14/03/2025
De ongekend snelle ontwikkeling en goedkeuring van de verschillende Covid-‘vaccins’ – waarvan de meeste gebruik maken van de eerder mislukte mRNA-technologie – wordt door vurige aanhangers van The ScienceTM als een wetenschappelijk wonder beschouwd, schrijft Kit Knightly.
Velen anderen – wijzelf incluis – zien het anders: het is een van de grootste oplichterijen die ooit is gepleegd tegen een angstig publiek, en een potentieel ongelooflijk gevaarlijke en zelfs dodelijke.
Maar de schade die door dat proces wordt aangericht, stopt niet bij de Covid-“vaccins” zelf, ze hebben de deur geopend voor steeds meer “vaccins” die snel op de markt worden gebracht. Dat omvat potentieel “op maat gemaakte kankervaccins”, waarvan er momenteel honderden medische proeven over de hele wereld plaatsvinden.
Eerder vandaag publiceerde Wired een interview met Lennard Lee, oncoloog en directeur van het Ellison Institute of Technology in Oxford, met als kop:
Covid-vaccins hebben de weg vrijgemaakt voor kankervaccins
Het is een heel interessant verhaal.
Ten eerste, als ik de woorden van Dr. Lee goed begrijp, zijn deze producten niet echt “vaccins” [nadruk toegevoegd]:
Bij de huidige onderzoeken doen we een biopsie van de patiënt, analyseren we het weefsel en sturen we het naar het farmaceutische bedrijf. Zij ontwerpen dan een gepersonaliseerd vaccin dat speciaal is afgestemd op de kanker van die patiënt.
Ze voorkomen niet dat mensen kanker krijgen, ze worden gebruikt om mensen te behandelen die al kanker hebben. Dat betekent dat het helemaal geen “vaccins” zijn in de ware zin van het woord.
Dit doet denken aan de Covid-‘vaccins’, waarvan bekend is dat ze noch infectie noch overdracht van ‘Covid’ voorkomen, maar alleen ‘de ernst beperken’ (de reden dat ze overdracht of infectie niet kunnen voorkomen, is dat ‘Covid’ niet echt bestaat, maar daar hebben we het al genoeg over gehad).
Het lijkt erop dat de aanval op woorden en hun betekenissen die plaatsvond tijdens Covid nog lang een domino-effect zal hebben. Dat was inderdaad de bedoeling.
Later komen we erachter hoe snel al deze kankervaccins zijn geproduceerd…
Kankervaccins waren geen echt onderzoeksgebied vóór de pandemie. Er was niets. Op één uitzondering na was vrijwel elke klinische proef mislukt. Met de pandemie hebben we echter bewezen dat mRNA-vaccins mogelijk waren.
Kankervaccins waren geen “echt onderzoeksgebied” vóór de pandemie. Het was het *ahem* “succes” van het Covid-“vaccin” dat de creatie van mRNA-kankervaccins aanwakkerde, dus ze bestaan al – hooguit – drie jaar. En Dr. Lee verwacht dat ze in minder dan vijf jaar worden goedgekeurd [nadruk toegevoegd]:
…de komende zes tot twaalf maanden zullen we de mensen in de proef in de gaten houden en uitzoeken of er een verschil is tussen de mensen die het kankervaccin hebben genomen en degenen die dat niet hebben gedaan. We hopen de resultaten eind dit jaar of begin 2026 te hebben. Als het succesvol is, hebben we het eerste goedgekeurde gepersonaliseerde mRNA-vaccin uitgevonden, binnen slechts vijf jaar na het eerste goedgekeurde mRNA-vaccin voor Covid. Dat is behoorlijk indrukwekkend
Wij zouden het woord “ongelooflijk” gebruiken.
Het is veelzeggend dat hij het goedkeuringsproces overslaat en alleen over de effectiviteit praat in plaats van over de veiligheid of bijwerkingen, vindt u niet?
Natuurlijk heeft hij goede redenen om zelfverzekerd te zijn; de Britse overheid heeft immers in principe een markt voor deze producten gegarandeerd voordat de tests zelfs maar zijn afgerond. Dr. Lee zegt het zelf:
De Britse overheid heeft twee partnerschappen gesloten: één met BioNTech om 10.000 patiënten toegang te bieden tot gepersonaliseerde kankerbehandelingen tegen 2030, en een investering van 10 jaar met Moderna in een innovatie- en technologiecentrum met de capaciteit om tot 250 miljoen vaccins te produceren.
Op sommige punten stelt de interviewer zelfs hele relevante vragen.
Tijdens de pandemie opende het Verenigd Koninkrijk klinische proeven binnen een paar weken. Maar voorheen duurde het jaren om een klinische proef af te ronden. Wat is er veranderd?
Dat is een uitstekende vraag, een vraag die de goede dokter niet kan of wil beantwoorden [nadruk toegevoegd].
Het was echt fascinerend, want jarenlang geloofden we dat onderzoek inherent traag is. Vroeger duurde het 20 jaar om een medicijn op de markt te brengen. Helaas zullen de meeste kankerpatiënten bezwijken tegen de tijd dat een medicijn op de markt komt. We lieten de wereld zien dat het in een jaar kan worden gedaan als je je proces moderniseert, delen van het proces parallel laat lopen en digitale tools gebruikt.
Kijk, ze dachten vroeger dat onderzoek “inherent traag” was, maar ze hadden het mis. Ze moesten gewoon “het proces moderniseren”.
Om een of andere reden voelt de interviewer niet de behoefte om dit vage non-antwoord te benoemen, dus komen we nooit te weten wat “het proces” is, of hoe het “gemoderniseerd” werd. “Parallel draaien” en “digitale hulpmiddelen” worden op dezelfde manier niet uitgelegd.
De lezer blijft achter met geen enkel begrip van wat dat antwoord in werkelijkheid betekent. We worden gedwongen te raden.
“Parallel draaien” betekent uiteraard dat je dingen tegelijk doet die vroeger achter elkaar werden gedaan, of dat nu dier- en mensproeven zijn of andere onderdelen van het “proces” die we nooit zullen weten. “Digitale tools” gebruiken betekent waarschijnlijk modelstudies en projecties in plaats van data, maar kan ook iets anders betekenen.
“Moderniseren van het proces” is zo’n losse term dat het zelfs interpretatief giswerk tart. Het antwoord is vaag tot het punt dat het betekenisloos is. Het is iets dat niemand ooit zou accepteren in een echt gesprek…
“Wow Howard, je hebt je maandwerk in 15 minuten gedaan. Hoe heb je dat voor elkaar gekregen?”
“Oh, ik heb het proces gewoon gemoderniseerd.”
“…waar heb je het in godsnaam over, Howard?”
Maar vage, niet-betwiste antwoorden zijn heel normaal in propaganda-interviews als deze.
Natuurlijk gaat geen van die non-antwoorden in op het echte probleem van het inkorten van het tijdsbestek. De reden dat medicijnproeven zo lang duren, is de behoefte aan langetermijnveiligheidsgegevens. De enige manier om 5 of 10 jaar uitkomstgegevens te hebben, is om iemand het medicijn te geven en dan 5 of 10 jaar te wachten en te kijken wat er gebeurt.
Je kunt dat niet moderniseren, ‘parallel laten draaien’ of ‘digitale hulpmiddelen’ gebruiken om het te modelleren.
In het Verenigd Koninkrijk hebben jullie eind 2022 de Cancer Vaccine Launch Pad opgezet om kankervaccinproeven te versnellen. Waarom hebben jullie zo’n ambitieus project opgezet vlak na de Covid-pandemie?
Dit is nog een goede vraag. Het antwoord?
De pandemie liep ten einde, de Omikron-variant was veel milder dan eerdere varianten en iedereen had zijn vaccin gehad. Onderzoek op het gebied van Covid-vaccins begon stil te vallen, maar bedrijven als Moderna en BioNTech probeerden erachter te komen wat ze nu moesten doen, omdat er niet voor altijd behoefte zou zijn aan een Covid-vaccinmarkt.
Vertaling: Geld.
Met het einde van de “pandemie” realiseerden fabrikanten van mRNA-vaccins zich dat de geldkraan dichtgedraaid zou worden en dat ze een nieuwe nodig zouden hebben. Vandaar de nieuwe mRNA-vaccins voor griep, apenpokken, RSV, HIV, vogelgriep en kanker – allemaal binnen een paar jaar.
En kanker is de allergrootste.
Je kunt niet onderschatten hoeveel geld er in kanker zit. Tussen screening en ‘behandelen’ is het een industrie die meer dan $400 miljard per jaar waard is en dat zal alleen maar toenemen. (Je zou kunnen stellen dat ‘screening’ voor een groot deel draait om het genereren van ‘kankerpatiënten’ om te behandelen, maar dat is een ander verhaal).
Die behandelingen zijn een goudmijn voor Big Pharma. Ze duren eeuwig, ze zijn duur en als ze je doden (wat ze doen, veel ), zal de lijkschouwer waarschijnlijk vaststellen dat je bent overleden aan kanker (of “complicaties als gevolg van kanker”).
De operatie-/chemotherapie-/bestralingspijplijn – “snijden, vergiftigen, verbranden” – is inderdaad zo winstgevend dat ik me afvraag hoe effectief een kankervaccin ooit zou mogen zijn, ervan uitgaande dat het echt zou bestaan.
Een kankervaccin dat werkt door het immuunsysteem te trainen, is immers niet zomaar een alternatieve behandeling voor chemotherapie en bestraling. Het staat haaks op deze behandelingen, omdat het vaccin een gezond immuunsysteem vereist en beide behandelingen uw immuunsysteem vernietigen.
Maar we gaan hier speculeren – daarover schrijven we een ander artikel.
*
Concluderend is de Wired-kop helemaal correct. Covid-vaccins HEBBEN de weg vrijgemaakt voor mRNA-kankervaccins.
Hoe?
- Ze veranderden het algemene begrip van wat het woord ‘vaccin’ überhaupt betekent.
- Zij bevestigden hun blinde geloof in ‘de wetenschap’.
- Ze hebben het overhaasten (of overslaan) van test- en proefperiodes genormaliseerd.
- Ze normaliseerden de goedkeuring door de overheid zonder adequate veiligheidstesten
- En ze creëerden een markt voor mRNA-producten die voorheen niet bestond.
…maar ik weet zeker dat dit allemaal als iets goeds beschouwd moet worden.
