14/06/2024
Eind april overleed
helaas een 59-jarige man in Mexico. Omdat hij al weken aan bed gekluisterd was
en leed aan diabetes type 2 en chronisch nierfalen, liep hij een hoog risico op
een infectie met het ademhalingsvirus. Het werd nieuwswaardig en de Wereldgezondheidsorganisatie op duizenden kilometers
afstand gaf zelfs een mediaverklaring uit, omdat recente vooruitgang in
genetische sequentiebepaling het mogelijk maakte om een maand later de
aanwezigheid van het type A (H5N2) influenzavirus – een type vogelgriep – te
rapporteren in één enkel klinisch monster, schrijft Dr. David Bell.
De Mexicaanse
minister van Volksgezondheid weerlegt de verre bureaucraten van de WHO die de
sterfte aan het virus toeschrijven en merkt op dat het een chronische ziekte was die de dood veroorzaakte.
Ongeacht de oorzaak
zijn sterfgevallen een tragedie voor familie en vrienden. Deze haalde mondiaal
nieuws puur vanwege de vooruitgang in de diagnostische technologie. De WHO, de
media en een groeiende pandemische industrie hadden gewacht op deze
onvermijdelijke gebeurtenis, het testen en screenen, omdat dit van cruciaal
belang is voor misschien wel het grootste bedrijfsplan in de menselijke geschiedenis. Er liggen
honderden miljarden op tafel, en de wil en middelen om die te pakken. We moeten
allemaal begrijpen waarom en wat er vervolgens moet gebeuren.
Covid en het
resetten van de volksgezondheid
COVID-19 heeft de
business case voor gain-of-function-onderzoek bewezen. Het lijkt steeds waarschijnlijker dat genetisch gehannes er echt
in is geslaagd een vleermuiscoronavirus naar mensen over te brengen, waar het
meer vatbaar is voor het genereren van inkomsten (er zit geen winst in zieke
vleermuizen, of angst voor hen). Belangrijk is dat de mensen achter het
programma, ondanks de grote economische en gezondheidsramp die daarop volgde,
grotendeels hetzelfde werk voortzetten en niet ter verantwoording worden
geroepen. Er is sprake van enorme winsten met weinig of geen reëel risico.
Dissident: Het is niet mijn
gewoonte artikelen te vertalen waarin de schrijver de onzinnige Lablek-theorie
te berde brengt. Er was geen Lab lek. Er was een idee van een pandemie
gefabriceerd door medialeugens en een frauduleuze pcr-test. Er was geen echte
pandemie, er was immers geen andere oversterfte dan tijdens een normaal
griepseizoen.
Wat is precies het punt van een biowapen dat niet
dodelijker is dan gewone griepvirussen? Waarom zou je de moeite nemen om in een
laboratorium een vrijwel onschadelijk virus te creëren?
Dit keer maak ik
een uitzondering omdat er voldoende in het artikel staat dat wél nuttig is.
Wat de
Covid-episode echter echt heeft aangetoond, zijn de financiële en politieke
voordelen die kunnen worden behaald, ongeacht de ernst van de uitbraak. Zoals
Klaus Schwab en Thierry Malleret medio 2020 in hun boek COVID-19: The Great
Reset opmerkten , kan COVID-19 worden gebruikt om de concepten van
democratie en mensenrechten van na de Tweede Wereldoorlog te ondermijnen en de
samenleving terug te brengen naar een autoritair bedrijfsmodel ( ‘Stakeholder
Kapitalisme’), ook al is de ziekte meestal mild. Wat nodig is, is een gedeeld
verhaal onder degenen die er baat bij hebben: de media, overheden en het
bedrijfsleven. Hoewel de term ‘Great Reset’ als impopulair lijkt te zijn
afgedaan, is de intentie van het World Economic Forum (WEF) om regeringen binnen te dringen en de samenleving te
veranderen in het voordeel van hun leden duidelijk onverminderd groot.
Verwoestende
sterfte is niet nodig om maatschappelijke verandering teweeg te brengen, alleen
de angst ervoor. Je hebt een test nodig, beelden zoals maskers en cirkels op de
stoep, afhankelijke media en een onderzoeks- en gezondheidszorginstelling
waarvan de carrièremogelijkheden afhankelijk zijn van naleving. Het opvoeren
van de surveillance voor de enorme zee van virale varianten die de natuur
vormt, is zojuist officieel bevestigd door de goedkeuring van wijzigingen in de Internationale Gezondheidsregels uit
2005 tijdens de Wereldgezondheidsvergadering (WHA) in Genève. Ongeacht de realiteit van de risico’s of de enorm
onevenredige publieke financiering die nodig is, zal de wereld nog veel
meer potentiële bedreigingen tegenkomen en een hele industrie opbouwen die
ervoor zal zorgen dat deze zich vertalen in bedrijfswinsten.
De kans op griep
Vogelgriep bestaat
misschien net zo lang als vogels (zo was het waarschijnlijk een dinosaurusziekte
in de Krijt-tijd). Mensen moeten er ruim 200.000 jaar naast hebben geleefd, en
onze voorouders van primaten nog veel langer. Vogelgriepvirussen maken deel uit
van een reeks varianten van de influenzavirusfamilie die regelmatig mutaties en
recombinatie ondergaan (zelfs het mengen van het genoom van virussen die
normaal gesproken verschillende soorten infecteren), waardoor ze relatief nieuw
lijken voor ons immuunsysteem. Dit maakt ze schadelijker en resulteert bijna
elk jaar in een nieuwe griepuitbraak, omdat onze immuniteit tegen de laatste
(of tegen een eerder griepvaccin) de volgende slechts gedeeltelijk aanpakt.
Soms zorgt
recombinatie ervoor dat een influenzavirus dat zich grotendeels beperkt tot
andere dieren, zoals vogels, een bredere verschuiving ondergaat waardoor het
andere soorten, zoals mensen, kan infecteren. Dit is vergelijkbaar met wat
wetenschappers soms in het laboratorium proberen te simuleren door middel van
‘gain-of-function’-onderzoek, zoals het aanpassen van vleermuiscoronavirussen om pathogeen
te worden voor de mens.
Mensen hebben
altijd in zeer nauwe nabijheid geleefd met dieren die griepvirussen herbergen
en deze ook eten. De laatste grote ‘overloop’ van griep van vogels naar mensen
was de Spaanse grieppandemie in 1918-1919. Het doodde misschien 20 tot 40 miljoen mensen, hoogstwaarschijnlijk als gevolg
van secundaire bacteriële longontsteking, aangezien er geen moderne antibiotica
waren. In de eeuw daarna heeft een gebeurtenis van deze aard zich niet meer
voorgedaan, en met moderne antibiotica en medische zorg zou de sterfte door de
Spaanse griep nu veel lager moeten zijn. (Dissident: volgens sommigen ontstond
er pas en Spaanse griep nadat Amerikaanse militairen gevaccineerd waren …)
Dus waarom zien we
de huidige hysterie over de vogelgriep, en waarom promoten de media verhalen zoals een potentiële
sterfte die massaal groter is dan de Spaanse griep of welke griepuitbraak dan
ook in de geschiedenis van de mensheid? Het antwoord ligt vermoedelijk eerder
in dit artikel. Een zeer rijke bedrijfs- en financiële sector die invloed heeft
op regeringen en media die weten, en hebben aangetoond, dat rijkdom ter grootte van honderden miljarden dollars
kan worden geconcentreerd uit angst voor een virus.
Er is nu een snel
groeiend leger van virologen, ‘virusjagers’, volksgezondheidsbureaucraten en
modelbouwers wier enige reden voor het ontvangen van financiering het vinden en
publiceren van nieuwe varianten van virussen is. We hebben internationale
publiek-private partnerschappen die zich toeleggen op de
ontwikkeling en distributie van vaccins voor dergelijke evenementen,
ondersteund door financiering door de belastingbetaler. We hebben ook
een ontwerp-pandemieverdrag dat zojuist is uitgesteld door de WHA, bedoeld om de publieke financiering
voor dit particuliere goed verder te verhogen. Vanuit het oogpunt van de sector
zou de snelle doorgang ervan in de komende maanden profiteren van angst en
urgentie.
Vogelgriep laten werken
Het uitroepen van
een vogelgrieppandemie lijkt daarom bijna onvermijdelijk, of dit nu mogelijk
wordt gemaakt door voortdurend onderzoek naar gain-of-function en een
laboratoriumlek, of door een natuurlijke overgang naar de mens. Deze
onvermijdelijkheid is niet zozeer omdat het een reële en existentiële
bedreiging is, maar eerder omdat de industrie – het
financiële-farmaceutische-media-volksgezondheidscomplex dat vóór en door Covid
is ontstaan – het nodig heeft. Het virus bestaat echt. De dreiging kan ook
existentieel lijken. Het is waarschijnlijk dat het ongeveer in het onderstaande
scenario zal verlopen.
Sporen van het
genoom en zelfs hele virussen kunnen worden gevonden in rauwe
landbouwproducten. Het testen hiervan, en menselijk rioolwater (besmet met virussen
van vogels of mensen), is al aan de gang en zal dit aantonen. Het genoom is
al in melk gevonden, waarschijnlijk omdat we ernaar hebben
gezocht – dit is waarschijnlijk ook vaak, onopgemerkt, eerder gebeurd.
Uitgebreide tests
van werknemers op kippenboerderijen en op boerderijen waar andere besmette
dieren zijn gehuisvest (bijvoorbeeld melkveestapels) zullen mensen aan het
licht brengen die positief testen op het virus . De biologie
is zeer variabel en sommige mensen zullen kortstondige milde infecties ontwikkelen. Enkelen
zullen ernstig ziek worden en sterven als gevolg van een immuundeficiëntie of
factoren zoals een zeer hoge infectiedosis. Ooit vermeld als een zeldzame
longontsteking met onbekende oorzaak, kunnen dergelijke infecties nu definitief
worden bestempeld als vogelgriep en door de media zeer effectief worden
gebruikt om het aantal kijkers te vergroten. Binnen de
volksgezondheidsgemeenschap bevorderen deze gebeurtenissen de salaris- en
onderzoeksfinanciering en zijn ze uiterst belangrijk.
Massaruiming op
kippenboerderijen. Dit zal de verspreiding niet stoppen, aangezien verspreiding
voornamelijk plaatsvindt via wilde vogelsoorten. Het zou werknemers theoretisch
kunnen beschermen tegen het lage (maar niet nul) risico waarmee zij worden
geconfronteerd. Belangrijk is dat het nieuws haalt en de perceptie bevordert
dat er iets heel ergs aan de hand is. Degenen die opdracht geven tot ruiming hebben er geen last van, en
industriële kippenproducenten worden gecompenseerd door de belastingbetalers,
die ook meer zullen betalen voor eieren en kippenvlees. Als er niets aan gedaan
zou worden, zouden veel kippen gestorven zijn bij een uitbraak, terwijl sommige
het overleefd zouden hebben.
Massaruiming van
secundaire gastheren zoals vee. Nogmaals, een laag risico voor
de mens. Het is ook relatief eenvoudig om veekuddes in quarantaine te plaatsen
totdat een uitbraak voorbij is. Het ruimen creëert echter publiciteit en de
indruk van een dynamische, wanhopige reactie, wat belangrijk is om het gevoel
te creëren dat een volksgezondheidssector zich inspant om het publiek te
redden. Het steunt ook een beweging die
beweert dat de vleesteelt vervangen moet worden door sterk bewerkte, uit de
fabriek afkomstige alternatieve voedingsmiddelen, een alternatief dat
worstelt om marktaandeel. De namaakvleesindustrie wordt gesteund
door enkele van dezelfde grote investeerders als Pharma, die een uitgesproken
stem hebben in de pandemie-agenda.
Modellering om
potentiële massale sterfte onder de bevolking aan te tonen. De
belangrijkste modellengroepen (bijvoorbeeld het Imperial College, de
Universiteit van Washington, de Gates Foundation) worden gefinancierd door
entiteiten die in de farmaceutische sector hebben geïnvesteerd en veel profijt
hebben gehad van COVID-19. Modelleurs begrijpen uitkomsten waar sponsors baat
bij hebben, wat mogelijk de nadruk op worst-case en zeer onrealistische
uitkomsten tijdens COVID-19 heeft beïnvloed.
Vereiste voor
massale vaccinatie (of doden) van kippen in de achtertuin om de gemeenschap
veilig te houden. Het concept van ‘groter goed’ kan worden gebruikt om brede
naleving te garanderen, waarbij belastering van niet-naleving de straf kan
zijn. Dit werd op grote schaal gebruikt door communistische politici
zoals Justin Trudeau om degenen te isoleren en te denigreren
die de schade wilden afwegen tegen de voordelen van Covid-vaccins of die het
concept van lichamelijke autonomie steunden. Groot-Brittannië en Ierland hebben
onlangs een vereiste ingevoerd om alle kippen in de achtertuin te registreren
om dit proces te vergemakkelijken.
Vereiste voor
vaccinatie van kippeneigenaren – eigenaren van elke boerderij- of
achtertuinkip. Dit zal worden verkocht om hun buren en gemeenschappen verder te
beschermen. Degenen die weigeren, zullen worden afgeschilderd als mensen die
hun hele gemeenschap in gevaar brengen, vooral de ‘meest kwetsbaren’. Deze boodschap,
hoe ver verwijderd van de context en de realiteit, is zeer krachtig en de media
hebben tijdens Covid aangetoond hoe bereid ze zijn om dergelijke verdeeldheid en zondebokken uit te buiten.
Lockdowns,
schoolsluitingen, sluiting van kleinere werkplekken. Net als
tijdens Covid zullen dit vooral degenen zijn die geen invloed hebben op het WEF
en soortgelijke fora. Er zullen enkele doden vallen in de gemeenschap, en zelfs
op drukke intensive cares door griep of andere oorzaken, en dit zal als
ongebruikelijk worden benadrukt (wat het uiteraard niet is) om de noodzaak te
bevorderen om ‘allemaal samen te werken; en de dreiging overwinnen. Dit is een
moeilijk te weerleggen boodschap, omdat op een oppervlakkig niveau dergelijke
aanspraken op het grotere goed de steun voor individuele keuzes, die van
fundamenteel belang zijn voor vrije samenlevingen, moeilijk maken.
Bevolkingsbrede
massale vaccinatie. Massale vaccinatie kan worden gepromoot als lastig maar
noodzakelijk als een integraal veiligheidsprobleem voor de gemeenschap. Hoewel
mensen misschien resistenter zijn nu de schade als gevolg van
Covid-vaccinatie breder wordt erkend, wordt de vogelgriep al als potentieel
veel erger afgeschilderd. Het vaccin zal worden gepresenteerd als een manier om
de vrijheden terug te krijgen, een vorm van dwang die ooit een gruwel was in de
volksgezondheid, maar nu mainstream is. Nu er honderden miljarden aan
farmaceutische verkopen op het spel staan, is het een uiterst moeilijke trein om te stoppen. Miljarden die worden
uitgegeven aan reclame, politieke sponsoring en propaganda zijn letterlijk
kleine zakelijke uitgaven.
De volgorde van de
bovenstaande stappen en de nadruk kunnen veranderen. Geen van de stappen zal de
vogelgriep stoppen. Het verspreidt zich via wilde vogelsoorten en zal dat
blijven doen. Af en toe zal het overslaan op mensen. Heel af en toe zullen deze
een aanzienlijke uitbraak veroorzaken. De Spaanse griep was een slecht
voorbeeld, maar het leven werd snel weer normaal.
Percepties beheren
In de eeuw sinds de
Spaanse griep zijn de uitbraken van griep op natuurlijke wijze blijven
verdwijnen, met weinig verandering in het menselijk gedrag, maar met steeds
meer alarm. De Hong Kong-griep van 1968-1969 werd als een ergernis weggewuifd
en hield Woodstock niet eens tegen. De SARS-uitbraak in 2003 (een coronavirus,
geen griep) heeft wijdverbreide angst bevorderd, maar heeft in totaal evenveel
doden gekost als elke acht uur aan tuberculose. De uitbraak van de varkensgriep
in 2009, waarbij minder mensen om het leven kwamen dan bij de normale
seizoensgriep, veroorzaakte een internationale crisis. Hoewel pandemieën reëel zijn, gaat
het vooral om percepties. Dat geldt ook voor de reactie.
De
pandemie-industrie is veel beter en systematischer geworden in het beheersen
van percepties. Dit is de hele basis waarop de gedragspsychologie van ‘nudge-eenheden’ van de overheid tijdens Covid was
gebaseerd. Het doel was niet een berekend algemeen publiek goed, maar het
bevorderen van een bepaalde reeks publieke gedragingen om een eng gedefinieerde dreiging aan te pakken. Dit is nu
aan de gang voor de vogelgriep. Een groot deel van de bevolking zal zich houden
aan steeds strengere maatregelen, niet omdat ze nauwkeurige informatie hebben
gekregen in een context op basis waarvan ze rationele keuzes kunnen maken, maar
omdat ze voor de gek worden gehouden of gedwongen worden tot gedrag dat ze
normaal gesproken niet zouden volgen. Ze zullen beperkingen en interventies
accepteren waar ze zich normaal gesproken tegen zouden verzetten.
Tenzij de
samenleving de agenda weer in handen krijgt, zullen de farmaceutische industrie
en haar investeerders hun slag slaan met de vogelgriep. Het zal minstens zo
groot zijn als Covid. Het zal ook een belangrijke rol spelen bij de verdere
opbouw van de pandemie-industrie, waardoor de afronding van het
uitgestelde WHO-pandemische akkoord (verdrag) wordt
gerechtvaardigd. Het is een essentieel radertje in de (hernoemde) ‘Great
Reset’.
Uitbraken komen
voor en we moeten ze monitoren en erop voorbereiden. We hebben echter de
ontwikkeling mogelijk gemaakt van een systeem waarin uitbraken bijna het enige
zijn dat ertoe doet. De perceptie van risico en de daaruit voortvloeiende
financiering is in geen enkele verhouding meer komen te staan met de
werkelijkheid. De perverse prikkels die hieraan ten grondslag liggen liggen
voor de hand, evenals de schade. De wereld zal steeds ongelijker, armer en
zieker worden, voortbouwend op de uitkomsten van de Covid-reactie. Angst
bevordert de winst beter dan kalmte en context. Het is aan ons om kalm te
blijven en onszelf voortdurend te informeren over de context. Niemand zal deze
aan ons verkopen.
https://dissident.one/de-who-is-wanhopig-op-zoek-naar-een-nieuwe-pandemie
