januari 3, 2024 824 2
– Dr. Gary
Null [uit Cancer – Step Outside the Box door Ty M. Bollinger ] – 2006
Zoals jullie weten ben ik geïnteresseerd geraakt in kanker en haar eeuw van corruptie, schrijft Unbekoming.
De kankerindustrie is geweldig corrupt en heeft het onderdrukken van
NSE-behandelingen (Noodzakelijk, Veilig en Effectief) tot kunst verheven.
De aanleiding voor dit artikel is een lezing over aspirine en kanker die
ik onlangs tegenkwam (hieronder samengevat). Ik vond het de moeite waard om uit
te vergroten.
Ik besloot het te combineren met een hoofdstuk uit Ty Bollinger’s boek
Cancer – Step Outside the Box, dat een goede korte en scherpe opleiding is over
de verrotte geschiedenis van de door de oligarchie gecontroleerde Amerikaanse
kankergeneeskunde die het Imperium naar de wereld heeft geëxporteerd. Het is
ondoorgrondelijk smerig.
Laten we eerst wat tijd doorbrengen met Bollinger…
Kanker – Stap buiten de doos
Hoofdstuk 1
De kankerindustrie – Zet je schrap
Wat je nu gaat lezen zal waarschijnlijk alles wat je sinds je geboorte
hebt gehoord in twijfel trekken. Vanaf de wieg is ons geleerd om blindelings
alles te geloven wat we in de krant en op internet lezen, wat we op de radio
horen en wat we op tv zien. Het resultaat is dat Amerika vol zit met “sheeple”
(mensen die zachtmoedig zijn als schapen, gemakkelijk over te halen zijn,
intellectueel afhankelijk zijn en de neiging hebben om de massa te volgen).
In dit boek ga ik je vragen om buiten “the box” te stappen en echt voor
jezelf te denken. Ik ga je vragen om voorbij de “no way” factor te komen die de
meeste mensen in Amerika hebben. Tanya Harter Pierce, auteur van Outsmart Your
Cancer, noemt dit de “ongelooffactor”. Toen ik bijna tien jaar geleden voor het
eerst over succesvolle alternatieve kankerbehandelingen begon te leren en deze
kennis met anderen deelde, was de algemene reactie “NO WAY!”.
De factor “onmogelijk” is gebaseerd op het misverstand dat als alternatieve
kankerbehandelingen echt zouden werken, oncologen overal nog steeds
conventionele behandelingen zouden gebruiken. Wat de meesten van ons zich niet
realiseren is dat de meeste oncologen ook lijden aan de “nee-tenzij” factor,
omdat ze geloven dat als alternatieve kankerbehandelingen effectief zouden
zijn, het gewoon “onmogelijk” is dat ze zouden zijn afgestudeerd aan de
medische faculteit zonder erover gehoord te hebben. Helaas worden medische
opleidingen grotendeels gefinancierd door grote farmaceutische bedrijven die
een gevestigd belang hebben in conventionele behandelingen, omdat het
belangrijkste doel van alle beursgenoteerde bedrijven (inclusief farmaceutische
bedrijven) het vergroten van de winst voor aandeelhouders is.
De informatie in dit boek zal je waarschijnlijk choqueren. Soms zal je
natuurlijke reactie scepticisme, twijfel en ongeloof zijn. Ik begrijp deze
reacties volledig, want ik heb ze zelf ook gehad. We zijn allemaal
gehersenspoeld om zo te reageren. Uit een recent onderzoek van Johns Hopkins is
gebleken dat televisie hersenschade veroorzaakt en een onvermogen om kritisch
te denken, dus degenen onder ons die aan de televisie gekluisterd zijn
opgegroeid, moeten deze hersenspoeling overwinnen om onze geest te bevrijden.
Als je in staat bent om een paar uur buiten “the box” te stappen terwijl je dit
boek leest, weet ik zeker dat je blij zult zijn dat je dat gedaan hebt. Het kan
zelfs je leven of dat van een geliefde redden!
Samenzwering en de kankerindustrie
Zoals het gezegde luidt: “Het is niet omdat je paranoïde bent dat ze er
niet op uit zijn om je te pakken”. De waarheid is dat er veel
samenzweringstheorieën bestaan en dat er net zoveel websites op het internet
zijn om ze te ontkrachten. Sommige van deze samenzweringstheorieën zijn onzin,
sommige zijn plausibel en sommige zijn waarschijnlijk de waarheid. Mensen, voor
zover ik kan zien is de “kankersamenzwering” springlevend.
Maar dit is niets nieuws. In de inleiding van zijn boek The Healing of
Cancer laat Barry Lynes zien dat deze samenzwering al meer dan een halve eeuw
bestaat: “In 1953 rapporteerde een onderzoek van de Amerikaanse Senaat dat er
een samenzwering bestond om effectieve kankerbehandelingen te onderdrukken. De
senator die de leiding had over het onderzoek stierf toevallig. Het onderzoek
werd stopgezet. Het was noch de eerste noch de laatste van een aantal vreemde
sterfgevallen waarbij mensen betrokken waren die in posities zaten om schade
toe te brengen aan diegenen die het kankerprogramma van de natie runden.”
Mr. Lynes vervolgt: “Gedurende vele jaren coördineerden de American
Medical Association (AMA) en de American Cancer Society (ACS) hun ‘hit’ lijsten
van innovatieve kankeronderzoekers die in de ban gedaan moesten worden.” Hij
citeert een onderzoeksjournalist die verwees naar de AMA en de ACS als een
“netwerk van burgerwachten die klaarstaan om iedereen aan te vallen die een
kankertherapie promoot die indruist tegen hun substantiële vooroordelen en
winsten.”
Vroeger geloofde ik dat de “kankersamenzwering” een onbedoeld resultaat
was van de liefde voor geld en dat er echt geen kwade bedoelingen aan ten
grondslag lagen. Maar door verhalen zoals de twee die nu volgen, heroverweeg ik
mijn standpunt over dit onderwerp.
In 1931 infecteerde Cornelius Rhoads, een patholoog van het Rockefeller
Institute for Medical Research, opzettelijk menselijke proefpersonen in Puerto
Rico met kankercellen en dertien van hen stierven. Ondanks het feit dat Rhoads
een schriftelijke getuigenis aflegde waarin hij verklaarde dat hij vond dat
alle Puerto Ricanen gedood moesten worden, richtte hij later de U.S. Army
Biological Warfare faciliteiten op in Maryland, Utah en Panama en werd hij
benoemd tot lid van de U.S. Atomic Energy Commission, waar hij begon met een
serie experimenten met blootstelling aan straling op Amerikaanse soldaten en
patiënten in burgerziekenhuizen.
In 1963 voerde Chester M. Southam (die in 1952 gevangenen in de Ohio
State Gevangenis injecteerde met levende kankercellen) dezelfde procedure uit
op tweeëntwintig seniele, Afro-Amerikaanse vrouwelijke patiënten in het
Brooklyn Jewish Chronic Disease Hospital om hun immunologische respons te
bekijken. Hij vertelde de patiënten dat ze “enkele cellen” kregen, maar liet
gemakshalve achterwege dat het om kankercellen ging. Ironisch genoeg werd
Southam uiteindelijk voorzitter van de American Association for Cancer
Research!
Houd er rekening mee dat het bovenstaande niet op zichzelf staat. Er
zijn nog honderden andere soortgelijke verhalen uit de afgelopen eeuw. Betekent
dit noodzakelijkerwijs dat alle mensen die werkzaam zijn in de medische wereld
en het kankeronderzoek deelnemen aan menselijke experimenten of bewust deel
uitmaken van een samenzwering om een geneesmiddel tegen kanker tegen te houden?
Natuurlijk niet. Dat idee is ronduit absurd. De meeste artsen, verpleegkundigen
en gezondheidswerkers geven echt om mensen en doen wat ze oprecht geloven dat
het beste is voor hun patiënten. Het is zelfs zo dat bijna iedereen (ook
medische professionals) geraakt is door kanker.
In zijn audiocassette “The Politics of Cancer” uit 1975 legt G. Edward
Griffin uit “laten we eerlijk zijn, deze mensen sterven aan kanker zoals
iedereen… het is duidelijk dat deze mensen niet bewust een controle [genezing]
voor kanker tegenhouden. Het betekent echter wel dat het medische monopolie van
het [farmaceutisch-chemische] kartel een klimaat van vooringenomenheid heeft
gecreëerd in ons onderwijssysteem, waarin de wetenschappelijke waarheid vaak
wordt opgeofferd aan gevestigde belangen… als het geld afkomstig is van
farmaceutische bedrijven, of indirect van farmaceutische bedrijven, gaat de
impuls in de richting van geneesmiddelenonderzoek. Dat betekent niet dat iemand
op de fluit heeft geblazen en heeft gezegd ‘hé, doe geen onderzoek naar
voeding! Het betekent alleen dat niemand onderzoek naar voeding financiert. Het
is dus een vooroordeel waarbij de wetenschappelijke waarheid vaak wordt
verdoezeld door gevestigde belangen.”
In dit boek, Cancer-Step Outside the Box, zul je leren dat de “keizers”
die zich voordoen als medische “experts” met betrekking tot de behandeling van
kanker geen kleren aan hebben!!! Ik zal aantonen dat er de afgelopen eeuw een
samenzwering is geweest om het volgende te doen:
·
Alternatieve kankerbehandelingen te onderdrukken en
diegenen te vervolgen die dergelijke behandelingen voorstaan
·
Hersenspoelen van het publiek om te geloven dat chemotherapie, bestraling en
chirurgie (de “Big 3”) de enige haalbare opties zijn om kanker te behandelen
·
Adverteren en verkopen van de “Big 3”, omdat het doel van de
“Kankerindustrie” is om geld te verdienen.
Laat ik eerst wat basisterminologie, bijnamen en jargon definiëren. De
“Big Medicine” bestaat uit het National Cancer Institute (NCI), de American
Cancer Society (ACS) en de American Medical Association (AMA). De ACS en het
NCI kunnen worden gezien als de cheerleaders van de farmaceutische giganten,
hier “Big Pharma” genoemd, terwijl de AMA niets meer is dan de vakbond van artsen.
Het netwerk van bedrijfsvervuilers, Big Pharma, Big Medicine (ook wel de
“Medische Maffia” genoemd), de FDA, dekmantelgroepen voor de industrie en
politieke lobbygroepen vormen samen de “Kankerindustrie”, wiens doel het is om
de status quo te handhaven en het publiek onwetend te houden over alternatieve
kankerbehandelingen, om zo aandeelhouderswinsten voor Big Pharma te verzekeren.
Om een en ander in perspectief te plaatsen, zal ik je wat vertellen over
de wortels van Big Medicine en Big Pharma. Laten we onze geschiedenispetten
opzetten en helemaal teruggaan naar het jaar 1910 en leren over John D.
Rockefeller en het Flexner Rapport. Ik durf te wedden dat je nog nooit van dit
rapport hebt gehoord, of wel? Rockefellers doel was om de olie-, chemische en
farmaceutische markten te domineren, dus kocht zijn bedrijf (Standard Oil of
New Jersey) een meerderheidsbelang in een enorm Duits farmaceutisch/chemisch
bedrijf genaamd I.G. Farben.
Om zijn geneesmiddelenkartel op te bouwen, moest Rockefeller de medische
stand “heropvoeden” om meer farmaceutische medicijnen voor te schrijven, dus
huurde hij Abraham Flexner in om door het land te reizen en het succes van de
Amerikaanse medische opleidingen te evalueren. In werkelijkheid “beoordeelde”
Flexner heel weinig; de resultaten van zijn onderzoek stonden al van tevoren
vast. Uiteindelijk diende Flexner een rapport in bij de Carnegie Foundation met
de titel “Medisch onderwijs in de Verenigde Staten en Canada”. Niet verrassend
was de kern van het rapport dat het veel te gemakkelijk was om een medische
school te beginnen en dat de meeste medische scholen geen goede geneeskunde
onderwezen. Met andere woorden, ze pusten niet genoeg medicijnen.
Flexner rapporteerde dat het nodig was om een “deurwachter” te
installeren om te bepalen welke medische scholen door de “medische deur”
mochten en welke er buiten moesten blijven. Het rapport werd gepresenteerd aan
het Congres en zij slikten als zoete broodjes. Zoals we wel vaker zien, zijn
politici best bereid om wetten aan te nemen die ons beroven van onze
grondwettelijke vrijheden onder het mom van “publieke bescherming”. Kijk maar
naar wat er met de VS is gebeurd sinds de “terroristische” aanvallen van 11
september.
De AMA werd dus de nieuwe poortwachter en kreeg de bevoegdheid om te
bepalen welke medische opleidingen de normen van de conventionele geneeskunde
correct volgden en welke niet. In tegenstelling tot wat veel mensen denken, is
de AMA geen overheidsinstantie. Het is een particuliere organisatie die begon
in 1847 en het is eigenlijk de “vakbond van artsen”. Het enige verschil tussen
de AMA en de vakbond van staalarbeiders is dat de leden van de AMA witte kragen
dragen, terwijl de staalarbeiders blauwe kragen dragen.
Het doel van het Flexner rapport was om artsen die geen medicijnen
voorschreven te bestempelen als “charlatans” en “kwakzalvers”. Medische scholen
die cursussen in natuurlijke therapieën en homeopathie aanboden, kregen te
horen dat ze deze cursussen uit hun curriculum moesten schrappen of hun
accreditatie moesten verliezen. Is het een wonder dat het totale aantal
geaccrediteerde medische scholen in de VS tussen 1910 en 1944 gehalveerd werd?
Het eindresultaat van het Flexner Rapport was dat alle geaccrediteerde medische
scholen zich sterk gingen richten op medicijnen en geneesmiddelenonderzoek.
Rockefellers plan was een doorslaand succes en de belangenconflicten
tussen Big Pharma en Big Medicine duren tot op de dag van vandaag voort. In
zijn boek Cancer-Gate: How to Win The Losing Cancer War laat Dr. Samuel Epstein
zien dat in de afgelopen eeuw de ACS, NCI en AMA allemaal vergeven zijn van de
grote institutionele en persoonlijke belangenverstrengelingen met Big Pharma.
Zoals een recente directeur van het NCI eerlijk toegaf, is het NCI een
“farmaceutisch overheidsbedrijf” geworden. Deze nauwe banden met Big Pharma
hebben Big Medicine veranderd in cheerleaders voor speciale belangen in plaats
van rentmeesters van het algemeen belang. Epstein beschrijft ook hoe de
kankerindustrie uit geldzucht bergen informatie over milieuoorzaken van kanker
achterhoudt in plaats van deze informatie beschikbaar te maken voor het
publiek.
In zijn boek The Politics
of Cancer Revisited stelt Dr. Epstein dat “de kankerindustrie ook
heeft verzuimd om het publiek, met name Afro-Amerikanen en kansarme etnische
groepen, met hun onevenredig hogere incidentie van kanker, te voorzien van
informatie over vermijdbare kankerverwekkende blootstellingen, waardoor ze hun
recht op kennis wordt ontnomen en effectief wordt voorkomen dat ze actie
ondernemen om zichzelf te beschermen – een flagrante ontkenning van
milieurechtvaardigheid”. Maar waarom zwijgt de kankerindustrie? Het is
eenvoudig economisch, mensen. Meer kanker staat gelijk aan meer verkoop van
chemotherapie medicijnen, meer bestraling en meer operaties.
Zie je, geld en niet morele ethiek is de beslissende factor voor de
kankerindustrie. Om eerlijk te zijn is het hun doel om tijdelijke verlichting
te bieden door de symptomen van kanker met medicijnen te behandelen, terwijl ze
nooit de oorzaak van de kanker aanpakken. Dit zorgt voor regelmatige bezoeken
aan de dokterspraktijk en vereist dat de patiënt regelmatig teruggaat naar de
apotheek om zijn recepten te laten bijvullen. Dit is waar het allemaal om
draait mensen, heel eenvoudig. Big Pharma is niets meer dan een conglomeraat
van bedrijven die het best omschreven kunnen worden als veredelde drugspushers.
Ontken het of accepteer het. Steek desnoods je kop in het zand. Denk vrolijke
gedachten. Of blijf lezen en heb een open geest. Aan jou de keuze.
Ik heb één verzoek: negeer de feiten in dit boek alsjeblieft niet alleen
omdat je arts je er nooit over verteld heeft, of omdat sommige van de feiten
moeilijk te geloven zijn, of omdat de alternatieve kankerbehandelingen door de
kankerindustrie als “kwakzalverij” of “onzin” bestempeld zijn, of omdat veel
van de feiten lijnrecht tegenover de propaganda staan die je op het nieuws
hoort. Probeer alsjeblieft “buiten de gebaande paden” te treden en je geest
open te stellen voor de mogelijkheid dat er tegen je gelogen is en dat er veel
effectievere kankerbehandelingen zijn dan de “Grote 3” (chemo, bestraling en
chirurgie). Wijlen Dr. Robert Atkins zei het het beste: “Er is niet één, maar
er zijn vele geneeswijzen voor kanker beschikbaar. Maar ze worden allemaal
systematisch onderdrukt door de ACS, het NCI en de grote oncologische centra.
Ze hebben te veel belang bij de status quo.”
De Oorlog tegen Kanker
De “Oorlog tegen Kanker” werd in 1971 officieel uitgeroepen door de
kankerindustrie en de federale regering en enthousiast door president Richard
Nixon ondertekend. In de afgelopen bijna vier decennia is het in werkelijkheid
een moeras geworden, een “medisch Vietnam”, een eindeloze, berekende “no-win”
oorlog tegen kanker, omdat er elk jaar ontelbare miljarden dollars worden
verdiend aan het in stand houden ervan. Sinds 1971 is er meer dan $2.000.000.000 (dat is
twee biljoen dollar) uitgegeven aan conventioneel kankeronderzoek en
-behandelingen.
Ondanks (of misschien wel dankzij) deze ongeëvenaarde kosten blijft de
kankerindustrie grotendeels gesloten voor innovatieve ideeën op het gebied van
alternatieve kankerbehandelingen. Dr. John Bailer, die twintig jaar bij het NCI
heeft gewerkt en redacteur van het tijdschrift was, sprak in mei 1985 op de
jaarlijkse bijeenkomst van de American Association for the Advancement of
Science: “Mijn algemene beoordeling is dat het nationale kankerprogramma als
een gekwalificeerde mislukking moet worden beschouwd”.
In feite heeft de kankerindustrie een andere oorlog gevoerd… een oorlog
tegen diegenen die het gebruik van alternatieve kankerbehandelingen voorstaan.
Aan de basis van deze nieuwe oorlog ligt de almachtige dollar. Geloof je me
niet? Wat zijn de top vijf alternatieve kankerbehandelingen? Kun je ook maar
één alternatieve kankerbehandeling noemen? Big Medicine en Big Pharma hebben de
media in hun zak, dus de enige kankerbehandelingen die de meesten van ons
kennen zijn de “Big 3”. Tenzij je een internet junkie bent, ben je
waarschijnlijk niet in aanraking gekomen met veel goede informatie over
alternatieve kankerbehandelingen. De waarheid is dat conventionele
behandelingen het beste betalen en daarom worden aangeprezen als de meest
effectieve behandelingen. Het gaat allemaal om de economie van kanker, niet om
het vinden van een geneesmiddel.
Omdat ik een CPA ben, heb ik de neiging om dingen vanuit een
“economisch” perspectief te bekijken. En ik moet je zeggen dat de kankerindustrie
vanuit een economisch perspectief het perfecte bedrijfsmodel heeft. Big Pharma
en de andere chemische bedrijven maken enorme winsten met de verkoop van
kankerverwekkende chemicaliën die (vaak opzettelijk) in ons voedsel, water en
lucht gedumpt worden. Vervolgens maken ze nog meer winst door dure,
ineffectieve, giftige medicijnen te produceren en te verkopen om de kankers en
andere ziektes te behandelen die door hun eigen producten worden veroorzaakt.
Daarna, in honkbaltaal, maken ze het “triple play” compleet door extra
medicijnen te verkopen om de bijwerkingen van de primaire medicijnen
draaglijker te maken. In zakelijk jargon zit de kankerindustrie op een “cash
cow”. Helaas is deze cash cow oplichterij ten koste van kankerpatiënten.
En als klap op de vuurpijl laten ze John en Jane Taxpayer (jij en ik
dus) hun onderzoek financieren naar meer manieren om kanker niet te genezen,
terwijl ze hun medicijnen nog steeds met obscene winsten pushen. Om er zeker
van te zijn dat het publiek niet op de hoogte is van de werkelijke feiten over
kanker, hebben ze cheerleaders van frontgroepen (zoals de ACS) opgezet om
desinformatie te verspreiden in de naam van voorlichting over kanker, terwijl
de rest van de medische maffia druk bezig is met het voeren van een vijandige
strijd om er zeker van te zijn dat alternatieve kankerbehandelingen onderdrukt
blijven en dat de doktoren die deze behandelingen gebruiken worden vervolgd en
het land uit worden gejaagd.
Een van de manieren waarop deze strijd wordt gevoerd is door middel van
reclame. Big Pharma verdient niet alleen jaarlijks miljarden dollars aan de
verkoop van medicijnen, maar ze steken ook elk jaar miljarden dollars in de
reclame voor receptgeneesmiddelen. En aangezien mensen in Amerika hun
belangrijkste beslissingen meestal alleen nemen op basis van wat ze op TV zien
en wat ze op de radio horen, is het dan geen wonder dat we grotendeels
ongeïnformeerd zijn over alternatieve kankerbehandelingen? De kankerindustrie
heeft er alles aan gedaan om ervoor te zorgen dat jullie de waarheid over
alternatieve kankerbehandelingen niet kennen. De TV stations en andere media
durven niets uit te zenden dat één van hun grootste adverteerders – Big Pharma
– zou kunnen schaden.
Als we in 1996 op de hoogte waren geweest van de succesvolle
alternatieve kankerbehandelingen die beschikbaar waren, was mijn vader
misschien niet gestorven. Ik ben woedend en walg ervan dat de kankerindustrie
alternatieve kankerbehandelingen onderdrukt, artsen vervolgt die deze
behandelingen gebruiken en het bijna onmogelijk maakt om toegang te krijgen tot
deze behandelingen. Het volgende waargebeurde verhaal zal je hart breken.
Het verhaal van Alexander Horwin
(in de woorden van zijn moeder, Raphaele)
“Op 10 augustus 1998, toen hij twee jaar oud was, werd bij onze zoon
Alexander Horwin de diagnose gesteld dat hij de meest voorkomende
kinderhersentumor, medulloblastoom, had. Nadat Alexander twee hersenoperaties
had ondergaan, ontdekten mijn man en ik de beste niet-giftige therapie die
succesvol was gebleken bij de behandeling van hersenkanker. Maar op 21
september 1998 ontzegde de FDA Alexander de toegang tot deze mogelijk
levensreddende behandeling.
De oncologen vertelden ons dat zonder hun “state-of-the-art”
chemotherapie de kanker snel zou terugkeren. We wisten niets over de
geschiedenis, de effectiviteit en het werkelijke gevaar van chemotherapie, maar
we wisten instinctief dat het een slechte therapiekeuze was. Maar nu de FDA
Alexander zijn beste kans op overleven had ontzegd door een niet-giftige
therapie te gebruiken die andere kinderen had gered, hadden we geen andere
behandelingsopties meer. Met tegenzin begonnen we op 7 oktober 1998 met chemo.
Het protocol was getiteld CCG 9921 en bestond uit intraveneuze toediening van
vier chemo-medicijnen: vincristine, cisplatine, cyclofosfamide (ook wel cytoxan
genoemd) en VP16 (ook wel etoposide genoemd). Alexander voltooide zijn derde
maand chemotherapie in december 1998 en stierf op 31 januari 1999. Hij was
slechts twee en een half jaar oud.” www.ouralexander.org
Ja, er is zeker een oorlog gaande tussen de kankerindustrie en
voorstanders van alternatieve kankerbehandelingen. Als je gelooft dat Big
Medicine handelt in het belang van het publiek, dan zou je misschien het boek
moeten lezen van de eerste directeur van de FDA, Dr. Harvey Wiley, M.D. Dr.
Wiley hielp de FDA oprichten in 1906. In The History of the Crime Against the
Food Law beschrijft hij de absolute corruptie die zich binnen een paar jaar na
de oprichting voordeed. Hij realiseerde zich al snel dat het oorspronkelijke
doel was ondermijnd. Hij nam ontslag en schreef het boek.
Dezelfde problemen zijn al bijna een eeuw aan de gang bij de FDA. Big
Medicine heeft een geschiedenis van corruptie en belangenverstrengeling met Big
Pharma. Volgens voormalig FDA commissaris Dr. Herbert Ley, zoals geciteerd in
de San Francisco Chronicle op 1 januari 1970: “Wat mij stoort is dat de mensen
denken dat de FDA hen beschermt. Dat is niet zo. Wat de FDA doet en wat het
publiek denkt dat de FDA doet, zijn zo verschillend als dag en nacht.”
In 1969 getuigde Dr. Ley voor de Senaatscommissie en beschreef
verschillende gevallen van opzettelijke oneerlijkheid bij drugstesten. Eén
geval betrof een professor die bijna 100 medicijnen had getest voor 28
verschillende farmaceutische bedrijven. Dr. Ley getuigde: “Patiënten die
stierven, het ziekenhuis verlieten of stopten met het onderzoek werden
vervangen door andere patiënten in de testen zonder dat dit in de dossiers werd
vermeld. Eenenveertig patiënten waarvan werd gemeld dat ze deelnamen aan
onderzoeken waren dood of niet in het ziekenhuis tijdens de onderzoeken.”
(Amerikaanse Senaat, Competitive Problems in the Pharmaceutical Industry, 1969)
In het begin van de jaren 1970 onthulde een FDA-onderzoek van het type
“interne zaken” dat één op de vijf artsen die veldonderzoek deden naar nieuwe
medicijnen, de gegevens “verzonnen” die ze naar de farmaceutische bedrijven
stuurden en de vergoedingen in eigen zak staken. Met andere woorden, 20% van de
artsen verzon gewoon dingen! (Science, 1973, vol. 180, p. 1038). Volgens Dr.
Judith Jones, voormalig directeur van de Division of Drug Experience bij de
FDA, is het de standaardprocedure voor de farmaceutische industrie om, als de
gegevens van een arts onbevredigend blijken te zijn voor het onderzochte
medicijn, de proeven elders voort te zetten totdat ze de bevredigende
resultaten en getuigenissen krijgen die ze wensen. Ongunstige resultaten worden
bijna nooit gepubliceerd en artsen worden onder druk gezet om hun mond te
houden. (Arabella Melville & Colin Johnson, Cured to
Death – The Effects of Prescription Drugs)
Houd in gedachten dat de stimulans voor artsen om gegevens te vervalsen
(liegen) enorm is. Volgens John Braithwaite in zijn boek Corporate Crime in the
Pharmaceutical Industry betaalt Big Pharma tot $1000 per proefpersoon, waardoor
veel van deze artsen meer dan $1 miljoen per jaar kunnen verdienen aan alleen
al geneesmiddelenonderzoek. En laat je niet voor de gek houden – deze artsen
weten heel goed dat als ze geen “gunstige resultaten” produceren voor Big
Pharma, hun “sap trein” snel tot stilstand zal komen. Mensen, de kaarten in
deze oorlog tegen kanker zijn zwaar gestapeld; ze zijn zwaar gestapeld tegen
succesvolle alternatieve kankerbehandelingen.
Om te slagen in de oorlog tegen kanker moeten we mensen hebben met de
moed om zich uit te spreken zonder bang te hoeven zijn om als “politiek
incorrect” of “samenzweringstheoreticus” bestempeld te worden. Mike Adams, de
Health Ranger, is zo’n strijder. In zijn altijd openhartige stijl schrijft hij:
“De westerse geneeskunde heeft ons volk in de steek gelaten. Vandaag de dag,
zelfs terwijl medicijnen op recept vaker worden gebruikt dan ooit tevoren in de
geschiedenis van de beschaving, heeft onze natie torenhoge cijfers van obesitas
en chronische ziekten. Westerse geneeskunde werkt gewoon niet. Het is een
verouderd systeem van geneeskunde dat wordt gedomineerd door de financiële
belangen van farmaceutische bedrijven, machtswellustige ambtenaren bij de FDA
en oude schoolartsen die door hun kortzichtige kijk op gezondheid niet de echte
oorzaken van genezing kunnen onderzoeken. Moderne medische scholen geven niet
eens les in genezing of voeding. Geen enkele beoefenaar van de westerse
geneeskunde heeft me ooit iets geleerd over gezond zijn.” www.naturalnews.com/adamshealthstats.html
Mijn vriend Webster Kehr beschrijft de oorlog als volgt: “Als mensen de
term ‘oorlog’ horen, denken ze aan geweren, tanks, straalvliegtuigen en
soldaten. Ze denken aan hersenloze tirannen die op televisie met hun vuisten
schudden. Maar de oorlog in de geneeskunde is heel anders. De tirannen in deze
oorlog verbergen hun werkelijke bedoelingen. Dit is een ‘oorlog’ waarin
informatie de wapens zijn. Welkom in de 21e eeuw, de eeuw waarin Amerika’s
gevaarlijkste en dodelijkste vijanden binnenin zitten.” www.cancertutor.com/WarBetween/War_Believe.html
Deze oorlog tegen kanker is een van de duurste fraudes (in termen van
geld en menselijk lijden) die het Amerikaanse publiek ooit is aangedaan.
Duizelingwekkende hoeveelheden geld zijn er aan uitgegeven, maar de “kanker
keizer” is naakt. Volgens C.S. Lewis in The Screwtape Letters: “Het grootste
kwaad wordt nu niet gedaan in die smerige ‘holen van misdaad’ die Dickens zo
graag schilderde. Het gebeurt zelfs niet in concentratiekampen en werkkampen.
Daar zien we het uiteindelijke resultaat. Maar het wordt bedacht en geordend
(verplaatst, ondersteund, aangenomen en genotuleerd) in schone, met tapijt
beklede, verwarmde en goed verlichte kantoren, door rustige mannen met witte
kragen en geknipte vingernagels en gladgeschoren wangen die hun stem niet
hoeven te verheffen. Vandaar dat mijn symbool voor de hel zoiets is als… de
kantoren van een door en door smerig zakenconcern.”
Nu we dat uit de weg hebben, volgt hier een samenvatting van een lezing
die in november 2022 werd gegeven door…
Professor Peter Elwood
Honorary Professor, Universiteit van Cardiff
Er is een opmerkelijke harmonie tussen de effecten van aspirine op de
biologische mechanismen van kanker metabolisme en groei, en klinisch bewijs van
verminderingen in sterfte en uitzaaiing van kanker.
Hoewel aspirine het aantal bloedingen verhoogt, is de ernst van de
bloedingen die aan aspirine kunnen worden toegeschreven laag en lijkt de
risico-batenbalans van aspirine gunstig voor aspirine.
Aspirine en kanker: het opkomende bewijs
Video Link: https://youtu.be/7mOvJbmpG6A
[Navigatie met tijdstempel in voetnoot1]
Uitgebreide samenvatting:
Inleiding
·
De lezing werd gegeven door professor Peter Elwood,
honorair hoogleraar aan het Instituut voor Eerstelijnszorg en Volksgezondheid
van de Universiteit van Cardiff.
·
Prof. Elwood heeft meer dan 50 jaar
onderzoekservaring gericht op ziektepreventie. Hij is het meest bekend om zijn
baanbrekende onderzoek naar aspirine en hartziekten.
·
De lezing richt zich op het meer recente werk van
Prof. Elwood in de afgelopen 12-13 jaar onderzoek naar de effecten van aspirine
op kanker, in het bijzonder:
·
De veiligheid van aspirine
·
Het gebruik van aspirine als aanvullende
behandeling voor kanker
·
Prof. Elwood benadrukt het uitgebreide onderzoek
dat zijn bevindingen ondersteunt, met samenwerking tussen landen en
disciplines.
Hoe Prof. Elwood in eerste instantie betrokken
raakte bij onderzoek naar aspirine
·
Toen Prof. Elwood in 1963 toetrad tot de faculteit
van de Universiteit van Cardiff, hoorde hij over eerder onderzoek in een
plaatselijk ziekenhuis in 1954 naar het gebruik van hoge doses aspirine om
hartaanvallen te behandelen. Patiënten konden de hoge doses echter niet
verdragen.
·
Prof. Elwood voelde dat er potentieel zat in deze
hypothese, dus zette hij samen met zijn collega Dr. Archie Cochran een van de
eerste gerandomiseerde onderzoeken op om te bestuderen of aspirine kon helpen
om sterfgevallen als gevolg van hartaanvallen te voorkomen.
·
Hun eerste onderzoek, gepubliceerd in 1974 met 1400
deelnemers, toonde aan dat aspirine het aantal hartaanvallen en sterfgevallen
met 24% verminderde in vergelijking met placebo. Dit was de katalysator voor
tientallen jaren aanvullend onderzoek naar aspirine ter preventie van
hartaandoeningen en beroertes.
De veiligheid van aspirine
·
Om het risico-batenprofiel van aspirine nauwkeurig
te kunnen evalueren, moet je kijken naar zowel de potentiële voordelen EN de
potentiële risico’s.
·
Het grootste risico van aspirine is een verhoogde
kans op maagbloedingen. Analyse toont echter aan dat het risico op ernstige of fatale
bloedingen niet hoger is in vergelijking met placebo.
·
Prof. Elwood presenteert uitgebreid onderzoek,
waaronder een overzicht van 11 gerandomiseerde onderzoeken met meer dan 100.000
deelnemers, waaruit blijkt dat:
·
Hoewel aspirine het totale aantal maagbloedingen
verhoogt, verhoogt het niet het risico op fatale bloedingen.
·
Slechts ongeveer 3 van de 8 bloedingen
daadwerkelijk zijn toe te schrijven aan aspirine, de rest is waarschijnlijk te
wijten aan onderliggende maag pathologie.
·
Het sterftecijfer van bloedingen veroorzaakt door
aspirine is de helft van dat van onderliggende maagpathologie (4% vs 8%).
·
Verschillende andere grote reviews van
gerandomiseerde gegevens bevestigen dat de risico’s op bloedingen door aspirine
over het algemeen niet ernstig of fataal zijn.
Biologische mechanismen van aspirine bij kanker
·
Prof. Elwood en collega’s publiceerden in september
2022 een artikel met uitgebreid bewijs dat de voorspelling ondersteunt dat de
effecten van aspirine op biologische mechanismen die betrokken zijn bij de
groei en verspreiding van kanker leidt tot minder kankerprogressie en sterfte.
·
Een belangrijk mechanisme is het verbeteren van
DNA-reparatie. DNA-fouten kunnen leiden tot kanker en aspirine helpt bij het
opsporen en herstellen van deze fouten in cellen.
·
Een zeldzame erfelijke aandoening, het
Lynch-syndroom, verhoogt het risico op maligniteit door problemen met
DNA-mismatch. NICE beveelt aspirine al aan voor patiënten met deze aandoening
op basis van bewijs van voordeel. Er zijn naar schatting 30.000 onbekende
dragers in het Verenigd Koninkrijk die er baat bij zouden kunnen hebben om dit
te weten.
Bewijs uit onderzoeken naar de invloed van aspirine
op kankerresultaten observationele onderzoeken:
·
Het grootste deel van het gepresenteerde bewijs is
afkomstig uit observationele studies volgen bijna 1 miljoen kankerpatiënten in
de tijd. Ongeveer 25% meldde aspirine te gebruiken.
·
Er zijn beperkingen aan de observationele gegevens,
maar in de analyse wordt rekening gehouden met statistische verschillen tussen
groepen met en zonder aspirine.
·
Over het geheel genomen voor alle 18 soorten kanker
onderzocht, aspirine nemers hadden:
·
26% lagere sterfte aan kanker
·
20% lagere sterfte door alle oorzaken
·
Voor darmkanker tonen 25 onderzoeken een 26% lagere
sterfte aan bij aspirinegebruikers.
·
Voor minder vaak voorkomende vormen van kanker, 36
studies tonen 20% lagere sterfte aan kanker voor aspirine gebruikers.
·
Aanvullende studies tonen een grotere
overlevingsduur voor aspirine gebruikers in verschillende soorten kanker.
Bijvoorbeeld, 27% 3-jaars overleving voor leverkanker patiënten die aspirine
versus 11% zonder.
·
Een modellering studie voorspelde 4-5 extra jaren
overleving voor colorectale kanker patiënten die aspirine.
Gerandomiseerde onderzoeken:
·
Gerandomiseerde controletests leveren het meest
definitieve bewijs, maar zijn moeilijk uit te voeren voor kankerpreventie. Toch
zijn er gegevens uit gerandomiseerde onderzoeken die de voordelen van aspirine
ondersteunen:
·
Een vroege meta-analyse van 5 onderzoeken toonde
een sterftereductietrend van 9%.
·
Studie van prostaatkankerpatiënten uit een groter
gerandomiseerd onderzoek toonde 32% vermindering voor aspirine groep.
·
Follow-up studie van Oxford onderzoeker met
patiënten uit 51 eerdere hart-en vaatziekten proeven gevonden significant
lagere lange-termijn kanker sterfgevallen voor degenen die oorspronkelijk
gerandomiseerd naar aspirine over meerdere rapporten.
·
Echter, een recente studie met gevorderde
borstkankerpatiënten werd vroegtijdig gestopt als gevolg van significant meer
kanker progressie en sterfgevallen in de aspirine groep. Deze gegevens moeten
ook worden overwogen.
Belangrijkste vragen rond de aanbevelingen
·
Wie moet al dit bewijs verder evalueren om
klinische aanbevelingen te doen? Gezondheidsinstanties zoals NICE hebben tot nu
toe niet met spoed gehandeld. Kankerspecialisten zijn op de hoogte gebracht,
maar wachten mogelijk op aanvullend bewijs. Artsen in de
eerstelijnsgezondheidszorg hebben toegang, maar aarzelen mogelijk zonder
formele aanbevelingen.
·
Moeten we wachten op de resultaten van aanvullende
lopende gerandomiseerde onderzoeken voordat we aanbevelingen op grote schaal
wijzigen? Deze kunnen vele jaren duren en een beperkt aantal kankersoorten
testen. Van aspirine is daarentegen al bewezen dat het zeer veilig is.
·
Is het, gezien de veiligheid van aspirine en het
bestaande bewijs dat het gunstig is, ethisch verantwoord voor artsen en
onderzoekers om deze informatie voor kankerpatiënten achter te houden in
afwachting van verdere studies?
Rol voor geïnformeerde toestemming door patiënten
·
De medische ethiek ondersteunt het recht van
patiënten om deel te nemen aan geïnformeerde beslissingen over hun zorgopties.
Hoewel het nog niet definitief is, is er voldoende bewijs om discussies met
kankerpatiënten over de mogelijke voordelen en verwaarloosbare risico’s van
aspirine te rechtvaardigen.
·
Uitspraken van het Hooggerechtshof in het Verenigd
Koninkrijk stellen dat informatie die als medisch ‘belangrijk’ kan worden
beschouwd proactief bekend moet worden gemaakt en met patiënten moet worden
besproken, in plaats van te wachten tot ze uit zichzelf vragen stellen.
·
Enquêteresultaten gepresenteerd door een
‘burgerjury’ bestaande uit 16 publieke leden waren het er unaniem over eens dat
gezondheidsinformatie vrijer gedeeld zou moeten worden met patiënten om hen te
betrekken bij beslissingen, zelfs voordat er volledige medische consensus is.
Conclusie
·
Samenvattend blijkt uit uitgebreid onderzoek naar
de mechanismen van aspirine dat het de progressie van kanker waarschijnlijk
beïnvloedt. Klinische observatiegegevens bevestigen overduidelijk de voordelen
tegen kanker, terwijl risico’s zoals bloedingen minimaal blijken te zijn.
Enkele gerandomiseerde onderzoeken bevestigen deze bevindingen.
·
Hoewel het nog niet definitief is bewezen, geeft
het totale bewijs aan dat aspirine kankerpatiënten waarschijnlijk helpt om
langer te leven met zeer lage risico’s. Dit rechtvaardigt een gesprek met de
patiënt in plaats van het achterhouden van informatie in afwachting van verder
onderzoek. Bredere aanbevelingen kunnen enorme wereldwijde gevolgen hebben voor
de kankerresultaten op alle inkomensniveaus.
Belangrijkste opmerkingen:
·
Professor Peter Elwood bestudeert al meer dan 50
jaar de preventieve effecten van aspirine, waaronder uitgebreid baanbrekend
onderzoek naar het terugdringen van hartaandoeningen.
·
De afgelopen 12-13 jaar heeft professor Elwood zijn
onderzoek specifiek gericht op de effecten van aspirine bij kankerpatiënten.
·
Professor Elwood benadrukt dat zijn conclusies
worden ondersteund door uitgebreide samenwerking met onderzoekers uit
verschillende disciplines en landen.
·
Een vroeg onderzoek van Professor. Elwood en
collega Dr. Archie Cochrane toonde aan dat aspirine latere hartaanvallen en
sterfte met 24% verminderde in vergelijking met een placebo.
·
Er is bezorgdheid geuit over risico’s zoals
maagbloedingen bij routinematig gebruik van aspirine. Uit een analyse van
uitgebreide gerandomiseerde onderzoeken blijkt echter dat het aantal episodes
van maagbloedingen licht toeneemt, maar dat het aantal ernstige
bloedingscomplicaties, waaronder sterfgevallen door bloedingen, niet hoger is
bij gebruik van aspirine in vergelijking met placebo.
·
Professor Elwood publiceerde onlangs een artikel
waarin veel geïdentificeerde biologische mechanismen waardoor aspirine
waarschijnlijk beschermende effecten uitoefent tegen de progressie van kanker
op cellulair niveau.
·
Een evaluatie van bijna 1 miljoen kankerpatiënten
met behulp van observationele gegevens blijkt dat ongeveer 25% gemeld aspirine
te nemen, en de tarieven van kankersterfte waren 20-26% lager bij aspirine
gebruikers in vergelijking met niet-gebruikers.
·
Modellering studies voorspellen 4-5 extra jaren van
het leven voor colorectale kanker patiënten die aspirine, in vergelijking met
niet-gebruikers.
·
Hoewel minder in aantal als gevolg van de vereiste
inspanning en kosten, gerandomiseerde gecontroleerde studies in kanker
populaties suggereren ook een lagere mortaliteit in degenen die toegewezen aan
aspirine consequent te nemen.
·
Een uitspraak van het Hooggerechtshof stelt dat
artsen proactief medische informatie aan patiënten moeten verstrekken die
redelijkerwijs als ‘belangrijk’ kan worden beschouwd voor hun zorgbeslissingen,
in plaats van te wachten tot de patiënt eerst vragen stelt.
·
Enquêteresultaten van een openbare “burgerjury”
waren het er unaniem over eens dat patiënten routinematig informatie moeten
krijgen over medische beslissingen, zonder eerst de consensus van de arts af te
wachten.
·
Hoewel het nog niet definitief bewezen is volgens
de normen die gewoonlijk worden verwacht, suggereren de verzamelde gegevens
over veiligheid en observatieresultaten dat aspirine waarschijnlijk het aantal
sterfgevallen door kanker aanzienlijk terugdringt, waardoor discussies over het
facultatieve gebruik ervan met kankerpatiënten gerechtvaardigd zijn in plaats
van het achterhouden van informatie in afwachting van verder onderzoek.
·
Het omzetten van dit onderzoek in aanbevelingen kan
uiteindelijk levens redden in zowel ontwikkelde als onderontwikkelde landen,
met wereldwijde implicaties tegen kanker door een goedkope interventie in
aspirine.
·
Essentiële open access onderzoekspublicaties met
een volledige detaillering van de bevindingen zijn beschikbaar voor publieke
toegang tot zowel het veiligheidsbewijs als de waargenomen correlatiegegevens
van aspirine bij kankerpatiënten.
·
Overheidsinstanties op het gebied van
gezondheidszorg hebben tot nu toe niet met de juiste urgentie op dit bewijs
gereageerd. Professionele oncologie verenigingen zijn ook traag om de
bevindingen te evalueren.
·
Een gebrek aan financiële prikkels betekent dat het
onwaarschijnlijk is dat farmaceutische bedrijven veel geld steken in onderzoek
naar aspirine bij kanker.
·
De therapietrouw bij het consequent innemen van
aspirine gedurende lange perioden lijkt een belangrijk probleem te zijn dat de
analyse en observaties van onderzoeken verder bemoeilijkt. Het monitoren van de
naleving van het doseringsschema op de lange termijn blijkt een uitdaging.
·
Het feit dat het veiligheidsprofiel van aspirine
nog niet definitief is bewezen door gerandomiseerde onderzoeken, betekent dat
het achterhouden van het momenteel beschikbare observationele bewijs voor
kankerpatiënten op dit moment redelijkerwijs ethisch in twijfel kan worden
getrokken.
·
Wereldwijd zijn er meer dan 200 geïdentificeerde
vormen van kanker, dus het wachten op gerandomiseerde onderzoeken voor alle
subtypen afzonderlijk zal de realisatie van voordelen voor generaties
vertragen. Het stellen van prioriteiten voor verder onderzoek zou moeten
versnellen op basis van een gunstige inschatting van de risico’s en voordelen.
·
Zowel welvarende als achtergestelde groepen zouden
baat kunnen hebben bij een snellere vertaling van dit onderzoek naar aanbevelingen
voor patiëntenzorg.
Fragmenten:
1. “Ik hoorde van wat werk dat gaande was in het Devil Hall ziekenhuis wat
is er daarna gebeurd wat heb ik gedaan uh werk wat is er gaande in het Neville
Hall ziekenhuis en ik leerde deze twee mannen kennen en raakte bevriend met hen
kon hun werk beginnen weg terug in 1954.”
2. “Ons onderzoek had uiteindelijk honderdduizend of 1400 patiënten. Ik zei
hem dat als het kanker was, we minstens vier keer die grootte nodig hadden en
waarschijnlijk vier of vijf keer de duur van het onderzoek. Ik had gewoon niet
de middelen om dat te doen, maar 25 jaar later deed zich de gelegenheid voor om
te werken aan aspirine voor gebruik tegen kanker.”
3. “De effecten van aspirine op biologische mechanismen die betrokken zijn
bij de ontwikkeling en groei van kanker lijken redelijke verwachtingen te
wekken van effecten op het verloop en de mortaliteit van kanker.”
4. “sterfte aan darmkanker kanker er zijn 25 studies en ze laten een
vermindering zien van 26 sterfgevallen en sterfgevallen bij mensen die aspirine
gebruiken sterfte door alle oorzaken 22 studies gepubliceerde gegevens over
alle doodsoorzaken en het is 20 procent”
5. “er is een enorme literatuur over de vermindering van de uitzaaiing van
kanker door aspirine veel van de sterfgevallen en veel van de pijn en het leed
van kanker komt van deze uitzaaiing van kanker van de oorspronkelijke laesie
naar andere organen en andere delen van het lichaam dus er is een enorme
literatuur over die ik niet ga nemen om u te vertellen”.
6. “Er is een groep die dit op een andere manier heeft benaderd en die modellering
heeft toegepast. We staan allemaal misschien wantrouwend tegenover
modelleringstudies na de ramp met de geheime onderzoeken en de antwoorden die
uit modelleringsstudies werden verkregen, maar een groep in Liverpool heeft
gegevens van meer dan 44.000 patiënten met darmkanker gebruikt om een
voorspellende vergelijking af te leiden die een aantal factoren die bij de
diagnose kanker aanwezig zijn, in verband brengt met de duur van de
overleving.”.
7. “Gezondheidsinstanties zoals NICE hebben tot nu toe niet met spoed
gehandeld. Kankerspecialisten zijn op de hoogte gebracht, maar wachten mogelijk
op aanvullend bewijs. Artsen in de eerstelijnsgezondheidszorg hebben toegang,
maar aarzelen mogelijk zonder formele aanbevelingen.”
8. “Enquêteresultaten van een openbare ‘burgerjury’ waren het er unaniem
over eens dat patiënten routinematig informatie moeten krijgen over medische
beslissingen, zonder eerst te wachten op consensus van artsen.”
9. “Een uitspraak van het Hooggerechtshof stelde dat artsen proactief
medische informatie aan patiënten moeten verstrekken die redelijkerwijs als
‘belangrijk’ kan worden beschouwd voor hun zorgbeslissingen, in plaats van te
wachten tot de patiënt eerst vragen stelt.”
10. “Het omzetten van dit onderzoek in aanbevelingen zou uiteindelijk levens
kunnen redden in zowel ontwikkelde als onderontwikkelde landen, met wereldwijde
implicaties tegen kanker door een goedkope interventie in aspirine.”
Statistieken:
1. 24% minder hartaanvallen en sterfgevallen in de aspirinegroep in
vergelijking met placebo in het eerste grote onderzoek van Elwood, gepubliceerd
in 1974
2. Ongeveer 1 miljoen totale kankerpatiënten opgenomen in de observationele
studies samengevat, met ongeveer 25% melden aspirine gebruik
3. 26% minder sterfte door kanker bij aspirinegebruikers in studies die 18
verschillende soorten kanker evalueerden
4. 20% lagere all-cause mortaliteit voor aspirine gebruikers over 22
studies
5. 26% minder sterfte door darmkanker bij aspirinegebruikers in 25
onderzoeken
6. 20% minder sterfte door minder vaak voorkomende kankersoorten in 36
onderzoeken bij aspirinegebruikers
7. 27% 3-jaars overleving voor leverkankerpatiënten die aspirine gebruiken
versus 11% voor de groep zonder aspirine
8. Model voorspelde 4-5 extra jaren overleving voor darmkankerpatiënten die
aspirine gebruiken
9. 32% minder prostaatkankerincidentie gedurende de follow-up periode voor
deelnemers die oorspronkelijk gerandomiseerd waren naar de aspirinegroep
10. 40% niet-naleving van aspirinegebruik door patiënten waargenomen in
grote Australische Osprey studie over 5 jaar follow-up
Copyright © 2024 vertaling door Frontnieuws.
https://www.frontnieuws.com/aspirine-bij-kanker/
Dennennaalden bevatten veel vitamine C en kunnen
het immuunsysteem van het lichaam helpen versterken. Sommige onderzoekers en
artsen zijn ook van mening dat dennennaalden de schadelijke effecten van
spike-eiwitten van het covid-vaccin kunnen tegengaan, schrijft Nyadagbladet.se.
We hebben veel dennen in Zweden en het is onze tweede meest voorkomende boom,
na de kerstboom. Volgens het … Meer lezen overDennennaaldboom: Een supermedicijn
tegen de schadelijke spike-eiwitten van het covid-vaccin & andere nuttige
verwijzingen voor spike ontgifting
