Microplastics kunnen je lichaam en hersenen beschadigen

 Analyse door Dr. Joseph Mercola   Feit gecontroleerd   11 september 2023

 

HET VERHAAL IN ÉÉN OOGOPSLAG

 

·       Afgedankt plastic - zowel groot als microscopisch - cirkelt over de hele wereld, verstikt onze oceanen en vervuilt onze voedselvoorziening, en vindt uiteindelijk hun weg naar je lichaam waar ze zich in de loop van de tijd kunnen ophopen

·       Wetenschappers hebben microplastic gedetecteerd in allerlei menselijke weefsels, waaronder de placenta, longen, milt, lever, nier, hart, hersenen en ontlasting. In 2022 bevestigden Nederlandse wetenschappers ook de aanwezigheid van microplastics in vlees en melk, evenals het bloed van zowel boerderijdieren als mensen

·       Oostenrijkse onderzoekers ontdekten dat plastic microdeeltjes binnen twee uur na met microplastic besmet drinkwater in de hersenen van muizen migreren. Eenmaal in de hersenen kunnen deze plastic microdeeltjes het risico op ontsteking, neurologische aandoeningen of neurodegeneratieve ziekten zoals de ziekte van Alzheimer verhogen. Uit ander recent onderzoek is gebleken dat het binnen drie weken gedragsveranderingen kan veroorzaken die lijken op dementie

·       Microplastics zijn giftig voor cellen. Onderzoek toont aan dat microplastische deeltjes binnen 24 uur na blootstelling in cellen terechtkomen en zich voornamelijk ophopen rond de celkern. Naarmate het niveau van microplastics en de blootstellingstijd toenemen, neemt de levensvatbaarheid van de cellen aanzienlijk af

·       Chinese wetenschappers ontdekten microplastics in het hartweefsel van 15 patiënten die cardiovasculaire chirurgie ondergingen, en een deel van dit plastic lijkt tijdens de operatie zelf te worden geïntroduceerd

 

We leven in een wegwerpmaatschappij. Kijk de volgende keer dat je in een supermarkt bent om je heen en noteer het aantal items dat in plastic is verpakt. Het probleem is dat veel van deze op aardolie gebaseerde kunststoffen voor altijd zullen blijven bestaan. We hebben dus producten voor kortdurende consumptie verpakt in materialen die eeuwenlang overleven en die de natuur en de menselijke gezondheid de hele tijd in gevaar brengen.

Afgedankt plastic - zowel groot als microscopisch - cirkelt over de hele wereld, verstikt onze oceanen en vervuilt onze voedselvoorziening, en vindt uiteindelijk hun weg naar je lichaam waar ze zich in de loop van de tijd kunnen ophopen. In de afgelopen jaren hebben wetenschappers microplastic gedetecteerd in allerlei menselijke weefsels, waaronder de placenta¹ longen, milt, lever, nier, hart, hersenen² en ontlasting.

In 2022 bevestigden Nederlandse wetenschappers ook de aanwezigheid van microplastics in vlees en melk, evenals de blood of both farm animals and humans.^3,4 In all, nearly 80% of meat and dairy products tested contained microplastics. Shockingly, it was revealed that many feed producers will use expired food products in their processing — with the plastic packaging left on!

Microplastic komt snel in uw hersenen terecht

In mei 2023 meldde The Guardian⁵ over Oostenrijks onderzoek ,^6,7 die plastic microdeeltjes vond, migreerden binnen twee uur na drinkwater dat besmet was met microplastic in de hersenen van muizen.

"Met behulp van computermodellen om de verspreiding van de kunststoffen te volgen, ontdekten onderzoekers dat nanoplastische deeltjes - die minder dan 0,001 millimeter en onzichtbaar zijn voor het blote oog - in de hersenen van de muizen konden reizen via een voorheen onbekend biologisch 'transportmechanisme', ' The Guardian schreef.

'In wezen worden deze kleine kunststoffen opgenomen in cholesterolmoleculen op het hersenmembraanoppervlak. Zo opgeborgen in hun kleine lipideverpakkingen, steken ze de bloed-hersenbarrière over - een muur van bloedvaten en weefsel die functioneert om de hersenen te beschermen tegen gifstoffen en andere schadelijke stoffen."

Eenmaal in de hersenen zouden deze plastic microdeeltjes 'het risico op ontsteking, neurologische aandoeningen of zelfs neurodegeneratieve ziekten zoals de ziekte van Alzheimer of Parkinson kunnen verhogen', waarschuwden de onderzoekers, en deze zorgen werden onlangs herhaald door wetenschappers van de Universiteit van Rhode Island.

Microplastics trigger dementie-achtige gedragsveranderingen

Het onderzoek, gepubliceerd in het augustusnummer van het International Journal of Molecular Sciences⁸ toonde aan dat microplastics het lichaam, inclusief de hersenen, uitgebreid infiltreren en gedragsveranderingen kunnen veroorzaken die lijken op dementie in slechts drie weken.

Hier werden jonge en oude muizen (4 maanden oud en 21 maanden oud) gedurende drie weken blootgesteld aan verschillende niveaus van microplastics in hun drinkwater. Tijdens gedragstests aan het einde van de drie weken bleken veel van de dieren dementie-achtig gedrag te vertonen.

De veranderingen waren meer uitgesproken bij oudere dieren, waarvan de onderzoekers theoretiseerden dat ze te wijten zouden kunnen zijn aan "leeftijdsgerelateerde disfunctie die de effecten van de PS-MP's [polystyreenmicroplastics] op gedragsprestaties irriteert."Loodonderzoeker Jaime Ross noemde de bevinding" opvallend ", omdat" Dit waren geen hoge doses microplastics."Zoals gerapporteerd door de New York Post :⁹

'Nadat de dieren waren ontleed, ontdekten de onderzoekers dat de deeltjes zich in elk orgaan begonnen op te hopen, inclusief de hersenen en in lichamelijk afval.

Omdat de microplastics via de mond werden ingenomen, werd verwacht dat ze zouden worden gevonden in het maagdarmkanaal, de lever en de nieren - maar hun uitzetting naar andere weefsels was schokkend.

‘De detectie van microplastics in weefsels zoals het hart en de longen suggereert echter dat de microplastics verder gaan dan het spijsverteringsstelsel en waarschijnlijk een systemische circulatie ondergaan’, legde Ross uit.

‘De hersenbloedbarrière zou erg moeilijk te doordringen zijn. Het is een beschermend mechanisme tegen virussen en bacteriën, maar deze deeltjes konden erin komen. Het zat eigenlijk diep in het hersenweefsel.'

De experts merkten op dat de penetratie van hersenweefsel door de microplastics kan leiden tot een afname van glialfibrillair zuur eiwit [GFAP], dat celprocessen in de hersenen ondersteunt.

‘Een afname van GFAP is in verband gebracht met vroege stadia van sommige neurodegeneratieve ziekten, waaronder muismodellen van de ziekte van Alzheimer en depressie’, vertelde Ross. ‘We waren zeer verrast om te zien dat de microplastics veranderde GFAP-signalering konden veroorzaken.''

Download dit artikel voordat het verdwijnt

https://media.mercola.com/ImageServer/Public/2023/September/PDF/microplastics-pdf.pdf 

Microplastics kunnen de snelheid van neurodegeneratieve ziekten versnellen

Zoals uitgelegd in de krant ,¹⁰ GFAP wordt gevonden in volwassen astrocyten (cellen in je hersenen en ruggenmerg) en is betrokken bij cellulaire processen zoals autofagie, opname van neurotransmitters en ontwikkeling van astrocyten. GFAP wordt vaak gebruikt als marker voor neuro-inflammatie.

Vreemd genoeg waren de GFAP-spiegels iets lager bij de muizen die waren blootgesteld aan microplastics, vergeleken met controles, wat atypisch is als ontsteking een deel van het probleem is.

De auteurs wezen er echter op dat uit eerdere onderzoeken is gebleken dat "GFAP-expressie in de vroege stadia van bepaalde ziekten, zoals de ziekte van Alzheimer, of bij jongere patiënten met aandoeningen zoals een depressieve stoornis, zou kunnen afnemen."

Dergelijke studies suggereren dat "vroege pathologie / vroege ziekte kan worden gekenmerkt door astrocytenatrofie (in tegenstelling tot astrocytenhypertrofie later), wat kan leiden tot een verminderde GFAP-expressie."

Microplastics zijn cytotoxisch en boosten ontsteking

The International Journal of Molecular Sciences paper¹¹ concludeerde ook dat microplastics cytotoxisch zijn, wat betekent dat ze dat zijn giftig voor cellen De microplastische deeltjes bleken binnen 24 uur na blootstelling in cellen te komen en stapelden zich voornamelijk op rond de celkern. En naarmate het niveau van microplastics en de blootstellingstijd toenamen, nam de levensvatbaarheid van de cellen aanzienlijk af.

Ze vonden ook veranderingen in immuunmarkers. Zo was de expressie van tumornecrosefactor (TNF-a), een inflammatoir cytokine, tweevoudig hoger in de levers van blootgestelde muizen, vergeleken met niet-blootgestelde controles.

Verweerde plastic triggers Meer ernstige ontstekingsreactie

In een ander recent experiment keken onderzoekers naar de impact van verweerde microplastics op menselijke hersencellen, vergeleken met gloednieuw plastic, wat aantoont dat microplastic dat is aangetast door blootstelling aan het milieu een ernstigere ontstekingsreactie veroorzaakt. Zoals uitgelegd door Science Alert :¹²

'Terwijl eerder onderzoek¹³ heeft de effecten getest die nieuw geslagen kunststoffen hebben op onze hersencellen, DGIST [Daegu Gyeongbuk Institute of Science and Technology] bioloog Hee-Yeon Kim en collega's daagden ze in plaats daarvan uit met verweerde deeltjes.

Ze hebben goed gekeken hoe de immuuncellen van onze hersenen, microglia, reageren op verweerde van polystyreen afgeleide microplastics in vergelijking met vergelijkbare 'maagdelijke'.

Zeven dagen lang verweerde microplastics aan muizen voeren, verhoogde het gehalte aan ontstekingsdeeltjes in hun bloed. Ze ervoeren ook een verhoogde celdood in hun hersenen. Dus vergeleken de onderzoekers verweerde stukjes polystyreen in menselijke microglia die in het laboratorium waren gekweekt ...

Kim en collega's ontdekten dat de verweerde microplastics eiwitten aantasten die betrokken zijn bij het afbreken van suikers in energie, waardoor hun expressie in de microgliale cellen 10 tot 15 keer meer toeneemt dan in cellen die tot controlegroepen behoren. Ze verhoogden ook de concentraties van eiwitten die betrokken zijn bij de dood van hersencellen met een factor 5.

Het team vermoedt dat dit te maken kan hebben met de veranderingen die microplastics tegenkomen zodra ze zijn blootgesteld aan zonlicht. Polystyreen absorbeert UV-golven, waardoor het plastic brozer wordt en vatbaar voor fragmentatie. Kim en team ontdekten dat verweerd polystyreen een groter oppervlak en veranderde chemische bindingen had; twee eigenschappen die hun reactiviteit beïnvloeden.

Dit komt allemaal neer op een verhoogde ontstekingsreactie door hersencellen - veel ernstiger dan wat werd geproduceerd door niet-verweerde microplastics die in equivalente doses werden getest.

'We hebben voor het eerst vastgesteld dat plastic dat in het milieu is gelekt een versneld verweringsproces ondergaat, dat verandert in secundaire microplastics die kunnen dienen als neurotoxische stoffen, wat leidt tot verhoogde ontsteking en celdood in de hersenen', legt [DGIST-bioloog Sung-Kyun] Choi."

Dit kan belangrijke gevolgen hebben voor de menselijke gezondheid, aangezien een aanzienlijk deel van het microplastic dat we consumeren via voedsel is. Plastic afval in de oceanen wordt door fotosynthese (blootstelling aan de zon) in microplastic afgebroken en die stukjes worden vervolgens geconsumeerd door vissen die op onze borden terechtkomen.

Microplastics accumuleren in je bloed en hart

Chinese wetenschappers ontdekten onlangs ook microplastics in het hartweefsel van 15 patiënten die cardiovasculaire chirurgie ondergingen.¹⁴ Zoals vermeld in een persbericht :¹⁵

"... in een pilotstudie van mensen die een hartoperatie hebben ondergaan, melden onderzoekers van ACS 'Milieuwetenschappen & Technologie dat ze microplastics in veel hartweefsels hebben gevonden. Ze rapporteren ook bewijs dat suggereert dat microplastics onverwachts tijdens de procedures zijn geïntroduceerd ...

[De] onderzoekers verzamelden hartweefselmonsters van 15 mensen tijdens hartoperaties, evenals bloedmonsters voor en na de operatie van de helft van de deelnemers.

Vervolgens analyseerde het team de monsters met laser-directe infraroodbeeldvorming en identificeerde 20 tot 500 micrometerbrede deeltjes gemaakt van acht soorten plastic, waaronder polyethyleentereftalaat, polyvinylchloride en poly (methylmethacrylaat).

Deze techniek ontdekte tien tot duizenden individuele microplastic stukjes in de meeste weefselmonsters, hoewel de hoeveelheden en materialen tussen de deelnemers varieerden. Alle bloedmonsters bevatten ook plastic deeltjes, maar na de operatie nam hun gemiddelde grootte af en kwamen de deeltjes van meer diverse soorten kunststoffen.

Hoewel de studie een klein aantal deelnemers had, zeggen de onderzoekers dat ze voorlopig bewijs hebben geleverd dat verschillende microplastics zich kunnen ophopen en blijven bestaan in het hart en de binnenste weefsels.

Ze voegen eraan toe dat de bevindingen aantonen hoe invasieve medische procedures een over het hoofd geziene route zijn van blootstelling aan microplastics, die directe toegang biedt tot de bloedbaan en interne weefsels."

De volgende afbeelding die laat zien waar de verschillende plastic deeltjes zijn gevonden, en hun potentiële bronnen, is gepubliceerd door de New York Post, 12 augustus 2023.¹⁶ Hoewel deze studie niet theoretiseerde over de bijdrage van plastic aan hartaandoeningen, is het, gezien de impact op ontstekingen en levensvatbaarheid van cellen, zeker haalbaar dat het een bijdragende factor zou kunnen zijn.

Plastic blootstelling klopt

Eind 2020 schatte het onderzoek van de World Wildlife Federation International dat de gemiddelde persoon wekelijks ongeveer 5 gram plastic consumeert, wat ongeveer het gewicht van een creditcard is.¹⁷

In de gemiddelde levensduur consumeert een persoon ongeveer 40 pond microplastic. Hoewel veel hiervan door je heen gaat, zullen sommige blijven en zich ophopen in je organen.

Na verloop van tijd klopt dat echt. Volgens de berekeningen van het WWF¹⁸ elke maand consumeer je ongeveer 21 gram, of het equivalent van één Lego-steen. Over een jaar heb je 250 gram verbruikt, of de grootte van een volledig bord plastic.

In 10 jaar heb je zo'n 5,5 pond ingenomen en in de gemiddelde levensduur zal een persoon ongeveer 40 pond consumeren. Hoewel veel hiervan zal doorgaan en door uw ontlasting wordt geëlimineerd, zullen sommige blijven en zich ophopen in uw organen.

Hoe u uw microplastische blootstelling kunt verlagen

Aangezien veel van de microplastic in uw lichaam afkomstig is van voedsel en water, is het verstandig om een hoogwaardig waterfiltersysteem voor uw huis te gebruiken en waar mogelijk te kiezen voor biologisch gras en gras afgewerkt vlees.

Vermijd vlees of dierlijke producten van vee (of gekweekte vis) die voerkorrels hebben gekregen, omdat deze microplastic kunnen bevatten uit voedselverpakkingen die zijn verwerkt. Probeer ook uw plasticverbruik en de productie van plastic afval in het algemeen te verminderen.

Gebruik bijvoorbeeld herbruikbare boodschappentassen bij het kopen van boodschappen, gebruik je eigen koffiemok als je koffie gaat halen, sla de plasticfolie over op je stomerij en gebruik een stoffen douchegordijn in plaats van een plastic. Dit zal de hoeveelheid plastic die op stortplaatsen en de oceaan terechtkomt, verminderen.

Breng drinkwater uit huis in glazen waterflessen in plaats van flessenwater te kopen en bewaar voedsel in glaswerk of metselaarpotten in plaats van plastic zakken. U kunt ook uw eigen overgebleven container meenemen naar restaurants. Dergelijke strategieën zullen helpen om de hoeveelheid plastic die in uw voedsel kan migreren te verminderen. Absoluut nooit magnetrons in plastic containers.

Dit zijn slechts een handvol voorbeelden. Plastic is overal om ons heen en kan buitengewoon moeilijk te vermijden zijn. Maar als je begint rond te kijken, kun je veel delen van je leven vinden waar je het gebruik van plastic kunt elimineren en het kunt vervangen door iets inert dat het milieu en je gezondheid niet schaadt.

 

- Bronnen en referenties

·         ¹ Environ Int januari 2021, 146: 106274

·         ² Deeltjes- en vezeltoxicologie volume 17, artikelnummer: 55 (2020)

·         ³ Interessante engineering 9 juli 2022

·         ⁴ Plastic Soup Foundation 8 juli 2022

·         ⁵ The Guardian 1 mei 2023 (Gearchiveerd)

·         ⁶ Nanomaterialen 19 april 2023; 13 (8): 1404

·         ⁷ Interessante engineering 25 april 2023

·         ^8, 11 International Journal of Molecular Sciences 1 augustus 2023; 24 (15): 12308

·         ⁹ New York Post 29 augustus 2023

·         ¹⁰ International Journal of Molecular Sciences 1 augustus 2023; 24 (15): 12308. Sectie 3. Discussie

·         ¹² Science Alert 20 augustus 2023

·         ¹³ Wetenschap van de totale omgeving 10 februari 2022; 807, deel 2, 150817

·         ¹⁴ Milieuwetenschappen en -technologie augustus 2023; 57 (30): 10911-10918

·         ¹⁵ ACS.org Persbericht 9 augustus 2023

·         ¹⁶ New York Post 12 augustus 2023

·         ^17, 18 New York Post 8 december 2020

ENKELE v/d 51 OPMERKINGEN :

 Guillermou

Aangesloten 7-4-2015 8:47:48 AM

 

Microplastics besmetten bijna elk deel van de omgeving, inclusief de voedselketen. Ze kunnen verschillende soorten chemicaliën en micro-organismen op hun oppervlak adsorberen en zo de vervuiling verhogen. Omdat microplastics relatief klein zijn, worden ze gemakkelijk ingenomen en kunnen ze de gezondheid van consumenten negatief beïnvloeden. Het onderzoek op dit gebied is gevorderd en de eerste conclusies zijn getrokken dat microplastics dienen als voertuig voor de verspreiding van giftige chemische stoffen in het mariene milieu. Naast PCB's kunnen organochloorverbindingen, polyaromatische koolwaterstoffen, DDT- en HCH-insecticiden, zware metalen zoals koper, arseen, cadmium, lood en chroom en antibiotica microplastics besmetten.

Microplastics met geadsorbeerde verontreinigingen kunnen een potentieel risico vormen voor mariene organismen, vooral wanneer ze door opname in de voedselketen terechtkomen. De concentratie van chemische verontreinigingen in microplastics kan honderd tot een miljoen keer hoger zijn dan in het omringende water. Inslikken van microplastics met door waterdieren geadsorbeerde microverontreinigingen is een manier waarop deze giftige verontreinigende stoffen in organismen terechtkomen. Naast lucht- en waterverontreiniging is bodemverontreiniging een andere potentiële bron van microplastics in de voedselketen.

Bodemverontreiniging door microplastics vindt plaats via verschillende routes. Deze omvatten stortplaatsen, bodembehandeling, gebruik van zuiveringsslib voor bodembemesting, irrigatie met afvalwater, gebruik van compost en organische meststoffen, overgebleven mulchvellen, bandenslijtage en de atmosferische gradiënt. Blootstelling aan deze microplastics leidt tot systemische blootstelling, terwijl grotere microplastics alleen lokale effecten op het immuunsysteem kunnen veroorzaken (bijv. Ontsteking van de darmen).

Geplaatst op 9/11/2023 02:19:36 AM

Guillermou Aangesloten 7-4-2015 8:47:48 AM  Nanoplastics vormen een groter risico omdat ze door hun grootte de placenta en de bloed-hersenbarrière kunnen passeren. Overdracht van microplastics naar uitwerpselen is gemeld bij mensen. Ze identificeerden microplastics van 50 tot 500 m in ontlastingsmonsters van acht personen. De langetermijneffecten van microplastics in het lichaam kunnen de inductie van oxidatieve stress omvatten door de productie van reactieve zuurstofsoorten tijdens de ontstekingsreactie, wat kan leiden tot cytotoxische effecten. De opname van microplastics kan de energiebalans, het metabolisme en het immuunsysteem veranderen. Een ander risico dat gepaard gaat met de consumptie van microplastics in voedsel is de microbiële associatie met het oppervlak. De aanwezigheid van verschillende pathogene soorten op het oppervlak van microplastics is bevestigd en de consumptie van schaaldieren verhoogt de menselijke blootstelling aan deze micro-organismen. Microplastics kunnen schadelijke chemicaliën zoals bisfenol A, PCB's, PAK's, gechloreerde pesticiden, BFR's en antibiotica in voedsel vrijgeven, die vervolgens kankerverwekkende en mutagene effecten kunnen hebben en als hormoonontregelaars kunnen fungeren. Volgens sommige onderzoeken vormen persistente organische verontreinigende stoffen die samen met microplastics worden geconsumeerd, een verwaarloosbare bron van besmetting voor de mens. www.mdpi.com/.../ 1349 (2022).--- www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S138266892200206X (2022).--- apps.who.int/iris/bitstream/handle/10665/362049/9789240054608-eng.pdf ----- (2022).---. www.sciencedirect.com/.../ S0929139322002839 (2023).--- www.cell.com/.../ S2405-8440 (23) 00503-0.pdf (2023).---- Geplaatst op 9/11/2023 02:20:04 AM

Guillermou Aangesloten 7-4-2015 8:47:48 AM De consumptie van verpakt voedsel is de afgelopen decennia aanzienlijk toegenomen. De wereldwijde markt voor verpakte voedingsmiddelen werd in 2020 gewaardeerd op $ 1,9 biljoen en zal naar verwachting tegen 2030 $ 3,4 biljoen bereiken. Levenscyclusanalyse (LCA) wordt veel gebruikt om de relatieve effecten van verschillende verpakkingsmaterialen voor een voedingsproduct te vergelijken. Dit artikel analyseert 28 onderzoeken die een LCA van voedingsmiddelen uitvoeren. Voor het merendeel van de 13 gerapporteerde milieu-indicatoren is plastic verpakking verantwoordelijk voor minder dan 10% van de totale emissies van verontreinigende stoffen in de levenscyclus van 23 van de 30 onderzochte voedingsmiddelen. De relatieve emissies van verpakkingen zijn doorgaans hoger voor vloeistoffen en voedselproducten die in kleine hoeveelheden zijn verpakt, hoewel de absolute waarden van energieverbruik en broeikasgasemissies (broeikasgassen) klein zijn. Om de LCA-resultaten toegankelijker te maken voor niet-wetenschappelijke doelgroepen, vergelijkt deze studie de resultaten met een referentiewaarde van emissies door voertuigreizen. De milieu-impact veroorzaakt door verpakkingen uit jaarlijkse voedselconsumptie per hoofd van de bevolking is minder dan de milieu-impact van dagelijkse voertuigreizen per hoofd van de bevolking voor de meeste geanalyseerde voedselproducten, hoewel de jaarlijkse consumptie van dranken verantwoordelijk kan zijn voor de equivalente impact. 76 mijl rijden. De drijvende factoren die van invloed zijn op het ontwerp en de productie van materialen en het ontwerp van volledig biobased verpakkingen moeten worden geanalyseerd, rekening houdend met de minimalisering en herwaardering van bijproducten en afval, recycleerbaarheid, biologische afbreekbaarheid en ander mogelijk einde van de levensduur en hun impact . in de duurzaamheid van het product / verpakkingssysteem.  www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0921344922000040  (2022).---- www.mdpi.com/.../1057  (2023).---- www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0924224423000523  (2023) www.mdpi.com/.../3431  (2023).-----  Geplaatst op 9/11/2023 02:21:03 AM