03 SEPTEMBER 2022 Redactie Blckbx
Het blijft deze zomer goed nieuws regenen over het
klimaat. Op 16 augustus bereikte het zomerijs op de Noordpool zijn op twee na
hoogste niveau sinds 2007, meldt het Amerikaanse weerinstituut NSIDC.
De
opwarming van de aarde is gestopt, er zijn meer ijsberen dan ooit tevoren en
onlangs werd bekend dat het Groot Barrièrerif in Australië een recordomvang heeft bereikt door
de enorme aangroei van koraal.
Maar
gelukkig voor klimaatalarmisten was daar nog altijd het smeltende Noordpoolijs
en het vooruitzicht dat de Groenlandse ijskap op het punt stond te smelten.
Beide doemvoorspellingen lijken nu echter (gelukkig) ook niet uit te komen. Er
zijn steeds meer aanwijzingen dat het ijs niet meer zo snel smelt als in het
recente verleden. Op 16 augustus bereikte het zomerijs op de Noordpool zijn op
twee na hoogste niveau sinds 2007.
Dit goede
nieuws werd onlangs bekend gemaakt door
het in de VS gevestigde National Snow and Ice Data Centre (NSIDC). Volgens het
NSICD is het zelfs goed mogelijk dat de noordelijke zeeroute langs Eurazië dit
jaar voor het eerst sinds 2007 ‘niet ijsvrij’ wordt. Voorlopige ramingen van
het NSIDC achten de kans 30 procent dat het zee-ijs vijf miljoen vierkante
kilometer zal bedekken, iets wat in acht jaar niet is voorgekomen.
De
afkoelingstendens is al enige tijd duidelijk. Eerder dit jaar werd al bekend
dat de bedekking van het Arctische zee-ijs nu zeer dicht bij het gemiddelde
voor de periode 1991-2020 ligt, ver boven het dieptepunt van 2012. Volgens
Copernicus, de weerdienst van de EU, lag de omvang van het zee-ijs in maart
2021 slechts 3 procent onder het 30-jarig gemiddelde. In maart is de maximale
omvang van het zee-ijs in het Noordpoolgebied. Uit recente cijfers blijkt dat
maart 2022 iets hoger lag.
In zijn
recente klimaatrapport van
de Global Warming Policy Foundation merkte emeritus professor Ole Humlum op:
"De trend naar stabiele of hogere ijsbedekking aan beide polen begon
waarschijnlijk in 2018 en is sindsdien versterkt." De waarnemingen van het
ijs op de Noordpool gaan terug tot het begin van de 19e eeuw en laten bewegende
cycli zien van zowel temperatuur als ijsbedekking.
Klimaatalarmisten
Als op
het juiste moment – hoe lang kunnen we dit nog volhouden? – verschenen in
de Guardian en
de Washington Post verhalen
over het smelten van de Groenlandse ijskap en de daardoor veroorzaakte sterke
stijging van de zeespiegel. Onderzoek, gepubliceerd in het tijdschrift Nature
Climate Change, zou hebben aangetoond dat ‘de opwarming van de aarde tot op
heden’ de zeespiegel met 27 cm zal doen stijgen, doordat naar verluidt 110
biljoen ton ijs zal smelten. Er was nog meer paniekzaaierij. Door het eenmalige
recordsmeltjaar 2012 eruit te pikken en ervan uit te gaan dat dit een
‘regelmatig terugkerend verschijnsel’ zou worden, kwam men uit op een
‘duizelingwekkende’ zeespiegelstijging van 78 cm. En alsof dit nog niet genoeg
was, meldde de Guardian ook nog dat ‘andere wetenschappers’ hadden gewaarschuwd
dat een aanzienlijk deel van de Groenlandse ijskap ‘op de rand van een
omslagpunt stond’.
Op Planet Sanity merkte
de Amerikaanse meteoroloog Anthony Watts op dat de bewering dat het smelten van
het ijs op Groenland de zeespiegel zou doen stijgen ‘slechts gemodelleerde
onzin’ is. De bewering dat de zeespiegel met 27 cm zou stijgen was ‘vals en
gemakkelijk te weerleggen’. Volgens hem is het hetzelfde oude paniekverhaal dat
ons in 1989 door de VN werd verteld, toen een hoge milieufunctionaris van de VN
waarschuwde dat hele naties van de aardbodem zouden kunnen worden weggevaagd
door de stijgende zeespiegel als de trend van opwarming van de aarde niet voor
2000 zou zijn gekeerd.
Watts
merkt op dat er geen tijdsbestek is voor de beweerde stijging van 27 cm (hoewel
de auteurs van het artikel suggereren dat dit zou kunnen gebeuren tussen nu en
2100). Hoe kan door vakgenoten getoetste klimaatwetenschap zo onnauwkeurig
zijn? Hij merkt op dat 110 triljoen ton voor de meeste mensen ‘beangstigend’
is, maar wanneer het feitelijke recente ijsverlies wordt vergeleken met de
volledige Groenlandse ijskap, zou het verlies zo klein zijn ‘dat het bijna niet
waarneembaar is’.
Angst
aanwakkeren
In een
verwant artikel zegt
Watts dat klimaatactivisten, waaronder regeringsbureaucraten, beweerden dat de
ijskap zes keer sneller smolt dan 30 jaar geleden. Deze bewering, verbeterd tot
zeven keer, werd onlangs verder aangescherpt door Matt
McGrath en de BBC. Maar 30 jaar geleden smolt de Groenlandse ijskap nog
nauwelijks. "Zes keer bijna geen ijsverlies is nauwelijks een voorbeeld
van een klimaatveranderingscrisis," merkt Watts op. In de afgelopen
decennia zijn beweringen over het smelten van het Groenlandse ijs gebruikt om
de angst voor een op hol geslagen zeespiegelstijging aan te wakkeren, aldus
Watts. Hij voegt eraan toe dat satellietbeelden en opnames die teruggaan tot
1993 een zeespiegelstijging laten zien van slechts 1,2 inch per decennium, en
dat dit niet significant verschilt van de typische stijgingen die sinds het
midden van de 18e eeuw zijn geregistreerd.
Natuurlijk
zijn al deze paniekverhalen gepolitiseerde wetenschap die de gecontroleerde
agenda van Net Zero bevordert. Laten we het in een breder paleoklimatologisch
kader plaatsen om te zien hoe dramatische effecten soms door natuurlijke
variatie worden veroorzaakt. Twee Amerikaanse glaciologen, Laura Larocca en
Yarrow Axford, hebben onlangs een interessant artikel gepubliceerd waaruit
blijkt dat meer dan de helft van de gletsjers en ijskappen in het
Noordpoolgebied die vandaag bestaan, 10.000 tot 3.400 jaar geleden nog niet
bestonden of kleiner waren. In die tijd schommelde het kooldioxidegehalte in de
atmosfeer tussen 260 en 270 deeltjes per miljoen, in vergelijking met de
huidige 410 ppm.
Het
artikel is samengevat door
de wetenschapssite No Tricks Zone, die opmerkt dat 80 procent of meer GIC's
kleiner waren dan vandaag, of afwezig waren van 7.900 tot 4.500 jaar geleden.
Dit was het hoogtepunt van de interglaciale Arctische warmte, toen de
temperaturen vele graden warmer was dan tegenwoordig.
De
huidige ijsbedekking van het Noordpoolgebied is ‘een van de grootste van de
laatste 10.000 jaar,’ zo wordt gemeld. De grootste GIC-omvang van het Holoceen
is waargenomen in het laatste millennium. Dit zou suggereren dat een
vermindering van de GIC's in de laatste paar eeuwen ‘slechts een gedeeltelijke
terugkeer is naar een vroegere periode van veel grotere warmte’.
Bron: The Daily Sceptic
https://www.blckbx.tv/klimaat/zomerijs-op-noordpool-bereikt-op-twee-na-hoogste-niveau-sinds-2007?utm_source=Blckbx&utm_campaign=dffb3a173d-EMAIL_CAMPAIGN_2022_09_04&utm_medium=email&utm_term=0_0a2d02ab29-dffb3a173d-561840125
