Gezondheid of mRNA, Recht & Vrijheden of Globalisme & Klimaatleugens : De groeiende consolidatie van de landbouw- en farmaceutische industrie en de impact ervan op de gezondheid

dinsdag 11 februari 2025

De groeiende consolidatie van de landbouw- en farmaceutische industrie en de impact ervan op de gezondheid

Analyse door Ashley Armstrong 11 februari 2025

HET Verhaal in één oogopslag

· Het aantal chronische ziekten in Amerika is dramatisch gestegen, van 7,5% van de bevolking in de jaren dertig tot 60% nu, wat neerkomt op een stijging van 700%, terwijl obesitas nu 40% van de Amerikanen treft

· Vier bedrijven (Bayer, Syngenta, BASF en Corteva) domineren de landbouwmarkt, waarbij Bayer 18,2% van de mondiale landbouwchemicaliën controleert en, samen met Corteva, meer dan de helft van de Amerikaanse detailhandelsverkoop van zaad voor grote gewassen

· De concentratieratio (CR4) in de Amerikaanse landbouw heeft extreme niveaus bereikt: —, 85% in de rundvleesverpakking, 70% in de varkensvleesverpakking en 95% controle over het intellectuele eigendom van maïs door slechts vier bedrijven

· In 2024 gaven farmaceutische bedrijven $294 miljoen uit aan lobbyen, terwijl landbouwbedrijven $32,7 miljoen uitgaven, terwijl Bayer alleen al $6,46 miljoen in de VS uitgaf.

· De moderne industriële landbouw bootst farmaceutische bedrijfsmodellen na door afhankelijkheidscycli te creëren. Boeren moeten herhaaldelijk synthetische inputs kopen, terwijl patiënten voortdurende medicatie nodig hebben in plaats van op genezing gerichte behandelingen

Amerika (de VS m.a.w.) wordt geconfronteerd met een gezondheidscrisis. In de jaren dertig leed slechts 7,5% van de Amerikanen aan chronische ziekten.¹ Tegenwoordig is dat cijfer met ruim 700% gestegen, waarbij 60% van de Amerikanen nu met een of meer chronische aandoeningen leeft.² We zijn ook dikker dan ooit. De obesitascijfers hebben de 40% bereikt en blijven stijgen.³

Nog alarmerender is dat de VS het enige ontwikkelde land zijn waar zowel de gezonde levensverwachting als de totale levensverwachting afnemen⁴ — een trend die begon vóór COVID-19. Met andere woorden: we leven niet zo lang als onze grootouders, ondanks al onze technologische vooruitgang.

GEZONDE LEVENSVERWACHTING

Hoe zijn we hier gekomen? Eén antwoord ligt in de verontrustende parallellen tussen Big Pharma en Big Ag —, twee industrieën die enorme macht uitoefenen over onze gezondheid. De relatie tussen onze voedselsystemen en onze gezondheidszorgsystemen is geen toeval. Voedsel wordt geproduceerd op manieren die onze gezondheid ondermijnen en ons afhankelijk houden van farmaceutische producten.

De bedrijfsmodellen van zowel de farmaceutische als de landbouwsector gedijen op het behandelen van symptomen in plaats van het aanpakken van de diepere oorzaken, waardoor een continue cyclus van afhankelijkheid wordt gegarandeerd.

· Farmaceutische bedrijven profiteren enorm door zich te concentreren op symptoombeheersing in plaats van op het genezen van onderliggende aandoeningen. Chronische ziekten zoals diabetes of hoge bloeddruk zijn bijvoorbeeld lucratieve markten geworden, omdat patiënten vaak levenslange medicatie nodig hebben in plaats van eenmalige behandelingen.

· Big Ag weerspiegelt deze aanpak. Boeren zijn opgesloten in systemen die afhankelijk zijn van synthetische meststoffen, pesticiden, herbiciden en genetisch gemodificeerde gewassen. Ze moeten elk seizoen inputs terugkopen. In plaats van de bodemgezondheid te herstellen of regeneratieve landbouw te omarmen, bestendigen deze praktijken de chemische afhankelijkheid. (En er niet in slagen echt voedzaam, gezondheidsbevorderend voedsel te verstrekken).

Beide industrieën beloven oplossingen, maar creëren vaak nieuwe problemen. In de landbouw ontwikkelen plagen resistentie, wat leidt tot de behoefte aan nog sterkere chemicaliën. In de gezondheidszorg vereisen de bijwerkingen van één medicijn vaak een ander medicijn om te behandelen.

Deze cyclus van afhankelijkheid komt bedrijven ten goede, maar laat de rest van ons ziek, overmedicijnd en worstelend achter. De ongelukkige realiteit is dat de macht over onze gezondheid geconcentreerd is in de handen van een paar bedrijven.

Het begrijpen van dit verband tussen Big Ag en Big Pharma is de eerste stap op weg naar verandering. Door alternatieve systemen te ondersteunen, of het nu gaat om regeneratieve landbouw of holistische gezondheidszorgpraktijken, kunnen we beginnen ons welzijn terug te winnen.

Bayer — Bridging Big Pharma en Big Ag

Bij het onderzoeken van de overlap tussen Big Pharma en Big Ag valt Bayer op als een grimmig voorbeeld. Vanaf december 2023 bestond Bayer uit 340 geconsolideerde bedrijven die actief waren in 80 landen.⁵^,⁶ Het enorme bereik zorgt ervoor dat de invloed ervan bijna elk aspect van de gezondheidszorg en de landbouw omvat, waardoor de grenzen vervagen tussen industrieën die prioriteit moeten geven aan gezondheid boven winst.

Voordat Bayer Monsanto in 2018 overnam, opereerden de twee bedrijven in afzonderlijke rijken. Monsanto was een krachtpatser in de landbouw en domineerde de zaad- en agrochemische markten, terwijl Bayer zich vooral richtte op farmaceutische producten en consumentengezondheidsproducten. Door de fusie van $63 miljard werden deze sectoren samengevoegd, waardoor een mondiale kolos ontstond die aanzienlijke invloed uitoefent op zowel de voedselproductie als de gezondheidszorg.

Deze overname versterkte de dominantie van Bayer in de landbouw. In 2018 controleerde Bayer 18,2% van de mondiale agrochemische markt.⁷ Tussen 2018 en 2020 waren Bayer en Corteva gezamenlijk goed voor meer dan de helft van de Amerikaanse detailhandelsverkoop van zaden voor maïs, sojabonen en katoen. Wereldwijd domineren Bayer, Syngenta, BASF en Corteva de landbouwmarkt en beheersen ze een aanzienlijk aandeel.⁸

Deze Duitse multinational is nu actief in de farmaceutische sector, de consumentengezondheid en de landbouw, een structuur die ernstige zorgen oproept. Bayers farmaceutische divisie omvat verschillende therapeutische gebieden:

· Cardiologie — Medicijnen zoals Xarelto (rivaroxaban) behandelen bloedstolsels, hypertensie en cardiovasculaire problemen.

· Oncologie — Kankerbehandelingen zoals Stivarga (regorafenib) en Nexavar (sorafenib) pakken colorectale, lever- en nierkanker aan.

· Gezondheid van vrouwen — Producten omvatten hormonale anticonceptiva en behandelingen voor aan de menopauze gerelateerde aandoeningen.

· Oogheelkunde — Geneesmiddelen zoals Eylea (aflibercept) bestrijden maculaire degeneratie.

De afdeling consumentengezondheid van Bayer omvat bekende namen, waardoor de invloed van Bayer op beslissingen over de dagelijkse gezondheid wordt versterkt

· Allergie en verkoudheidsmiddelen — Claritin en Alka-Seltzer.

· Spijsverteringsgezondheid — MiraLAX en Rennie.

· Huid - en wondverzorging — Bepanthen en Canesten.

De landbouwdivisie van Bayer, ondersteund door de expertise van Monsanto, richt zich op “gewaswetenschap” en voedselproductie. Hoewel dit de volksgezondheid lijkt te dienen door de voedselzekerheid aan te pakken, is de realiteit ingewikkelder. Bayer's focus op genetisch gemodificeerde zaden, synthetische meststoffen en pesticiden bevordert systemen van afhankelijkheid die de gezondheid van de bodem schaden en het gebruik van chemicaliën in stand houden.

De dubbele rol van Bayer in de farmaceutische sector en de landbouw illustreert hoe verweven deze sectoren zijn geworden. De consolidatie van de macht in beide bedrijfstakken roept dringende vragen op over de gezondheid van mensen en de planeet. Is het werkelijk mogelijk dat één bedrijf opkomt voor de gezondheid en tegelijkertijd bijdraagt aan landbouwpraktijken die deze ondermijnen?

Consolidatie van kracht en CR4 — Een opgetuigd systeem

De centralisatie van de macht in zowel Big Ag als Big Pharma heeft systemen gecreëerd die bedrijfswinsten voorrang geven boven de gezondheid van mensen, boeren en het milieu. Door de CR4 (concentratieverhouding van 4) — te onderzoeken, een maatstaf die het marktaandeel van de vier grootste bedrijven in een sector meet. We kunnen zien hoe geconcentreerd deze industrieën zijn geworden. De CR4 geeft een duidelijk beeld van het concurrentievermogen van de markt

· Wanneer de CR4 > 50% bedraagt, beheersen de vier grootste bedrijven meer dan de helft van de markt, wat wijst op een aanzienlijke concentratie.

· Een CR4 > 80% duidt op een sterk geconcentreerde, oligopolistische markt.

· Een CR4 < 40% weerspiegelt een relatief concurrerende industrie.

Hoge CR4-waarden duiden op verminderde concurrentie, waardoor dominante bedrijven aanzienlijke macht krijgen over prijzen, beleid en markttoegang, vaak ten koste van consumenten en kleinere spelers. In de Amerikaanse landbouwsector zijn de CR4-waarden alarmerend hoog, wat laat zien hoe een handvol bedrijven de belangrijkste markten domineren:

Rundvleesverpakking — Van een CR4 van 25% in 1977 steeg deze naar 85% in 2018.

Varkensvleesverpakking — Stijging van 33% in 1976 naar 70% in 2018.

Vleeskuiken (kip) verwerking — Verhoogd van 34% in 1986 naar 54% in 2018.

Zaadmarkt — In 2023 controleerden BASF, Bayer, Corteva en Syngenta 95% van de Amerikaanse maïs en 84% van het intellectuele eigendom van sojabonen.

Stikstofmeststof (Noord-Amerika) — CR4 bedraagt 77%.

Landbouwmachines — De CR4 bedraagt ongeveer 60,8%.

Boeren worden gedwongen tot een systeem waarin ze weinig keuze hebben over inputs, gewassen, vee of markten, en een systeem dat een “go big or go home”-mentaliteit aanmoedigt om de cijfers te laten werken. Deze geïndustrialiseerde en geconcentreerde opzet marginaliseert kleine boeren en vervreemdt consumenten van de familieboerderijen die hun voedsel verbouwen. Ondertussen lijden de biodiversiteit, plattelandsgemeenschappen en de bodemgezondheid eronder als bedrijven monoculturen en chemische afhankelijkheid stimuleren.

Terwijl de farmaceutische industrie iets meer gefragmenteerd is, vertonen bepaalde sectoren hoge CR4-waarden:

· Vaccins — Pfizer, GSK, Sanofi en Merck controleren bijna 80% van de wereldmarkt.

· Diabetesmedicijnen — Gedomineerd door Novo Nordisk, Eli Lilly en Sanofi, met een CR4 van ongeveer 70%.

· Oncologie — De vier grootste bedrijven (Roche, Merck, BMS en Novartis) controleren 45% tot 50% van de markt.

Hoge CR4-waarden benadrukken een verontrustende realiteit: geconcentreerde energie creëert een systeem dat rijp is voor marktmisbruik. Of het nu gaat om Big Ag die controleert wat boeren planten of Big Pharma die beslist welke behandelingen beschikbaar zijn, deze industrieën hebben onevenredige macht over onze voedsel- en gezondheidszorgsystemen.

Het resultaat? Consumenten betalen meer, boeren verdienen minder, en de bredere systemen waarvan we afhankelijk zijn — onze gezondheid en ons milieu — blijven eroderen.

Bewaar dit artikel voor later - Ontvang nu de PDF (Engelstalig)

https://media.mercola.com/ImageServer/Public/2025/February/PDF/consolidation-of-big-ag-and-big-pharma-pdf.pdf

Overheidsfinanciering — Versterking van niet-duurzame systemen

Zowel Big Ag als Big Pharma zijn afhankelijk van overheidsfinanciering en beleid dat prioriteit geeft aan hun winstgedreven modellen. Deze institutionele steun bestendigt niet alleen cycli van afhankelijkheid, maar manipuleert ook de publieke perceptie door lobbyen en controle over educatieve verhalen.

Overheidssubsidies geven helaas prioriteit aan industriële landbouwpraktijken, waarbij de voorkeur wordt gegeven aan monoculturen die chemische inputs vereisen om ongedierte te beheersen en de opbrengsten op peil te houden. Monoculturen creëren, met hun gebrek aan biodiversiteit, omgevingen waar ongedierte gedijt, waardoor boeren ertoe worden aangezet meer synthetische pesticiden te gebruiken.

Het Federal Crop Insurance Program garandeert minimumwinsten voor boeren. Hoewel dit het risico voor boeren vermindert, verhoogt het ook de inputkosten omdat leveranciers deze gegarandeerde inkomstenstroom exploiteren. Door de stijgende kosten voor meststoffen, pesticiden en machines maken boeren’ kleine winstmarges hen steeds afhankelijker van subsidies.

Gesubsidieerde oogstverzekeringen stimuleren ook conventionele landbouwmethoden boven duurzame alternatieven. Boeren moeten vaak gebruik maken van praktijken met een hoge opbrengst, genetisch gemodificeerde zaden en chemische inputs om in aanmerking te komen. Dit systeem beloont chemisch-intensieve landbouw met een hoge opbrengst en biedt geen enkele financiële stimulans om regeneratieve praktijken na te streven, zoals vruchtwisseling, geen grondbewerking en landbouw.

Subsidies helpen de chemische afhankelijkheid in de landbouw in stand te houden, dus Big Ag-bedrijven willen ervoor zorgen dat de subsidies blijven bestaan.

Het gezondheidszorgbeleid weerspiegelt de landbouw en geeft prioriteit aan conventionele methoden, terwijl preventieve zorg buitenspel wordt gezet. De ziektekostenverzekering richt zich op medicijnen, operaties en ziekenhuisbezoeken, maar negeert preventieve maatregelen zoals voeding, lichaamsbeweging of alternatieve therapieën.

Is het niet zo frustrerend dat uw lidmaatschap van een sportschool of bezoeken aan chiropractor niet gedekt worden door “ziektekostenverzekering”? Chronische ziekten worden vaak behandeld met geneesmiddelen, die de symptomen behandelen, maar zelden de diepere oorzaken aanpakken.

Dit creëert een cyclus van afhankelijkheid die vergelijkbaar is met die van de landbouw, waarbij conventionele praktijken in stand worden gehouden, waardoor gezondere alternatieven ondergefinancierd en onderbenut blijven.

Het manipuleren en beheersen van het verhaal

Beide bedrijfstakken investeren zwaar in het vormgeven van de publieke perceptie en regelgevingsresultaten door middel van uitgebreid lobbyen.

· In 2024 gaven Amerikaanse landbouwbedrijven $32,7 miljoen uit aan lobbyen om beleid en regelgeving te beïnvloeden.⁹

· De farmaceutische en gezondheidsproductensector heeft maar liefst $294 miljoen uitgegeven aan lobbyinspanningen.¹⁰

· In 2024 gaf Bayer alleen al in de VS $6,46 miljoen uit aan lobbyen.¹¹

· In de EU rapporteerde Bayer lobbyuitgaven tussen €7 miljoen en €8 miljoen in 2023, het hoogste van alle bedrijven.¹²

Zowel Big Ag als Big Pharma beïnvloeden ook onderwijscurricula om aan te sluiten bij hun interesses.

· Leerboeken leggen vaak de nadruk op conventionele landbouwmethoden, waaronder synthetische pesticiden, meststoffen en GGO's, terwijl er minder aandacht wordt besteed aan duurzame alternatieven.

· Grote landbouwbedrijven geven vorm aan landbouwprogramma's aan universiteiten en bevorderen praktijken die hun producten ondersteunen.

· Farmaceutische bedrijven sponsoren programma's voor voortgezette medische educatie (CME) voor artsen, waarbij ze de nieuwste medicijnen promoten boven niet-farmaceutische behandelingen.

· Veel medische leerboeken worden beïnvloed door farmaceutische bedrijven, soms inclusief advertenties of inhoud die hun producten bevoordeelt.

Bedrijven als Bayer geven ook vorm aan verhalen over de volksgezondheid door middel van educatieve campagnes over ziekten zoals kanker, cardiovasculaire aandoeningen en diabetes. Hoewel deze campagnes het bewustzijn vergroten, sturen ze oplossingen vaak in de richting van farmaceutische producten in plaats van holistische of preventieve maatregelen. Beide industrieën hebben systemen gecreëerd die...

· Beloon conventionele, niet-duurzame praktijken.

· Onderdruk alternatieven door te lobbyen en narratieve controle.

· Stimuleer de afhankelijkheid van synthetische inputs en farmaceutische behandelingen.

De basis van hun enorme winsten ligt in het creëren van voortdurende afhankelijkheid door zich te concentreren op symptoombeheersing, wat een consistente inkomstenstroom garandeert.

Genezingen daarentegen, zoals het aanpakken van voedselkeuzes en levensstijlgewoonten, of het implementeren van regeneratieve landbouwpraktijken, zouden de afhankelijkheid op de lange termijn verminderen, waardoor het continue winstmodel wordt ondermijnd.

Het is onmiskenbaar een slim bedrijfsmodel dat ten koste gaat van onze gezondheid en ons welzijn. Boeren en patiënten zijn niet de schuldige! Ze doen hun best om door deze moeilijke systemen te navigeren.

De structuren zelf worden versterkt door overheidsfinanciering en bedrijfsinvloed en beperken de mogelijkheden voor gezondere, duurzamere alternatieven.

Darmgezondheid en bodemgezondheidsparallellen

De analogie tussen darmgezondheid en bodemgezondheid benadrukt een dieper verband tussen de menselijke gezondheid en de landbouwsector. De gezondheid van de darmen is nu wetenschappelijk verbonden met een breed scala aan chronische ziekten (diabetes, auto-immuunziekten, neurologische aandoeningen, spijsverteringsstoornissen en meer), wat de cruciale rol van het darmmicrobioom bij het behoud van de algehele gezondheid benadrukt.

Net zoals een uitgebalanceerd, gezond microbioom essentieel is voor het menselijk welzijn, is een bloeiend bodemmicrobioom cruciaal voor de productie van voedseldicht, duurzaam voedsel.

Een onevenwichtig bodemmicrobioom verstoort de essentiële ecosysteemfuncties die een gezonde bodem in stand houden, wat wijdverbreide problemen veroorzaakt zoals invasies van plagen, tekorten aan voedingsstoffen en verstoringen van de natuurlijke koolstof- en watercycli.

Overbelaste grond, verstoken van organisch materiaal en overspoeld met chemicaliën zoals pesticiden en synthetische meststoffen, zorgt ervoor dat het microbioom destabiliseert. Als gevolg hiervan nemen de bodemvruchtbaarheid en de plantgezondheid af, waardoor een grotere afhankelijkheid van schadelijke chemicaliën ontstaat om de gewasproductie op peil te houden.

Stel je nu voor dat je elke dag een antibioticum zou nemen. Na verloop van tijd kan dit het delicate evenwicht van nuttige bacteriën in uw darmen verstoren, wat kan leiden tot spijsverteringsproblemen, verzwakte immuniteit en algemene gezondheidsproblemen, toch?

Welnu, hetzelfde effect treedt op in de bodem als we sterk afhankelijk zijn van landbouwchemicaliën. Veel van deze chemicaliën functioneren als een “antibioticum” voor het bodemmicrobioom, waardoor nuttige micro-organismen worden gedood of onderdrukt die essentieel zijn voor de bodemgezondheid en plantengroei. Zonder een bloeiende gemeenschap van nuttige microben wordt de bodem minder veerkrachtig, vatbaarder voor plagen en ziekten, en minder effectief in het absorberen van water en voedingsstoffen.

Na verloop van tijd leidt dit tot een afhankelijkheid van nog meer chemische inputs om de productiviteit op peil te houden, net zoals het overmatig gebruik van antibiotica kan leiden tot de behoefte aan sterkere medicijnen om infecties te beheersen.

Afbeelding van: Land 2020, 9(2), 34; doi: 10.3390/land9020034

Net zoals het verbeteren van de darmgezondheid onze afhankelijkheid van farmaceutische producten vermindert, is het verbeteren van de bodemgezondheid essentieel om de afhankelijkheid van giftige chemicaliën in de landbouw te verminderen. Bovendien zijn deze twee microbiomen diep met elkaar verbonden. Een gezonde bodem ondersteunt voedingsrijke gewassen, die op hun beurt een positieve invloed hebben op het menselijke microbioom.

Intellectuele kracht en zaadbesparing

De parallellen tussen de landbouw- en farmaceutische industrie worden zelfs nog duidelijker bij het onderzoeken van hun benadering van de ontwikkeling van intellectueel eigendom (IP). Beide industrieën profiteren door zogenaamde “novel”-producten te creëren die op de markt worden gebracht als innovaties om onze gezondheid te verbeteren.“ Deze IP-focus legt een zware nadruk op technologische oplossingen, vaak ten koste van duurzamere, natuurlijke alternatieven.

In werkelijkheid concentreren deze inspanningen zich vaak op marktoverheersing en het veiligstellen van exclusieve toegang tot hulpbronnen, waarbij de controle en winstgevendheid ervan worden gewaarborgd in plaats van prioriteit te geven aan echte gezondheid of duurzaamheid.

In de landbouw was zaadbesparing een lange traditie die boeren in staat stelde de gewasdiversiteit te behouden en de onafhankelijkheid te behouden. Door elk jaar zaden te bewaren en opnieuw te planten, zorgden boeren ervoor dat ze toegang hadden tot gewassen die geschikt waren voor hun lokale omgeving.

Met de komst van gepatenteerde genetisch gemodificeerde (GM) zaden van bedrijven als Bayer en Monsanto is deze praktijk echter grotendeels ondermijnd. Deze bedrijven patenteren de zaden niet alleen, maar bundelen ze ook vaak met de eis om propriëtaire herbiciden, pesticiden en meststoffen te kopen, waardoor een “-pakketdeal” ontstaat die boeren in een cyclus van afhankelijkheid houdt.

Afbeelding van: Grain, 8 april 2015

Het wijdverbreide gebruik van genetisch gemodificeerde zaden heeft geleid tot monocultuurlandbouw, waarbij grote stukken land aan één enkel gewas worden besteed. Deze praktijk is kwetsbaar voor plagen, ziekten en bodemdegradatie, waardoor de behoefte aan toxische chemische interventies toeneemt.

Tegelijkertijd heeft de consolidatie van de zaadindustrie in een paar machtige bedrijven de zaadprijzen verhoogd, de toegang voor kleinschalige boeren beperkt en traditionele variëteiten verdreven ten gunste van commerciële gewassen die zijn ontworpen voor hoge opbrengsten, niet voor biodiversiteit.

De grootschalige adoptie van monoculturele landbouw begon pas rond 1950, gedreven door de Groene Revolutie. Deze periode zag de introductie van hoogproductieve gewasvariëteiten, kunstmest, pesticiden en moderne irrigatietechnieken, waardoor de landbouw aanzienlijk verschoof naar monocultuur.

Het bracht een revolutie teweeg in de landbouw, vooral in de ontwikkelingslanden, waarbij gewassen als tarwe, rijst en maïs in uitgestrekte, uniforme velden werden verbouwd om de productie te maximaliseren. Voordien waren de landbouwsystemen diverser en omvatten ze een mix van gewassen en vee. Praktijken zoals vruchtwisseling, polycultuur en integratie van weiland en vee waren gebruikelijk en droegen bij aan het voeden van het bodemmicrobioom.

Hoewel sommigen beweren dat industriële landbouw noodzakelijk is om de groeiende wereldbevolking te voeden, is de realiteit dat we al genoeg voedsel produceren om 1,5 keer de wereldbevolking te voeden.¹³ Het probleem ligt in de voedseldistributie, verspilling en politieke barrières die voorkomen dat voedend voedsel degenen bereikt die het het meest nodig hebben.

Big Ag investeert zwaar in synthetische en technologische oplossingen — zoals genetische manipulatie, precisielandbouw en chemische behandelingen — die gepatenteerd, beschermd en waarvan geprofiteerd kan worden. Deze innovaties geven vaak prioriteit aan opbrengstverhogingen op de korte termijn, zonder rekening te houden met de gezondheid van de bodem of het ecosysteem op de lange termijn.

Daarentegen kunnen natuurlijke landbouwpraktijken zoals agro-ecologie en permacultuur, die zich richten op biodiversiteit en ecosysteemevenwicht, niet worden gepatenteerd. Je kunt markten immers niet domineren als je in harmonie met Moeder Natuur werkt!

Deze verschuiving in de focus op IP- en technologieoplossingen boven natuurlijke methoden weerspiegelt de situatie in de farmaceutische industrie. Net zoals landbouwgiganten de zaadmarkt controleren via patenten en propriëtaire technologieën, hebben farmaceutische bedrijven als Pfizer, Merck en Johnson & Johnson patenten op “levensreddende”-medicijnen, waardoor de toegang tot betaalbare alternatieven wordt beperkt.

Generieke medicijnen worden vaak geconfronteerd met barrières als gevolg van patentbescherming, en kleinere producenten hebben moeite om te concurreren met deze industriegiganten.

Big Pharma “innovation” is primair gericht op de ontwikkeling van nieuwe medicijnen, therapieën of medische hulpmiddelen, waarbij vaak goedkope, op levensstijl gebaseerde interventies over het hoofd worden gezien waar ze niet van kunnen profiteren (zoals verbeteringen in voeding, levensstijl en lichaamsbeweging).

In beide sectoren is de focus verschoven van onafhankelijke oplossingen naar een afhankelijkheid van door bedrijven gecontroleerde producten. Voor de landbouw betekent dit afhankelijkheid van genetisch gemodificeerde zaden en chemicaliën; voor de gezondheidszorg betekent dit het vertrouwen op gepatenteerde farmaceutische producten.

Dit model zorgt voor een continue inkomstenstroom, maar beperkt de verkenning van meer holistische of alternatieve benaderingen, of het nu gaat om vruchtwisseling en erfstukzaden in de landbouw of preventieve zorg en natuurlijke behandelingen in de geneeskunde.

Hoe je echte verandering kunt aanbrengen

De huidige systemen in zowel de gezondheidszorg als de landbouw zijn ontworpen om ervoor te zorgen dat bedrijven profiteren ten koste van de volksgezondheid en duurzaamheid. Deze industrieën geven prioriteit aan efficiëntie, winst en bedrijfscontrole, in plaats van aan het welzijn van mensen of de planeet op de lange termijn.

Net zoals de toegang tot niet-GGO- of erfstukzaden in de landbouw beperkter en duurder wordt, worden alternatieve gezondheidszorgbehandelingen vaak met soortgelijke barrières geconfronteerd. Natuurlijke remedies of integratieve benaderingen worden vaak uitgesloten van verzekeringsdekking of buiten bereik geprijsd, net zoals biologische of erfstukgewassen duurder zijn dan hun conventionele tegenhangers.

Begrijp me nu niet verkeerd. — Technologie- en efficiëntieverbeteringen zijn belangrijk, en farmaceutische en chemische interventies hebben hun plaats! Het is echter duidelijk dat onze huidige aanpak, waarbij we sterk afhankelijk zijn, niet werkt. We vertrouwen op deze oplossingen voor hulp op de korte termijn, maar deze hebben vaak gevolgen op de lange termijn.

In de landbouw ligt de nadruk op hoogproductieve, chemisch-intensieve landbouw die de biodiversiteit en de bodemgezondheid opoffert. In de gezondheidszorg ligt de nadruk op symptoombeheersing via medicijnen, in plaats van op het aanpakken van de diepere oorzaken van ziekten.

Beide industrieën worden gevaarlijk geconsolideerd, beperken de keuze, verhogen de kosten en verdiepen een cyclus van afhankelijkheid van door bedrijven gecontroleerde oplossingen.

Echte verandering zal niet van bovenaf komen, omdat diepgewortelde bedrijfsbelangen te veel macht hebben. Het zal van onderop komen — doordat consumenten, patiënten en boeren bewuste beslissingen nemen om een gezondere, duurzamere toekomst te ondersteunen.

Het alternatief is duidelijk: regeneratieve landbouw die het land voedt en de biodiversiteit bevordert, gecombineerd met een gezondheidszorgsysteem dat individuen empowert door middel van preventieve, holistische benaderingen.

We hebben de macht om een verschil te maken. Door boeren te ondersteunen die regeneratieve praktijken omarmen en voedsel te vermijden dat met schadelijke chemicaliën is geproduceerd, kunnen we een marktverschuiving naar gezonder, duurzamer voedsel bewerkstelligen. Op dezelfde manier kunnen we, door de controle over onze gezondheid over te nemen en ons te concentreren op preventie — door middel van goede voeding, lichaamsbeweging en stressmanagement —, onze afhankelijkheid van farmaceutische medicijnen verminderen.

De verandering die we nodig hebben begint bij ons. Door ervoor te kiezen te investeren in regeneratieve landbouw en preventieve gezondheidszorg kunnen we ons losmaken van de systemen die profiteren van onze afhankelijkheid. Samen kunnen we een toekomst opbouwen waarin gezondheid en duurzaamheid voorrang krijgen boven bedrijfscontrole.

Over de Auteur

Ashley Armstrong is gepassioneerd door het helpen van anderen bij het herstellen van de metabolische gezondheid en door het creëren van een alternatief voedselsysteem met weinig PUFA's en weinig giftige landbouwchemicaliën. Zij is de mede-oprichter van Angel Acres Egg Club, die gespecialiseerd is in eieren met een laag PUFA-gehalte (meervoudig onverzadigd vet) die naar alle 50 staten worden verzonden.

Armstrong was ook medeoprichter Nourish Food Club, die kip met een laag PUFA-gehalte, varkensvlees met een laag PUFA-gehalte, rundvlees, kaas, A2-zuivel en traditioneel zuurdesem naar alle 50 staten verzendt. Terwijl de eierclub lidmaatschappen open heeft, heeft Nourish Food Club een tijdelijke wachtlijst.

Bron: https://articles.mercola.com/sites/articles/archive/2025/02/11/consolidation-of-big-ag-and-big-pharma.aspx?cid_source=takecontrol&cid_medium=email&cid_content=art1HL&cid=20250211_TC

Bronnen en referenties

Mercola.com

De groeiende consolidatie van de landbouw- en farmaceutische industrie en de impact ervan op de gezondheid