Professor John Mearsheimer legt uit wie verantwoordelijk is voor de Oekraïne-Rusland crisis (Nederlands transcript)

 maart 24, 2022  13846   11  

 

“Het Westen leidt Oekraïne op het rozen bezaaid pad, en het eindresultaat is dat Oekraïne ten gronde zal gaan.” Op 15 februari 2022 – slechts negen dagen voor de Russische inval in Oekraïne – hield professor Mearsheimer voor studenten aan de King’s College in Cambridge een Zoom-lezing over de zich verscherpende crisis. In minder dan 25 minuten gaf hij een voortreffelijke beoordeling van de broze situatie die nauwelijks een week later in een open oorlog uitbarstte. Als u werkelijk wilt begrijpen waarom dit conflict is ontstaan en wie er verantwoordelijk voor is, dan is dit de beste korte uitleg die u kunt vinden. De helderheid van Prof. Mearsheimer’s uiteenzetting is ongeëvenaard, schrijft Vasko Kohlmayer.

Professor John Mearsheimer is een van de meest vooraanstaande en vermaarde politicologen ter wereld. Hij is een vooraanstaande autoriteit op het gebied van de internationale betrekkingen, heeft verschillende baanbrekende boeken geschreven en over de hele wereld lezingen gegeven (zie hier zijn website).

Professor Mearsheimer kwam bij het grote publiek in de belangstelling door zijn lezing van 2015, waarin hij de oorsprong en de oorzaken van het broeiende Russisch-Oekraïense conflict besprak. De presentatie is een ware tour de force en is tot nu toe meer dan 22 miljoen keer bekeken. In die lezing gaf Prof. Mearsheimer niet alleen een voortreffelijke analyse van de situatie, maar deed hij ook een voorspelling die vlak voor onze ogen in vervulling gaat. Dit is wat hij meer dan zes jaar geleden zei:

U kunt deze nu beroemde lezing uit 2015 hier bekijken.

                Video Link: https://youtu.be/Nbj1AR_aAcE

Voor degenen die liever lezen, volgt hieronder een enigszins bewerkt transcript van Professor Mearsheimer’s voordracht.

***

Prof. Mearsheimer: Laat mij twee dingen doen. Eerst zal ik het hebben over het ontstaan en de geschiedenis van deze crisis. Daarna zal ik het hebben over waarom zij vandaag op de voorgrond staat. Tenslotte zal ik enkele woorden wijden aan de richting die wij moeten inslaan.

De conventionele opvatting in het Westen is dat Poetin verantwoordelijk is voor deze crisis. De meeste mensen denken dat het de Russen zijn die hier de schuldige zijn. Er zijn good guys en bad guys, en wij zijn natuurlijk de good guys, terwijl de Russen de bad guys zijn.

Dit denken is gewoon verkeerd.

Het zijn de Verenigde Staten – en tot op zekere hoogte hun bondgenoten – die verantwoordelijk zijn voor deze crisis.

Waarom zeg ik dat?

Het is heel belangrijk om te begrijpen wat het Westen sinds 2008 probeert te doen. Dat was om van Oekraïne een Westers bolwerk aan de grens met Rusland te creëren. Dat beleid had drie dimensies: de eerste en belangrijkste is de uitbreiding van de NAVO. Het idee was dat we de NAVO oostwaarts gingen uitbreiden met Oekraïne.

Het tweede element van de strategie was de uitbreiding van de EU [Europese Unie]. Met andere woorden, het was niet alleen de uitbreiding van de NAVO die verder zou gaan en Oekraïne zou omvatten; het was ook de uitbreiding van de EU.

Het derde element van deze strategie was de kleurenrevolutie, en in het geval van Oekraïne was dat de Oranje Revolutie. Het idee erachter was om van Oekraïne een liberale democratie te maken, zoals Groot-Brittannië of de Verenigde Staten. Bovendien moest het een liberale democratie worden die op één lijn stond met de Verenigde Staten, want dit hoort allemaal bij die strategie die van Oekraïne een Westers bolwerk aan de grens van Rusland moet maken.

Zoals ik al zei, was het belangrijkste element van die strategie de uitbreiding van de NAVO, en daarom is de NAVO-top van Boekarest in april 2008 van immens belang. Aan het eind van die top kondigde de NAVO aan dat Georgië en Oekraïne deel zouden gaan uitmaken van het bondgenootschap.

De Russen maakten echter ondubbelzinnig duidelijk dat dat niet zou gebeuren. Met andere woorden, zij trokken een lijn in het zand. Zoals u wellicht weet, zijn er vóór die vergadering van 2008 twee grote tranches van de NAVO geweest. De eerste tranche werd verwerkt in 1999 en omvatte Polen Hongarije en Tsjechië. De tweede tranche kwam in 2004 en omvatte landen als Roemenië, de Baltische staten, enzovoort.

De Russen hebben die twee NAVO-uitbreidingen geslikt. Ze hadden een intense hekel aan beide, maar ze slikten ze. Maar toen de NAVO in 2008 zei dat verdere uitbreiding nu ook Georgië en Oekraïne zou omvatten, zeiden de Russen “nee.” De Russen zeiden dat dit niet ging gebeuren.

Het is geen toeval dat in augustus 2008, een paar maanden na de top van Boekarest in april 2008, een oorlog uitbrak tussen Rusland en Georgië. Vergeet niet dat Georgië het andere land was naast Oekraïne dat bij de NAVO zou worden betrokken. De Russen zeiden echter “dat gebeurt niet,” en daardoor kwam het in augustus 2008 tot een oorlog.

Toen brak er op 22 februari 2014 een crisis uit over Oekraïne. Die werd vooral uitgelokt door een staatsgreep in Oekraïne, waarbij een pro-Russische leider omver werd geworpen en een pro-Amerikaanse leider werd geïnstalleerd. De Verenigde Staten waren bij die staatsgreep betrokken. Toen de Russen dit zagen, werden zij, zoals te verwachten was, baldadig, en zij deden twee dingen als reactie: ten eerste namen zij de Krim van Oekraïne af. Als u wilt weten waarom, moet u begrijpen dat er op de Krim een zeer belangrijke marinebasis is, Sevastopol genaamd. De Russen waren gewoon niet van plan om Sevastopol een marinebasis van de NAVO te laten worden, en dat was de voornaamste reden waarom zij de Krim hebben ingenomen.

Het tweede wat de Russen deden, was gebruik maken van een burgeroorlog die vrijwel onmiddellijk na de crisis van februari 2014 in Oost-Oekraïne uitbrak. De Russen hebben die burgeroorlog aangewakkerd, en zij hebben ervoor gezorgd dat hun bondgenoten, die in Oost-Oekraïne hoofdzakelijk Russischtaligen waren, niet door de Oekraïense regering verslagen werden. Wat de Russen in feite zeiden is dit: “Wij zullen Oekraïne te gronde richten voordat wij toestaan dat Oekraïne lid wordt van de NAVO.”

Het is heel belangrijk voor ons begrip van de situatie om te beseffen dat de crisis van 2014 het antwoord van Rusland was op wat er gebeurd was op de NAVO-top van Boekarest in 2008.

De Russische reactie was toen tweeledig: nummer één, zij namen de Krim in. U moet begrijpen dat de Krim weg is; ze gaat nooit meer terug naar Oekraïne. En nummer twee, ze zeiden impliciet dat ze Oekraïne zouden vernietigen voordat ze het tot de NAVO zouden laten toetreden.

De vraag die u zich nu wilt stellen is deze: waarom begrijpen de mensen in het Westen, vooral in plaatsen als Groot-Brittannië en de Verenigde Staten, niet dat wat de Russen doen gewoon echt politiek 101 is. Dit verbijstert mij gewoon.

Immers, het idee dat je een militair bondgenootschap onder leiding van de Verenigde Staten – het machtigste land ter wereld – tot aan de grenzen van Rusland kunt brengen en denken dat de Russen daar geen aanstoot aan zouden nemen, is gewoonweg naïef.

Wij in de Verenigde Staten hebben de Monroe Doctrine. De Monroe Doctrine zegt dat geen enkele verre grootmacht een militair bondgenootschap mag aangaan met een land op het westelijk halfrond.

Ik herinner mij de Cubaanse raketcrisis nog heel goed. Wat daar gebeurde was dat de Sovjets raketten met kernkoppen op Cuba plaatsten. De Verenigde Staten zeiden dat dit categorisch onaanvaardbaar was, want militaire troepen van veraf zijn niet toegestaan op het westelijk halfrond. En daardoor kregen wij de Cubaanse rakettencrisis met als eindresultaat dat die raketten verwijderd werden.

Toen de Sovjets later spraken over de bouw van een marinebasis op Cienfuegos, hebben de Verenigde Staten hun in niet mis te verstane bewoordingen gezegd dat zij daar geen marinebasis mochten bouwen. Dat ging gewoon niet gebeuren, want de Verenigde Staten beschouwen het westelijk halfrond als hun achtertuin, en zij verbieden verre grootmachten om in hun achtertuin te komen.

Denkt u dan niet dat de Russen diep verontrust zouden zijn toen de Verenigde Staten probeerden om van Oekraïne een NAVO-bolwerk te maken vlak bij hun grenzen? Natuurlijk zullen zij verontrust zijn. De Russen hebben ons dat onmiddellijk na de top van Boekarest gezegd. Zij hebben categorisch duidelijk gemaakt dat Oekraïne geen deel zal gaan uitmaken van de NAVO.

Maar de Amerikanen en hun bondgenoten luisterden niet, omdat wij geloven dat wij de goeden zijn. Hier in de Verenigde Staten denken wij dat wij een goedaardige hegemonie zijn, en dat en dat wij in de wereld zo’n beetje alles kunnen doen wat wij willen. Een tijd lang zag het ernaar uit dat wij daarmee weg konden komen. Zoals ik al zei, accepteerden de Russen de eerste uitbreiding van de NAVO in 1999, en daarna nog een uitbreiding in 2004.

Na de top van Boekarest in 2008 zeiden de Russen echter dat Oekraïne en Georgië niet bij de NAVO zouden komen. Het gevolg was dat er in februari 2014 een grote crisis uitbrak. De crisis is na 2014 tamelijk getemperd, maar in de herfst van vorig jaar begon ze weer op te lopen. En nu, begin 2022, is het een regelrechte crisis geworden, en wij willen begrijpen waarom en hoe dat gebeurd is.

De vraag luidt dus als volgt: waarom is deze crisis van het tweede plan naar het eerste plan verschoven?

Het is gebeurd omdat de Verenigde Staten en hun bondgenoten van Oekraïne de facto een lid van de NAVO wilden maken. Vandaag hoort u veel retoriek dat de Russen zich echt geen zorgen hoeven te maken, want niemand heeft het erover om van Oekraïne een lid van de NAVO te maken. Dat is technisch gezien waar, maar als u goed kijkt naar wat wij eigenlijk aan het doen waren, is het een ander verhaal. Ten eerste, vanaf de regering-Trump tot aan de regering-Biden, bewapenden wij Oekraïne.

Wij bewapenden de Oekraïners niet tijdens de regering-Obama in februari 2014, toen de crisis uitbrak. Wij hebben ze ook niet bewapend in de eerste jaren na die crisis, toen de regering-Obama aan de macht was. Wij weigerden de Oekraïners te bewapenen, omdat wij wisten dat dat de Russen woedend zou maken.

Het zou de Russen bang gemaakt hebben, want u moet begrijpen dat de Russen Oekraïne dat deel gaat uitmaken van de NAVO als een existentiële bedreiging zien. Dit is wat hier aan de hand is: de Russen zenden een zeer duidelijke boodschap aan het Westen. Zij zeggen ons dat zij deze dreiging ernstig nemen en bereid zijn indien dat nodig is militair geweld te gebruiken om die dreiging weg te nemen. De Russen maken hier geen grapjes.

Wat er in 2021 gebeurde – en het begon natuurlijk al eerder onder de regering-Trump – was dat wij de Oekraïners bewapenden. En als u de Oekraïners bewapent, bewapent u ook de Oekraïense strijdkrachten die in Oost-Oekraïne tegen de bondgenoten van Rusland vechten.

Wat de Russen echt verontrustte was dat de Turken de Oekraïners drones gaven, en drones zijn een zeer doeltreffend wapen op het slagveld geworden, zoals de Azerbeidzjanen vorig jaar tegen de Armeniërs bewezen hebben. De Azerbeidzjanen gebruikten Turkse drones. De Turken gaven de Oekraïners drones, en de Amerikanen en de Britten gaven hun allerlei andere wapens.

Wij definiëren die wapens als defensieve wapens, maar er is natuurlijk geen zinnig onderscheid tussen defensieve wapens en offensieve wapens. Wat voor ons defensief lijkt, lijkt voor hen offensief. Als u de Oekraïense strijdkrachten traint zoals de Britten en de Amerikanen hebben gedaan, denkt u dan niet dat de Russen dat als een bedreiging zullen zien? Ik kan u garanderen dat zij dat zullen doen, en zij hebben gelijk.

Wat er gebeurd is, is dat wij de Oekraïners bewapend en getraind hebben. En als u ziet hoe wij diplomatiek met Oekraïne zijn omgegaan, dan zult u zien dat wij het land in feite behandelden alsof het een bondgenoot of partner was. Het leek er dus op – diplomatiek en militair – dat de banden tussen het Westen, vooral de Verenigde Staten en Oekraïne nauwer werden.

Tegelijkertijd deden wij buiten Oekraïne een aantal provocerende dingen die de Russen enorm dwars zaten. De Britten hebben afgelopen zomer op dwaze wijze een torpedobootjager door de Russische territoriale wateren in de Zwarte Zee laten varen. De Amerikanen namen een bommenwerper en joegen die vlak tegen de Russische kustlijn in de Zwarte Zee. Het is niet verwonderlijk dat de Russen zich daar erg aan stoorden.

Door dit alles hadden de Russen een zeer sterk gevoel dat de NAVO oostwaarts oprukte. Zij hadden het gevoel dat de NAVO tot aan de Russische grens oprukte, vooral door van Oekraïne de facto een lid van het bondgenootschap te maken. Voeg daarbij de provocerende maatregelen met de Britse torpedobootjager en de Amerikaanse bommenwerper, en voor de Russen bereikten de zaken wat hun minister van Buitenlandse Zaken Sergej Lavrov omschreef als “het kookpunt.” Zij hadden het gehad, en zij waren niet meer geïnteresseerd in onderhandelen. Zij wilden de status quo veranderen, en het eindresultaat is dat wij deze massale militaire opbouw hebben, die enorme schade toebrengt aan de Oekraïense economie, die daarvoor al een hopeloos geval was. De situatie in Oekraïne wordt steeds slechter; de Russen hebben ons een zeer duidelijk signaal gegeven dat als het Westen de lat hoger legt, zij ook de lat hoger zullen leggen en dat Oekraïne geen deel zal gaan uitmaken van de NAVO.

Dit is dus waar we vandaag staan. We hebben te maken met een grote crisis die eigenlijk teruggaat tot april 2008. Toen het besluit werd genomen om Oekraïne bij de NAVO te laten horen. Toen brak er in februari 2014 een crisis uit [de door de Amerikanen geleide Oranje Revolutie], die over tijd wat verzacht werd en naar de achtergrond werd geschoven. Nu is het plotseling weer uitgebroken.

Is er nog hoop dat we deze crisis kunnen oplossen?

Ik zal u zeggen wat volgens mij de beste oplossing is. Ik denk dat het een voor de hand liggende oplossing is, maar wel een die op dit ogenblik politiek onaanvaardbaar is. De voor de hand liggende oplossing is van Oekraïne een neutrale staat te maken, min of meer een buffer tussen Rusland aan de ene kant en de NAVO aan de andere kant. Dat is in feite wat we tot februari 2014 hadden.

Oekraïne kreeg zijn onafhankelijkheid toen de Sovjet-Unie in december 1991 uiteenviel, en van december 1991 tot pakweg begin 2014 was er geen echt probleem met Oekraïne. De Verenigde Staten en hun bondgenoten vochten niet met de Russen over Oekraïne. Er was een verbaal geschil dat terugging tot de top van Boekarest in april 2008, maar er was geen crisis, want van 1991 tot 2013 was Oekraïne in feite een neutrale staat. Het was een buffer.

Het was de NAVO die deze situatie veranderde. We hebben nu deze retoriek om de Russen de slechteriken te doen lijken. U hoort al die praatjes dat Rusland erop uit is om de wederkomst van de Sovjet-Unie te creëren en dat het erop uit is om een groter Rusland te scheppen. Dat de Russen de slechteriken zijn, is een verhaal dat na 22 februari 2014 is verzonnen. Niemand heeft dit argument daarvoor aangevoerd. En ook was er vóór die tijd niemand die beweerde dat wij de NAVO moesten uitbreiden om Rusland in toom te houden.

In februari 2014 ontplofte deze onzinnige strategie die wij hadden uitgevonden om Oekraïne bij de NAVO te betrekken in ons gezicht. Toen het ontplofte vanwege ons gebrekkige beleid, waren wij niet van plan toe te geven dat wij het verknoeid hadden. Nee, wij moesten de Russen de schuld geven, en dus zeiden wij dat zij altijd al van plan waren Oost-Europa te overheersen.

Vandaag hoor je hetzelfde argument. Men zegt: het zijn de Russen die de slechteriken zijn; Poetin is echt gevaarlijk en wij kunnen niet met hem onderhandelen. Dit impliceert dat deze situatie het equivalent is van München, wat een andere manier is om te zeggen dat Poetin de tweede komst van Adolf Hitler is, en een deal sluiten met Oekraïne zou hetzelfde zijn als een deal sluiten met Tsjecho-Slowakije in oktober 1938.

Dit is allemaal pure, vervalste onzin. Er was geen dreiging van Rusland vóór februari 2014. Dat verhaal hebben wij gewoon verzonnen. Hoe dan ook, de ideale situatie zou zijn om een neutraal Oekraïne te creëren. Wij zouden een Oekraïne kunnen hebben dat veel lijkt op het Oekraïne dat tussen 1991 en 2014 bestond.

Dat kunnen wij echter niet doen, omdat de Amerikanen voor een groot deel niet bereid zijn om allerlei concessies te doen wat de uitbreiding van de NAVO betreft. Om de neutraliteit te laten werken, om een stabiel neutraal Oekraïne te creëren, is het bovendien van groot belang dat de Oekraïense regering in Kiev tot een soort modus vivendi komt met de Russisch sprekende bevolking in Donbass. Dit is het beroemde Minsk-akkoord. Het is absoluut noodzakelijk dat de regering in Kiev de akkoorden van Minsk uitvoert, zodat de burgeroorlog – en het is in feite een burgeroorlog – tussen de mensen in Donbass en de mensen in West-Oekraïne geregeld kan worden. Maar de politiek in Oekraïne maakt dat op dit ogenblik onmogelijk.

Het is ook onmogelijk voor te stellen dat president Biden zal zeggen dat hij de uitbreiding van de NAVO zal opgeven. Het eindresultaat is dat deze crisis maar door zal blijven gaan. Dat is de trieste waarheid, naar mijn bescheiden mening.

Vraag: Speelt het Verenigd Koninkrijk een rol van betekenis in deze crisis? Hoe zit het met de Europese Unie en de Verenigde Naties?

Prof. Mearsheimer: Laten we het over het VK hebben. Dit zou ook gelden voor elk groot Europees land, met inbegrip van Duitsland en Frankrijk. De Russen willen niet onderhandelen met de Duitsers, zij willen niet onderhandelen met de Fransen, en zij willen niet onderhandelen met de Britten.

Zij begrijpen heel goed dat het de Verenigde Staten zijn die de touwtjes in handen hebben en dat de Britten zullen doen wat de Verenigde Staten van hen vragen. U kunt wel oppervlakkige gesprekken voeren met de Britten, maar het doet er echt niet toe. De Russen willen werkelijk met de Verenigde Staten praten. Zij willen niet eens met de NAVO praten. De Russen willen met de Verenigde Staten praten, omdat zij weten dat de Europeanen in principe doen wat de Amerikanen hun opdragen. Dat de Britten het werk van de Amerikanen zullen doen, is bijna axiomatisch. De Duitsers en de Fransen verzetten zich soms, zoals we weten van de oorlog in Irak in 2003, maar Tony Blair was in die oorlog niet meer dan een cheerleader voor de Verenigde Staten. Groot-Brittannië speelt hier niet zo’n grote rol. De Verenigde Staten zijn de hoofdrolspeler. Ik zeg dat niet omdat ik een Amerikaan ben, en ik denk inderdaad dat het Amerikaanse beleid tegenwoordig meestal zo dwaas is, dat het beter zou zijn als de Verenigde Staten minder invloed hadden.

Het zou beter zijn als de Europeanen, vooral de Duitsers en de Fransen, zich tegen de Amerikanen zouden verzetten. Wat de EU betreft, is het heel belangrijk te begrijpen dat het niet alleen de uitbreiding van de NAVO is, die van Oekraïne een Westers bolwerk aan de grenzen van Rusland moet maken. Het is de NAVO-uitbreiding, de EU-uitbreiding en de kleurenrevolutie. De Oranje Revolutie was de beweging om Oekraïne te “democratiseren”. Wat de democratisering betreft, vrezen de Russen dat wat wij proberen te bereiken een kleurenrevolutie in Rusland zelf is. Als u naar Peking of Moskou gaat, leert u dat op beide plaatsen de leiders in angst leven dat de Verenigde Staten zullen proberen een kleurenrevolutie in China of Rusland te bevorderen.

Democratisering, uitbreiding van de EU en uitbreiding van de NAVO zijn de drie elementen van de strategie, hoewel de uitbreiding van de NAVO de hoofdzaak is. De EU en de NAVO spelen hier niet echt een rol. Het zijn de Verenigde Staten die deze trein besturen. Ik wil nog een opmerking maken voordat ik over de VN begin. Het is heel belangrijk te begrijpen dat tijdens de top van Boekarest in april 2008, Duitsland en Frankrijk fel gekant waren tegen elke beweging om Oekraïne lid van de NAVO te maken. Duitsland – en hier hebben we het over Angela Merkel, wat haar tot eer strekt – begreep dat dit om ernstige problemen vragen was. Maar het waren de Amerikanen die zoals altijd de overhand hadden en aan het eind van de top van Boekarest werd op aandringen van de Amerikanen een verklaring uitgegeven waarin stond dat Oekraïne en Georgië lid van de NAVO zouden worden. De Europeanen – de Duitsers en de Fransen – begrepen dat dit dwaas was, maar zij verzuimden tegen de Amerikanen op te staan, zoals zo vaak het geval is.

Wat de VN betreft, die is in feite nutteloos om één heel eenvoudige reden: de Russen hebben een vetorecht in elk geschil tussen landen die een stem in de Veiligheidsraad hebben. Daaronder vallen uiteraard zowel Rusland als de Verenigde Staten. De VN zal niet veel zin hebben, eenvoudig omdat de Russen hun veto kunnen uitspreken over alles wat hun niet aanstaat, en de Amerikanen kunnen dat ook. Waar het op neerkomt is dat dit probleem door de Verenigde Staten en de Russen moet worden opgelost.

---

Copyright © 2022 vertaling door Frontnieuws.

https://www.frontnieuws.com/professor-john-mearsheimer-legt-uit-wie-verantwoordelijk-is-voor-de-oekraine-rusland-crisis-nederlands-transcript/

Vorig artikel   De roebel schiet omhoog nadat Poetin dollars en euro’s heeft gedumpt voor Russische olie en gas

Volgend artikel   Mensen hebben hun immuunsysteem met vaccins doodgespoten

 

Frontnieuws

https://www.frontnieuws.com

Mijn lichaam is geen eigendom van de staat. Ik heb de uitsluitende en exclusieve autonomie over mijn lichaam en geen enkele politicus, ambtenaar of arts heeft het wettelijke of morele recht om mij te dwingen een niet-gelicentieerd, experimenteel vaccin of enige andere medische behandeling of procedure te ondergaan zonder mijn specifieke en geïnformeerde toestemming. De beslissing is aan mij en aan mij alleen en ik zal mij niet onderwerpen aan chantage door de overheid of emotionele manipulatie door de media, zogenaamde celebrity influencers of Rutte.

Volgens Rutte was het kabinet ‘misschien onbedoeld’ te hard over ongevaccineerden

Premier Rutte kan zich voorstellen dat sommige uitspraken van kabinetsleden over ongevaccineerden tijdens corona als hard zijn ervaren. Ook had hij achteraf ‘misschien’ meer moeten luisteren naar de mensen die het oneens waren met de coronamaatregelen.

“Misschien onbedoeld, maar zeker niet bedoeld,” antwoordde Rutte op de vraag van Caroline van der Plas of het kabinet te hardvochtig was over ongevaccineerden of te weinig in gesprek ging met deze mensen.

De premier krijgt veel kritiek op zijn uitspraken. “Het kabinet wist dondersgoed waar ze mee bezig waren! Ze vonden het nodig om QR-codes in te voeren ondanks de vroege signalen dat vaccinatie helemaal niet beschermde tegen verspreiding. Er is doelbewust een deel van de bevolking ongefundeerd buitengesloten,” stelt bioloog Richard Steenvoorden.

Rutte denkt dat de burger achterlijk is

“Gelukkig, het kabinet was enkel ‘onbedoeld’ te hard tegen of over ongevaccineerden. Je zou bijna denken dat er verkiezingen in aantocht zijn,” schrijft Annelies Strikkers.

Neuroloog Jan Bonte ziet het somber in: “Je zult er versteld van staan hoeveel mensen er weer in het zoveelste kletspraatje van deze psychopaat trappen.” Advocaat Hester Bais haakt hierop in: “Het dieptreurige is dat Rutte daadwerkelijk denkt dat de burger achterlijk is.”

Beerput gaat open

“Het coronabeleid was overduidelijk vooropgezet, ook over het bashen van ongevaccineerden is in 2019 al nagedacht blijkt onder andere uit Wob-documenten. Evenals over het wegdrukken van kritische artsen,” merkt huisarts Els van Veen op.

BVNL-bestuurslid Hans van Tellingen is optimistisch. “Nu zelfs Rutte toegeeft dat het kabinetsbeleid inzake corona fout was, gaat de beerput open. En zal zelfs de meest verstokte fan van het coronabeleid inzien hoe het land en zijn inwoners zwaar zijn benadeeld. Dit is slechts het begin,” zegt hij.

Hier wordt non-verbaal de grootste medische misdaad van de eeuw aan de kaak gesteld door Baudet

Tijdens het debat over de evaluatie van het coronabeleid trok FVD-voorman Thierry Baudet de beerput helemaal open. ChristenUnie-leider Mirjam Bikker vroeg hem na zijn inbreng te reflecteren op de vele mensen die op de ic zijn beland.

“Er zijn veel mensen overleden. Veel zorgpersoneel heeft zich het vuur uit de sloffen gelopen. Er zijn nog steeds meer mensen in de zorg ziek, omdat ze zo hard hebben gewerkt in de afgelopen twee jaar. Hij doet alsof dat niet bestaan heeft. Eerlijk gezegd zou ik het, voor iemand die graag groots denkt en het niet over microdingen heeft, mooi vinden als hij dat stuk van die twee jaar ook recht wil doen,” zei Bikker.

(Video verwijderd? Klik hier...)

Rara, hoe zou dat komen?

Baudet antwoordde: “Ik heb het hier al een aantal keren genoemd. Het is niet zo dat er een significante oversterfte was in het jaar 2020. Ik heb het al vaak uitgelegd. Je kunt niet zeggen: in 2019 waren er 100.000 doden en in 2020 waren er 120.000 doden, dus er is oversterfte. Nee, je moet naar meerdere jaren kijken. Als er in 2019 sprake was van een relatief mild griepseizoen, dan is het aannemelijk dat een aantal mensen die statistisch gezien in 2019 hadden moeten sterven, het jaar daarna sterven. Dat is wat er gebeurd is. Er is geen significante oversterfte geweest. De ic’s liggen elk jaar vol. Er staat al sinds 2008 of 2010 bijna elk jaar groot nieuws in de kranten, in de NRC en in Trouw, over de ondercapaciteit in de zorg. Dit is niet iets wat nu ineens explodeert.”

“Het is een algemeen fenomeen. Ik ben ervoor om meer ic-bedden te hebben, maar als we het statistisch bekijken, was er vrijwel niets aan de hand in het jaar 2020,” vervolgde hij.

“Nu is dat overigens heel anders. Rara, hoe zou dat komen?” vroeg Baudet, terwijl hij deed alsof hij een vaccin in zijn arm zette.

Europarlementariër geschokt: ‘En dat ga je in hartje Rotterdam doen’

Voor een nieuwe aflevering van ‘Het Gesprek’ schoof Europarlementariër Marcel de Graaff (FVD) aan bij Simon van Groningen. Ze spraken onder meer over corona, (experimentele) mRNA-‘vaccins’, oversterfte, corruptie in de politiek, Oekraïne, de Bijbel en nog veel meer.

De Graaff laat zich in het Europees Parlement als één van de weinigen kritisch uit over de genoemde onderwerpen. Dit was ook de reden van zijn ‘overstap’ naar FVD.

In het Westen wordt vaak beweerd dat in Polen en Hongarije de rechtsstaat onder druk staat en persvrijheid onder vuur ligt. Daarover zei De Graaff: “Daar zou het hoogste gerechtshof niet onafhankelijk zijn, want daar worden de rechters door de politiek benoemd. En in Nederland dan? De Tweede Kamer bepaalt gewoon wie er bij de Hoge Raad komt te zitten. En kijk eens eventjes naar de media en wie zitten daar in de top? Dat zijn allemaal oud-politici.”

(Video verwijderd? Klik hier...)

Ze maken het stuk

De Europarlementariër benoemt ook het biolab van de Erasmus Universiteit Rotterdam, waar ze het griepvirus dodelijker hebben weten te maken. “Hartje Rotterdam. Een griepvirus ontwikkelen dat dodelijker is dan het bestaande griepvirus en airborne, met andere woorden: dat door de lucht verspreid kan worden. En dat ga je in hartje Rotterdam doen.”

“Alle internationale verdragen zeggen dat dit niet mag,” benadrukte De Graaff. “Waar zijn ze mee bezig? En dat weet een minister van Volksgezondheid. Ze zijn bezig met voor God spelen. Ze zijn bezig met DNA-manipulatie. En dat is dat mRNA ook. Ze verprutsen het.”

Van Groningen voegde eraan toe: “Ze maken het stuk.”

Niet van plan

In oktober vorig jaar stelde het Europarlementslid vragen over het onderzoek van de Erasmus Universiteit. Hij merkte op dat de ontwikkeling van dit virus in strijd is met het Verdrag biologische wapens van 1972.

De Graaff vroeg de Europese Commissie onder meer of zij voornemens is Nederland op deze levensgevaarlijke activiteiten aan te spreken. De Commissie weigerde zijn vragen volledig te beantwoorden en gaf aan niet van plan te zijn Nederland in dit verband aan te spreken.

De Oekraïne zinkt – Gooien Westerse elites de handdoek in de ring?

februari 2, 2023  1278   9  

 

Wat het laatste rapport van de RAND Corporation over Oekraïne zo belangrijk maakt, is niet de kwaliteit van de analyse, maar het feit dat ’s lands meest prestigieuze denktank op het gebied van nationale veiligheid een tegenovergesteld standpunt over de oorlog inneemt dan de politieke klasse in Washington en hun globalistische bondgenoten. Dit is zeer belangrijk. Vergeet niet dat oorlogen niet eindigen omdat het publiek ertegen is. Dat is een mythe. Oorlogen eindigen wanneer er een kritische verdeeldheid ontstaat tussen de elites, die uiteindelijk leidt tot een verandering van beleid. Het nieuwe rapport van de RAND Corporation, “Avoiding a long war: US policy and the trajectory of the Russia-Ukraine conflict“, geeft precies zo’n spagaat weer. Het geeft aan dat machtige elites hebben gebroken met de mening van de meerderheid omdat zij denken dat het huidige beleid de Verenigde Staten schaadt. Wij denken dat deze verschuiving in het perspectief zal toenemen tot een meer assertieve vraag naar onderhandelingen. Met andere woorden, het RAND-rapport is de eerste stap naar de beëindiging van de oorlog, schrijft Mike Whitney.

Overweeg even deze passage uit de preambule van het rapport:

“De kosten en risico’s van een langdurige oorlog in Oekraïne zijn aanzienlijk en wegen niet op tegen de mogelijke voordelen van een dergelijk traject voor de Verenigde Staten.”

Dit citaat vat het hele document samen. Denk er eens over na: De afgelopen 11 maanden is ons herhaaldelijk verteld dat de VS Oekraïne zullen steunen “zolang het duurt”. Het bovenstaande citaat verzekert ons dat dat niet gaat gebeuren. De Verenigde Staten gaan hun eigen belangen niet ondermijnen om de onbereikbare droom na te streven om Rusland uit Oekraïne te verdrijven. (Zelfs de haviken geloven niet meer dat dat mogelijk is.) Rationele leden van het establishment voor buitenlands beleid zullen de vooruitzichten op succes voor Oekraïne evalueren en afwegen tegen de groeiende kans dat het conflict onverwacht uit de hand loopt. Dat zou natuurlijk in niemands belang zijn en een directe botsing tussen Rusland en de Verenigde Staten kunnen ontketenen. Ook zullen de Amerikaanse beleidsmakers beslissen of de toenemende bijkomende schade de kosten waard is. Met andere woorden, zijn de gebroken aanvoerlijnen, de stijgende inflatie, de toenemende energie- en voedseltekorten en de afnemende wapenvoorraden een eerlijke ruil voor de “verzwakking van Rusland”? Velen zouden zeggen: “Nee.”

In sommige opzichten is het RAND-rapport slechts de eerste in een lange rij van vallende dominostenen. Naarmate de verliezen op het slagveld van Oekraïne toenemen – en het duidelijker wordt dat Rusland het hele grondgebied ten oosten van de Dnjepr zal controleren – zullen de tekortkomingen in de strategie van Washington duidelijker worden en scherper worden bekritiseerd. Mensen zullen vraagtekens zetten bij de wijsheid van economische sancties die onze naaste bondgenoten schaden en tegelijkertijd Rusland helpen. Zij zullen zich afvragen waarom de Verenigde Staten een beleid voeren dat een sterke afkeer van de dollar en de Amerikaanse schuld heeft bespoedigd. En ze zullen zich afvragen waarom de VS in maart bewust een vredesakkoord hebben gesaboteerd, terwijl de kans op een Oekraïense overwinning vrijwel nihil is. Het Rand-rapport lijkt te anticiperen op al deze vragen en op de “mentaliteitsverandering” die ze zullen teweegbrengen. Daarom dringen de auteurs aan op onderhandelingen en een snel einde van het conflict. Dit is een fragment uit een artikel op RT:

De RAND Corporation, een zeer invloedrijke elite-denktank voor nationale veiligheid die rechtstreeks door het Pentagon wordt gefinancierd, heeft een baanbrekend rapport gepubliceerd waarin staat dat verlenging van de proxy-oorlog de VS en haar bondgenoten actief schaadt en Washington waarschuwt dat het “een langdurig conflict” in Oekraïne moet vermijden…

(Het rapport) begint met te stellen dat de gevechten “het belangrijkste interstatelijke conflict in decennia vormen, en dat de ontwikkeling ervan grote gevolgen zal hebben” voor Washington, waaronder het actief schaden van Amerikaanse “belangen”. Het rapport maakt heel duidelijk dat hoewel de Oekraïners de gevechten uitvoeren, en hun steden zijn “platgegooid” en de “economie gedecimeerd”, deze “belangen” niet synoniem zijn met die van Kiev “. (“Rand calls for swift end to war“, RT)

Ofschoon het rapport niet expliciet stelt dat “de belangen van de VS (worden) geschaad”, impliceert het zeker dat dit het geval is. Het is niet verrassend dat het rapport geen melding maakt van de nevenschade van Washingtons oorlog tegen Rusland. Het zijn immers niet de 100 miljard dollar of de levering van dodelijke wapens die de VS zo duur komen te staan. Het is de steeds snellere opkomst van internationale coalities en alternatieve instellingen die het Amerikaanse imperium op de snelweg naar de ondergang hebben gezet. Wij gaan ervan uit dat de analisten van RAND hetzelfde zien als ieder ander weldenkend mens, namelijk dat de misplaatste confrontatie van Washington met Moskou een brug te ver is en dat de terugslag immens en ondraaglijk zal zijn. Vandaar de urgentie om de oorlog snel te beëindigen. Hier is een fragment uit het rapport dat halverwege de tekst vetgedrukt is geplaatst:

“Aangezien het vermijden van een lange oorlog de hoogste prioriteit heeft na het minimaliseren van het escalatierisico, moeten de Verenigde Staten stappen ondernemen die een einde van het conflict op middellange termijn waarschijnlijker maken.”

Interessant is dat, hoewel het rapport de belangrijkste escalatierisico’s beschrijft (de belangrijkste risico’s omvatten een bredere oorlog met de NAVO, een uitbreiding van het conflict naar andere EU-landen en een kernoorlog), het niet uitlegt waarom een “lange oorlog” zo schadelijk zou zijn voor de Verenigde Staten. Wij denken dat deze omissie opzettelijk is en dat de auteurs niet willen toegeven dat de terugslag van sancties en de vorming van anti-Amerikaanse buitenlandse coalities de plannen van de VS om hun greep op de wereldmacht te behouden duidelijk ondermijnen. Onder elites is een dergelijk gesprek verboten. Dit is hoe Chris Hedges het samenvat in een artikel op Consortium News:

Het plan om Europa en het mondiale machtsevenwicht opnieuw vorm te geven door Rusland te degraderen, blijkt te lijken op het mislukte plan om het Midden-Oosten opnieuw vorm te geven. Het voedt een wereldwijde voedselcrisis en verwoest Europa met een bijna dubbelcijferige inflatie. Het legt opnieuw de onmacht van de Verenigde Staten bloot, en het faillissement van de oligarchen. Als tegenwicht tegen de Verenigde Staten maken landen als China, Rusland, India, Brazilië en Iran zich los van de tirannie van de dollar als wereldreservemunt, een stap die in de Verenigde Staten een economische en sociale ramp zal veroorzaken. Washington geeft Oekraïne steeds geavanceerdere wapensystemen en miljarden aan hulp in een vergeefse poging om Oekraïne te redden, maar vooral om zichzelf te redden. (“Ukraine – The War That Went Wrong“, Chris Hedges, Consortium News)

Hedges vat het perfect samen. De dwaze interventie van Washington maakt de weg vrij voor de grootste strategische ramp in de Amerikaanse geschiedenis. En toch steunt de overgrote meerderheid van de elites in het bedrijfsleven en het bankwezen zelfs nu nog resoluut het bestaande beleid, terwijl ze de duidelijke tekenen van mislukking wegwuiven.

Een goed voorbeeld: het World Economic Forum heeft op zijn website een algemene steunverklaring voor Oekraïne geplaatst. Hier staat het:

De essentie van onze organisatie is haar geloof in respect, dialoog en samenwerking. Daarom veroordelen wij ten zeerste de agressie van Rusland tegen Oekraïne, de aanvallen en de wreedheden.

Wij zijn volledig solidair met het Oekraïense volk en allen die onschuldig lijden onder deze totaal onaanvaardbare oorlog. Wij zullen al het mogelijke doen om te helpen en de humanitaire en diplomatieke inspanningen actief steunen.
Wij hopen alleen dat – op langere termijn – de rede zal zegevieren en dat er weer ruimte komt voor het bouwen van bruggen en verzoening.” (Klaus Schwab en Børge Brende, Wereld Economisch Forum)

Dit hoeft niemand te verbazen. Natuurlijk zullen de globalisten zich scharen aan de kant van hun expansionistische slopers (de NAVO) in plaats van ’s werelds grootste voorstander van traditionele waarden, grenzen en nationale soevereiniteit. Dat spreekt vanzelf. Toch suggereert het Rand-rapport dat de steun voor de oorlog niet langer unaniem is onder de elites. En aangezien de elites uiteindelijk het beleid bepalen, neemt de kans toe dat het beleid zal veranderen. Wij zien deze “versplintering van de eliteconsensus” als de meest positieve ontwikkeling van de afgelopen 11 maanden. De enige manier waarop de Verenigde Staten hun aanpak in Oekraïne zullen veranderen, is als een groeiend aantal elites tot bezinning komt en ons van de afgrond terugtrekt. We hebben goede hoop dat dat zal gebeuren, maar we zijn er niet zeker van dat het zal gebeuren.

Het minst overtuigende deel van het hele rapport valt onder de titel: “Amerikaanse en geallieerde verplichtingen ten aanzien van de veiligheid van Oekraïne”.

Het probleem is gemakkelijk te begrijpen. De auteurs willen een plan opstellen voor de veiligheid van Oekraïne om de onderhandelingen met Rusland te stimuleren. Helaas zal Rusland niet toestaan dat Oekraïne deel uitmaakt van een door het Westen gesteunde veiligheidsalliantie. In feite is dat de reden waarom Rusland zijn invasie lanceerde, om het lidmaatschap van Oekraïne van een vijandige militaire alliantie (NAVO) met de Verenigde Staten te voorkomen. Dit is een gevoelig onderwerp dat ongetwijfeld een obstakel zal vormen bij toekomstige onderhandelingen. Maar het is een zaak waarvoor geen speelruimte bestaat. Oekraïne – of wat er overblijft van Oekraïne – zal permanent neutraal moeten zijn en alle extreem-rechtse extremisten zullen uit de regering, het leger en de veiligheidsdiensten moeten worden verwijderd. Moskou zal de leiders van Oekraïne niet bepalen, maar ervoor zorgen dat die leiders geen nazi’s zijn of banden hebben met extreem-rechtse nationalistische organisaties.

Zoals wij al eerder zeiden, denken wij dat het RAND-rapport aangeeft dat de elites nu verdeeld zijn over de kwestie Oekraïne. Wij vinden dat een positieve ontwikkeling die kan leiden tot onderhandelingen en een einde van de oorlog. Wij mogen echter niet uit het oog verliezen dat zelfs de meest onpartijdige analyse gunstig kan uitvallen voor de groep die de financiering verstrekt. En dat zou ook hier het geval kunnen zijn. Vergeet niet dat de RAND Corporation een denktank is die, volgens gepensioneerd USAF luitenant-kolonel Karen Kwiatkowski:

“werkt voor het defensie establishment, en als daar het geld zou opdrogen, zou de denktank in zijn huidige vorm niet bestaan. Zij dient de belangen van de Amerikaanse regering volledig en is daarvan afhankelijk.” (Lew Rockwell)

Wat dit suggereert is dat het RAND-rapport de standpunten van het Pentagon en het Amerikaanse militaire establishment weergeeft, die geloven dat de Verenigde Staten halsoverkop afstevenen op een directe confrontatie met Rusland. Met andere woorden, het rapport kan de eerste ideologische kritiek zijn op de neocons die het ministerie van Buitenlandse Zaken en het Witte Huis leiden. Wij vermoeden dat deze breuk tussen het Ministerie van Oorlog en “State” de komende dagen zichtbaarder zal worden. We kunnen alleen maar hopen dat de meer oordeelkundige factie in het Pentagon zegeviert.

---

Copyright © 2023 vertaling door Frontnieuws.

https://www.frontnieuws.com/de-oekraine-zinkt-gooien-westerse-elites-de-handdoek-in-de-ring/