rsz marcus aureliusOnverschilligheid is niet hetzelfde als dat het je niet kan schelen.

Het gaat niet om ongevoelig te zijn voor het leven, en ook niet om het negeren van onze emoties.


Het volgende artikel is een bijdrage van Erick van Dijk, met aan het eind een door hem in het Nederlands ondertitelde video.

Dat is het mooie van wat ik doe. Je blijft maar leren. En hoe meer je begrijpt, des te groter wordt de rust in je bolletje. Niet al die zorgen en angsten, de knagende vragen die rondzweven in je achterhoofd; waarom toch dit, waarom toch dat? Waarom zus en waarom zo?

Wanneer je iets begrijpt, het resultaat van informatie verzamelen en verwerken, en ook al kom je tot de conclusie dat je er niets aan kunt doen of veranderen, het maakt de weg vrij om te accepteren en het zoeken naar een vorm om er mee om te gaan. Mij heeft het zeker geholpen en ik kan getuigen, die rust in je hoofd is echt. En heerlijk. Het laat ruimte voor andere zaken.

Ik was niet bekend met Marcus Aurelius, net zoals ik een jaar geleden niet bekend was met de Stoïcijnse filosofie, tot ik er een video over vertaalde, ook van After Skool. Zo kom ik tot op de dag van vandaag, letterlijk, wijsheden tegen die ik voor mezelf al lang geleden bedacht en inbouwde in mijn dagelijks leven.

Ook in deze video. Toen ik er tijdens het vertalen wat over ging peinzen besefte ik dat het soort onverschilligheid waar het hier over gaat al lang deel uitmaakt van mijn dagelijks bestaan. De gegeven definitie:

Onverschilligheid is niet hetzelfde als dat het je niet kan schelen. Het gaat niet om ongevoelig te zijn voor het leven, en ook niet om het negeren van onze emoties. Onverschilligheid is de scheiding van het hogere zelf van de fysieke werkelijkheid, emoties en gedachten. Het niet gehecht zijn aan de uitkomst zodat de rationele geest gebeurtenissen kan waarnemen vanaf een heldere afstand.

Simpelweg komt het erop neer dat je je niet nodeloos zorgen maakt over of bang bent voor zaken die buiten je invloedssfeer liggen, in te zien dat, wanneer je dat wel doet, dit geen enkele invloed heeft, het verandert niets. Het enige dat het doet is je houden in een constante sfeer van innerlijke spanning en angst. Het vergalt je leven, om het bot te zeggen. Het voegt niets toe en het kost je alles.

En voor mij ook weer grappig om te zien dat veel van wat Marcus Aurelius in de 2de eeuw n. Chr. schreef ook wordt beschreven in de Bhagavad Gita uit India, die ruim 5.000 jaar oud is. Zoals onthechting van het materiële ten bate van je spirituele ontwikkeling, je dienst doen zonder gehecht te zijn aan het resultaat.

Spijtig eigenlijk dat gedurende de minstens twaalf jaar voor ieder kind verplichte schoolgang dit soort zaken niet onderwezen worden, in plaats van al die nutteloze flauwekul die er in wordt gepompt om die arme zieltjes te veranderen in gehoorzame producerende en consumerende eenheden …

Het werk Overpeinzingen van Marcus Aurelius kun je hier ophalen.