de hele dag aan zou laten staan of uw verwarming of
airconditioner aan terwijl u naar buiten gaat, zou de plaatselijke bevolking u
aankijken alsof u volledig gek geworden bent.
Kleine pleziertjes
Een van de grootste guilty pleasures hier is koffie drinken. Grieken gaan
buiten zitten in een van de vele cafés en drinken koffie als sociaal gebeuren,
als onderbreking van hun werkdag of als afspraakje. In plaats van 10 dollar te
besteden aan een diner of lunch, of 30 dollar aan een drankje in een bar, is
het sociale uitje hier een latte van 2 dollar. En bovendien is koffie om van te
genieten, zittend op één plek. Je staat niet op en loopt rond met je koffie. Je
rijdt zeker niet door een drive-in om hem te halen. Je zit in een stoel, aan
een tafel, als een beschaafd mens. Het is een hele ceremonie.
Een mooie dag breng je misschien door op een bankje in het park, kijkend
naar je kinderen in een speeltuin of een boek lezend. Er is een park in de
buurt vol sinaasappelbomen. U ruikt de vage geur van citrusvruchten in de
lucht, en overal staan bankjes om van het uitzicht te genieten.
Wandelen is niet alleen vervoer – het is een genot. U loopt waar u kunt,
want a) het verkeer is een nachtmerrie, en b) parkeren is een nachtmerrie. Maar
het is geen tegenzin – er zijn mooie etalages om te bekijken, prachtige balkons
vol bloemen en groenten, mollige zwerfkatten die naar je sissen vanuit lage
takken als de beschermers van de bomen, en de glorieuze bezienswaardigheden van
het oude Athene. Hierdoor zijn de meeste mensen fit en gezond en houden ze er
echt van om buiten te zijn en naar hun bestemming te lopen.
Eenvoud
Dan is er nog de eenvoud. De maaltijd die ik hierboven beschreef is vrij
eenvoudig, maar de versheid van de ingrediënten maakte hem heerlijk. Ik heb
geen keukengadgets, weinig kruiden en slechts een koekenpan en een bakplaat.
Dat is heel wat anders dan mijn goed uitgeruste keuken in North Carolina. Maar
de maaltijden die ik hier maak zijn hartig en decadent omdat elk onderdeel zo
vers mogelijk is.
Een andere veel voorkomende maaltijd hier is fascia gigantes, wat
vertaald “reuzenbonen” betekent. Je vindt ze op bijna elke menukaart van een
restaurant waar thuis gekookt wordt door Yiayia (oma) en het is een vaak
voorkomend hoofdgerecht in de thuiskeuken. Dit zijn gewoon grote witte boterbonen
gekookt in tomatensaus. De saus bevat grove tomaten, goede olijfolie, knoflook,
ui, selderij en wortelen en wordt op smaak gebracht met oregano, tijm, laurier
en een heel klein beetje kaneel. Het kookt de hele dag tot de bonen zacht zijn
en het wordt geserveerd met vers, knapperig brood gedoopt in meer olijfolie of
ingesmeerd met verse boter. (Hier is een recept dat aardig in de buurt komt van
wat ik heb gegeten).
De maaltijden thuis zijn over het algemeen heel eenvoudig, maar er is
veel aandacht voor detail en de best mogelijke ingrediënten.
Het leven hier is geen eindeloos Netflix of televisie kijken. Mensen
zitten buiten en genieten van het weer. Ze praten met hun buren. Ze gaan koffie
drinken (zoals hierboven vermeld) en de vele parken en groenzones getuigen van
hun liefde voor de natuur. Ik vind het heerlijk om in een park te zitten en een
boek te lezen terwijl de lentezon door de olijfbomen boven mij schittert.
Ik zie zelden mensen ruziën over politiek of schreeuwen over iets anders
dan de (stomme) manier waarop een ander rijdt, en het is allemaal binnen een
paar seconden vergeten, zonder harde gevoelens. Mensen kijken naar de vogels in
hun tuinen, en bijna iedereen geeft de zwerfkatten te eten en water op de warme
zomerdagen.
Geen enkele plek is perfect, maar onze houding is alles.
Nu klinkt dit misschien als een ode aan Athene, en dat is het in zekere
zin ook. Maar de dingen die ik hier zie, hoeven niet uniek te zijn voor een
ander deel van de wereld. We zouden ons allemaal kunnen richten op de perfectie
van die ideale donkerrode aardbei of de tederheid van de bonen in onze soep, of
de frisse geur van de planten om ons heen als we door een natuurgebied dwalen
en proberen de verschillende geuren te herkennen en toe te passen op de juiste
flora.
We kunnen ons richten op wat we wel hebben in plaats van op wat we niet
hebben. We kunnen stilstaan bij de wereld om ons heen en ervan genieten. We
kunnen contact leggen met andere mensen en gemeenschappelijke dingen vinden en
een reden om samen te lachen.
Ik ben niet naïef. Ik weet dat we in de Verenigde Staten te kampen
hebben met diepe problemen en kloven die onmogelijk te overbruggen lijken. Maar
als we in onze eigen omgeving beginnen met het bouwen van die bruggen en het
vinden van een gemeenschappelijke basis, kan dat zich misschien verspreiden.
Misschien kunnen we onze eigen kleine hoekjes van de wereld beter maken door ze
gewoon te waarderen. Het kan moeite kosten omdat we gewend zijn zoveel meer te
hebben, maar een bewuste poging om het te proberen, om elk heerlijk, luxe,
decadent detail van een met boter besprenkeld stuk vers brood in ons op te
nemen, zal van dat brood het feest der koningen maken.
Terwijl wij onze levensstijl terugschroeven om deze economische chaos te
beheersen, kunnen we een paar aantekeningen maken uit de manier waarop anderen
dat hebben gedaan. We kunnen van hen leren, en we kunnen de dingen die we
overhouden omarmen. Wie weet? Het zou kunnen blijken dat uw leven daadwerkelijk
beter wordt zodra u uit het hectische hamsterwiel stapt.
Minder hebben hoeft niet slecht te zijn. Met de juiste waardering en
aandacht voor details kan minder op magische wijze alles worden wat u nodig
hebt.
Copyright © 2023 vertaling door Frontnieuws.
https://www.frontnieuws.com/hoe-u-minder-verandert-in-alles-wat-u-nodig-hebt/
