Want deze strijd gaat niet weg.
april 9,
2023 18
Tim Reckmann CC BY 2.0
Vrijdag lunchte ik
met een familielid. Ze is een aardige vrouw, slim. We zijn niet bijzonder
close – we zijn niet in elkaars buurt opgegroeid en we wonen nu niet in elkaars
buurt – maar we zijn bloedverwant en geenszins onvriendelijk, schrijft Alex Berenson.
Nog iets: ze is
academica. Je kunt haar politiek wel raden.
Vlak nadat we
zaten, spraken we wat over Covid. Ze zei dat ze slechts vaag op de hoogte was
van mijn standpunten of hoe controversieel ik was geworden – verrassend maar
niet helemaal, ze had de laatste tijd genoeg andere zorgen. Ze had me gegoogled
en kwam “The Pandemic’s Wronggest Man” tegen. Natuurlijk.
We bestelden, aten,
praatten bij, roddelden over familie. Het gebruikelijke.
En toen zei ze iets
in de trant van, Nou. Ik wil graag horen over je reis, hoe je deze
opvattingen hebt ontwikkeld.
Reis. Uh-oh.
Natuurlijk, zei ik.
Een vraag die ik
zou willen stellen, een manier om het te bekijken – geloof je in het algemeen
in de wetenschappelijke methode?
Volgens mij zei ze
“wetenschappelijke methode”, niet “wetenschap”. Maar ze bedoelde “wetenschap.”
Ze bedoelde: Geloof
je in de wetenschap?
Er is maar één
antwoord op deze vraag, als iemand zo dom en/of onbeleefd is om het hardop
tegen u, de mRNA-scepticus, te zeggen. Het maakt me niet uit wie dat is: een
familielid, een vriend, een vijand, een televisie-interviewer, een volslagen
vreemdeling.
Ja, deze vraag
heeft maar één antwoord.
Wat een idiote
opmerking, zei ik.
Ze was verbaasd. Ze
had me immers gevraagd of ik een idioot was, maar dat had ze beleefd gedaan.
Ik vind het niet
idioot, zei ze.
Natuurlijk geloof ik
in de wetenschap, zei ik. Niet ver van mijn woonplaats staat een
kerncentrale. Die bestaat omdat een groep briljante wetenschappers de geheimen
van het atoom heeft ontsloten en een andere groep heeft uitgevonden hoe je
kernsplijting kunt gebruiken om water te verhitten, turbines te laten draaien
en elektriciteit te maken. Die ik elke dag gebruik.
Ik had hetzelfde
punt nog eenvoudiger kunnen maken: wanneer ik in een vliegtuig stap,
verwacht ik niet de vleugels te zien flapperen.
Bestaan in de
moderne wereld is weten dat wetenschap bestaat. Instemmen met een prenatale
genetische test, de hoogtepunten van je favoriete team bekijken op je telefoon,
zelfs autorijden – is de diepgaande technologische revolutie begrijpen die de
mensheid de afgelopen drie eeuwen heeft ondergaan.
Deze mensen. Deze
slimme liberale mensen.
Zij geloven echt
dat iedereen die de mRNA-injecties in twijfel trekt een bekrompen idioot moet
zijn die geen idee heeft wat de wetenschappelijke methode is.
De mRNA-injecties
zijn buitengewone wetenschap. Het is een ongelooflijk staaltje biotechnologie.
We hebben uitgevonden hoe we onze eigen cellulaire machinerie kunnen kapen op
dezelfde manier als virussen dat doen. Deze injecties bouwen voort op
generaties van briljant biologisch onderzoek, dat teruggaat tot de ontdekking van de structuur en functie van DNA in 1953.
Maar die
verbazingwekkende geschiedenis betekent niet dat het gemodificeerde mRNA in de
Covid-prikken veilig is, net zomin als dat het betekent dat plutonium veilig
is.
In feite betekent
het het tegenovergestelde. Het betekent dat ze moeten worden behandeld als
gevaarlijk totdat het tegendeel is bewezen.
En de
wetenschappers die ze hielpen ontwikkelen wisten dat ze gevaarlijk konden zijn.
Zoals ze schreven in een veelgelezen
paper uit 2016 genaamd “mRNA delivery using nanoparticles”:
Momenteel is geen
enkel mRNA-therapeuticum goedgekeurd voor gebruik bij mensen, en een gunstig
veiligheidsprofiel bij patiënten moet nog worden aangetoond. Een eerste
klinische toepassing zal waarschijnlijk geen profylactisch vaccin zijn, omdat
de tolerantie voor bijwerkingen zeer laag is voor een geneesmiddel dat in
gezonde personen wordt geïnjecteerd. [Nadruk van mij] De vaststelling
van het veiligheidsprofiel in een therapeutische toepassing, zoals
immunotherapie tegen kanker, zal worden gevolgd door profylactische
toepassingen.
Met andere woorden,
mRNA’s mogen niet worden gebruikt bij grote aantallen gezonde mensen voordat we
er jaren ervaring mee hebben opgedaan bij kankerpatiënten, die een veel kortere
levensverwachting hebben en een veel hogere risicotolerantie bij het zoeken
naar genezing.
Wanneer
regelgevende instanties geneesmiddelen goedkeuren, doen ze dat op basis van het
feit dat die geneesmiddelen veilig en effectief zijn.” Het eerste woord is
“veilig”. Niet effectief, veilig.
Ten eerste, doe
geen kwaad.
Maar in 2020
gooiden geneesmiddelenbedrijven, wetenschappers, regelgevers en de overheid die
stelregel overboord.
Ze besloten dat de
Covid mRNA-spuiten veilig genoeg waren om binnen enkele maanden over te gaan
tot grote klinische proeven.
Toen die grote
proeven nog geen vijf maanden later geen duidelijke en dodelijke bijwerkingen
aan het licht brachten, besloten ze dat de vaccins veilig genoeg waren om aan
meer dan een miljard mensen te worden gegeven. Zij namen deze beslissing hoewel
de vaccins in de proeven GEEN zuiver veiligheidsprofiel op korte termijn hadden
laten zien, maar vrij ernstige maar over het algemeen kortdurende bijwerkingen.
Ik kan niet genoeg
benadrukken hoe deze keuzes het normale proces van geneesmiddelenonderzoek en
-ontwikkeling volledig overhoop haalden. De regelgevers namen een enorm risico.
Het heeft zich niet
geloond. Twee jaar na het begin van de massale vaccinaties blijft de sterfte
door alle oorzaken in bijna elk land dat de mRNA’s heeft gebruikt ver boven het
normale niveau, terwijl het aantal geboorten sterk is gedaald.
(Als, als, 12,7
procent meer van ons valt dood neer)
Het is theoretisch ook mogelijk om een redelijk gesprek over deze feiten te
voeren met voorstanders van mRNA-vaccins, en te speculeren over welke andere
redenen dan de injecties de huidige dodengolf zouden kunnen veroorzaken.
In theorie.
In werkelijkheid
zijn er twee factoren die het erg moeilijk maken.
De eerste is dat de
meesten van hen zich niet bewust zijn van de demografische realiteit die zich
momenteel ontvouwt. Hoewel geavanceerde landen over de hele wereld regelmatig
wekelijkse of maandelijkse sterftecijfers publiceren, hebben de media de
recente excessieve sterfte bijna volledig genegeerd.
Deze weigering is
bijzonder opvallend als men bedenkt dat dezelfde nieuwsorganen de eerste 18
maanden van de pandemie obsessief Covid-sterfgevallen hebben geteld – tot eind
2021, toen duidelijk werd dat het Covid-sterftecijfer snel bleef stijgen, zelfs
in West-Europese landen waar bijna elke volwassene was gevaccineerd en
geboosterd.
Maar een nog groter
probleem is de houding die de vaccinvoorstanders aan de dag leggen.
Alsof degenen onder
ons die vragen stellen met kinderhandschoentjes moeten worden aangepakt omdat
we gewoon niet begrijpen hoe de wetenschap werkt. Begrijpen we de basisbiologie
niet? Weten we niet dat deze medicijnen zijn getest? Weten we niet dat er een
proces is? Begrijpen we niet dat er soms vreselijke dingen puur toevallig
kunnen gebeuren met mensen nadat ze de mRNA’s hebben gekregen?
Ja.
Zeker weten. We
begrijpen alles wat die spuit doet bij die aardige mensen die het hebben
gekregen.
Het probleem is dat
we meer begrijpen.
Dus. Als u
geconfronteerd wordt met deze neerbuigende vragen, probeer er dan niet omheen
te praten. Zeg het. Zorg ervoor dat uw vragensteller begrijpt dat u in de
wetenschap gelooft. (Ugh.)
Als hij of zij dan
niet helemaal dichtklapt, kunt u tenminste beginnen met het proces om de meer
zorgwekkende gegevens door te nemen. Of stuur ze gewoon hierheen.
En als hij flipt,
het zij zo; dan hebt u tenminste laten zien dat u geen enkel debat accepteert
dat begint met de veronderstelling dat u te dom bent om te begrijpen dat
vaccins echt zijn.
Copyright © 2023
vertaling door Frontnieuws.
https://www.frontnieuws.com/het-grootste-probleem-waarmee-mrna-sceptici-worden-geconfronteerd-en-hoe-het-aan-te-pakken/
