In de Europese Unie is een wet van kracht geworden die het gebruik van gemalen meelwormen in voedsel toestaat. Dit is zogenaamd om het milieu te beschermen. Wie heeft er baat bij om Europa met wormen te voeden? En wat zit erachter?
“Zijn of niet zijn, dat is de vraag.”
Eten of niet eten, dat is de vraag. Vanaf 20 januari is het in de Europese Unie legaal om met UV-straling behandeld poeder van hele Tenebrio molitor larven te verkopen en vanaf 10 februari als voedsel te gebruiken. Achter deze raadselachtige Latijnse naam gaat de zogenaamde meelkever schuil, waarvan de larven bekend staan als meelwormen, schrijft Waleria Werbinina.
In het kort gaat het om meelpoeder gemaakt van meelwormen. Er wordt beweerd dat de UV-behandeling nodig is om de veiligheid van het product te verhogen – allemaal in het voordeel van de consument.
De Franse oppositiepolitici Florian Philippot, Nicolas Dupont-Aignan en Europarlementariër Guillaume Bigot – als mogelijke toekomstige consumenten van dit product – waren echter niet blij met deze maatregel en riepen op tot waakzaamheid. We kunnen hen begrijpen: Frankrijk is een land van hoogstaande gastronomie, waar voedsel tot cultus is verheven – en nu staan meelwormen “op het menu.”
De pro-regeringsmedia stelden de burgers gerust dat er niets ergs was gebeurd. Het nieuwe ingrediënt is grondig getest en goedgekeurd en het gebruik ervan is nog maar net begonnen – het wordt nog niet in voedsel verwerkt. Maar in de toekomst zal het mogelijk zijn om het toe te voegen aan brood en gebak in hoeveelheden tot vier procent, aan andere deegwaren en desserts tot 3,5 procent en aan kaas tot één procent.
Bovendien wordt in Frankrijk – of beter gezegd op Corsica – “casa marza” gemaakt, een kaas met maden, en ook in Azië worden insecten gegeten. Dit zou dus ook de norm moeten worden in Europa.
Dit is een typische misinterpretatie: een uitzondering (zoals Corsicaanse kaas) of iets dat onder fundamenteel andere omstandigheden bestaat, wordt tot norm verklaard. Historisch gezien bevindt de consumptie van insecten in de Europese traditie zich op de grens van normaliteit – ja, het is denkbaar, maar alleen als puur exotisme. Maar degenen die alle bureaucratische hindernissen hebben overwonnen en toestemming hebben gekregen om meelwormpoeder te gebruiken, zijn er duidelijk niet op uit om de keuken van andere landen op deze manier populair te maken.
Zoals voedingsdeskundige Fabio Mariniello uitlegt, “zijn de belangrijkste voordelen van deze productklasse de milieuvriendelijkheid, het lage energieverbruik bij de productie en de lage ingrediëntkosten, omdat meelwormen met minimale inspanning kunnen worden gekweekt en zich snel voortplanten.” Afgezien van de milieuaspecten, die altijd dienen als dekmantel voor zeer pragmatische belangen, zijn de andere redenen voor deze stap vrij eenvoudig:
Het is een poging om een (blijkbaar) ongekend goedkope gedeeltelijke meelvervanger te introduceren. En het gebruik van meelwormen is inderdaad nog maar het begin.
Volgens het Italiaanse portaal Napoli Today onderzoeken de relevante EU-autoriteiten al of meel gemaakt van de larven van zwarte soldaatvliegen, poeder gemaakt van hele huiskrekels, poeder gemaakt van de larven van kleine meelkevers en andere ingrediënten in aanmerking komen voor goedkeuring. Blijkbaar worden ze eerst geïntroduceerd als meeladditief en daarna mogelijk als meelsubstituut. Maar zijn de insecten echt zo goed voor onze gezondheid als men ons wil doen geloven?
Het Duitse tijdschrift Focus vroeg voedingsdeskundige Uwe Knopp naar de mogelijke gezondheidsvoordelen van het nieuwe ingrediënt. “Veel insecten zijn inderdaad een rijke en hoogwaardige bron van eiwitten… Maar niemand weet nog of het eten van insecten voordelen heeft voor de gezondheid in vergelijking met conventionele eiwitbronnen.
Het is ook een open vraag of de langdurige consumptie van gebakken krekels en gefrituurde larven gunstig is voor onze gezondheid.”
Volgens Uwe Knopp kan meelwormpoeder “allergische reacties veroorzaken bij mensen die allergisch zijn voor schaaldieren, huisstofmijt of, in sommige gevallen, weekdieren.” Hij wees er ook op dat de verkoop van bepaalde insecten als voedsel sinds 2023 is toegestaan in de EU.
Dit zijn onder andere meelwormen en larven van de graanschimmelkever, treksprinkhanen en huiskrekels.
Maar ondanks de toestemming (van de EU-autoriteiten) heeft de productie van dergelijke producten zich niet ontwikkeld en is het economisch niet goed gesteld omdat het geen investeerders aantrekt, schrijft het Franse portaal France Bleu. Het grootste probleem was echter niet een gebrek aan investeringen, maar het feit dat de argumenten voor het eten van krekels en gebakken larven geen gehoor vonden bij de gemiddelde consument.
Fabrikanten proberen nu een andere aanpak: meel is een van de basisproducten van de mens. De hele berekening is gebaseerd op het feit dat nu er alternatieve meelsoorten op de markt komen, weinig consumenten de productsamenstelling op het etiket aandachtig zullen lezen. En aangezien het huidige percentage meelwormpoeder dat aan meel wordt toegevoegd slechts vier procent is, zal dit percentage in de toekomst waarschijnlijk stijgen.
Het Franse bedrijf Nutriearth werkt naar verluidt aan de commercialisering van dit nieuwe product en de wettelijke goedkeuring ervan op EU-niveau. Oorspronkelijk, eind 2017, was het een start-up die onderzoek deed naar het onderwerp van insectenconsumptie op oudere leeftijd. De veronderstelling was dat dergelijke voedingsmiddelen zouden kunnen helpen om leeftijdsgerelateerde ziekten te verminderen. In dit stadium werd de start-up gesponsord door onder andere het Franse Tech Seed, KOA Food International en Eurosante fondsen.
De oprichters van deze start-up – bioloog Jérémie Defrize, commercieel directeur Thomas Dormigny en advocaat Charles-Antoine Destailleur – benadrukten de milieuvriendelijkheid en lage kosten: ze kochten bedorven fruit en groenten (met andere woorden, voedselafval) tegen een wegwerpprijs om insecten te voeden. In 2019 breidde Nutriearth haar onderzoeksspectrum uit en onderzocht de “positieve effecten van nieuwe soorten meel op organismen.” Het meest positieve effect blijkt het effect van het geld op de organismen van de oprichters te zijn.
In 2024 konden ze acht miljoen euro aan investeringen ophalen. Op dat moment was bekend dat het profiel van het bedrijf de productie van vitamine D3 uit insecten was. Zoals het Franse gezegde luidt: “Appetit komt met eten.” Na experimenten met ouderdomsvoeding en vitamineproductie slaagde het bedrijf erin om door te breken op de voedselmarkt – met een monopolie van vijf jaar “tenzij een latere aanvrager een licentie verkrijgt voor het voedingsproduct in kwestie.”
Hoewel de eerder genoemde Fabio Mariniello wees op het hoge gehalte aan micronutriënten in meelwormmeel, concludeerde hij:
“Eerlijk gezegd, ook al erken ik het nut en de noodzaak van dit product, de gedachte alleen al om ze te eten doet me walgen.” Het blijkt dat hij niet de enige is.
“Ik zal nu beter letten op de ingrediënten op de etiketten als ik boodschappen ga doen,” schreef een commentator op de website van de Franse krant Le Figaro. “Wat walgelijk! We hebben geen wormen nodig in onze Franse keuken,” zei een ander. “Walgelijk, en ik betwijfel ten zeerste dat dit additief in grote letters op het product staat; het staat eerder in kleine lettertjes onder de E additieven,” vermoedde een derde commentator.
Insectenvoedsel werd ooit aangeprezen als een alternatief voor vlees – dat “vreselijk onecologisch” is en duur om te produceren. Maar zelfs nu – nadat gemalen wormen werden geïntroduceerd als meeladditief – herhalen westerse journalisten gewoonlijk de mantra dat insecten net zo goed zijn als vlees – zelfs als het op dit moment niet over vlees gaat. Als ze erin slagen om Westerlingen te dwingen om wormen te slikken (letterlijk en figuurlijk), zal de kwestie ongetwijfeld niet beperkt blijven tot broodadditieven: Europeanen zullen wormen als ontbijt eten, krekels als lunch en sprinkhanen als avondeten.
Copyright © 2024 vertaling door Frontnieuws.
https://www.frontnieuws.com/hoe-europa-wordt-gedwongen-om-wormen-te-eten/
Mensen moeten wandelende parasieten worden, en de globalisten willen dat
iedereen krekels eet omdat zij het perfecte “pantser” bevatten dat parasieten
en pathogenen gebruiken om mensen en dieren te infecteren en ziekten in hen te
verspreiden. Pathogenen veroorzaken allerlei ziekten bij dieren en mensen en
gebruiken daarvoor chitine (en chitinases), afkomstig uit het exoskelet van
… Meer lezen overGlobalisten willen dat iedereen krekels eet
omdat hun exoskeletten CHITINE bevatten dat parasieten en pathogenen gebruiken
als bescherming bij het infecteren van mensen en dieren
Mensen moeten wandelende parasieten worden, en de globalisten willen dat
iedereen krekels eet omdat zij het perfecte “pantser” bevatten dat parasieten
en pathogenen gebruiken om mensen en dieren te infecteren en ziekten in hen te
verspreiden. Pathogenen veroorzaken allerlei ziekten bij dieren en mensen en
gebruiken daarvoor chitine (en chitinases), afkomstig uit het exoskelet van
… Meer lezen overGlobalisten willen dat iedereen krekels eet
omdat hun exoskeletten CHITINE bevatten dat parasieten en pathogenen gebruiken
als bescherming bij het infecteren van mensen en dieren
