Gezondheid of mRNA, Recht & Vrijheid of Globalisme & Oorlog, Milieu of Klimaathysterie: Wat zijn de belangrijkste micronutriënten voor uw hersenen?

vrijdag 13 oktober 2023

Wat zijn de belangrijkste micronutriënten voor uw hersenen?

Analyse door Dr. Joseph Mercola Feit gecontroleerd 09 oktober 2023

HET VERHAAL IN ÉÉN OOGOPSLAG

· Micronutriënten verwijzen naar op voedsel gebaseerde vitamines en mineralen die uw lichaam nodig heeft voor een optimale werking. De vier belangrijkste typen zijn in water oplosbare vitamines, in vet oplosbare vitamines, macromineralen en sporenmineralen

· Micronutriënten katalyseren enzymatische processen, hebben een antioxiderende werking en moduleren uw immuunsysteem

· Tekorten aan micronutriënten op lange termijn kunnen bijdragen tot de ontwikkeling van neurodegeneratieve processen en neurologische aandoeningen zoals de ziekte van Alzheimer, de ziekte van Parkinson, de ziekte van Huntington en amyotrofe laterale sclerose (ALS)

· Enkele van de belangrijkste micronutriënten die betrokken zijn bij de ziekte van Alzheimer zijn vitamine A, B, C, D en E, selenium, koper, zink, ijzer en mangaan. In het geval van koper, ijzer en mangaan zijn verhoogde niveaus doorgaans het probleem

· In het geval van de ziekte van Parkinson omvatten de belangrijkste micronutriënten vitamine A, D, E, B1, B6, B9 en C

Micronutriënten verwijzen naar op voedsel gebaseerde vitamines en mineralen die uw lichaam nodig heeft voor een optimale werking, en zelfs milde tekortkomingen kunnen bijdragen aan chronische ziekten. Micronutriënten kunnen worden onderverdeeld in vier primaire typen:

· In water oplosbare vitamines zoals B-vitamines en vitamine C

· In vet oplosbare vitamines zoals vitamine A, D, E en K

· Macromineralen zoals calcium, magnesium, natrium en kalium (mineralen die uw lichaam in grotere hoeveelheden nodig heeft)

· Spoor mineralen zoals ijzer, zink, koper en selenium (mineralen die uw lichaam in zeer kleine hoeveelheden nodig heeft)

Tekortkomingen in micronutriënten kan tot neurodegeneratie leiden

Een recente wetenschappelijke review¹^,² gepubliceerd in het peer-reviewed tijdschrift Nutrients bespreekt specifiek de rol van micronutriënten bij neurologische aandoeningen, en merkt op dat langdurige tekortkomingen betrokken kunnen zijn bij de oorzaak en de daaropvolgende ontwikkeling van neurodegeneratieve processen en neurologische aandoeningen zoals de ziekte van Alzheimer, de ziekte van Parkinson, de ziekte van Huntington en amyotrofe laterale sclerose (ALS).

Zoals in dit artikel is opgemerkt, is de primaire functie van micronutriënten hun "katalytische effect in enzymsystemen, hetzij als cofactoren, hetzij als componenten van metalloenzymen."Andere essentiële rollen zijn onder meer antioxiderende activiteit en immuunmodulatie.

Wanneer u een tekort aan micronutriënten heeft, met name op lange termijn, kan dit leiden tot schade aan de perifere zenuw en / of schade aan het centrale zenuwstelsel, wat op zijn beurt kan bijdragen aan een verscheidenheid aan neurologische aandoeningen, waaronder de ziekte van Alzheimer en Parkinson.

Belangrijkste voedingsstoffen die betrokken zijn bij de ziekte van Alzheimer

Hoewel een willekeurig aantal voedingsstoffen uw risico op de ziekte van Alzheimer kan beïnvloeden, zijn enkele van de belangrijkste spelers vitamine A, B, C, D en E, selenium, koper, zink, ijzer en mangaan. In het geval van koper, ijzer en mangaan zijn verhoogde niveaus doorgaans het probleem. Zoals uitgelegd door de auteurs :³

"Verhoogde niveaus van Hcy [homocysteïne] worden geassocieerd met cognitieve stoornissen. Vanwege de betrokkenheid van vitamine B9, B12 en B6 bij het Hcy-metabolisme, hypovitaminose van deze vitamines [d.w.z., gebrek aan deze vitamines] leiden tot hyperhomocysteïnemie [verhoogde homocysteïne].

Vervanging van deze vitamines helpt de Hcy-niveaus te verlagen. Er is echter gemeld dat hoge doses vitamine B9, B12 en B6 de cognitie van patiënten met milde AD [de ziekte van Alzheimer] niet beïnvloeden.

Andere vitamines worden ook geassocieerd met AD-pathogenese: thiamine (B1) -deficiëntie is waargenomen bij patiënten met cognitieve stoornissen en suppletie verbeterde de symptomen. Vitamine B12 heeft een direct effect op tau-eiwitten - het remt hun fibrilisatie. Vitamine B3 (niacine) kan beschermende eigenschappen hebben tegen AD en andere soorten cognitieve achteruitgang.

Langdurige behandeling met vitamine E wordt als gunstig beschouwd bij het beheer van AD, maar de uitkomst is nog steeds onduidelijk. Vitamine A remt de vorming van amyloïd-β-plaque.

Hypovitaminose van vitamine D wordt erkend als risicofactor voor AD. De pathogene en therapeutische effecten van vitamine D zijn nog niet volledig bekend, maar de neuroprotectieve en ontstekingsremmende functies zijn cruciaal. Het werd voorgesteld als een potentiële therapeutische optie voor personen met AD

Detectie van koper kan nuttig zijn bij het diagnosticeren en voorkomen van AD. Er zijn aanzienlijk hogere kopergehaltes gevonden in het hersenweefsel van AD-patiënten. Koper ondersteunt oxidatieve stress en veroorzaakt neurofibrillaire kluwenvorming door tau-hyperfosforylering.

Een ander element dat betrokken is bij de pathogenese van AD is zink. Lage plasmatische zinkniveaus worden herhaaldelijk geassocieerd met afname van leervermogen en geheugen. Zinkstatus beïnvloedt de voortgang van AD

De neurotoxiciteit van mangaan kan ook worden geassocieerd met AD: het beïnvloedt de functie van astrocyten en de synthese en afbraak van glutamaat. Monitoring van mangaan kan een van de strategieën zijn om AD te voorkomen

De correlatie van hogere seleniumspiegels met hogere cognitieve vaardigheden bij ouderen werd gemeld. Er wordt ook aangenomen dat seleniumtekort verband kan houden met AD-oorzaak. Onevenwichtigheid in het ijzermetabolisme en de accumulatie ervan nemen ook deel aan de ontwikkeling van AD. Een van de voorgestelde nieuwe strategieën voor de preventie van de ziekte van Alzheimer is een dieet dat rijk is aan antioxidanten."

Download dit artikel voordat het verdwijnt

https://media.mercola.com/ImageServer/Public/2023/October/PDF/brain-nutrients-pdf.pdf

Belangrijke opmerkingen over ijzer

Helaas gaat deze beoordeling niet in op ijzer. Het belangrijkste probleem met ijzer is dat je geen verhoogde ijzerniveaus wilt. De meeste volwassenen hebben overmatig ijzer en hebben niet meer nodig.

In plaats daarvan moeten ze hun ijzer verlagen, wat gemakkelijk kan worden gedaan door regelmatig bloed te doneren. Bovendien is laag ferritine typisch een teken dat koperinsufficiëntie voorkomt een goede ijzerrecycling In dit geval zal het verhogen van koper het opgeslagen ijzer laten recyclen, waardoor het probleem wordt verholpen. Zie "voor meer informatie over de gevaren van hoog ijzer en eenvoudige manieren om erop te screenen en te verlagen.Waarom het beheren van uw ijzerniveau cruciaal is voor uw gezondheid".

Belangrijkste voedingsstoffen betrokken bij Parkinson en ALS

In het geval van de ziekte van Parkinson omvatten de belangrijkste micronutriënten:⁴

Vitamine A

Vitamine D - Heeft ontstekingsremmende effecten en verlaagt oxidatieve stress. Gebrek wordt geassocieerd met dopaminerge neuronale dood. volgens de auteurs is bewezen dat adequate vitamine D-serumspiegels de ziekte van Parkinson kunnen voorkomen en mogelijk de klinische resultaten kunnen verbeteren."

Een hogere serumconcentratie van vitamine D is ook aangetoond om de motorische symptomen te verbeteren, en het krijgen van ten minste 15 minuten of meer blootstelling aan zonlicht per week gaat gepaard met een lager risico op Parkinson

Vitamine E - Verbetert de functie van de dopaminerge receptoren en hogere niveaus worden geassocieerd met een lagere Parkinson-incidentie. Vitamine E-rijke diëten zijn beschermend gebleken, waardoor het risico op meer van Parkinson dan carotenoïden of vitamine C wordt verminderd

Thiamine (B1) - Lage thiamine versnelt de degeneratie van dopaminerge neuronen. Thiamine en foliumzuur spelen een belangrijke rol in het reuksysteem en veel Parkinson-patiënten ontwikkelen een verminderde smaak en geur, wat wijst op een tekort aan een of beide B-vitamines

B6 - Lage B6 is een bekende risicofactor voor Parkinson

Folaat (B9) - Verhoogde homocysteïne is een risicofactor voor Parkinson en veroorzaakt dopaminerge neurondood bij Parkinson-patiënten. B6, B9 en B12 helpen de homocysteïnespiegels onder controle te houden

Vitamine C - De patiënten van Parkinson hebben routinematig lagere vitamine C-plasmaspiegels dan gezonde controles

Het aanbevolen artikel bespreekt ook de belangrijkste micronutriënten die betrokken zijn bij ALS en andere motorneuronziekten, myasthenia gravis (een auto-immuunziekte die de neuromusculaire junctie beïnvloedt) multiple sclerose (MS) Ziekte van Huntington (een neurodegeneratieve stoornis die resulteert in onvrijwillige bewegingen en cognitieve stoornissen) epilepsie, ischemische beroerte, myopathie (een spieraandoening) neuropathie, rusteloos beensyndroom en verwondingen aan het centrale en perifere zenuwstelsel.

Tekenen en symptomen van tekort aan voedingsstoffen

In de meeste gevallen worden symptomen van tekorten aan micronutriënten pas duidelijk als uw lichaam ernstig uitgeput is, en zelfs dan kunnen ze moeilijk te identificeren zijn als er geen test beschikbaar is.

Vaak zijn de symptomen niet-specifiek en omvatten ze zaken als frequente infecties en huidproblemen, en naarmate uw gezondheid verslechtert, worden meer micronutriënten opgebruikt, waardoor hun uitputting wordt versneld. Sommige tekorten aan micronutriënten hebben echter meer identificeerbare symptomen, zoals:

Bloedarmoede (ijzer-, koper- en / of B12-tekort)	Scheurbuik (vitamine C)
Osteomalacia of verzachting van de botten (vitamine D)	Pellagra (niacine)
Hemorragische ziekten (vitamine K)	Nachtblindheid (vitamine A)

Uw hersenbehoefte glucose voor optimale functie

Het is belangrijk om te erkennen dat van alle organen in je lichaam je hersenen de hoogste energiebehoefte hebben, en naarmate je ouder wordt, worden de mitochondriale genen die de energieproductie stimuleren minder actief, waardoor je hersenen vatbaarder worden voor ziekten.⁵

De mitochondriën zijn doorgaans minder dicht en meer gefragmenteerd en genereren veel lagere hoeveelheden energie. Dat betekent echter niet dat neurodegeneratie een gegeven is. U kunt dit lot effectief voorkomen door correct te eten en een gezonde levensstijl in het algemeen te hebben.

Vrije radicalen gekatalyseerd door overmatige reactieve zuurstofsoorten (ROS) gevormd op het niveau van de mitochondriën zijn typisch extreem schadelijk, en een van de meest effectieve manieren om ze te minimaliseren, is ervoor te zorgen dat je genoeg gezonde koolhydraten eet, zoals fruit, omdat glucose de optimale brandstof is om energie te creëren in je mitochondriën.

Uw mitochondriën kunnen slechts één brandstof tegelijk verbranden - vet of glucose. Zoals hierboven geïllustreerd, worden vetten afgebroken in een proces dat bèta-oxidatie wordt genoemd in acetyl-co A, dat wordt ingevoerd in de Krebs-cyclus. Koolhydraten worden afgebroken tot pyruvaat, dat pas in de elektronentransportketen kan komen als ze door pyruvaatdehydrogenase zijn omgezet in Acetyl-Co-A.

De sleutel hier is dat er een stealth-schakelaar is die bepaalt welke van deze brandstoffen uw mitochondriën zullen verbranden. De schakelaar heeft de naam Randle Cycle gekregen, maar het is handiger om hem te visualiseren als een spoorwegschakelaar die de sporen van de trein verandert. De trein kan maar één spoor naar beneden rijden: niet beide. Dit komt omdat er maar één type brandstof tegelijk kan worden verbrand.

Het verbranden van glucose in uw mitochondriën zorgt voor meer energie en minder ROS, verhoogt uw stofwisseling en produceert kooldioxide, dat beschermt tegen oxidatieve (reductieve) stress en zuurstofcellen. Al deze dingen helpen je hersenfunctie te beschermen.

In het beste geval metaboliseert of verbrandt u glucose in uw mitochondriën met minimale reductieve stress. Wanneer je dit doet, genereer je slechts 0,1% ROS

Deze route is ook ongelooflijk efficiënt bij energieproductie en creëert 36 tot 38 adenosinetrifosfaten (ATP) voor elk glucosemolecuul dat wordt gemetaboliseerd. Om dit te laten gebeuren, moet u echter minder dan 30 tot 40% van uw calorieën als vet consumeren. Wanneer u aanzienlijk meer consumeert dan die hoeveelheid, verandert de schakelaar om vet te verbranden in uw mitochondriën en wordt uw vermogen om glucose te verbranden verminderd.

Chronisch oxiderende vetten als uw primaire brandstof zullen ook de neiging hebben om uw cortisolgehalte te verhogen, wat resulteert in chronische ontstekingen, die beide het verouderingsproces versnellen.

Kortom, het verbranden van glucose in uw mitochondriën zorgt voor meer energie en minder ROS en verhoogt uw stofwisseling. Het produceert ook kooldioxide als bijproduct, dat beschermt tegen oxidatieve (reductieve) stress en zuurstofcellen. Al deze dingen helpen je hersenfunctie te beschermen.

Zie "voor meer informatie over de Randle Cycle en hoe uw metabolisme werkt Cruciale feiten over uw metabolisme" en "Cruciale feiten over uw metabolisme, deel 2".

Darmproblemen veroorzaken waarschijnlijk ook de ziekte van Parkinson

Een nieuwe studie⁶ in het nummer van Molecular Psychiatry van oktober 2023 bleek dat de aanwezigheid van beschadigd mitochondriaal DNA in de bloedbaan voldoende is om alle symptomen van de ziekte van Parkinson te veroorzaken. Het mitochondriaal puin wordt vervolgens geactiveerd door de endotoxine (lipopolysaccharide) receptor TLR4.

Endotoxine wordt in uw darmen geproduceerd wanneer u fermenteerbare koolhydraten eet die u niet kunt verteren in uw maag en dunne darm. De koolhydraten reizen vervolgens naar de dikke darm, waar ze de groei van gramnegatieve bacteriën die groeien en afsterven, stimuleren. Wanneer ze sterven, komt het endotoxine in hun celwand vrij, waardoor de TLR4-receptor wordt geactiveerd.

De Ray Peat-aanpak is om de hoeveelheid eenvoudige koolhydraten in uw dieet te vergroten, zodat uw mitochondriën optimaal kunnen worden gevoed. Maar er is strikte voorzichtigheid om fermenteerbare koolhydraten te vermijden, juist omdat ze endotoxine kunnen maken en de TLR4-receptor kunnen activeren.

Bij het introduceren van koolhydraten is het belangrijk om het langzaam te doen en ervoor te zorgen dat u geen spijsverteringssymptomen heeft zoals boeren, opgeblazen gevoel of gas, wat tekenen zijn dat de koolhydraten niet worden verteerd in uw bovenste spijsverteringssysteem. Als dit het geval is, moet u kleine hoeveelheden vruchtensappen zonder pulp gebruiken totdat uw darmen de koolhydraten zonder symptomen kunnen verteren.

Lion's Mane Mushroom kan uw cognitieve functie beschermen

Naast basismicronutriënten kunnen een aantal andere supplementen ook helpen om uw cognitieve functie te beschermen. Een interessante is ‘de leeuwen manen paddenstoel’ (Hericium erinaceus), die een lange geschiedenis van gebruik in de traditionele geneeskunde heeft.

Boeddhistische monniken gebruikten bijvoorbeeld traditioneel leeuwenmanenpaddenstoelthee om de hersenfunctie te verbeteren en de focus te vergroten. In moderne tijden hebben verschillende onderzoeken de neuroprotectieve en cognitieverhogende effecten van leeuwenmanen bevestigd, waaronder de volgende:

Een studie uit 2023⁷ ontdekte dat Lion's manenextract het geheugen kan verbeteren door neuronprojecties en verbindingen met andere neuronen te promoten.

In een onderzoek uit 2020 ,⁸ patiënten met milde ziekte van Alzheimer die gedurende 49 weken drie capsules van 350 milligram leeuwen-manen-paddenstoelen per dag kregen, verbeterden hun cognitieve testscores.

Een epidemiologische studie⁹ gepubliceerd in 2017, met 13.230 deelnemers van 65 jaar en ouder, ontdekten dat degenen die minstens één keer per week paddenstoelen aten "een lager risico hadden op dementie van incidenten, zelfs na correctie voor mogelijke verstorende factoren.'De grootste risicovermindering was onder degenen die driemaal of meer per week paddenstoelen aten.

Een vergelijkbare maar kleinere studie¹⁰ gepubliceerd in 2019 meldde dat degenen die de meeste paddenstoelen aten een 43% lager risico hadden op het ontwikkelen van milde cognitieve stoornissen, onafhankelijk van verstorende factoren zoals alcoholgebruik, roken van sigaretten en hoge bloeddruk.

Een onderzoek uit 2016 wees uit dat extracten van de manenpaddenstoel van leeuwen de symptomen van geheugenverlies bij muizen verminderden en neuronale schade door amyloïde bètaplaques waarvan bekend is dat ze zich in de hersenen ophopen met de ziekte van Alzheimer.

Een studie uit 2010¹¹ waarbij senioren tussen de 70 en 74 jaar betrokken waren, werd vastgesteld dat een hogere inname van fruit, groenten, graanproducten en paddenstoelen de cognitieve prestaties verbeterde.

U kunt overwegen om paddenstoelen zoals leeuwenmanen aan uw dieet toe te voegen, omdat ze een uitstekende aanvulling kunnen zijn op bijna elke maaltijd. Ze vullen allerlei soorten grasgevoerd vlees en in het wild gevangen vis aan, passen goed in bijna elke salade en kunnen worden toegevoegd aan soepen, stoofschotels en andere maaltijden.

Het is echter cruciaal om biologisch geteelde paddenstoelen te kiezen, aangezien schimmels gemakkelijk lucht- en bodemverontreinigingen absorberen. Als alternatief kunt u kiezen voor een organisch supplement of extract.