De machthebbers blijven hetzelfde toneelstukje uit hun psyop playbook gebruiken. En waarom? Omdat het keer op keer werkt.
februari 28, 2023
2437
De memo is verstuurd. De marionettenmeesters van de globalistische
elite-coalitie planten de zaadjes voor het plebs om te accepteren wat komen
gaat: massale tekorten. Sommigen denken misschien dat dit gewoon de machtigen
zijn die vooruitlopen op wat zij waarschijnlijk achten. Maar zoals velen al
lang hebben gewaarschuwd, voorspellen deze poppenspelers dit niet. Ze
produceren het, schrijft JD Rucker.
De pluimvee-industrie in westerse landen wordt gedecimeerd door een vogelgriep die zich anders gedraagt dan enige andere vogelgriep in de geschiedenis. Voedselfabrieken blijven afbranden. Gewassen mislukken. Het is allemaal (of toch grotendeels) gefabriceerd en wordt opzettelijk verspreid om de klimaatverandering de schuld te geven.
Vrijwel alle landen
die geen deel uitmaken van de BRICS+ maken energiekeuzes die ons op de rand van
de afgrond houden zonder ons volledig over de afgrond te duwen. Zo kunnen ze
zich voorbereiden op de grote sprong van de klif als de tijd rijp is. Het is
alsof Nancy Pelosi de State of the Union van Donald Trump een beetje
voorbereidt, zodat wanneer deze klaar is om te gaan, het schoon is voor het
tv-publiek. Ze willen ons doen geloven dat het spontaan is (nogmaals, zodat ze
de klimaatverandering de schuld kunnen geven), ook al is het allemaal met
precisie gepland.
Bijna elke natie in
de wereld is in een of ander stadium van voorbereiding en implementatie van
digitale centrale bankvaluta’s die het werkelijke kapitalisme zullen veranderen
in “belanghebbendenkapitalisme” voordat het wordt omgezet in een wereldwijde
socialistische “oplossing” voor de problemen die zij hebben gecreëerd.
Economische ineenstorting zal worden gebruikt voor economische controle. Als u
de mogelijkheid wilt hebben om te kopen of te verkopen, moet u zich scharen
achter wat zij zeggen.
Als dit alles te
nauw verbonden is om toeval te zijn, dan is dat omdat het deel uitmaakt van hun
machinaties. Als dit bekend klinkt, komt dat omdat de peetvader van het moderne
globalisme het raamwerk al decennia geleden heeft uiteengezet.
“Wie de voedselvoorziening beheerst, beheerst de mensen; wie de energie
beheerst, kan hele continenten beheersen; wie het geld beheerst, kan de wereld
beheersen.” – Henry Kissinger
Daarom hoort u
steeds het woord “rantsoenering” in de media en van overheidsfunctionarissen.
Het maakt allemaal deel uit van het plan. Zoals bij elke psyop op lange termijn
is het gemakkelijker om mensen de rantsoenering te laten accepteren en zelfs
omarmen als ze ons laten weten dat het eraan komt door subtiele herhalingen die
langzaam overgaan in een gestaag gedreun. Het oude “Rusland, Rusland, Rusland”
wordt “rantsoen, rantsoen, rantsoen”.
Zoals Graham J.
Noble opmerkte in Liberty
Nation, maakt dit alles deel uit van de “Great Reset”.
In 2020 schreef een team van academici van de Universiteit van Leeds in
het Verenigd Koninkrijk een artikel genaamd “Rationing and Climate Change
Mitigation” waarin, zoals de titel suggereert, wordt betoogd dat het
rantsoeneren van brandstof, voedsel en zelfs kleding een effectieve manier kan
zijn om de koolstofuitstoot te verminderen. De paper werd aanvaard door het
tijdschrift Ethics, Policy and Environment in januari 2023 en gepubliceerd op
19 februari. Het lijkt een vrij extreem voorstel, zelfs van de meest fervente
aanhangers van de cultus van de klimaatverandering-cultus , maar misschien is
het weer een duwtje in de richting van de Grote Reset. In ieder geval is het in
lijn met een strategie die sinds 2020 wordt gepromoot op het World Economic Forum (WEF).
Neil Oliver, de
waarheidsverteller van GB News,
gebruikte de monoloog van deze week om te waarschuwen tegen dit kwade plan.
Video Link: https://youtu.be/mbekLBFgCmQ
Hier is het transcript:
Ze rantsoeneren
tomaten in de supermarkten. Er wordt ons verteld dat het gaat om
bevoorradingsketens, slecht weer en verwarmingsprijzen, maar op dit moment
vermoed ik dat de communicatie meer gaat over het centraal stellen van het
woord “rantsoenering”. Het gaat minder om geloofwaardige voedseltekorten en
meer om ons eraan te laten wennen dat woord te horen.
De rest komt
ongetwijfeld later, als we afgaan op de ervaring. Ik wed dat de
rantsoeneringsapp voor onze smartphones ergens al op een harde schijf staat en
klaar is wanneer wij dat zijn.
Op dit moment is
het meer een vertrouwd proces van psychologische manipulatie. We worden geacht
ons vertrouwd te maken met het algemene idee van voedseltekorten, zodat we goed
voorbereid zijn wanneer de geplande realiteit wordt uitgerold.
We kregen dezelfde behandeling met woorden als “lockdown” en “pandemie”, “mandaat” en “ontkenner”. Rantsoenering is een woord uit de generatie van onze ouders en grootouders, een beetje zoals “oorlog in Europa” en “fascist”, en nu zijn ze weer in de mode. Rantsoenering, vraag ik u, terwijl de stortplaatsen overlopen van het dagelijks weggegooide verse voedsel.
Manipulatie gaat
altijd over een ijzeren hand in een fluwelen handschoen, een zachte, zachte,
pakkende aap. Veel van de berichtgeving in de media doet al jaren denken aan de
Tweede Wereldoorlog en de fabelachtige Blitz-gedachte: “we zitten allemaal in
hetzelfde schuitje”, “we moeten doormodderen”, “we mogen niet mopperen”, “we
moeten ons steentje bijdragen”, “we moeten opkomen voor de democratie”, “we
moeten de vrije wereld verdedigen”, “we moeten offers brengen”, “rustig blijven
en doorgaan”. Iemand moet denken dat we ons gedeisd houden.
Aangezien ik het
“D”-woord, democratie, heb genoemd, laten we even stilstaan bij de vraag of
iemand van ons de kans heeft gehad erover te stemmen, want stemmen is het
onderdeel van de democratie dat we geacht worden het belangrijkst te vinden.
Herinnert u zich
dat we ooit gestemd hebben om de regering de macht te geven ons in onze huizen
op te sluiten, de scholen van onze kinderen, onze cafés en restaurants, winkels
en bedrijven te sluiten, ons te vertellen wie we mogen bezoeken of in ons huis
mogen hebben, of we mogen wandelen of reizen in ons eigen land, laat staan over
de grens? Herinnert u zich nog dat we gestemd hebben om werkgevers de
bevoegdheid te geven medische behandelingen voor te schrijven aan hun
werknemers?
En nu we het toch
over propaganda hebben: wie heeft ons wijsgemaakt dat het in orde is om gezonde
medeburgers te demoniseren en te marginaliseren, alleen omdat ze misschien een
onzichtbare ziekte hebben?
Als u zich niet
kunt herinneren of u al dan niet werd uitgenodigd voor een gesprek of debat
over dit alles, komt dat misschien omdat u begrijpelijkerwijs het grootste deel
van de tijd werd afgeleid door het bombardement van door de staat
gesanctioneerde boodschappen door politici en de media.
Of misschien was u
gewoon bang voor de gegarandeerde spot of het verlies van uw baan.
Het zijn niet
alleen wij hier in het Verenigd Koninkrijk die er zo over denken. Ik vraag me
af hoeveel Amerikaanse burgers zich afvragen of zij ervoor hebben gestemd dat
hun regering meer dan 100 miljard dollar naar Oekraïne stuurt in een tijd
waarin miljoenen Amerikanen in grote nood verkeren en zich geen eten of
verwarming kunnen veroorloven.
In plaats van
vragen te stellen, of, zoals in het geval van de belastingbetalende burgers van
East Palestine, Ohio, die bedekt zijn met de neerslag van een vinylchloridewolk
die na een treinontsporing met medeweten van hun eigen verkozen ambtenaren is
ontstoken, kunt u zich afvragen waarom er in hun situatie geen nationale
noodsituatie is, terwijl de vissen in hun rivieren sterven en hun huisdieren in
de velden omkomen, terwijl ze blijkbaar verwachten te worden gekalmeerd door de
aanblik van Joe Biden die duizenden kilometers verderop in Oekraïne voor foto’s
poseert, terwijl luchtaanvalssirenes voor het achtergrondgeluid zorgen en
president Zelensky weer eens opduikt in zijn pas gewassen gevechtstenue.
De afgelopen jaren
heb ik zo vaak bij mezelf gedacht: “Wie denken deze mensen wel dat ze zijn”,
die, eenmaal verkozen, ons allemaal naar een wereldoorlog drijven en onze
natuurlijke vrijheden wegnemen? Wie denken deze mensen te zijn, die zich
gemachtigd voelen om onze vrijheid, ons bestaan als onafhankelijke individuen
te veronachtzamen en hun tijd besteden aan aanstellerij en politiek? Ze prutsen
terwijl Rome in brand staat.
Wie denken deze
mensen te zijn, die schaamteloos ellende creëren en die vervolgens negeren, die
een beleid voeren dat middelen van bestaan, economieën en het welzijn van
miljoenen mensen vernietigt, en die vervolgens werkeloos toezien hoe echte
mensen lijden onder de gevolgen van hun hoogdravende, zelfdienende onzin,
vermomd door propaganda die alleen dient om af te leiden? En bij God, ze moeten
ons afleiden.
Laten we even
stilstaan bij wat de realiteit is – de onbetwistbare realiteit – namelijk dat
we dankzij de bestaande technologie al meer dan genoeg voedsel, energie en al
het andere kunnen produceren, en dat daarom alle vermeende tekorten in het
Westen slechts een bedrieglijke fictie zijn.
Ik zei aan het
begin dat we worden geconfronteerd met rantsoenering en armoede. In dit alles
schuilt een flagrante paradox. Terwijl ons wordt wijsgemaakt dat we het overal
zonder moeten stellen, verdrinken we tegelijkertijd in allerlei overschotten.
We hebben
eeuwenlang betaalbare energie onder onze voeten en toch worden we in een valse
realiteit geduwd waarin steeds minder mensen het zich kunnen veroorloven hun
huizen te verwarmen of hun auto’s en bestelwagens van brandstof te voorzien.
Miljarden ponden voedsel gaan elk jaar naar de vuilnisbelt terwijl ons wordt
verteld dat we eens vertrouwde voedingsmiddelen moeten opgeven.
We doen hetzelfde
met kleding die in sweatshops is gemaakt en een paar keer is gedragen voordat
we ze op dezelfde stortplaatsen dumpen. We verbeteren onze telefoons en andere
technische gadgets en gooien de voorraad van vorig jaar in de vuilnisbak,
waarbij we het lithium en kobalt en de rest van de door kindslaven gedolven
edele metalen uit het oog en het hart verliezen. Binnenkort krijgen we het
bevel om onze gasketels en onze benzine- en dieselauto’s te slopen. Onze
regeringen storten ons belastinggeld in subsidies voor windturbines en
zonnepanelen die over 20 jaar alleen maar meer giftig afval zullen zijn.
Het gaat niet
alleen om consumptiegoederen die we kunnen aanraken. Elke dag worden we
overspoeld met informatie, gegevens en zogenaamd nieuws, maar we zijn steeds
minder in staat om te onderscheiden of en hoeveel daarvan zelfs maar de moeite
waard is om te weten. Zoveel kaf waarin het koren verborgen zit. We verdrinken
in woorden, maar worstelen wanhopig om ook maar één zin te vinden die het lezen
waard is.
In plaats van op
school te worden onderwezen, objectief en zinvol te leren over onze
gemeenschappelijke geschiedenis, erfgoed en cultuur, de wereld te begrijpen en
bij te dragen aan de verbetering ervan, worden onze kinderen maar al te vaak
geïndoctrineerd met propaganda, gedrild met ideologieën die niet gebaseerd zijn
op de inhoud van het karakter van mensen, maar op hun huidskleur en de aard van
hun echte of ingebeelde seksuele voorkeuren.
Een televisieserie
waar honderden, zo niet duizenden mensen een jaar of langer aan hebben gewerkt
– werk dat ooit een gedeelde ervaring was die ons als gemeenschap bij elkaar
hield en maandenlang met elkaar in gesprek hield – wordt in één nacht in één
keer doorgekeken.
Op elke denkbare
manier worden onze dopaminereceptoren – vooral die van onze kinderen – tot
gevoelloosheid gebombardeerd.
Een achtjarige
jongen met een smartphone en een internetverbinding kan zich in een week
vergrijpen aan meer naakte vrouwen in meer posities en hachelijke situaties dan
Genghis Khan in een leven van moorddadige veroveringen heeft gezien.
Een misselijkmakend
overaanbod en overbelasting van alle betrokkenen, en toch rantsoeneren we
voedsel in onze supermarkten? Sorry voor mijn taalgebruik, maar What the Hell?
De rantsoenering
van tomaten is slechts een symptoom van hoe corrupt en krom onze
voedselindustrie is geworden, overgeleverd aan de genade van hebzuchtige
bedrijven die alleen maar uit zijn op de winst van enkelen ten koste van het
welzijn van velen. Laat ik benadrukken dat dit alles niet de schuld is van de
boeren – boeren die zich bevinden in een door de overheid gecreëerd doolhof van
voorschriften en belemmeringen die hen verhinderen gezond voedsel te produceren
voor een gezonde bevolking.
De EU-verordeningen
staan toe dat de witte vloeistof die ontstaat bij de verwerking van amandelen
en haver “melk” wordt genoemd. In brood en honderden andere voedingsmiddelen
mogen gemalen krekels zitten.
Industrieel
verwerkte groenten worden kip, vis en gehakt genoemd. Uit zonnebloemen en
koolzaad wordt olie gewonnen, die ranzig en giftig is en wordt verkocht in
voedsel, saladedressings en als ingrediënt in zeeppoeder om hardnekkige vlekken
op kleding te verwijderen. Het zit ook in babyvoeding.
Zoals u wellicht
hebt gemerkt, zijn tomaten in het Verenigd Koninkrijk in februari niet in het
seizoen. Waarom zouden ze dat wel zijn? Waarom concentreren we ons niet op
voedingsmiddelen die in het seizoen zijn, lokaal worden geproduceerd en goed
voor ons zijn, en leren we de mensen hoe ze die moeten bereiden?
Ik reis elke week
een flink stuk door dit land tussen mijn huis in Schotland en deze studio in
Londen. Afgezien van een enkele bebouwde kom bestaat het grootste deel van het
landschap uit groene velden. Waarom maken we niet optimaal gebruik van de
vruchtbare grond waar we mee gezegend zijn, in plaats van pontificaal een derde
ervan terug te geven aan de bevers?
Waarom betalen we
boeren om hun bedrijf te sluiten en hun land te verkopen aan transnationale
bedrijven voor God weet wat voor doeleinden? Waarom gebruiken vliegtuigen en
schepen brandstof om avocado’s duizenden kilometers over de wereld te vervoeren
vanuit plaatsen waar de massale teelt van dit product catastrofale schade
toebrengt aan de plaatselijke watervoorraden?
Wat is volgens u
het antwoord op deze vragen? Zijn onze staatshoofden zo onervaren, zo onwetend
over de praktische realiteit van de wereld, dat zij eenvoudigweg niet weten hoe
zij het land moeten besturen ten behoeve van de mensen die zij geacht worden te
dienen?
Of dienen zij
bewust niet de mensen waarvoor zij gekozen zijn, maar transnationale
ondernemingen, de markten en de Bank voor Internationale Betalingen? Wat is
volgens u het juiste?
Of is het nog
eenvoudiger en deprimerender? Zijn onze politici er gewoon van overtuigd dat
afleiding het enige spel is dat ze moeten spelen?
Moeten we gewoon
gevoed worden met een dieet van propaganda en regelrechte leugens over
gezondheid, voeding, klimaat, oorlog, biologie en ras … tot we zo onwel,
verward, uitgeput en angstig zijn dat we het niet merken wanneer ze elke
laatste cent uit onze zakken halen en ons opsluiten in een digitaal getto dat
24 uur per dag bewaakt wordt door camera’s en afluisterapparatuur waarvoor we
veel geld betalen om ze in onze eigen zakken te dragen? En ze rantsoeneren
tomaten.
Het punt is dit: De
wereld is ontspoord. Geen wonder dat alles draait om afleiding – want afleiding
is alles wat ze hebben. Hebzucht en ongebreidelde macht hebben ons naar de
enige bestemming gebracht die ooit in zicht was. En dat is hier en nu.
Ze zullen de
puinhoop niet oplossen, omdat de puinhoop hen goed uitkomt. Ik heb niet alle
antwoorden – maar ik weet wel dat de oplossing begint met het niet meer willen
horen van hun onzin. Het probleem is niet de tomaten die ze rantsoeneren. Het
probleem is het overschot aan leugens dat ze blijven verkopen. Stop met ze te
kopen.
Copyright © 2023 vertaling door Frontnieuws.
