rsz jut en julOp papier is de Europese Unie heel ambitieus en wil het alles op alles zetten om te proberen om de klimaatdoelen te halen.

Maar, aangezien we geen net-zero wapens kunnen kopen heeft de EU straks toch wel een groot probleem.


Hoe hypocriet de klimaatdrammers zijn blijkt wel uit het feit dat vooral mensen die links zijn geörienteerd er alles aan doen om het conflict in Oekraïne te laten esacalen tot een volledige oorlog met Rusland.

Die mensen hebben de afgelopen jaren toegekeken hoe zowel Rusland als Oekraïne bij hun oorlogsvoering geen enkele rekening hebben gehouden met het klimaat en de klimaatdoelstellingen.

Nooit hebben in al die jaren politici geprotesteerd tegen die oorlog omdat het eerste wat het raam uitgaat bij een oorlog zijn klimaatdoelen.

Er is geen enkel land ter wereld dat op zoek gaat naar net-zero bommen en granaten en toch is dat wat ze volgens hun eigen religie zouden moeten doen.

We zien dan ook geen Extinction Rebellion leden die zich vastplakken aan het gebouw van de Tweede Kamer of het Europese parlement in België.

Niemand weet het waarschijnlijk, maar als je zou uitrekenen wat het gebruik van 800 miljard euro aan wapens voor gevolgen voor het net-zero beleid zou hebben, dan zal je schrikken.

De enige manier waarop je het klimaat in dat geval kunt redden is door die wapens niet te gebruiken. Maar, als je dan toch van plan bent om die wapens niet te gebruiken om het klimaat te sparen, dan is het ook zinloos om die te kopen.

En als je ze daarentegen wel gaat gebruiken dan haal je de complete klimaatdoelstellingen onderuit.

Dus, men moet kiezen wat de grootste bedreiging is voor ons.

Is dat we moeten vasthouden aan net-zero en dan maar geen wapens kopen? Of is de dreiging van Rusland zo groot dat we voor deze ene keer het klimaat naar de achtergrond verschuiven?

En je kon er op wachten natuurlijk. Want de dreiging van Poetin is volgens de MSM en de politiek zo groot dat alle bestaande regels voor wat betreft natuur en milieu overboord gekieperd kunnen worden.

Het is werkelijk om te kotsen als je ziet hoe alle principes overboord worden gegooid voor een nieuwe gefingeerde dreiging. En de burger accepteert ook dit weer gelaten, net zoals ze alles gelaten accepteren.

Wie aan Brussel denkt, denkt al snel aan bemoeizucht. De Europese Commissie erkent nu dat eigen regels en die van lidstaten een probleem vormen. Daarom wil de uitvoerende EU-macht het komend halfjaar met plannen komen om te zorgen voor wederzijdse erkenning van certificeringsregels en minder belemmerende regels voor wapenfabrikanten. Daarnaast moet de defensie-industrie onderdeel worden van de interne markt: voor een gelijk speelveld moet de huidige lappendeken aan regels worden geharmoniseerd.

Ook naar de oproep van minister Brekelmans (Defensie) wil Brussel luisteren. De VVD-bewindsman pleit voor een uitzondering op allerlei Europese regels. „Door diverse natuur- en omgevingsrichtlijnen worden wij als defensie beperkt in onze groei”, zei Brekelmans onlangs nog tegen De Telegraaf. „Als onze militairen niet kunnen oefenen, niet kunnen schieten, niet kunnen vliegen, dan gaat de getraindheid omlaag. En minder getraind zijn, is voor een militair op het slagveld letterlijk een kwestie van leven of dood.”