De handelsoorlog als instrument van de globalisten: de weg naar een onteigende samenleving?
februari 4, 2025 57
De laatste
ontwikkelingen in de wereldhandel roepen een verontrustende vraag op: is de
escalerende handelsoorlog tussen de VS, Canada, Mexico en China een toevallige
economische beleidsbeslissing – of is het onderdeel van een grotere agenda om
een “nieuw normaal” van onteigening te vestigen?
Trump heeft nieuwe tarieven opgelegd aan Mexico, Canada en China. De drie landen hebben al tegenmaatregelen aangekondigd. De gevolgen zullen ook Europese bedrijven treffen, waaronder de Duitse automarkt, bericht Uncutnews.
De vernietiging van
de middenklasse – een gewenst scenario?
De tarieven die
Donald Trump oplegt aan import uit Canada, Mexico en China zullen de prijzen van
productie- en consumptiegoederen drastisch doen stijgen. Dit treft niet de
mondiale elite of grote bedrijven, maar vooral de middenklasse en
kleinere bedrijven, die door de hogere kosten in een existentiële crisis worden
gemanoeuvreerd. Terwijl grote bedrijven de prijsstijgingen kunnen opvangen door
hun marktmacht, hebben gewone burgers maar één keuze: het opgeven of zich in de
schulden steken.
Het resultaat? De
traditionele middenklasse, die ooit de ruggengraat van de Westerse economieën
vormde, wordt stap voor stap uitgehold. De vastgoedprijzen blijven hoog,
terwijl leningen steeds restrictiever worden. In de praktijk betekent dit
dat minder mensen het zich kunnen veroorloven om een eigen huis te
bezitten en dat meer mensen moeten huren – vaak van de grote
investeringsmaatschappijen die zich massaal op de vastgoedmarkt begeven.
“Je zult niets
bezitten en gelukkig zijn” – Een griezelig toeval?
Toevallig lijken
deze ontwikkelingen perfect te harmoniëren met de beruchte WEF-visie “Je
zult niets bezitten en gelukkig zijn.” De slogan, die oorspronkelijk werd
gepubliceerd als een voorspelling van de toekomst, wordt nu beangstigend echt.
Wie profiteert er van de handelsconflicten? Het zijn de bedrijven en
financiële elites die de grondstoffen en het kapitaal controleren.
Terwijl gewone
burgers verpletterd worden door stijgende kosten voor levensonderhoud, huren en
energie, profiteren mondiale spelers van nieuwe monopolies en economische
afhankelijkheden. De onteigeningsagenda wordt niet door
regeringsbesluiten uitgevoerd, maar door economische dwang.
Afhankelijkheid als
controlemiddel
Wanneer de toegang
tot eigendom wordt ontzegd en de middenklasse wordt weggevaagd, blijft er niets
anders over dan een systeem van totale afhankelijkheid van
bedrijven en de staat. Consumptiegoederen, huisvesting, energie – dit alles
wordt onbetaalbaar voor het individu, terwijl grote bedrijven oplossingen
“verhuren.” Wat betekent dat?
·
Geen eigendomsrechten: alles is van
de bedrijven – van huizen en voertuigen tot digitale producten.
·
Sociale kredietmechanismen: toegang tot
goederen wordt niet langer bepaald door koopkracht, maar door gedrag dat in
overeenstemming is met het systeem.
·
Toezicht en controle: wie geen
alternatief meer heeft, moet zich onderwerpen aan het systeem om deel te nemen
aan het economische leven.
De handelsoorlog
als paard van Troje?
Het gaat niet
langer alleen om handelsbetrekkingen. De escalerende handelsoorlog is eerder
een middel om economische druk op te bouwen en structurele
veranderingen af te dwingen die in het voordeel zijn van een bepaalde elite. De
stijgende kosten voor de burger en de sluipende onteigening van de middenklasse
kunnen dienen als een middel om een nieuwe economische orde te creëren – een
orde waarin de gemiddelde burger niets bezit en in een systeem van
totale economische afhankelijkheid wordt gehouden.
Of dit doelbewust
wordt gestuurd of een “toevallig” gevolg is van de wereldwijde handelsstrategie
blijft een open vraag. Eén ding is zeker: het plan werkt.
Copyright ©
2024 vertaling door Frontnieuws.
