rsz friedrichmerzDe CDU stevent af op een klinkende overwinning bij de Duitse verkiezingen deze zondag.
Partijleider Friedrich Merz belooft een ‘fundamentele ommekeer’ op het gebied van migratie en (groen) economisch beleid.

Alle ogen zijn dan wel misschien gericht op de AfD, maar de verkiezingsoverwinning gaat waarschijnlijk naar het CDU en Friedrich Merz.

Voor iemand die tegen verboden is, wil Friedrich Merz opvallend veel zaken beëindigen. Als hij straks Duitsland leidt, is het Schluss met asielmigratie. Schluss met ‘verstikkende’ klimaatregels. Schluss ook met ‘Palestijnse vlaggen en protestkampen’ bij de bondskanselarij.

Voor velen is Friedrich Merz een grote onbekende, dus bij deze wat meer achtergrond.

Op de rijpe leeftijd van 69 jaar heeft Friedrich Merz tientallen jaren op dit moment gewacht. Met het oog op de verkiezingen van zondag is hij Duitslands kanselier in spé, met zijn Christen-Democratische Unie (CDU) die naar verwachting 30% van de stemmen zal halen. Hij zal nog een coalitie van ongelijksoortige partijen moeten samenstellen, maar Merz zal dat niet erg vinden. Maandagochtend zal hij een van de meest opmerkelijke comebacks uit de recente politieke geschiedenis hebben gemaakt.

Merz sloot zich tientallen jaren geleden als student aan bij de partij. Maar vandaag voert hij in feite een campagne met het programma “Make Germany Great Again” - een berekende poging om stemmen te winnen van de Alternative für Deutschland (AfD) door zijn partij naar rechts te verschuiven over onderwerpen als immigratie. Zijn cynisme moet hier niet onderschat worden: net als Donald Trump in Amerika is de miljonair Merz een bedrijfskoning in conservatieve kleding.

Merz, laten we dat niet vergeten, vertegenwoordigt al lange tijd de belangen van enkele van 's werelds machtigste zakelijke en financiële elites, met name als een belangrijke vertegenwoordiger van BlackRock in Duitsland tussen 2016 en 2020. Als Merz wordt gekozen, wordt Duitsland het eerste land dat wordt geregeerd door een voormalig BlackRock-functionaris.

Merz faciliteerde ontmoetingen tussen BlackRock CEO Larry Fink en Duitse politici en hielp zo het beleid vorm te geven waar het bedrijf en zijn enorme portefeuille aan investeringen van zouden profiteren. Onder Merz' invloed werd BlackRock bijvoorbeeld een van de grootste niet-Duitse aandeelhouders in veel van de belangrijkste bedrijven van het land - van Deutsche Bank tot Volkswagen, BMW tot Siemens. Maar zijn werk ging niet alleen over het verhogen van de winst voor aandeelhouders; het ging ook over het vormgeven van een politiek klimaat waarin bedrijfsbelangen werden afgestemd op het regeringsbeleid.

Hij is een uitgesproken voorstander van privatisering en deregulering. Dit wordt vaak verpakt in beloften om de bureaucratie te verminderen en buitenlandse investeerders aan te trekken. Maar in werkelijkheid is deze zakelijke dubbelzinnigheid bedoeld om zijn nadruk op particuliere oplossingen voor openbare problemen te maskeren. Merz is een groot voorstander van de privatisering van socialezekerheidsstelsels - ten voordele van bedrijven zoals BlackRock, een leider in particuliere pensioenregelingen. Hij is ook van oudsher een fervent tegenstander van het minimumloon en van wetten tegen oneerlijk ontslag. Onder zijn leiding zullen Duitse werknemers hun loon waarschijnlijk zien stagneren, of erger.

Maar dan is het moeilijk om echt te geloven dat gewone Duitsers Merz een zorg zijn. Eens een Davos-man, altijd een Davos-man - en zijn lange geschiedenis als vertegenwoordiger van machtige industrieën, waaronder de chemische, financiële en metaalsector, doet vermoeden dat hij andere prioriteiten zal hebben.