Premier Alexander De Croo (Didier Lebrun, Pool Photo via AP)
Gepubliceerd op Zondag 22 augustus 2021 om 17:26 • augustus
2021
De Italiaanse Corriere della Sera
publiceerde vrijdag een interview met pornoster Eveline Dellai. Zij ging daarop
in op de Whatsappberichten die haar in 2019 werden gestuurd door toenmalig
minister van Telecommunicatie en huidig premier Alexander De Croo.
De Corriere
verwijst in haar stuk naar het boek “De doodgravers van België”
van Wetstraatspecialist Wouter Verschelden, dat nu al wekenlang het klassement
van de best verkochte non-fictieboeken van De Standaard Boekhandel aanvoert.
In het boek staat te lezen dat de
uitwisseling van Whatsappberichten tussen De Croo en de pornoactrice voor
vertraging zou hebben gezorgd bij de laatste regeringsonderhandelingen. Die
zouden uiteindelijk 662 dagen duren. Toen het bericht uitlekte, vroeg toenmalig
Open VLD-voorzitter Gwendolyn Rutten aan De Croo of hij niet chanteerbaar was.
Waarop De Croo zou hebben geantwoord “dat hij dat niet kon garanderen”.
Met een oplage van ca. 400.000
exemplaren is de Corriere della Sera een van de grootste kranten van Italië.
Ondertussen heeft ook de tv-zender Canale 5 er tijd aan
besteed en is de passage door andere buitenlandse media
opgepikt.
64.666
Wetstraatjournalist Wouter Verschelden schreef een
boek over de 662 dagen regeringscrisis. En er staan daar onthullende dingen in
over de affaire Alexander De Croo en pornoster Eveline Dellai…
We duiken even terug in de
tijd. P-magazine had enkele jaren geleden een interview met de Italiaanse
adult-actrice Eveline Dellai. Dat ging niet over Europese politici,
maar wel over triootjes en zo. Soit, over haar job dus.
Een kleine week later krijgen
we van de ranke brunette het bericht dat één of andere pippo met een Belgisch
nummer haar nogmaals poogt te versieren. Nogmaals, want een jaar of wat tevoren
zou-ie met datzelfde nummer zijn geluk ook al eens beproefd hebben. ‘t Is
echter nogal een klungelige versierder – hier de
screenshots – en Eveline
vraagt zich af wie dat in godsnaam kan zijn, en hoe hij aan haar nummer
geraakte: haar privénummer is écht wel privé…
We bellen het nummer, en vallen
van onze stoel van verbazing wanneer we Alexander De Croo aan de lijn krijgen.
Dat-ie eens wil figuurzagen met een Italiaanse pornoster, daar weet hij niks
van.
‘t Zijn misschien de
kaboutertjes, die De Croo’s telefoon gekaapt hebben om die berichtjes te
sturen: we posten er een luchtig artikel over. We krijgen telefoon van een
raadsman. Of we dat artikel weer offline willen halen. Meneer De Croo heeft
spijt van zijn misstap, en hij heeft nog grootse plannen in de politiek. Zal
ons saucisse wezen.
Dan gooit die raadsman het over
een andere boeg. Als dat artikel niet offline gaat, dan zal de auteur ervan
weleens in de gevangenis kunnen belanden. Oeh, nu krijgen we schrik. Not.
Wanneer we een jaar later nog
‘ns willen teruglinken naar het bewuste artikel, blijkt het verdwenen te zijn.
Geen hond op de redactie die hier iets van weet. Misschien dat die zelfde
kaboutertjes, die Alexander De Croo’s telefoon gekaapt hadden, ook ons artikel
hebben verwijderd? Wie zal het zeggen.
Maar goed, terug naar het boek
nu. Wouter Verschelden omschrijft in ‘De doodgravers van België’, hoe het in
godsnaam 662 dagen kon duren vooraleer dat vehikel van een Vivaldi-regering
gevormd was. Dat de naam ‘Alexander De Croo’ in dat boek valt is nogal wiedes,
maar ook Eveline Dellai komt erin voor…
Er zijn heel wat mensen die
zich afvragen, waarom het verhaal nooit in andere media te lezen was. In het
boek staat de reden. Bart De Wever liet tijdens onderhandelingen namelijk
vallen, dat hij wist dat De Croo ‘contact’ heeft gehad met de ‘hoogste baas van
een grote Vlaamse uitgeversgroep’, om te vragen of ze iets met het nieuws
zouden doen.
De Wevers partijgenoot
Siegfried Bracke trekt daar zijn conclusies uit: “Is het niet merkwaardig dat
we over de Italiaanse pornoster nog geen woord hebben vernomen in onze
vaderlandse media? Of volstaat het dat de grote baas van een uitgeversgroep
beslist dat het bloot uit de Laars niet in het nieuws komt? En legt die baas
ook meteen anderen persorganen, inclusief de openbare omroep, stil? Zoals in
Rusland, China of Venezuela? Waar ze, zoals bij ons, uitgebreid berichten over
Donald Trump en Stormy Daniels, maar soms, bij de juiste mensen, overschakelen
naar discreet zwijgen?”
Volgens Wouter Verschelden
heeft de hele zaak er ook voor gezorgd dat de regeringsonderhandelingen zo lang
geduurd hebben. Volgens Verschelden was de Vivaldi-coalitie al een jaar eerder
beklonken, maar door de uitgelekte berichten heeft het allemaal wat langer
geduurd.
In het boek lezen we namelijk
dat Gwendolyn Rutten, die toen voorzitter was van Open Vld, aanvankelijk niet
geloofde dat De Croo werkelijk die berichtjes had gestuurd. Maar toen De Croo
aan haar toegaf dat hij dit wel degelijk had gedaan, vroeg Rutten hem of hij
niet chanteerbaar was. Waarop De Croo reageerde: “Dat kan ik niet garanderen.”
Maar we vragen ons nog altijd
af hoe-ie aan het nummer van Eveline kwam. De knappe brunette staat nogal op
haar privacy, is erg zuinig op haar privénummer. Premier De Croo – toen het
begon nog Minister van Telecommunicatie – wil ons dat niet vertellen.
