Analyse door Dr. Joseph Mercola Feit gecontroleerd 09 oktober 2023
HET VERHAAL IN ÉÉN OOGOPSLAG
·
Micronutriënten
verwijzen naar op voedsel gebaseerde vitamines en mineralen die uw lichaam
nodig heeft voor een optimale werking. De vier belangrijkste typen zijn in
water oplosbare vitamines, in vet oplosbare vitamines, macromineralen en
sporenmineralen
·
Micronutriënten
katalyseren enzymatische processen, hebben een antioxiderende werking en
moduleren uw immuunsysteem
·
Tekorten aan
micronutriënten op lange termijn kunnen bijdragen tot de ontwikkeling van
neurodegeneratieve processen en neurologische aandoeningen zoals de ziekte van
Alzheimer, de ziekte van Parkinson, de ziekte van Huntington en amyotrofe
laterale sclerose (ALS)
·
Enkele van de
belangrijkste micronutriënten die betrokken zijn bij de ziekte van Alzheimer
zijn vitamine A, B, C, D en E, selenium, koper, zink, ijzer en mangaan. In het
geval van koper, ijzer en mangaan zijn verhoogde niveaus doorgaans het probleem
· In het geval van de ziekte van Parkinson omvatten de belangrijkste micronutriënten vitamine A, D, E, B1, B6, B9 en C
Micronutriënten
verwijzen naar op voedsel gebaseerde vitamines en mineralen die uw lichaam
nodig heeft voor een optimale werking, en zelfs milde tekortkomingen kunnen
bijdragen aan chronische ziekten. Micronutriënten kunnen worden onderverdeeld
in vier primaire typen:
·
In water
oplosbare vitamines zoals B-vitamines en vitamine C
·
In vet oplosbare
vitamines zoals vitamine A, D, E en K
·
Macromineralen
zoals calcium, magnesium, natrium en kalium (mineralen die uw lichaam in
grotere hoeveelheden nodig heeft)
·
Spoor mineralen
zoals ijzer, zink, koper en selenium (mineralen die uw lichaam in zeer kleine
hoeveelheden nodig heeft)
Tekortkomingen
in micronutriënten kan tot neurodegeneratie leiden
Een recente
wetenschappelijke review1,2 gepubliceerd
in het peer-reviewed tijdschrift Nutrients bespreekt specifiek de rol van
micronutriënten bij neurologische aandoeningen, en merkt op dat langdurige
tekortkomingen betrokken kunnen zijn bij de oorzaak en de daaropvolgende
ontwikkeling van neurodegeneratieve processen en neurologische aandoeningen zoals
de ziekte van Alzheimer, de ziekte van Parkinson, de ziekte van Huntington en
amyotrofe laterale sclerose (ALS).
Zoals in dit
artikel is opgemerkt, is de primaire functie van micronutriënten hun
"katalytische effect in enzymsystemen, hetzij als cofactoren, hetzij als
componenten van metalloenzymen."Andere essentiële rollen zijn onder meer
antioxiderende activiteit en immuunmodulatie.
Wanneer u een
tekort aan micronutriënten heeft, met name op lange termijn, kan dit leiden tot
schade aan de perifere zenuw en / of schade aan het centrale zenuwstelsel, wat
op zijn beurt kan bijdragen aan een verscheidenheid aan neurologische
aandoeningen, waaronder de ziekte van Alzheimer en Parkinson.
Belangrijkste
voedingsstoffen die betrokken zijn bij de ziekte van Alzheimer
Hoewel een
willekeurig aantal voedingsstoffen uw risico op de ziekte van Alzheimer kan beïnvloeden, zijn enkele van de
belangrijkste spelers vitamine A, B, C,
D en E, selenium, koper, zink, ijzer en mangaan. In het geval van koper,
ijzer en mangaan zijn verhoogde niveaus doorgaans het probleem. Zoals uitgelegd
door de auteurs :3
"Verhoogde niveaus van Hcy [homocysteïne] worden geassocieerd met
cognitieve stoornissen. Vanwege de betrokkenheid van vitamine B9, B12 en B6 bij
het Hcy-metabolisme, hypovitaminose van deze vitamines [d.w.z., gebrek aan deze
vitamines] leiden tot hyperhomocysteïnemie [verhoogde homocysteïne].
Vervanging van deze vitamines helpt de Hcy-niveaus te verlagen. Er is
echter gemeld dat hoge doses vitamine B9, B12 en B6 de cognitie van patiënten
met milde AD [de ziekte van Alzheimer] niet beïnvloeden.
Andere vitamines worden ook geassocieerd met AD-pathogenese: thiamine
(B1) -deficiëntie is waargenomen bij patiënten met cognitieve stoornissen en
suppletie verbeterde de symptomen. Vitamine B12 heeft een direct effect op
tau-eiwitten - het remt hun fibrilisatie. Vitamine B3 (niacine) kan
beschermende eigenschappen hebben tegen AD en andere soorten cognitieve
achteruitgang.
Langdurige behandeling met vitamine E wordt als gunstig beschouwd bij
het beheer van AD, maar de uitkomst is nog steeds onduidelijk. Vitamine A remt
de vorming van amyloïd-β-plaque.
Hypovitaminose van vitamine D wordt erkend als risicofactor voor AD. De
pathogene en therapeutische effecten van vitamine D zijn nog niet volledig
bekend, maar de neuroprotectieve en ontstekingsremmende functies zijn cruciaal.
Het werd voorgesteld als een potentiële therapeutische optie voor personen met
AD
Detectie van koper kan nuttig zijn bij het diagnosticeren en voorkomen
van AD. Er zijn aanzienlijk hogere kopergehaltes gevonden in het hersenweefsel
van AD-patiënten. Koper ondersteunt oxidatieve stress en veroorzaakt
neurofibrillaire kluwenvorming door tau-hyperfosforylering.
Een ander element dat betrokken is bij de pathogenese van AD is zink.
Lage plasmatische zinkniveaus worden herhaaldelijk geassocieerd met afname van
leervermogen en geheugen. Zinkstatus beïnvloedt de voortgang van AD
De neurotoxiciteit van mangaan kan ook worden geassocieerd met AD: het
beïnvloedt de functie van astrocyten en de synthese en afbraak van glutamaat.
Monitoring van mangaan kan een van de strategieën zijn om AD te voorkomen
De correlatie van hogere seleniumspiegels met hogere cognitieve vaardigheden
bij ouderen werd gemeld. Er wordt ook aangenomen dat seleniumtekort verband kan
houden met AD-oorzaak. Onevenwichtigheid in het ijzermetabolisme en de
accumulatie ervan nemen ook deel aan de ontwikkeling van AD. Een van de
voorgestelde nieuwe strategieën voor de preventie van de ziekte van Alzheimer
is een dieet dat rijk is aan antioxidanten."
Download dit
artikel voordat het verdwijntBelangrijke
opmerkingen over ijzer
Helaas gaat
deze beoordeling niet in op ijzer. Het belangrijkste probleem met ijzer is dat
je geen verhoogde ijzerniveaus wilt. De meeste volwassenen hebben overmatig
ijzer en hebben niet meer nodig.
In plaats
daarvan moeten ze hun ijzer verlagen, wat gemakkelijk kan worden gedaan door
regelmatig bloed te doneren. Bovendien is laag ferritine typisch een teken
dat koperinsufficiëntie
voorkomt een goede ijzerrecycling In dit geval zal het
verhogen van koper het opgeslagen ijzer laten recyclen, waardoor het probleem
wordt verholpen. Zie "voor meer informatie over de gevaren van hoog ijzer
en eenvoudige manieren om erop te screenen en te verlagen.Waarom het beheren van uw ijzerniveau cruciaal is
voor uw gezondheid".
Belangrijkste
voedingsstoffen betrokken bij Parkinson en ALS
In het geval
van de ziekte van Parkinson omvatten de belangrijkste micronutriënten:4
|
Vitamine A |
|
Vitamine D - Heeft ontstekingsremmende effecten en verlaagt oxidatieve
stress. Gebrek wordt geassocieerd met dopaminerge neuronale dood. volgens de
auteurs is bewezen dat adequate vitamine D-serumspiegels de ziekte van
Parkinson kunnen voorkomen en mogelijk de klinische resultaten kunnen
verbeteren." Een hogere
serumconcentratie van vitamine D is ook aangetoond om de motorische symptomen
te verbeteren, en het krijgen van ten minste 15 minuten of meer blootstelling
aan zonlicht per week gaat gepaard met een lager risico op Parkinson |
|
Vitamine E - Verbetert de functie van de dopaminerge receptoren en hogere
niveaus worden geassocieerd met een lagere Parkinson-incidentie. Vitamine
E-rijke diëten zijn beschermend gebleken, waardoor het risico op meer van
Parkinson dan carotenoïden of vitamine C wordt verminderd |
|
Thiamine (B1) - Lage thiamine versnelt de degeneratie van dopaminerge neuronen.
Thiamine en foliumzuur spelen een belangrijke rol in het reuksysteem en veel
Parkinson-patiënten ontwikkelen een verminderde smaak en geur, wat wijst op
een tekort aan een of beide B-vitamines |
|
B6 - Lage B6 is een bekende risicofactor voor Parkinson |
|
Folaat (B9) - Verhoogde homocysteïne is een risicofactor voor Parkinson en
veroorzaakt dopaminerge neurondood bij Parkinson-patiënten. B6, B9 en B12
helpen de homocysteïnespiegels onder controle te houden |
|
Vitamine C - De patiënten van Parkinson hebben routinematig lagere vitamine
C-plasmaspiegels dan gezonde controles |
Het aanbevolen
artikel bespreekt ook de belangrijkste micronutriënten die betrokken zijn bij
ALS en andere motorneuronziekten, myasthenia gravis (een auto-immuunziekte die
de neuromusculaire junctie beïnvloedt) multiple sclerose (MS) Ziekte van
Huntington (een neurodegeneratieve stoornis die resulteert in onvrijwillige
bewegingen en cognitieve stoornissen) epilepsie, ischemische beroerte,
myopathie (een spieraandoening) neuropathie, rusteloos beensyndroom en
verwondingen aan het centrale en perifere zenuwstelsel.
Tekenen en
symptomen van tekort aan voedingsstoffen
In de meeste
gevallen worden symptomen van tekorten aan micronutriënten pas duidelijk als uw
lichaam ernstig uitgeput is, en zelfs dan kunnen ze moeilijk te identificeren
zijn als er geen test beschikbaar is.
Vaak zijn de
symptomen niet-specifiek en omvatten ze zaken als frequente infecties en
huidproblemen, en naarmate uw gezondheid verslechtert, worden meer
micronutriënten opgebruikt, waardoor hun uitputting wordt versneld. Sommige
tekorten aan micronutriënten hebben echter meer identificeerbare symptomen,
zoals:
|
Bloedarmoede (ijzer-,
koper- en / of B12-tekort) |
Scheurbuik (vitamine C) |
|
Osteomalacia of
verzachting van de botten (vitamine D) |
Pellagra (niacine) |
|
Hemorragische ziekten
(vitamine K) |
Nachtblindheid (vitamine
A) |
Uw
hersenbehoefte glucose voor optimale functie
Het is
belangrijk om te erkennen dat van alle organen in je lichaam je hersenen de
hoogste energiebehoefte hebben, en naarmate je ouder wordt, worden de
mitochondriale genen die de energieproductie stimuleren minder actief, waardoor
je hersenen vatbaarder worden voor ziekten.5
De
mitochondriën zijn doorgaans minder dicht en meer gefragmenteerd en genereren
veel lagere hoeveelheden energie. Dat betekent echter niet dat neurodegeneratie
een gegeven is. U kunt dit lot effectief voorkomen door correct te eten en een
gezonde levensstijl in het algemeen te hebben.
Vrije radicalen
gekatalyseerd door overmatige reactieve zuurstofsoorten (ROS) gevormd op het
niveau van de mitochondriën zijn typisch extreem schadelijk, en een van de
meest effectieve manieren om ze te minimaliseren, is ervoor te zorgen dat je
genoeg gezonde koolhydraten eet, zoals fruit, omdat glucose de optimale
brandstof is om energie te creëren in je mitochondriën.
Uw mitochondriën
kunnen slechts één brandstof tegelijk verbranden - vet of glucose. Zoals
hierboven geïllustreerd, worden vetten afgebroken in een proces dat
bèta-oxidatie wordt genoemd in acetyl-co A, dat wordt ingevoerd in de
Krebs-cyclus. Koolhydraten worden afgebroken tot pyruvaat, dat pas in de
elektronentransportketen kan komen als ze door pyruvaatdehydrogenase zijn
omgezet in Acetyl-Co-A.
De sleutel hier
is dat er een stealth-schakelaar is die bepaalt welke van deze brandstoffen uw
mitochondriën zullen verbranden. De schakelaar heeft de naam Randle Cycle
gekregen, maar het is handiger om hem te visualiseren als een
spoorwegschakelaar die de sporen van de trein verandert. De trein kan maar één
spoor naar beneden rijden: niet beide. Dit komt omdat er maar één type
brandstof tegelijk kan worden verbrand.
Het verbranden van glucose in uw mitochondriën zorgt voor meer energie
en minder ROS, verhoogt uw stofwisseling en produceert kooldioxide, dat
beschermt tegen oxidatieve (reductieve) stress en zuurstofcellen. Al deze
dingen helpen je hersenfunctie te beschermen.
In het beste
geval metaboliseert of verbrandt u glucose in uw mitochondriën met minimale
reductieve stress. Wanneer je dit doet, genereer je slechts 0,1% ROS
Deze route is
ook ongelooflijk efficiënt bij energieproductie en creëert 36 tot 38
adenosinetrifosfaten (ATP) voor elk glucosemolecuul dat wordt gemetaboliseerd.
Om dit te laten gebeuren, moet u echter minder dan 30 tot 40% van uw calorieën
als vet consumeren. Wanneer u aanzienlijk meer consumeert dan die hoeveelheid,
verandert de schakelaar om vet te verbranden in uw mitochondriën en wordt uw
vermogen om glucose te verbranden verminderd.
Chronisch
oxiderende vetten als uw primaire brandstof zullen ook de neiging hebben om uw
cortisolgehalte te verhogen, wat resulteert in chronische ontstekingen, die
beide het verouderingsproces versnellen.
Kortom, het
verbranden van glucose in uw mitochondriën zorgt voor meer energie en minder
ROS en verhoogt uw stofwisseling. Het produceert ook kooldioxide als bijproduct,
dat beschermt tegen oxidatieve (reductieve) stress en zuurstofcellen. Al deze
dingen helpen je hersenfunctie te beschermen.
Zie "voor
meer informatie over de Randle Cycle en hoe uw metabolisme werkt Cruciale
feiten over uw metabolisme" en "Cruciale
feiten over uw metabolisme, deel 2".
Darmproblemen
veroorzaken waarschijnlijk ook de ziekte van Parkinson
Een nieuwe
studie6 in het
nummer van Molecular Psychiatry van oktober 2023 bleek dat de aanwezigheid van
beschadigd mitochondriaal DNA in de bloedbaan voldoende is om alle symptomen
van de ziekte van Parkinson te veroorzaken. Het mitochondriaal puin wordt
vervolgens geactiveerd door de endotoxine (lipopolysaccharide) receptor TLR4.
Endotoxine
wordt in uw darmen geproduceerd wanneer u fermenteerbare koolhydraten eet die u
niet kunt verteren in uw maag en dunne darm. De koolhydraten reizen vervolgens
naar de dikke darm, waar ze de groei van gramnegatieve bacteriën die groeien en
afsterven, stimuleren. Wanneer ze sterven, komt het endotoxine in hun celwand
vrij, waardoor de TLR4-receptor wordt geactiveerd.
De Ray
Peat-aanpak is om de hoeveelheid eenvoudige koolhydraten in uw dieet te
vergroten, zodat uw mitochondriën optimaal kunnen worden gevoed. Maar er is
strikte voorzichtigheid om fermenteerbare koolhydraten te vermijden, juist
omdat ze endotoxine kunnen maken en de TLR4-receptor kunnen activeren.
Bij het
introduceren van koolhydraten is het belangrijk om het langzaam te doen en
ervoor te zorgen dat u geen spijsverteringssymptomen heeft zoals boeren,
opgeblazen gevoel of gas, wat tekenen zijn dat de koolhydraten niet worden
verteerd in uw bovenste spijsverteringssysteem. Als dit het geval is, moet u
kleine hoeveelheden vruchtensappen zonder pulp gebruiken totdat uw darmen de
koolhydraten zonder symptomen kunnen verteren.
Lion's Mane Mushroom kan uw
cognitieve functie beschermen
Naast
basismicronutriënten kunnen een aantal andere supplementen ook helpen om uw
cognitieve functie te beschermen. Een interessante is ‘de leeuwen manen paddenstoel’
(Hericium erinaceus), die een lange geschiedenis van gebruik in de traditionele
geneeskunde heeft.
Boeddhistische
monniken gebruikten bijvoorbeeld traditioneel leeuwenmanenpaddenstoelthee om de
hersenfunctie te verbeteren en de focus te vergroten. In moderne tijden hebben
verschillende onderzoeken de neuroprotectieve en cognitieverhogende effecten
van leeuwenmanen bevestigd, waaronder de volgende:
|
Een studie uit 20237 ontdekte dat Lion's manenextract het geheugen kan verbeteren
door neuronprojecties en verbindingen met andere neuronen te promoten. |
|
In een onderzoek uit 2020
,8 patiënten
met milde ziekte van Alzheimer die gedurende 49 weken drie capsules van 350
milligram leeuwen-manen-paddenstoelen per dag kregen, verbeterden hun
cognitieve testscores. |
|
Een epidemiologische
studie9 gepubliceerd
in 2017, met 13.230 deelnemers van 65 jaar en ouder, ontdekten dat degenen
die minstens één keer per week paddenstoelen aten "een lager risico
hadden op dementie van incidenten, zelfs na correctie voor mogelijke
verstorende factoren.'De grootste risicovermindering was onder degenen die
driemaal of meer per week paddenstoelen aten. |
|
Een vergelijkbare maar
kleinere studie10 gepubliceerd
in 2019 meldde dat degenen die de meeste paddenstoelen aten een 43% lager
risico hadden op het ontwikkelen van milde cognitieve stoornissen,
onafhankelijk van verstorende factoren zoals alcoholgebruik, roken van
sigaretten en hoge bloeddruk. |
|
Een onderzoek uit 2016
wees uit dat extracten van de manenpaddenstoel van leeuwen de symptomen van
geheugenverlies bij muizen verminderden en neuronale schade door amyloïde
bètaplaques waarvan bekend is dat ze zich in de hersenen ophopen met de
ziekte van Alzheimer. |
|
Een studie uit 201011 waarbij senioren tussen de 70 en 74 jaar betrokken waren, werd
vastgesteld dat een hogere inname van fruit, groenten, graanproducten en
paddenstoelen de cognitieve prestaties verbeterde. |
U kunt
overwegen om paddenstoelen zoals leeuwenmanen aan uw dieet toe te voegen, omdat
ze een uitstekende aanvulling kunnen zijn op bijna elke maaltijd. Ze vullen
allerlei soorten grasgevoerd vlees en in het wild gevangen vis aan, passen goed
in bijna elke salade en kunnen worden toegevoegd aan soepen, stoofschotels en
andere maaltijden.
Het is echter
cruciaal om biologisch geteelde
paddenstoelen te kiezen, aangezien schimmels gemakkelijk lucht- en
bodemverontreinigingen absorberen. Als alternatief kunt u kiezen voor een
organisch supplement of extract.
(Red.) Zelf Kweken
kan ook : https://grocycle.com/growing-lions-mane/
Bronnen en referenties
1, 4 Nutriënten 25 september 2023;
15 (9): 4129
2 Medisch
nieuws Vandaag 2 oktober 2023
3 Nutriënten 25 september
2023; 15 (9): 4129, paragraaf 6.1.1
5 Cell Reports 29 mei 2018; 23 (9):
2550-2558
6 Moleculaire
psychiatrie 2 oktober 2023
7 Journal of Neurochemistry,
2023; doi: 10.1111 / jnc.15767
8 Grenzen
in vergrijzende neurowetenschappen, 2020; 12
9 Journal of the American
Geriatrics Society, 2017; 65 (7)
10 Journal of Alzheimer’s
Disease, 2019; 68 (1)
11 British Journal of
Nutrition, 2010; 104 (8)
Bron : https://articles.mercola.com/sites/articles/archive/2023/10/09/brain-nutrients.aspx (Tijdelijke Link)
PDF
(Engelstalig) : https://media.mercola.com/ImageServer/Public/2023/October/PDF/brain-nutrients-pdf.pdf
