januari 29, 2024 33
Professor Johansson
stuurde onlangs de onderstaande e-mail naar de BBC Radio Two Jeremy Vine Show,
in de hoop dat ze eindelijk wakker worden over het onderwerp, schrijft Dr. Olle Johansson. Ik heb zijn
toestemming om deze uitstekende brief te delen – hij kan op vele manieren
nuttig zijn:
Geachte heer Vine,
Mijn naam is Dr.
Olle Johansson, en ik ben een professor, gepensioneerd van het wereldberoemde
Karolinska Instituut en het al even beroemde Royal Institute of Technology,
Stockholm, Zweden, die beide nauw verbonden zijn met respectievelijk de
Nobelprijzen voor Fysiologie of Geneeskunde, Scheikunde en Natuurkunde.
Ik neem contact met u op omdat een persoonlijke vriendin van mij, mevrouw Tanja
Rebel (cc:ed), mij wat materiaal van u stuurde en mij aanspoorde u te
schrijven. Ik heb ook deelgenomen aan uw BBC Panorama programma in 2007, dat de
uitrol van WIFI in scholen onderzoekt.
Al vele jaren
bestudeer ik de gezondheidseffecten van draadloze apparaten en technologieën,
zoals mobiele telefoons, WiFi en de algemene draadloze infrastructuur. Mijn
onderzoek tientallen jaren geleden was belangrijk om vast te stellen dat de
oude CRT-computermonitoren biologisch schadelijk waren en dat we ze daarom
hebben vervangen door de minder schadelijke flatscreens. Ik heb ook een
soortgelijke rol gespeeld bij de bescherming van zwangere vrouwen voor
computers.
Draadloze
communicatie wordt nu heel snel in ons dagelijks leven toegepast.
Tegelijkertijd wordt het steeds duidelijker dat blootstelling aan
elektromagnetische velden kan leiden tot zeer ongewenste gezondheidseffecten.
Dit is aangetoond
in een zeer groot aantal onderzoeken en omvat schade aan cellulair DNA (wat kan
leiden tot het ontstaan van kanker en mutaties die generaties lang doorwerken),
verstoringen en wijzigingen van cellulaire functies zoals een toename van
intracellulaire stimuleringsroutes en calciumverwerking, verstoring van
weefselstructuren zoals de bloed-hersenbarrière (waardoor gifstoffen de
hersenen kunnen binnendringen), invloed op de bloedvaten en immuunfuncties en
verlies van vruchtbaarheid.
Opgemerkt moet
worden dat wij niet de enige soort zijn die gevaar loopt, praktisch alle dieren,
planten en bacteriën kunnen op het spel staan.
Voor deze laatste
hebben Taheri et al. (2017) aangetoond dat de blootstelling aan 900 MHz
GSM-straling en 2,4 GHz radiofrequente straling afkomstig van gewone
Wi-Fi-routers Listeria monocytogenes en Escherichia coli resistent maakte tegen
verschillende antibiotica. (Zeer vergelijkbare resultaten zijn onlangs
gepubliceerd met betrekking tot bodembacteriën.) Om te zeggen dat deze
bevindingen “eng” zijn, is een klassiek Engels understatement.
Omdat de effecten
reproduceerbaar zijn waargenomen en verbanden met pathologie niet kunnen worden
uitgesloten, moet het voorzorgsprincipe van kracht zijn bij de implementatie
van deze nieuwe technologie in de samenleving.
Daarom moeten
beleidsmakers onmiddellijk de blootstelling strikt controleren door richtlijnen
voor maximale blootstelling op biologische basis op te stellen, waarbij ook
rekening wordt gehouden met niet-thermische effecten op lange termijn en met
bijzonder kwetsbare groepen, zoals ouderen, zieken, genetisch en/of
immunologisch gehandicapten, kinderen en foetussen, en personen met de
functionele beperking elektrohypersensitiviteit (die in Zweden een volledig
erkende functionele beperking is en daarom een jaarlijkse invaliditeitssubsidie
van de overheid ontvangt).
Totdat er herziene
blootstellingsrichtlijnen zijn ontwikkeld, moeten professionele volwassenen die
verantwoordelijk zijn voor mensenlevens in institutionele of groepsomgevingen,
zoals scholen, kantoren, woongebouwen, overheidsgebouwen, ziekenhuizen, etc.,
rekening houden met de grote hoeveelheid wetenschap die ernstige risico’s
aantoont en deze blootstellingen bij elke gelegenheid minimaliseren door
internet- en computerconnectiviteit met vaste kabels aan te pakken.
De wetenschap
levert steeds overtuigender bewijs dat de straling van onze draadloze
telecommunicatiesystemen biologische systemen kan aantasten, waaronder mensen,
wilde dieren, planten en bacteriën. Deze biologische effecten treden zelfs op
bij zeer lage blootstellingsniveaus.
De gevolgen voor de
gezondheid en het milieu kunnen des te ernstiger zijn omdat
– blootstelling
alomtegenwoordig, herhaald en/of langdurig is,
– straling van
draadloze technologieën gemoduleerd, gepulseerd en gepolariseerd is,
– sommige
individuen kwetsbaarder zijn (foetussen, kinderen, zieke patiënten, mensen met
reeds bestaande aandoeningen), en/of de effecten veel langduriger zijn
(foetussen, kinderen),
– blootstelling
wordt gecombineerd met andere verontreinigende stoffen in onze lucht, ons water
en ons voedsel (bv. chemische verontreinigende stoffen).
Schade aan de
gezondheid en het milieu is al merkbaar bij blootstellingsniveaus die
vergelijkbaar zijn met de huidige niveaus in onze samenleving, maar ook bij
aanzienlijk lagere niveaus.
Het is duidelijk
niet genoeg om er alleen voor te zorgen dat de blootstellingsniveaus onder de
door de WHO aanbevolen niveaus blijven. De aanbevelingen van de WHO zijn
bedoeld om cellen te beschermen tegen overmatige temperatuurstijging als gevolg
van een enkele (!) maximale blootstelling van 30 minuten aan
radiofrequentie/microgolfstraling in een verder stralingsvrije omgeving, dus
heel ver van de werkelijkheid. De basis voor deze aanbevelingen werd eind jaren
’90 gelegd en is sindsdien niet meer herzien, hoewel:
– draadloze
technologieën zich de afgelopen 20 jaar zeer snel hebben ontwikkeld,
– het
blootstellingspatroon volledig veranderd is (alomtegenwoordige, herhaalde,
langdurige blootstelling, blootstelling van kinderen, foetussen, enz.)
– er is
aanzienlijke wetenschappelijke vooruitgang geboekt in de identificatie van
biologische en gezondheidseffecten.
Niet iedereen is
het eens over het absolute bewijs van schade omdat er nog een aantal onbekenden
zijn, zelfs op wetenschappelijk niveau. Maar het heeft geen zin om het feit dat
nog niet alle grijze gebieden zijn opgelost, te gebruiken om te beweren dat er
geen gezondheids- en milieueffecten zouden zijn veroorzaakt door de
wijdverspreide toepassing van draadloze apparaten en netwerken. Dit zou zelfs
slecht kunnen aflopen vanuit juridisch oogpunt.
Tot op heden kunnen
we niet langer ontkennen dat duizenden en duizenden studies wijzen op zeer
reële effecten. De ongebreidelde ontwikkeling van draadloze systemen is op min
of meer korte termijn in strijd met de gezondheid en bescherming van
ecosystemen. Observaties en het terugverdienen van ervaring geven aan dat er al
schade aangericht wordt.
Ik wil u eraan
herinneren dat de Wereldgezondheidsorganisatie in 2011 de radiofrequentie- en
microgolfemissies van draadloze technologieën heeft geclassificeerd als
mogelijke kankerverwekkende stoffen. Kanker is echter slechts een van de
langetermijngevolgen van langdurige blootstelling.
Radiofrequente
straling tast onze cellen aan lang voordat kanker zich ontwikkelt. Ons lichaam
reageert met oxidatieve stress en ontstekingsprocessen. Bij herhaalde of
langdurige blootstelling worden deze mechanismen in stand gehouden en kunnen ze
slaapstoornissen, verstoringen van cognitieve en reproductieve functies en
schade aan cellen en DNA veroorzaken. Op de lange termijn worden de
afweersystemen van het lichaam uitgeput en dreigen ziekten:
– herhaalde
infecties,
– onvruchtbaarheid,
–
ontwikkelingsstoornissen (bijv. embryonaal),
– neurologische en
neuropsychiatrische aandoeningen,
– hart- en
vaatziekten,
–
neurodegeneratieve ziekten waaronder de ziekte van Alzheimer,
– kankers.
Vooral foetussen en
kinderen worden hierdoor getroffen omdat ze kwetsbaarder zijn en/of de effecten
veel langduriger zijn. Bovendien vormen zij de enige basis voor de toekomst van
de mensheid.
Met elke generatie
draadloze technologie groeit ook het aantal elektrohypersensitieve mensen die
fysiek lijden onder de blootstelling aan elektromagnetische straling, of ze
zich nu bewust zijn van hun elektrohypersensitiviteit of niet. Nocebo of
psychologische verklaringen zijn duidelijk niet voldoende om het fenomeen te
verklaren.
De invoering van 5G
(de 5e generatie mobiele telefonietechnologieën) naast de bestaande
technologieën zal de blootstelling voor iedereen zeker doen toenemen. Maar
afgezien van de extra laag elektromagnetische vervuiling die het zal vormen,
bestaat er een sterk vermoeden dat 5G, vanwege zijn zeer kunstmatige aard als
gevolg van nieuwe en verschillende technologische specificiteiten (frequenties,
modulaties, pulsaties, smal gerichte en directionele bundels, verdichting van
de antennenetwerken), nog ernstigere gezondheids- en milieurisico’s zal
opleveren dan bestaande technologieën.
Ingenieurs en de
telecomindustrie beweren gemakkelijk dat er niets aan de hand is omdat de
hoogfrequente straling van 5G voornamelijk aan de rand van het lichaam zal
worden geabsorbeerd. Dit is gebaseerd op de veronderstelde huidkarakteristiek
dat hoe hoger de frequentie van de straling, hoe minder diep de straling
doordringt.
Met andere woorden,
de meeste elektromagnetische absorptie (en verwarming) zou plaatsvinden op de
eerste paar millimeter van het lichaamsoppervlak. Maar uit praktijktests is
nooit een dergelijk afschermend effect aangetoond, wat erop wijst dat de
penetratie toch totaal is.
Concluderen dat er
geen risico is, is bovendien vergeten dat oppervlakte-effecten aanzienlijk
kunnen zijn op externe cellen en weefsels (huid, ogen bijvoorbeeld), evenals op
alle bloedcellen die elke vijf minuten het buitenste deel van de huid passeren.
Er zijn redenen om te vermoeden dat de uitrol van 5G gepaard kan gaan met een
toename van het aantal melanomen en andere vormen van huidkanker en
oogaandoeningen.
Maar niet alleen
oppervlakte-effecten zijn zorgwekkend. Er is ook een sterk vermoeden dat
5G-straling gevolgen kan hebben ver buiten de perifere lagen van het lichaam. Levende
materialen zijn niet alleen maar homogene en inerte geleidende materialen. Het
is een grote vergissing om de complexiteit van biologische systemen buiten
beschouwing te laten die in staat zijn om op andere manieren dan alleen door
verhitting te reageren op externe elektromagnetische prikkels.
Elektromagnetische
verstoringen en chemische mediatoren (bijv. ontstekingsmediatoren) kunnen snel
door het lichaam worden verspreid en diep in het lichaam biologische
(niet-thermische) effecten teweegbrengen. Zulke verstoringen hebben ook een
ideale verspreidingsweg via de perifere zenuwen, die zich zo oppervlakkig als
20-40 µm van het buitenoppervlak bevinden.
We mogen ook niet
vergeten dat professor Paolo Vecchia, destijds hoofd van ICNIRP, op een
conferentie in de Royal Society in Londen, in 2008 het volgende zei over het
gebruik van de technische blootstellingsrichtlijnen van ICNIRP (ICNIRP =
International Commission on Non-Ionizing Radiation Protection):
“Wat ze niet zijn:
Verplichte
voorschriften voor veiligheid
Het ‘laatste woord’
over de kwestie
Defensieve muren
voor de industrie of anderen”
(letterlijk citaat
uit de stemopname)
Hij benadrukte
sterk dat de ICNIRP-richtlijnen alleen technisch van aard zijn en nooit bedoeld
waren als veiligheidsaanbevelingen voor medische of biologische kwesties.
Bovendien moet
worden opgemerkt dat er ooit maar één hygiënische veiligheidswaarde is
voorgesteld: 0,0000000001-0,0000000000001 µW/m2 – dit is de natuurlijke
achtergrond tijdens normale kosmische activiteiten; door mijzelf voorgesteld op
een vakbondsbijeenkomst in Stockholm, al in 1997 (d.w.z. een jaar voor de
publicatie van het ICNIRP-paper uit 1998), als een echte hygiënische
veiligheidswaarde, en sindsdien vele malen herhaaldelijk gepresenteerd. (Gezien
de zeer kunstmatige aard van de huidige draadloze communicatiesignalen,
bijvoorbeeld van hun pulsaties en modulaties, kan het eigenlijk neerkomen op 0
(nul) µW/cm2 als het echte veilige niveau). En geloof nooit dat het mogelijk is
om het “veiliger” te spelen door de blootstellingsniveaus slechts enigszins te
verlagen! (cf. Johansson O, “To understand adverse health effects of artificial
electromagnetic fields… …is “rocket science” needed or just common sense?”, In:
Essays over bewustzijn – Naar een nieuw paradigma (red. I. Fredriksson), Balboa
Press, Bloomington, IN, USA, 2018, pp 1-38, ISBN 978-1-9822-0811-0). Ironisch
genoeg betekent dit dat zelfs een Voorzorgsprincipe – als het niet streng
genoeg is – misschien helemaal geen voorzorgsmaatregel zal blijken te zijn. In
plaats daarvan zou het kunnen leiden tot de klassieke “Late lessen uit
vroegtijdige waarschuwingen” of, mijn citaat, “Te late lessen uit vroegtijdige
waarschuwingen”… (Bent u bereid dat te riskeren voor een set speelgoed, in
plaats van levensbehoeften…?).
Dus om te geloven
dat één enkele blootstelling van 6, 10 of 30 minuten van een met vloeistof
gevulde plastic pop, in een verder volledig stralingsvrije omgeving, die alleen
acute verwarmingseffecten berekent, enige vorm van veiligheidsmaatregel zal
zijn, is meer dan naïef. Het is gevaarlijk naïef.
De grote spelers,
zoals de WHO, de stralingsbeschermingsautoriteiten, de telecomfabrikanten, de
telecomoperators, de verzekerings- en herverzekeringsindustrie, zijn niet naïef
en hebben daarom – wettelijk gezien – allemaal ‘het schip verlaten’, zo’n 20-30
jaar geleden, de consumenten en hun parlementen en regeringen volledig
achterlatend op een schip dat hulpeloos ronddobbert.
De beslissingen van
de grote spelers zijn veelzeggender dan alle reageerbuis-, muizen- of
rattenexperimenten die ik u kan laten zien, en daarom is het de hoogste tijd om
deze grote spelers terug te roepen. Ze hebben ons dit “veilige” schip verkocht
en nu moeten ze bewijzen dat het dat ook echt is. En ook voor de andere G:s,
zoals 2G, 3G, en 4G, en de aankomende 6G en 7G, en voor WiFi, magnetische
velden met stroomfrequenties, elektrische velden, enz.
Het is belangrijk
om te begrijpen dat in feite alle levende wezens elektrosensitief zijn! En
gezien de buitengewone elektromagnetische gevoeligheid van levende systemen, is
het geen verrassing dat ze zelfs bij lagere blootstellingsniveaus kunnen worden
beïnvloed, vooral als de blootstelling alomtegenwoordig en langdurig is. En de
blootstellingsniveaus zijn, zoals bekend, niet “laag” – vergeleken met de
natuurlijke achtergrond van dergelijke frequenties komen de door de mens
gemaakte op kolossale, astronomische, bijbelse niveaus; de 3G-systemen zijn
bijvoorbeeld toegestaan op een maximaal blootstellingsniveau dat
1.000.000.000.000.000.000 keer de natuurlijke achtergrond is!
Over de hele wereld
worden dramatische verminderingen in bestuivende insectenpopulaties
waargenomen, bijvoorbeeld in Duitsland waar meer dan 75% van hen gewoon
verdwenen is, Canada heeft meer dan 90% van zijn honingbijen verloren en de VS
meer dan 90% van hun hommels.
Ik maak me hier
vooral zorgen over omdat ik al een aantal artikelen in mijn bestanden heb die
deze invalshoek behandelen; ik heb onlangs zelfs een kort commentaar geschreven
op basis van deze artikelen: Johansson O, “To bee, or not to bee, that is the
five “G” question”, Newsvoice.se 28/5, 2019, https://newsvoice.se/2019/05/5g-question-olle-johansson/.
Ik weet ook dat andere gebieden over de hele wereld melding hebben gemaakt van
soortgelijke enorme instortingen van bijenkolonies, en mijn sterke inspanningen
zijn nu gericht op het zoeken naar manieren om onze bestuivers te behouden, te
beschermen en te verbeteren, waar ze zich ook bevinden, en zo onszelf te
behouden, te beschermen en te verbeteren.
Als we geen actie
ondernemen, stevenen we zeker af op een moment in de geschiedenis waarop
toekomstige generaties – als die er al zijn – ons zullen vragen “Waarom hebben
jullie niet gereageerd en gehandeld?”
We hebben allemaal
een ongelooflijke kans om op te komen voor de gezondheid van onze buurtbewoners
door de beslissing om zenders in – of op – hun gebouwen te installeren terug te
draaien. Zo’n stap zou niet alleen voorkomen dat meer mensen ziek worden en dat
er cumulatieve biologische effecten optreden die mogelijk iedereen zou kunnen
ondervinden, maar zou ook het eigen vermogen van eigenaren beschermen, omdat
bekend is dat de waarde van onroerend goed aanzienlijk daalt in omgevingen met
hoge elektromagnetische velden.
Vergeet niet dat
het hier niet gaat om natuurlijke blootstellingen, maar om schadelijke
gezondheidseffecten en biologische effecten van kunstmatige elektromagnetische
velden. Het is ons aller verantwoordelijkheid om dit onderscheid te begrijpen
en stappen te ondernemen om de biologisch ontregelende effecten van kunstmatige
elektromagnetische velden te minimaliseren.
Aarzel niet om
contact met me op te nemen als ik aanvullende informatie of meer volledige
wetenschappelijke referenties kan geven (hieronder staan er een paar), of als
ik geïnterviewd kan worden over de risico’s van draadloze straling. Ik wil
graag uw verdere due diligence-werk in deze zaak ondersteunen.
Met vriendelijke
groet, Accra, 24 januari 2024
Olle Johansson
Professor, PhD
Voor meer
informatie, zie bijv:
Johansson O,
Redmayne M, “Exacerbation of demyelinating syndrome after exposure to wireless
modem with public hotspot”, Electromagn Biol Med 2016; 35: 379-383
Johansson O,
“Health effects of artificial electromagnetic fields: A wake-up call from
a neuroscientist… But is anyone in power picking up? Hello…?”, In: 2016
Environmental Sensitivities Symposium: TextBook (ed. L Curran), Building
Vitality, Carlton North, 2016, pp 73-94, ISBN 13:978-1539094227
Johansson O,
“Associate professor: Wireless radiation – the biggest full-scale biomedical
experiment ever done on Earth”, Newsvoice.se 5/8, 2018
https://newsvoice.se/2018/08/wireless-radiation-biomedical-experiment/
Johansson O, “To
understand adverse health effects of artificial electromagnetic fields…
…is “rocket science” needed or just common sense?”, In: Essays on
Consciousness – Towards a New Paradigm (ed. I. Fredriksson), Balboa Press,
Bloomington, IN, USA, 2018, pp 1-38, ISBN 978-1-9822-0811-0
Bandara P,
Johansson O, “Comment on exposure to radiofrequency electromagnetic fields from
Wi-Fi in Australian schools”, Radiat Prot Dosimetry 2018; 178: 288-291
Johansson O, “Is
the ‘electrosmog’ finally clearing?”, Newsvoice.se 4/2, 2019
https://newsvoice.se/2019/02/electrosmog-clearing/
Johansson
O, Ferm R, ” “Yes, Prime Minister” Stefan Löfven, but no! This is not good
enough!”, Newsvoice.se 3/5, 2020
https://newsvoice.se/2020/05/stefan-lofven-5g-microwave-radiation/
Santini R,
Johansson O, “If 5G is not deemed safe in the USA, and nowhere in the rest of
the world, by the insurance industry … why is it by the Danish government?”,
Newsvoice.se 8/7, 2020
https://newsvoice.se/2020/07/5g-not-safe-usa/
Johansson O, Rebel
TK, McGavin B, “Global 5G protest warns of health and ecological costs”,
Newsvoice.se 5/9, 2020
https://newsvoice.se/2020/09/global-5g-protest-warns-of-health-and-ecological-costs/
Favre D, Johansson
O, “Does enhanced electromagnetic radiation disturb honeybees’ behaviour?
Observations during New Year’s Eve 2019”, Internat J Research -GRANTHAALAYAH
2020; 8: 7-14
Geronikolou SA,
Johansson Ӧ, Chrousos G, Kanaka-Gantenbein C, Cokkinos D, “Cellular phone
user’s age or the duration of calls moderate autonomic nervous system? A
meta-analysis”, Adv Exp Med Biol 2020; 1194: 475-488, DOI:
10.1007/978-3-030-32622-7_46
Johansson O, “Fuck
your telephone?”, Newsvoice.se 17/3, 2021
https://newsvoice.se/2021/03/olle-johansson-fuck-your-telephone/
Johansson O, “Cars,
humans, laws, artificial electromagnetic fields … but what about the future?”,
Newsvoice.se 9/8, 2021
Johansson O, “The
Stockholm Declaration about “Life EMC””, Bee Culture Magazine 2022; May issue:
56-61
Johansson O, “Our
bacteria: are they trying to tell us something?”, Newsvoice.se 20/6, 2022
https://newsvoice.se/2022/06/bacteria-olle-johansson/
Copyright ©
2024 vertaling door Frontnieuws.
https://www.frontnieuws.com/zweedse-professor-invloed-wifi-op-gezondheid-erger-dan-we-dachten/
