december 12, 2022 985 5
Momenteel worden rampenkapitalisme en crisis narratieven gebruikt om de
stemming onder de bevolking te manipuleren en een reeks onsmakelijke
beleidsmaatregelen door te drukken die anders onvoldoende politieke steun
zouden krijgen, schrijft Colin
Todhunter.
Dit beleid wordt bevorderd door rijke belanghebbenden die miljarden dollars kunnen verdienen aan wat wordt voorgesteld. Zij streven naar volledige controle over voedsel en de manier waarop het wordt geproduceerd. Hun visie is gekoppeld aan een bredere agenda die gericht is op het vormgeven van hoe de mensheid leeft, denkt en handelt.
Gedurende een groot
deel van 2022 hebben protesten van Nederlandse boeren de krantenkoppen gehaald.
Plannen om de stikstofproductie in Nederland tegen 2030 met de helft te
verminderen, hebben tot massale protesten geleid. De regering heeft het over de
noodzaak om af te stappen van dierlijke landbouw en de klimaatbeïnvloedende
emissies daarvan.
Deze
‘voedseltransitie’ gaat vaak hand in hand met de promotie van
‘precisie’-landbouw, genetische manipulatie, minder boeren en boerderijen en
synthetisch voedsel uit laboratoria. Deze overgang wordt verkocht onder de
noemer “klimaatvriendelijk” en sluit aan bij het narratief van de
“klimaatnoodtoestand”.
Actievoerder Willem
Engel beweert dat de Nederlandse regering er niet op uit is om boeren om
milieuredenen uit het landschap te verwijderen. In plaats daarvan gaat het om
de bouw van Tristate City, een megalopolis met een bevolking van ongeveer 45
miljoen die zich uitstrekt tot delen van Duitsland en België.
Engel suggereert
dat de “stikstofcrisis” wordt gemanipuleerd om beleid door te drukken dat zal
leiden tot een nieuwe vormgeving van het landschap van het land. Hij stelt dat
de grootste stikstofuitstoter in Nederland niet de landbouw is, maar de
industrie. Grond die momenteel door landbouwbedrijven wordt gebruikt, is echter
van strategisch belang voor industrie en woningbouw.
Het
tristatenconcept is gebaseerd op een reusachtige verenigde “groene” stedelijke
regio die door “slimme” technologieën met elkaar verbonden is en die economisch
kan concurreren met de enorme metropolen die we in Azië zien, vooral in China.
De Nederlandse
regering heeft onlangs plannen aangekondigd om tot 3.000 landbouwbedrijven uit
te kopen in een poging te voldoen aan controversiële doelstellingen om de
afspoeling van synthetische stikstofmeststoffen te verminderen. Volgens
Christianne van der Wal, minister van Stikstof, krijgen boeren meer dan 100%
van de waarde van hun bedrijf aangeboden. Maar er zijn plannen om in 2023
opkoopacties af te dwingen als vrijwillige maatregelen mislukken.
Ze gaan ons uithongeren en doodvriezen
Is wat we in
Nederland zien gebeuren de eerste stap in een poging om het publiek te laten
instemmen met genetisch gemodificeerde gewassen, in laboratoria ontwikkeld
“voedsel” en 90 procent van de mensheid die in megasteden wordt gepropt?
En is het toeval
dat de volgende ecomodernistische toekomstvisie in het Nederlands verschijnt op
het in Nederland gevestigde RePlanet.nl?
Er staat dat er in
2100 tien miljard mensen op aarde zullen zijn:
Meer dan 90 procent
daarvan woont en werkt in de stad, tegen 50 procent in 2000. Rond de stad staan
grote boerderijen vol genetisch gemodificeerde gewassen die een vier keer zo
hoge opbrengst halen als aan het begin van de 21e eeuw.”
Er staat ook dat
voorbij de landbouwgrond de natuur begint, die nu het grootste deel van het
oppervlak van onze planeet inneemt. Was in 2000 de helft van het aardoppervlak
nog in gebruik door de mens, in 2100 is dat nog maar een kwart. De rest is
teruggegeven aan de natuur, de biodiversiteit en de CO2-uitstoot zijn terug op
het niveau van voor 1850 en bijna niemand leeft meer in extreme armoede.
Dus, daar heb je
het. Verdrijf boeren uit de landbouw, pak hun land af voor verstedelijking en
rewilding, en we zullen allemaal nog lang en gelukkig leven op genetisch
gemanipuleerde gewassen en synthetisch voedsel dat in gigantische vaten wordt
gemaakt. In dit techno make belief land is niemand arm en is iedereen gevoed.
Een technocratische
visie waarin de wurggreep van de huidige voedselconglomeraten intact blijft en
verder wordt verankerd, en de politiek wordt gereduceerd tot beslissingen over
hoe het systeem het best kan worden aangepast voor optimale winst.
In deze toekomst
zullen digitale platforms alles controleren, het brein van de economie.
E-commerce platforms zullen permanent worden ingebed zodra kunstmatige
intelligentie (AI) en algoritmen plannen en bepalen wat wordt geproduceerd en
hoe het wordt geproduceerd en gedistribueerd.
Wij zullen worden
gereduceerd tot weinig meer dan lijfeigenschap terwijl een handvol digitaal
werkende megaconcerns alles controleren. Bayer, Corteva, Syngenta, Cargill en
dergelijke zullen samenwerken met Microsoft, Google en de grote tech-reuzen om
AI-gestuurde boerderijen zonder landbouw en e-commerce retail, gedomineerd door
Amazon en Walmart, mogelijk te maken. Een kartel van eigenaren van gegevens,
leveranciers van eigen inputs en detailhandelsconcerns in de hoogste regionen
van de economie, die giftig industrieel (nep)voedsel verkopen.
En wat met gekozen vertegenwoordigers
(als die nog bestaan in deze dystopische visie)? Hun rol zal zeer beperkt zijn
tot technocratische toezichthouders op deze platforms.
Dit is waar de in
elkaar grijpende hegemoniale klasse, gestuurd door mensen als de Gates
Foundation, Big (Agri)Tech, Big (digital) Finance, Big Pharma en
“milieuactivisten” als journalist George Monbiot die deze visie uitdragen, ons
naartoe willen brengen.
En zij zullen u
vertellen dat dit voor uw eigen bestwil is – om honger en hongersnood te
voorkomen en ervoor te zorgen dat de wilde dieren worden beschermd, de planeet
wordt “gered”, zoönotische pandemieën worden voorkomen of dat een ander
doemscenario wordt vermeden.
Het huidige voedselsysteem
verkeert in een crisis. Maar veel van de problemen zijn veroorzaakt door
dezelfde bedrijfsbelangen die achter het bovenstaande zitten. Zij zijn
verantwoordelijk voor een inherent onrechtvaardig voedselregime dat wordt
aangedreven door het beleid van de Wereldbank, de WTO en het IMF, dat namens
hen handelt.
Deze bedrijven zijn
verantwoordelijk voor de aantasting van de bodem, het wegvloeien van kunstmest
in de waterlopen, de verdrijving van de plattelandsbevolking en de toe-eigening
van land, de vlucht naar overbevolkte steden en de proletarisering (voormalige
onafhankelijke producenten gereduceerd tot loonarbeid/werkloosheid), de massale
afname van het aantal vogels en insecten, minder gevarieerde voedingspatronen,
een spiraalvormige volksgezondheidscrisis als gevolg van chemisch-intensieve
landbouw, enzovoort.
En toch, ondanks de
enorme problemen die dit landbouwmodel veroorzaakt, is het een ongemakkelijke
waarheid dat het (low input/low energy) boerenvoedselweb – en niet de
industriële landbouw – nog steeds het grootste deel van de wereld voedt,
ook al slokt het industriële model enorme hoeveelheden subsidies en middelen
op.
De aanhangers van
de ecomodernistische visie gebruiken oprechte bezorgdheid over het milieu om
een agenda door te drukken. Maar waar begint echt milieudenken?
Het begint niet met
gekochte democratie (zie het artikel How big
business gets control over our food) of staatsdwang (zie
WikiLeaks: WikiLeaks:
US targets EU over GM crops) om genetisch gemodificeerde
gewassen en voedsel op de markt te krijgen.
Het begint niet met
“precisie”-landbouw waarin genbewerking en dergelijke gelijk staat aan het
gebruik van een botte
bijl en genoomvandalisme is (volgens Harvard-professor
George Church).
En het begint en
eindigt niet met genetisch gemanipuleerde gewassen die hun
beloften niet hebben waargemaakt en chemisch overgoten
planten die worden gebruikt als “voer” voor energieverslindende vaten die
materie tot voedsel maken.
Evenmin begint en
eindigt het met de Wereldbank/IMF die schulden gebruiken (zie het artikel Modi’s Farm Produce Act Was
Authored Thirty Years Ago) om afhankelijkheid af te dwingen,
bevolkingsgroepen te verplaatsen, mensen in dicht opeengepakte hoogbouw te
duwen en de mensheid te ontdoen van haar inherente band met het land.
Veel van de
bovengenoemde problemen zouden op lange termijn kunnen worden opgelost door
prioriteit te geven aan voedsel- en zaadsoevereiniteit, lokale productie en
lokale economieën en agro-ecologische landbouw. Maar dat interesseert Bayer,
Microsoft, Cargill en dergelijke niet, want dat past allemaal niet in hun
bedrijfsmodel.
In plaats van
boeren uit de landbouw te dwingen, zou de Nederlandse regering hen kunnen
aanmoedigen om anders te gaan boeren.
Maar dat vereist
een andere mentaliteit dan die waarin boeren en landbouw als een probleem
worden afgeschilderd om een agenda door te drukken die gebaseerd is op een
sprookjesachtige techno-utopische toekomstvisie.
Het geglobaliseerde
systeem van voedselproductie dat gebaseerd is op een geïndustrialiseerd,
high-input, chemisch en bedrijfsafhankelijk model, ondersteund door
geopolitieke belangen, is het echte probleem.
Hans Herren,
laureaat van de Wereldvoedselprijs, zegt:
“We moeten de gevestigde belangen die de transformatie blokkeren met de
ongegronde argumenten van “de wereld heeft meer voedsel nodig” opzij schuiven
en beleid ontwerpen en uitvoeren dat toekomstgericht is… We hebben allemaal het
nodige wetenschappelijke en praktische bewijs dat de agro-ecologische aanpak
van voedsel- en voedingszekerheid succesvol werkt.”
Dit beleid zou
gelokaliseerde, democratische voedselsystemen en een concept van
voedselsoevereiniteit vergemakkelijken, gebaseerd op optimale zelfvoorziening,
agro-ecologische beginselen, het recht op cultureel passend voedsel en lokaal
(gemeenschappelijk) eigendom en beheer van gemeenschappelijke hulpbronnen, niet
in de laatste plaats grond, water, bodem en zaden.
Want als we het
hebben over voedsel en landbouw, is dat waar echt milieubewustzijn begint.
Copyright © 2022 vertaling door Frontnieuws.
https://www.frontnieuws.com/nederland-sjabloon-voor-de-brave-new-world-van-het-ecomodernisme/
