Al Gore heeft het weer mis?
april 10,
2024 2
Dr. Ondřej Havelka (cestovatel) / Wikimedia / (CC
BY-SA 4.0 DEED)
Een hoeveelheid land
gelijk aan het eiland Wight is toegevoegd aan de kustlijnen van 13.000 eilanden
over de hele wereld in de afgelopen 20 jaar. Dit fascinerende feit van een
toename van 369,67 vierkante kilometer is onlangs
ontdekt door een groep Chinese wetenschappers die zowel
oppervlakte- als satellietgegevens analyseerden. Over het algemeen ging er in
de jaren 1990 land verloren, maar de wetenschappers ontdekten dat er in de onderzoeksperiode
van drie decennia tot 2020 een netto toename was van 157,21 km2.
De studie stelde een aanzienlijke natuurlijke variatie vast in zowel erosie als aangroei. Natuurlijk blazen de bevindingen gaten in de paniekzaaierij van alarmisten die suggereren dat de stijgende zeespiegel, veroorzaakt door het gebruik van koolwaterstoffen door de mens, veel eilanden zal veroordelen om binnenkort te verdwijnen onder de stijgende zeespiegel. Zoals we in veel andere gevallen hebben gezien, worden wanhopige pogingen gedaan om de wereldbevolking angst aan te jagen om de waanzin van de netto-nul collectivisering te accepteren.
De wetenschappers
zeiden dat hun gegevens aantonen dat zeespiegelstijging geen wijdverspreide
oorzaak is van erosie van eilandkusten in de bestudeerde gebieden.
“Op dit moment
wordt het beschouwd als een van de factoren die bijdragen aan de erosie van
kustlijnen, maar niet als de belangrijkste,” legden ze uit.
Het behoeft geen
betoog dat dit alles de aandacht van de klimaathysterici in zowel de mainstream
media als de politiek niet zal ophouden.
The Guardian was
afgelopen juni in prima vorm en stelde dat de stijgende oceanen
meer zullen wegvagen dan alleen land.
“Het zal hele talen
uitroeien,” voegde het eraan toe, waarbij het wees op het effect op eilanden in
de Stille Oceaan zoals Tuvalu. De gebieden op aarde die het meest gastvrij
waren voor mensen en talen worden nu het “minst gastvrij”.
Domme emotionele
Guardianista onzin natuurlijk, maar gelukkig lijkt het niet van toepassing te
zijn op Tuvalu.
Uit een recent
onderzoek bleek dat de 101 eilanden van Tuvalu met 2,9% in landmassa waren
toegenomen.
De wetenschappers
merkten op dat ondanks de stijgende zeespiegel, veel kustlijnen in Tuvalu en
aangrenzende atollen in de Stille Oceaan relatief stabiel zijn gebleven,
“zonder significante veranderingen.” Uit een uitgebreid heronderzoek van
gegevens over 30 atollen in de Stille en Indische Oceaan met 709 eilanden bleek
dat geen van hen land had verloren. Bovendien, zo voegden de wetenschappers
eraan toe, zijn er gegevens die aangeven dat 47 rifeilanden de afgelopen 50
jaar in omvang zijn toegenomen of stabiel zijn gebleven, “ondanks het feit dat
de zeespiegel sneller is gestegen dan het wereldwijde gemiddelde.”
De Malediven zijn
ook een schrikbeeld voor de stijgende zeespiegel, met de aandachtzoekende
activist Mark Lynas – hij van de onzinnige bewering dat 99,9% van de
wetenschappers het erover eens is dat de mens alle of de meeste
klimaatveranderingen veroorzaakt – die in 2009 een kabinetsvergadering onder water
van de lokale regering organiseerde. Toevallig zijn de Malediven een van de
gebieden waar de landmassa recentelijk is toegenomen.
Andere gebieden
zijn de Indonesische archipel, eilanden langs de kust van het Indochinese
schiereiland en eilanden in de Rode Zee en de Middellandse Zee. Met name de
kustwateren van het Indochinese schiereiland namen het meest toe, met een
toename van 106,28 km2 over de periode van 30 jaar. Van de 13.000 onderzochte
eilanden ontdekten de onderzoekers dat slechts ongeveer 12% een significante
verschuiving van de kustlijn had doorgemaakt, waarbij bijna evenveel eilanden
landwaarts (verlies) of zeewaarts (toename) bewogen.
De wetenschappers
noemen vele redenen waarom eilanden in omvang kunnen toenemen ondanks de kleine
jaarlijkse stijging van de zeespiegel die in veel delen van de wereld wordt
waargenomen. Er wordt opgemerkt dat de kustlijnen van eilanden voortdurend
veranderen door factoren zoals getijden, wind, hydrodynamica langs de kust en
het transport van sediment. Op bewoonde eilanden kunnen menselijke activiteiten
zoals visteelt en landaanwinning een belangrijke rol spelen.
Natuurlijk kan
menselijk handelen een aantal onbedoelde gevolgen hebben, met name het
ontginnen van koraal en het afbreken van natuurlijke waterbarrières.
Eilandstaten zoals de Malediven hebben zich al snel gemeld om
‘klimaatreparaties’ te eisen van schuldbewuste burgers in de ontwikkelde
wereld. Maar het toerisme heeft het inkomen op de Malediven drastisch
opgedreven tot het niveau van de eerste wereld, terwijl de lokale bevolking op
industriële schaal koraal heeft gedolven om havens, vliegvelden en vakantieoorden
te bouwen. In dit proces is de diversiteit van het leven in de oceaan verloren
gegaan en zijn de eilanden vaak minder beschermd tegen stormgolven die
rechtstreeks naar de kustlijn kunnen stromen. In een recent essay stelde een groep wetenschappers en
economen dat koraalwinning “heeft geleid tot massale degradatie van ondiepe
rifvlaktes, met belangrijke negatieve gevolgen voor de kustbescherming.”
De Chinese
bevindingen zijn belangrijk omdat ze de bewering onderuit halen dat veel
laaggelegen eilanden in de nabije toekomst simpelweg onder de golven zullen
verdwijnen als gevolg van door de mens veroorzaakte klimaatverandering. Ze
laten zien dat veranderingen in de kustlijn een hardnekkig en continu proces
zijn dat onderhevig is aan vele natuurlijke en menselijke invloeden. De meeste
postereilanden die gebruikt worden voor klimaatscenario’s, zoals Tuvalu en de
Malediven, zijn de laatste tijd groter geworden en zijn nauwelijks geschikt om
angst aan te jagen voor een beweerde klimaatnoodtoestand. Zeespiegelstijging is
geen “overheersende” oorzaak van de veranderende kusten, merken de
wetenschappers op.
Copyright ©
2024 vertaling door Frontnieuws.
