Analyse door Dr. Joseph Mercola 24 januari 2024
HET VERHAAL IN ÉÉN
OOGOPSLAG
· Veel zout eten zal je geen
dorst geven of een grotere urineproductie veroorzaken. Een onderzoek met
Russische kosmonauten onthult dat het eten van meer zout hun dorst verminderde
- maar de honger nam toe
· Naarmate uw zoutinname
toeneemt, stijgt uw glucocorticoïdhormoonniveau, waardoor er meer water
beschikbaar is (vandaar een lagere dorst) en een verhoogde vet- en spierafbraak
- een energie-intensief proces dat resulteert in meer honger
· Een zoutrijk dieet verhoogt
uw risico op hartaandoeningen niet. Het hebben van de juiste
kalium-natriumbalans beïnvloedt uw risico op hoge bloeddruk en hartaandoeningen
in veel grotere mate dan alleen natrium met een hoog natriumgehalte
Noot van de redactie: dit
artikel is een herdruk. Het werd oorspronkelijk gepubliceerd op 29 mei 2017.
Gelooft u dat grote hoeveelheden zout dorst veroorzaken en bijdragen aan
hoge bloeddruk en hartaandoeningen? Als dat zo is, heb je het waarschijnlijk
mis. Studies hebben een van deze begrippen consequent niet ondersteund, wat
aantoont dat het omgekeerde in feite waar is. Hier is een samenvatting van
bevindingen die u misschien zullen verrassen :
•Door grote hoeveelheden zout te eten, heb je geen dorst of krijg je geen
grotere urineproductie (wat tot uitdroging kan leiden). Een studie1 waar Russische Kosmonauten betrekken, bleek dat het een van mijn
zitten hun dorst ongedierte - maar de honger nam tiener.2,3
Dierlijk onderzoek4 ondersteuning van deze resultaten, het tonen van een zoutrijk
dieet resulteerde in een verhoogd metabolisme, waardoor de dieren 25% meer
calorieën moesten eten om het gewicht te behouden. Dit suggereert dat zout een
verrassende invloed kan hebben op je gewicht
•Er zijn aanwijzingen dat het hebben van de juiste kalium-natriumbalans
uw risico beïnvloedt hoge bloeddruk en hartaandoeningen in veel grotere mate dan alleen natriumrijk,
en bewerkte voedingsmiddelen bevatten doorgaans weinig kalium en bevatten veel
natrium
•Studies suggereren dat een zoutarm dieet hart- en vaatziekten
daadwerkelijk kan verergeren en het risico op vroegtijdig overlijden bij
patiënten met een hoog risico op hartaandoeningen eerder kan verhogen dan
verlagen5
•Het overgrote deel, ongeveer 71%, van uw zoutinname is afkomstig van
verwerkt voedsel.6 Als u dus bewerkte stammingsmiddel vermijdt, lust u vrijwel geen
risico te veel zote te consumeren.7 Het een van een goede stam voor een nieuw leven
•Bij het verlagen van zout in bewerkte voedingsmiddelen, begonnen veel
fabrikanten in plaats daarvan mononatriumglutamaat (MSG) toe te voegen - een
smaakversterker geassocieerd met obesitas, hoofdpijn, oogletsel8 vermoeidheid en depressie. Vanwege het vermogen om neuronen te
overschrijven, kan MSG zelfs uw risico op neurologische gebieden van Alzheimer,
Parkinson en Lou Gehrig verhogen
Contra-intuïtieve resultaten laten zien hoe slecht ons begrip van zout
is
Het is behoorlijk bizar dat ons begrip van zout zo slecht is, maar dat
is wat er kan gebeuren als je aanneemt dat de wetenschap is geregeld en je hebt
het allemaal door. Zoals gemeld door The New York Times :9
'Als je veel
zout eet - natriumchloride - krijg je dorst en drink je water, verdun je bloed
genoeg om de juiste natriumconcentratie te behouden. Uiteindelijk zult u veel
van het overtollige zout en water in de urine uitscheiden. De theorie is
intuïtief en eenvoudig.
En het kan
helemaal verkeerd zijn ... [Onderzoek] is in tegenspraak met veel van de
conventionele wijsheid over hoe het lichaam met zout omgaat en suggereert dat
hoge niveaus een rol kunnen spelen bij gewichtsverlies."
Het onderzoek is het hoogtepunt van een zoektocht van Jens Titze, een
nierspecialist bij het Vanderbilt University Medical Center, die in 1991 in de
war raakte door de ontdekking dat de urineproductie van astronauten een
zevendaagse cyclus volgde. Er leek geen rijm of reden te zijn waarom hun
urineproductie op deze cyclische manier zou toenemen en afnemen.
Je lichaam behoudt een constante natriumbalans, ongeacht de zoutinname
Vervolgens bestudeerde Titze in 1994 de urine-outputpatronen van een
bemanning op het Mir-station en ontdekte een 28-daags ritme in natriumretentie
- en dat de hoeveelheid natrium in de lichamen van de astronauten volledig los
stond van hun urineproductie. Dit was echt een raadselachtige bevinding. Zoals
opgemerkt in het aanbevolen artikel :10
'De
natriumspiegels hadden moeten stijgen en dalen met het volume van de urine.
Hoewel de studie niet perfect was - de natriuminname van de bemanningsleden was
niet precies gekalibreerd - Dr. Titze was ervan overtuigd dat iets anders dan
vochtinname de natriumopslag in de lichamen van de bemanning beïnvloedde. De
conclusie, realiseerde hij zich, 'was ketterij' ..
Toen de
bemanning meer zout at, scheidden ze meer zout uit; de hoeveelheid natrium in
hun bloed bleef constant en hun urinevolume nam toe. 'Maar toen keken we naar de
vochtinname en waren meer dan verrast', zei hij.
In plaats van
meer te drinken, dronk de bemanning minder ... als ze meer zout kreeg. Dus waar
kwam het uitgescheiden water vandaan? 'Er was maar één manier om dit fenomeen
uit te leggen', Dr. Zei Titze. 'Het lichaam had hoogstwaarschijnlijk water
gegenereerd of geproduceerd toen de zoutinname hoog was.'"
https://media.mercola.com/ImageServer/Public/2024/January/PDF/salt-health-effects-pdf.pdf
Zout heeft verrassende metabole effecten
De andere raadselachtige bevinding was dat de astronauten klaagden dat
ze constant honger hadden als ze meer zout kregen. Interessant is dat uit
urinetests bleek dat ze grotere hoeveelheden glucocorticoïde hormonen
produceerden, die zowel uw metabolisme als uw immuunfunctie beïnvloeden.
Vervolgonderzoek bij dieren bevestigde de resultaten en toonde aan hoe
meer zout de muizen kregen, hoe minder water ze dronken en hoe meer voedsel ze
nodig hadden om gewichtsverlies te voorkomen. De reden waarom toen duidelijk
werd. Naarmate de zoutinname toenam, produceerden de dieren grotere
hoeveelheden glucocorticoïde hormonen, waardoor het vet en de spieren meer
inzakken.
Deze afgebroken spiereiwitten worden vervolgens omgezet in ureum,
waarvan bekend is dat het uw lichaam helpt afval via urine uit te scheiden.
Door middel van een nog onbekend mechanisme helpt dit ureum ook je lichaam om
water vast te houden. Met andere woorden, een bijwerking van een hoger
zoutverbruik is dat het water vrijmaakt voor uw lichaam.
Dit proces is echter energie-intensief, daarom hadden de dieren meer
voedsel nodig tijdens een hoog zoutdieet en klaagden de astronauten over
honger. Titze gelooft dat de toename van glucocorticoïde hormonen op de een of
andere manier ook verantwoordelijk is voor de bizarre cyclische fluctuaties in
de urineproductie.
'Wetenschappers
wisten dat een uitgehongerd lichaam zijn eigen vet en spieren zal verbranden
voor levensonderhoud. Maar het besef dat er iets soortgelijks gebeurt op een
zout dieet is een openbaring geworden " The New York Times meldt.11
'Mensen doen
wat kamelen doen, merkte Dr. Mark Zeidel, een nefroloog aan de Harvard Medical
School die een redactioneel artikel schreef dat Dr. Titze's studies. Een kameel
die door de woestijn reist en geen water te drinken heeft, krijgt in plaats
daarvan water door het vet in zijn bult te breken.
Een van de vele
implicaties van deze bevinding is dat zout mogelijk betrokken is bij
gewichtsverlies. Over het algemeen zijn wetenschappers ervan uitgegaan dat een
hoogzoutdieet een grotere inname van vloeistoffen stimuleert, wat het gewicht
verhoogt. Maar als het lichaam nodig heeft om een hogere zoutinname te
balanceren, kan dit ook het energieverbruik verhogen."
Zoals opgemerkt door Dr. Melanie Hoenig, nefroloog en universitair
docent geneeskunde aan de Harvard Medical School: 'Het werk suggereert dat we
het effect van natriumchloride op het lichaam echt niet begrijpen."12
Natrium- / kaliumverhouding is de sleutel om uw bloeddruk te
normaliseren
Hoewel zout een slechte rap heeft gekregen, waarvan wordt vermoed dat
het uw risico op hoge bloeddruk en hartaandoeningen verhoogt, toont onderzoek
aan dat de echte sleutel om uw bloedvaten te ontspannen en uw bloeddruk te
verlagen, eigenlijk de verhouding tussen natrium en kalium is die u heeft -
niet uw natriuminname alleen.13
Kalium is een natuurlijk voorkomend mineraal dat je lichaam gebruikt als
elektrolyt (stof in oplossing die elektriciteit geleidt) en het is essentieel
voor een optimale gezondheid en normaal functioneren. Het grootste deel van uw
kalium bevindt zich in uw cellen, in tegenstelling tot natrium, dat zich buiten
uw cellen bevindt.
Kalium werkt in je lichaam om de wanden van je bloedvaten te ontspannen,
te voorkomen dat je spieren krampen en je bloeddruk te verlagen.14 De verlaging van de bloeddruk met toegevoegd kalium is ook in
verband gebracht met onderzoeken met een verlaagd risico op een beroerte.15
Onderzoek in 201416 ontdekte dat vrouwen zonder hoge bloeddruk die het meeste kalium consumeerden
(bijna 3.200 milligram per dag) een 21% verlaagd risico op een beroerte hadden.
Vrouwen die het meeste kalium consumeerden, hadden ook 12% minder kans om
tijdens de onderzoeksperiode te overlijden dan degenen die het minst
consumeerden.
Uit een in 1997 gepubliceerde meta-analyse, die 29 onderzoeken
analyseerde, bleek ook dat lage kaliumspiegels resulteerden in hogere
systolische bloeddrukmetingen.17 Latere onderzoeken hebben vergelijkbare resultaten gevonden.18,19
Hoe is uw natrium- / kaliumbalans?
Het wordt over het algemeen aanbevolen om vijf keer meer kalium te
consumeren dan natrium, maar de meeste Amerikanen eten twee keer zoveel natrium
als kalium. Als u voornamelijk bewerkte voedingsmiddelen en weinig verse
groenten eet, is uw natrium-tot-kaliumbalans vrijwel gegarandeerd omgekeerd.
Onevenwichtigheid in deze verhouding kan niet alleen leiden tot hoge bloeddruk,
maar ook bijdragen aan een aantal andere gezondheidsproblemen, waaronder:
Nierstenen |
Geheugenverlies |
Cataracten |
Osteoporose |
Erectiestoornissen |
Maagzweren |
Reumatoïde
artritis |
Maagkanker |
Een eenvoudige manier om je verhouding te controleren, is door mijn
aangepaste versie van de gratis voedingstracker te gebruiken cronometer.com/mercola, die uw natrium-kaliumverhouding automatisch berekent op basis van het
voedsel dat u invoert.
Er kan veel goeds komen uit het herzien van aanbevelingen voor de
volksgezondheid om zich te concentreren op een hoogwaardig dieet dat rijk is
aan kalium in plaats van natriumreductie, aangezien kalium de hypertensieve
effecten van natrium helpt compenseren. Kalium heeft ook andere belangrijke
gezondheidsvoordelen.
Andere gezondheidsvoordelen van kalium
Voldoende hoeveelheden kalium worden geassocieerd met sneller herstel
van lichaamsbeweging en verbeterde spierkracht.20,21 Als elektrolyt helpt kalium de vochtbalans in uw cellen en door uw
hele lichaam te reguleren.22 Deze vloeistofbalans is essentieel om het leven in stand te
houden, uitdroging op cellulair niveau te voorkomen en de hersenfunctie te
behouden.23
Kalium is bijvoorbeeld belangrijk bij de overdracht van zenuwimpulsen in
je hersenen, ruggenmerg en perifeer zenuwstelsel.24 Zenuwimpulsen die informatie van de ene zenuw naar de andere
overbrengen, gebeuren als gevolg van elektrische activiteit. Deze activiteit is
wat een elektrocardiogram meet terwijl het hartactiviteit volgt.
Lage kaliumspiegels zijn ook in verband gebracht met hoge
insulinespiegels en glucose, die geassocieerd zijn met het metabool syndroom en
diabetes type 2.25 These results have been found in several studies,26 toonaangevende onderzoekers om voedingskeuzes aan te bevelen die
de kaliumspiegel verhogen.
Uw KEY-strategie - Eet echt voedsel
Het krijgen van voedingsstoffen uit uw voedsel in plaats van
supplementen verdient de voorkeur, omdat uw voedsel meer dan één voedingsstof
en in verschillende vormen bevat. Zo is kalium in groenten en fruit
kaliumcitraat of kaliummalaat, terwijl supplementen vaak kaliumchloride zijn.
Groen vruchtensappen is een uitstekende manier om ervoor te zorgen dat u
voldoende voedingsstoffen krijgt voor een optimale gezondheid, inclusief
kalium. Met name kaliumrijke voedingsmiddelen omvatten:
snijbiet,
1 kopje = 1 gram kalium |
Limabonen,
1 kopje = 1 gram |
Avocado,
1/2 Florida-variëteit = 0,8 gram |
Gedroogde
abrikozen, 1/2 kop = 0,9 gram |
Aardappel
in de schil, 1 groot = 0,9 gram |
Winterpompoen,
1 kop = 0,9 gram |
Gekookte
spinazie, 1 kop = 0,8 gram |
Bieten,
1 kop = 0,4 gram |
De vormen van citraat en malaat helpen bij het produceren van alkali,
wat de gezondheid van botten kan bevorderen27 en behoud droge spiermassa naarmate je ouder wordt.28 Botverlies kan leiden tot broze botten of zelfs osteoporose.
Hoewel kalium in groenten en fruit kan helpen bij het opbouwen van de
gezondheid van botten, is kaliumchloride dat misschien niet. Als onderzoeker
Dr. Bess Dawson-Hughes van Tufts University legt uit :29
'Als je niet
voldoende alkali hebt om de zuurbelasting van de granen en eiwitten in een
typisch Amerikaans dieet in evenwicht te brengen, u verliest calcium in de
urine en u heeft botverlies ... Als het lichaam meer zuur heeft dan het
gemakkelijk kan uitscheiden, botcellen krijgen een signaal dat het lichaam het
zuur moet neutraliseren met alkaliën ... En bot is een groot alkalireservoir,
dus het lichaam breekt wat bot af om alkali aan het systeem toe te
voegen."
Uit onderzoek van Dawson-Hughes bleek dat mensen die in het neutrale
bereik waren voor netto-zuuruitscheiding, wat betekent dat ze een redelijk
gezonde balans hadden voor de gezondheid van botten en spieren, iets meer dan
acht porties fruit en groenten per dag aten, samen met 5,5 porties granen .
Toen ze dit afrondden, bedroeg het ongeveer de helft van de granen als fruit en
groenten.
Voor veel Amerikanen is een eenvoudige aanbeveling om uw alkali (en
kalium) te verhogen en zuur te verminderen, om meer groenten en minder granen
en bewerkte voedingsmiddelen in het algemeen te eten.30 Als je helemaal opnieuw kookt, heb je volledige controle over
hoeveel zout je toevoegt.
Gezonde versus ongezond zout
Als u zout gebruikt, zorg er dan voor dat het ongeraffineerd en minimaal
verwerkt is. Mijn persoonlijke favoriet is roze zout uit de Himalaya, rijk aan
natuurlijk voorkomende sporenmineralen die nodig zijn voor gezonde botten,
vochtbalans en algehele gezondheid. Hetzelfde kan niet gezegd worden voor
modern tafelzout.
Zout is een voedingsgoudmijn, mits je de juiste soort consumeert. Zout
levert twee elementen op - natrium en chloride - die essentieel zijn voor het
leven. Je lichaam kan deze elementen niet zelf maken, dus je moet ze uit je
dieet halen. Enkele van de vele biologische processen waarvoor natuurlijk zout
cruciaal is, zijn onder meer:
Een belangrijk onderdeel
zijn van uw bloedplasma, lymfevocht, extracellulair vocht en zelfs
vruchtwater |
Het dragen van
voedingsstoffen in en uit uw cellen en het helpen behouden van uw
zuur-base-balans |
Verhogen van de
gliacellen in je hersenen, verantwoordelijk voor creatief denken en
langetermijnplanning. Zowel natrium als chloride zijn ook nodig voor het
afvuren van neuronen |
Bloeddruk handhaven en
regelen |
Je hersenen helpen
communiceren met je spieren zodat je op verzoek kunt bewegen via
natriumkaliumionenuitwisseling |
Ondersteuning van de
functie van uw bijnieren, die tientallen vitale hormonen produceren |
Natuurlijk zout bevat doorgaans 84% natriumchloride en 16% natuurlijk
voorkomende sporenmineralen, waaronder silicium, fosfor en vanadium. Verwerkt
(tafel) zout bevat daarentegen meer dan 97% natriumchloride; de rest zijn door
de mens gemaakte chemicaliën zoals vochtabsorberende middelen en
stromingsmiddelen. Er kan ook een kleine hoeveelheid jodium worden toegevoegd.
Sommige Europese landen, waar geen fluoridering van water wordt
toegepast, voegen ook fluoride toe aan hun zout.31 In Frankrijk bevat bijvoorbeeld 35% van het verkochte tafelzout
natriumfluoride of kaliumfluoride en het gebruik van gefluorideerd zout is
wijdverbreid in Zuid-Amerika.
Naast deze fundamentele verschillen in voedingswaarde, verandert de
verwerking ook de chemische structuur van het zout radicaal. Dus hoewel je
zeker zout nodig hebt voor een optimale gezondheid, zal niet alleen elk zout
het doen. Wat je lichaam nodig heeft, is natuurlijk, onverwerkt zout, zonder
toegevoegde chemicaliën.
Bronnen en
referenties
·
1 Journal of Clinical
Investigation 1 mei 2017; 127 (5): 1932-1943
·
2 Amerikaanse
denker 9 mei 2017
·
4 Journal of Clinical
Investigation 1 mei 2017; 127 (5): 1944-1959
·
5 New York
Post 30 december 2012
·
7 American Journal of Public Health 2013 februari; 103 (2): e3
·
8 Experimental
Eye Research 2002 Sep; 75 (3): 307-15
·
9, 10, 11 New York
Times 8 mei 2017
·
13 Advances in Nutrition, 2014; 5:
712
·
14 Harvard
Health Publications, 23 januari 2017
·
15, 16 Slag 2014; 45 (10): 2874
·
17 Journal of the American Medical Association 1997; 277 (20): 1624
·
18 Journal of Human Hypertension
2003; 17 (7): 471
·
19 BMJ 2013; 346: f1378
·
20 Journal of Internal Medicine
2002; 252 (1): 56
·
21 Sportgeneeskunde 1991; 11 (6):
382
·
22 Berkeley University, Fluid en
Electrolyte Balance
·
23 Nursing
Standard, 2008; 22 (47): 50
·
24 Springer
Link. De rol van kalium
·
25 Johns
Hopkins Medicine 2 maart 2011
·
26 Expert Reviews in Endocrinology and Metabolism 2011; 6 (5): 665
·
27 New York
Times, 24 november 2009
·
28 American Journal of Clinical Nutrition 2008; 87 (3): 662
·
29, 30 Nutrition
Action, 16 september 2015 (Gearchiveerd)
·
31 Poisonfluoride.com Fluoridated
Salt FAQ
Bron : tijdelijke
link https://articles.mercola.com/sites/articles/archive/2024/01/24/salt-health-effects.aspx