oktober 31, 2024 6
Foto Credit: Expose-news
Een toparts heeft
bekend dat er routinematig geëxperimenteerd wordt met weeskinderen,
verstandelijk gehandicapten en baby’s van moeders in de gevangenis voor de
ontwikkeling van gevaarlijke vaccins.
In het begin van de jaren ’60 liep Plotkin stage als kinderarts in het Hospital for Sick Children (nu het Great Ormond Street Hospital) in Londen, Engeland. Het was in deze periode, zoals Plotkin toegaf in een rechtszaak in 2018, dat kwetsbare kinderen gedwongen werden om experimentele vaccins te nemen zonder ouderlijke toestemming.
Expose-news meldt:
Plotkin is een
Amerikaanse arts die in zijn “pensioen” werkt als consultant voor de grote vier
vaccinfabrikanten, evenals biotechnologiebedrijven, non-profits en overheden.
Volgens Wikipedia is zijn boek ‘Vaccins‘
het standaardwerk over dit onderwerp. En hij heeft de bijnaam “Godfather
van de vaccins” gekregen. Toen hem naar zijn bijnaam werd
gevraagd, zei Plotkin: “Ik denk dat het dubbelzinnig is, omdat de
Godfather een crimineel was,” zegt hij. “Ik zou mezelf niet zo noemen, maar ik
kan anderen natuurlijk niet tegenhouden.”
Tijdens de covid-19
“pandemie” werd Plotkin om advies gevraagd over de aanbevelingen voor het
gebruik van het mRNA en andere vaccins.
In een artikel op
dinsdag besprak Roman Bystrianyk hoe de geneeskunde patiënten zonder hun
medeweten tot onwillige deelnemers aan experimenten maakt.
“De medische wereld
ziet jou als onderdeel van een oneindig experiment, een proefpersoon in een
reeks medicijnen en vaccins – zonder ooit volledig geïnformeerd te zijn over de
mogelijke gevaren. Je vertrouwt er waarschijnlijk op dat deze producten
nauwgezet worden getest, in de overtuiging dat bedrijven en overheden jouw
welzijn nooit op het spel zouden zetten. Maar de geschiedenis vertelt een ander
verhaal,” schreef hij voordat hij voorbeelden opsomde van medische experimenten
die zijn uitgevoerd op een onwetend publiek.
In dit artikel belichten we één voorbeeld dat Bystrianyk
gaf – DTP-vaccins – dat laat zien in welke mate medische experimenten willens
en wetens zijn uitgevoerd op bevolkingsgroepen. Je kunt het volledige artikel
van Bystrianyk HIER lezen.
“De nationale vaccinatie
van DTP (difterie, tetanus, pertussis) begon in de Verenigde Staten aan het
eind van de jaren 1940 en in Engeland in 1957. Al heel vroeg waren er
aanwijzingen voor problemen. Een artikel uit 1946 ging over tweelingjongens van
10 maanden die allebei stierven op 19 juni 1945, nadat ze hun tweede injectie
met difterie- en kinkhoestvaccin hadden gekregen … Een artikel uit 1948
in Kindergeneeskunde ging over gevallen van hersenbeschadiging
na gebruik van het vaccin … Een rapport uit 1980 legde een verband tussen het
gebruik van het DTP-vaccin en toevallen,” aldus Bystrianyk.
“Het IOM-rapport
[Institute of Medicine] uit 1985 van de Amerikaanse National Academy of
Sciences rapporteerde over het probleem van bijwerkingen van het
hele-cel-kinkhoestvaccin. Het panel schatte dat er jaarlijks 17.994.600 doses
van het hele-cel-vaccin werden gegeven. Het resultaat waren 7.197.840 gevallen
van lichte bijwerkingen, 10.283 convulsies, 164 gevallen van encefalitis en 58
gevallen van chronische invaliditeit, met kosten die in de miljoenen liepen.
Het panel schatte ook dat DTP met hele cellen twee tot vier sterfgevallen per
jaar veroorzaakte,” voegde hij eraan toe.
“Als gevolg van hun
bevindingen adviseerde het IOM om over te stappen op de acellulaire versie, of
DTaP … De hoop was dat dit het aantal bijwerkingen sterk zou verminderen … Toch
zou het DPT nog steeds wereldwijd gebruikt worden.”
Bystrianyk
citeerde de getuigenis van Stanley Plotkin in 2018 in een
rechtbank in Michigan, waar hij toegaf dat DTP-vaccins werden gebruikt in
ontwikkelingslanden, zoals in Latijns-Amerika en Afrika, ondanks dat er een
tien keer hoger sterftecijfer was onder degenen die het DPT-vaccin kregen. (Je
kunt HIER en HIER meer lezen over de rechtszaak).
In dezelfde
rechtszaak gaf Plotkin toe dat onderzoekers en ontwikkelaars van vaccins
experimenteerden met kinderen van moeders in de gevangenis, geestelijk
gehandicapten en bevolkingsgroepen in ontwikkelingslanden:
V Hebt u ooit wezen
gebruikt om een experimenteel vaccin te bestuderen?
A Ja.
V Hebt u ooit
geestelijk gehandicapten gebruikt om een experimenteel vaccin te bestuderen?
A Ik kan me niet
herinneren dat ik ooit studies heb gedaan op verstandelijk gehandicapten. In die
tijd, in de jaren ’60, was dat geen ongewone praktijk.
V Dus u zegt – uw
antwoord is me niet duidelijk. Het spijt me. Heeft
u ooit geestelijk gehandicapten gebruikt om een experimenteel vaccin te
bestuderen?
A Wat ik wil zeggen
is dat ik me niet kan herinneren dat ik dat specifiek heb gedaan, maar dat het
in de jaren ’60 niet ongebruikelijk was om dat te doen. En ik zou
niet ontkennen dat ik dat gedaan kan hebben.
V. Hebt u ooit
gezegd dat het beter is om experimenten uit te voeren op diegenen waarvan het
minder waarschijnlijk is dat ze een bijdrage kunnen leveren aan de
maatschappij, zoals kinderen met een handicap, dan op kinderen zonder of
volwassenen zonder handicap?
A Ik kan het me
niet specifiek herinneren, maar het is mogelijk. En
nogmaals, in de jaren zestig was dat min of meer gebruikelijk. Sindsdien
ben ik van gedachten veranderd. Maar dat was, dat was lang geleden.
V: Ik ga u wat
gemarkeerd is als bewijsstuk 43 overhandigen. Herkent u deze brief die u
aan de redacteur schreef? [Zie notitie hieronder].
A Ja.
V Heeft u deze
brief geschreven?
A Ja.
V Dit is één van de
dingen die u schreef: De vraag is of we experimenten moeten laten uitvoeren op
volledig functionerende volwassenen en op kinderen die potentieel kunnen
bijdragen aan de maatschappij of dat we de eerste onderzoeken moeten uitvoeren
op kinderen en volwassenen die menselijk zijn qua vorm maar niet qua sociaal
potentieel?
A Ja.
V Men kan
tegenwerpen dat deze vraag een nazi-filosofie impliceert, maar ik denk niet dat
het moeilijk is om niet-functionerende personen te onderscheiden van leden van
etnische, raciale, economische of andere groepen.
A Mm-hmm.
V Hebt u ooit
baby’s van moeders in de gevangenis gebruikt om een experimenteel vaccin te
bestuderen?
A Ja.
V Hebt u ooit
mensen onder koloniaal bewind gebruikt om een experimenteel vaccin te
bestuderen?
A Ja.
V Heeft u dat
gedaan in Belgisch Congo?
A Ja.
V Betrof dat
experiment bijna een miljoen mensen?
A Nou – nou, oké,
ja.
Getuigenis van
Stanley A. Plotkin, M.D. New Hope, Pennsylvania. 11 januari 2018. Staat
Michigan in het Circuit Court voor de County of Oakland Family Division. Lori
Matheson f/k/a Lori Ann Schmitt, eiser vs. Michael Schmitt, verweerder. Zaak
nr. 2015-831539-DM.
Opmerking: Volgens
het transcript van de rechtszaak heeft “Bewijsstuk 43” betrekking op “The New
England Journal of Medicine, Vol. 289, No. 11.” Een artikel uit 1973 met de
titel ‘Ethics
of Human Experimentation (Cont.)‘ werd gepubliceerd in het
tijdschrift “Vol.
289” onder “Correspondence”, maar het bevindt zich achter een
betaalmuur, dus we waren niet in staat om definitief te bevestigen dat dit de
“brief aan de redacteur” is waarnaar wordt verwezen.
Copyright ©
2024 vertaling door Frontnieuws.
