30/10/2024
Als dit systeem eenmaal is opgezet en operationeel is, kan het in de toekomst heel gemakkelijk worden ‘hergebruikt’ in een aantal scenario’s – waaronder het oppakken van personen die geen wet overtreden, maar gewoon politieke/ideologische/meningsverschillen hebben.
Die pandemie is voorbij, maar de Britse autoriteiten lijken er erg op gebrand om een nieuwe te lanceren, ditmaal een politieke, waarbij verschillende overheidsdepartementen voorstellen lijken te hebben opgesteld om zoveel mogelijk mensen thuis te houden, schrijft Didi Rankovic.
En die ministers lijken erg optimistisch over de bewakingsmogelijkheden van verschillende draagbare apparaten, tot en met het mogelijk maken van ‘virtuele gevangenissen’ (ditmaal voor echte criminelen, niet voor de algemene bevolking die vastzit in de lockdownmaatregelen).
Degenen die verantwoordelijk zijn voor de gezondheidszorg willen dat mensen, waar mogelijk, zelf de primaire zorg voor hun eigen gezondheid op zich nemen en zijn bereid om draagbare apparaten uit te delen aan patiënten, zodat ze thuis alles kunnen controleren, van hun bloedsuikerspiegel tot hun herstel van kanker. En nu overweegt minister van Justitie Shabana Mahmood ‘virtuele gevangenissen’.
Wat zou het verschil zijn tussen huisarrest en deze “alternatieven voor de gevangenis”? Eén daarvan is dat de eerste meestal wordt opgelegd voor kleine vergrijpen, of om gevangenen de laatste zes maanden van hun gevangenisstraf onder deze omstandigheden te laten uitzitten (“HDC’s” zoals dit in het VK wordt genoemd – waarbij sprake is van een bepaald niveau van technologiegestuurde bewaking) – terwijl de andere nieuw is en een nieuwe rol van technologie inhoudt in Mahmoods denken.
Tegenwoordig zijn er GPS-tags, telefoons en horloges (allemaal ‘slim’ – dat wil zeggen, ze zijn heel geschikt voor 24-uurs surveillance – maar of dat legaal is en in welke rechtsgebieden, moet nog worden verduidelijkt).
Wat Mahmood (en degenen achter het beleid waarvan hij het gezicht is) betreft, is de oplossing voor “gevangenissen die te weinig ruimte hebben” (net zoals ziekenhuizen blijkbaar te weinig personeel en capaciteit hebben) om mensen hun zware straffen van meer dan 5 jaar thuis te laten uitzitten.
En net zoals thuiswerken op een tegenreactie lijkt te stuiten, lijkt het in het Verenigd Koninkrijk in ieder geval steeds populairder te worden om jezelf te genezen of op te sluiten in je eigen huis, en je eigen nutsvoorzieningen te betalen, etc.
Labour is niet bang om met de Tories samen te werken, vooral niet als het gaat om initiatieven die nogal verwarrend zijn, zo niet aanstootgevend, voor het gezond verstand.
“Theoretisch gezien zou een rechter een huisarrest kunnen opleggen. We hebben nu de kans om de straf buiten de gevangenis opnieuw vorm te geven en te ontwerpen”, aldus Mahmood.
Volgens de Telegraph zal Mahmood naar verwachting David Gauke bevestigen als “de voormalige minister van Justitie van de Conservatieve Partij (als) hoofd van het onderzoek naar straffen dat ervoor moet zorgen dat er genoeg ruimte is om de gevaarlijkste criminelen op te sluiten, overtreders aan te moedigen de misdaad de rug toe te keren en de straffen buiten de gevangenis uit te breiden.”
Volgens tegenstanders uit de gelederen van de voorvechters van burgerrechten en digitale rechten is dit opnieuw een dystopische oefening die kritiek verdient, niet in de laatste plaats omdat het plan inhoudt dat er geleerd wordt van (andere) autoritaire surveillance-staten die hun eigen burgers bespioneren – misschien gewoon, op dit moment, omdat ze dat effectiever doen dan het Verenigd Koninkrijk.
We weten wat dit allemaal zegt over die doorsnee autoritaire regimes – maar wat vertelt deze “ambitie” ons over de Britse autoriteiten?
Volgens de Sun zijn de vraag en het probleem reëel. De krant citeert een insider die zegt dat het echte of vermeende probleem van overvolle gevangenissen, zoals we die nu kennen, ook zou moeten overslaan naar de rest van de samenleving.
Als het rapport als vanzelfsprekend moet worden beschouwd – en er wordt een anonieme insider aangehaald – “moeten wij (het Verenigd Koninkrijk) leren van de surveillance-staten die hun eigen burgers bespioneren en dezelfde tactieken gebruiken bij onze criminelen.”
Voor degenen die nog steeds van mening zijn dat regeringen als die in het Verenigd Koninkrijk, wat betreft democratische praktijken, zo zuiver zijn als vers gevallen sneeuw, klinkt het misschien ongeloofwaardig.
Maar de realiteit lijkt te zijn dat het officiële standpunt steeds dichter bij een plek komt waar gevangenissen met “maximale beveiliging” uiteindelijk overal kunnen worden opgezet. Inclusief iemands eigen huis.
Denk eens terug aan de tijd dat technologie een kracht voor het goede was en in dienst stond van de mensen die er gebruik van maakten.
En nu – blijkbaar, vergeet die dagen maar gewoon.
“Degenen die onder een avondklok thuis zitten, staan in de praktijk onder een vorm van huisarrest, met een tag om hun enkel en een sensor in hun huis. Ze worden onder een avondklok geplaatst, over het algemeen voor 12 uur per dag”, aldus Mahmood.
“In sommige opzichten kan de straf buiten de gevangenis zelfs nog restrictiever zijn dan in de gevangenis.”
Het is de moeite waard om te herhalen dat zodra gezichtsherkenningstechnologie op grote schaal wordt gebruikt als bewakingsmaatregel in een samenleving, dit betekent dat iedereen eraan onderhevig is – en niet alleen degenen die momenteel worden behandeld als verdachten en/of veroordeelde gevangenen.
Als dit systeem eenmaal is opgezet en operationeel is, kan het in de toekomst heel gemakkelijk worden ‘hergebruikt’ in een aantal scenario’s – waaronder het oppakken van personen die geen wet overtreden, maar gewoon politieke/ideologische/meningsverschillen hebben.
