06 AUGUSTUS 2022 Redactie
Blckbx
4:00
Het Great Barrier Reef sterft niet
af maar wordt juist steeds groter, meldt het Australian Institute of Marine
Science (AIMS). De koraalbedekking in de noordelijke en centrale delen van het
rif heeft het hoogste niveau bereikt van de afgelopen 36 jaar. Voorspellingen
van klimaatalarmisten dat het rif af zou sterven komen niet uit.
AIMS
publiceerde deze week het jaaroverzicht waarin
de fantastische conditie van het Great Barrier Reef – Groot Barrièrerif – beschreven
wordt. Het Groot
Barrièrerif (GBR) bestaat uit 2.900 individuele riffen
en 900 eilanden die zich uitstrekken over 2600 kilometer. Het is gelegen in de
Koraalzee, voor de kust van Queensland in Noord-Oost Australië.
De groei
van het koraal zou heel goed nieuws moeten zijn voor milieuactivisten, maar
vreemd genoeg wordt het bericht vooral gebagatelliseerd in de mainstream media.
De ondergang van 's werelds koraalriffen is lange tijd een van de belangrijkste
schrikbeelden geweest voor de promotors van Net Zero.
Nog in
oktober 2020 berichtte de
BBC over het feit dat het Groot Barrièrerif de helft van zijn koraal zou
verliezen. The Guardian was een van de eersten die het doembeeld van het koraal
aan het rollen bracht toen George Monbiot zijn lezers in 1999 vertelde dat
de ‘dreigende totale vernietiging van de koraalriffen van de wereld geen
paniekverhaal is’. Dit jaar wees de krant weliswaar op de recente recordgroei
maar voegde eraan
toe dat ‘opwarming van de aarde het herstel in gevaar
zou kunnen brengen’.
Het idee
dat door de opwarming van de aarde koralen zullen afsterven, mist iedere
wetenschappelijke onderbouwing. Tropisch koraal, dat nauw verwant is aan zijn
neefje de kwal, gedijt in wateren tussen 24°C en 32°C. Het heeft een groot
aanpassingsvermogen, maar lijkt een hekel te hebben aan plotselinge
temperatuursveranderingen, die vaak worden veroorzaakt door natuurlijke
weersschommelingen zoals El Niño-gebeurtenissen. Zoals blijkt uit de meest
recente resultaten van het AIMS-onderzoek, herstelt koraal zich snel wanneer de
normale plaatselijke omstandigheden terugkeren. In feite groeit koraal vaak
sneller in warmere wateren in de buurt van de evenaar dan in bij het Great
Barrier Reef (GBR). De grote leugen van de agitprop is dat geringe
veranderingen van de zeewatertemperatuur op lange termijn het koraal zullen
uitroeien, maar het wetenschappelijke bewijsmateriaal wijst anders uit.
De
opzienbarende groei is duidelijk te zien in de bovenstaande grafiek voor het
noordelijke rif. Het herstel zou zich hebben doorgezet na een ‘periode van
cumulatieve verstoringen’ van 2014 tot 2020. Slechts drie van de 24 riffen die
in de afgelopen twee jaar zijn onderzocht, hadden een verminderde bedekking van
hard koraal. De grootste verstoring ontstond natuurlijk rond 2016 en werd
veroorzaakt door een krachtige, en natuurlijke, El Niño Pacific oscillatie die
de omringende oceaantemperaturen snel deed stijgen met tot 3°C. Plotselinge
opwarming maakt het koraal bang en het drijft symbiotische algen uit in een
proces dat algemeen bekend staat als bleken. Zoals we kunnen zien, wordt dit
snel ongedaan gemaakt wanneer de zeewatertemperatuur stabiliseert. Koralen
bestaan, in een of andere vorm, al 500 miljoen jaar. Waarschijnlijk gaat dit
natuurlijke proces zo ver terug, tot het ontstaan van het leven zoals wij dat
op aarde kennen.
In het
centrale rif waren de dalingen in 2012 en 2016 te wijten aan natuurlijke
gebeurtenissen, namelijk cycloon Yasi in 2012 en El Niño in 2016. El Niño
leidde tot verbleking rond 2019 en de situatie werd er niet beter op door
uitbraken van aanvallen van de doornkroonzeester. Sindsdien is de groei
spectaculair. Vorig jaar steeg de bedekking van hard koraal tot 33%, naar
verluidt het hoogste voor deze regio. In de afgelopen twee jaar is de bedekking
met hard koraal op slechts vier riffen afgenomen en op de meeste andere riffen
toegenomen.
Het
zuidelijke deel van de Great Barrier Reef heeft over het algemeen de hoogste koraalbedekking
vertoond, maar volgens de AIMS is dit deel het meest ‘dynamisch’ geweest in de
36-jarige geschiedenis van het onderzoek. De laatste jaren is er een goede
groei na de El Niño-plunderingen van 2016, maar er zijn ook grote aanvallen
door zeesterren geweest. AIMS merkt op dat veel zuidelijke riffen een hoge
koraalbedekking hebben, maar dat zeesterren sommige gebieden blijven decimeren.
Over het
algemeen lijkt het GBR in uitstekende vorm te verkeren. De AIMS merkt op dat in
de noordelijke en centrale regio's de bedekking met hard koraal respectievelijk
36 procent en 33 procent bedraagt. Riffen bestaan uit veel meer dan alleen hard
koraal en bevatten naast sponzen en algen ook een verscheidenheid aan andere
soorten. De AIMS definieert 30-50 procent als een ‘hoge waarde’, gebaseerd op
historische overzichten.
Niettemin
is koraal nog steeds een te waardevol wapen in de groene agenda om lichtzinnig
terzijde te worden geschoven. Ondanks het feit dat de AIMS enkele verbluffende
omkeringen van de recente natuurlijke achteruitgang van het koraal benadrukt,
lijkt zij vast te houden aan het trendy apocalyptische verhaal. "De
voorspelde gevolgen van de klimaatverandering, waaronder frequentere en
intensere massale verbleking van koralen, zijn nu een hedendaagse realiteit.
Tegelijkertijd kunnen chronische stressfactoren zoals hoge troebelheid,
stijgende oceaantemperaturen en veranderende oceaanchemie allemaal een negatieve
invloed hebben op de mate van herstel, terwijl frequentere acute verstoringen
betekenen dat de intervallen voor herstel korter worden," concludeert het
rapport.
Voor wat
het waard is, mijn eigen voorgevoel zegt dat de kleine beestjes er over 500 miljoen
jaar nog steeds zullen zijn, misschien wel langer.
Chris Morrison is de milieu-redacteur van de Daily Sceptic
