Hoe COVID-shots uw
immuunsysteem onderdrukken?
Analyse door Dr. Joseph Mercola Feit
gecontroleerd
Download
Interview Transcript Download my FREE Podcast Video Link
LINK: https://www.bitchute.com/video/LhTyQAUkwFbH/
HET VERHAAL IN ÉÉN OOGOPSLAG
·
In een niet-peer-reviewed
onderzoekspaper dat net deze week is gepubliceerd, beschrijft Stephanie Seneff,
Ph.D., een mechanisme van de COVID-prikken dat resulteert in de onderdrukking
van je aangeboren immuunsysteem. Het doet dit door de type-1
interferon-route te remmen
·
De COVID-prik kan ervoor zorgen dat
neuronen in uw hersenen toxisch spike-eiwit produceren, of circulerend
spike-eiwit opnemen, en de neuronen proberen het spike-eiwit te elimineren door
ze via exosomen over te dragen. De exosomen worden opgepikt door microglia,
immuuncellen in je hersenen, die een ontstekingsreactie activeren, wat kan
bijdragen aan degeneratieve hersenaandoeningen
·
Twee microRNA's, miR-148a en miR-590,
staan centraal in dit proces. Deze microRNA's - uitgescheiden in de
exosomen samen met het spike-eiwit - verstoren de type-1 interferon-respons in
elke cel, inclusief immuuncellen aanzienlijk
·
Gemiddeld zijn er twee keer zoveel
meldingen van kanker na de COVID-injecties in vergelijking met alle andere
vaccins samen in de afgelopen 31 jaar
·
Het feit dat het signaal zo sterk is,
is nog opmerkelijker als je bedenkt dat de meeste mensen niet denken dat de
COVID-injectie een variabele kan zijn in het ontstaan van kanker, dus ze
melden het nooit
In dit interview bespreekt terugkerende gast Stephanie
Seneff, Ph.D., een senior onderzoekswetenschapper aan het MIT die al meer dan
vijf decennia aan het MIT werkt, haar nieuwste paper, "Innate Immune
Suppression by SARS-CoV-2 mRNA Vaccinations. The Role van G-quadruplexen,
Exosomen en MicroRNA's," geschreven in samenwerking met Dr. Peter
McCullough, samen met twee andere auteurs, Dr. Greg Nigh en Dr. Anthony
Kyriakopoulos.
Eerder schreven Nigh en Seneff samen een heel
document waarin de verschillen tussen het spike-eiwit en het
COVID-prikken-eiwit worden beschreven. In een niet-peer-reviewed
onderzoekspaper dat deze week is gepubliceerd op de pre-print service authorea , gaan zij
en hun andere co-auteurs diep in op de mechanismen van de COVID-opnames en
laten ze zien hoe ze absoluut, op geen enkele manier, vorm of vorm , veilig of
effectief zijn. De schoten onderdrukken eigenlijk je aangeboren
immuunsysteem.
"Ik vind McCullough fantastisch en
ik ben zo blij dat hij met mij samenwerkt" , zegt Seneff. "Ik hoop echt dat
we een tijdschrift kunnen vinden dat het wil publiceren. Misschien moeten we op
zoek naar alternatieve media om het gepubliceerd te krijgen.
Het is echt ongelooflijk hoeveel
censuur er op dit moment plaatsvindt. Ik ben de hele tijd in
shock. Ik blijf maar denken dat het niet erger zal worden, en het zal echt
beter worden, en het lijkt alleen maar erger en erger te worden.
Ik weet niet waar het einde
is. Het is erg ontmoedigend ... Pharma heeft zoveel geld achter [ze] en ze
hebben het allemaal opgezet om ervoor te zorgen dat er niets langs hen komt ...
We hopen het als preprint aan te
bieden, maar... opmerkelijk genoeg kunnen ze het ook op preprint niveau
afwijzen. We werken aan die hoek, maar het is niet gemakkelijk. Als
je zoiets radicaals schrijft, vechten ze echt hard om het van het web te
houden."
Op 16 januari 2022 publiceerde de
pre-printservice Authorea dit document op haar
website, en kende het een DOI toe, waarmee het officieel werd.
Uitzonderlijk sterke
veiligheidssignalen
Zoals Seneff opmerkte, als je naar de verschillende
databases kijkt voor nadelige effecten, kun je een uitzonderlijk sterk
veiligheidssignaal zien - en de ontwikkelaars van COVID-shots weten
dat. "De cijfers zijn uit het zicht", zegt Seneff, en dit geldt
voor alle niveaus van bijwerkingen, van mild tot catastrofaal.
Seneff heeft bijvoorbeeld naar de kankergegevens
gekeken en gemiddeld zijn er twee keer zoveel meldingen van kanker na de
COVID-injecties in vergelijking met alle andere vaccins die de afgelopen 31
jaar zijn gecombineerd.
"Het is gewoon verbazingwekkend,
omdat het in totaal twee keer [hoger] is. Borstkanker is bijvoorbeeld drie keer
[hoger] voor deze vaccins in één jaar, net als voor alle andere vaccins gedurende
31 jaar. Het is een enorm sterk signaal ’ , zegt Senef.
"Lymfoom komt ook veel vaker voor
met deze [COVID-opnamen]. Er is gewoon een geweldig signaal in VAERS [het US
Vaccine Adverse Events Reporting System]."
Het feit dat het signaal zo sterk is, is nog
opmerkelijker als je bedenkt dat de meeste mensen niet denken dat de
COVID-injectie een variabele kan zijn in het ontstaan van kanker, dus ze
melden het nooit. "Het verbaast me dat ze bereid zijn zoveel schade
aan te richten aan de gezondheid van de hele wereldbevolking. Ik begrijp die
mate van slechtheid niet", zegt Seneff.
Type-1 Interferon Verstoring
De schoten onderdrukken uw aangeboren immuunsysteem
door type-1 interferon te remmen. Een van de eerste onderzoeken die Seneff
en McCullough hierover tipten, was een Indiase studie, waarin menselijke cellen
die in een kweek waren gekweekt, werden blootgesteld aan de DNA-nanodeeltjes
die hen instrueerden om SARS-CoV-2-spike-eiwit te maken, net zoals de
COVID-schoten doen. 1
De celstam wordt HEK-293 genoemd. Dit zijn
cellen die in de jaren tachtig uit de nieren van een geaborteerde foetus zijn
gehaald en veel worden gebruikt in onderzoek. Hoewel ze uit de nieren
worden gehaald, hebben ze neuronachtige eigenschappen. Wanneer ze zijn
geprogrammeerd om spike-eiwit te maken, geven deze cellen dat spike-eiwit af in
exosomen - lipide nanodeeltjes waarin het spike-eiwit is verpakt.
Exosomen fungeren als een communicatienetwerk voor
cellen. Wanneer een cel onder stress staat, geeft deze exosomen vrij die enkele
van de moleculen bevatten die de cel belasten. Dus in het geval van de
COVID-shots bevatten de exosomen spike-eiwit en microRNA. MicroRNA's zijn
signaalmoleculen die de celfunctie kunnen beïnvloeden. Ze zorgen ervoor
dat de cel zijn gedrag of metabolisme verandert. Meestal doen ze dit door
bepaalde enzymen te onderdrukken.
De Indiase studie vond twee specifieke microRNA's
in de exosomen die door deze neuronachtige cellen worden afgegeven: miR-148a en
miR-590. De onderzoekers stelden vervolgens microglia (immuuncellen in je
hersenen) bloot aan deze exosomen. Dus, zoals Seneff heeft uitgelegd, heb
je neuronen in je hersenen die spike-eiwit produceren, of spike-eiwit opnemen
dat in omloop is, en erop reageren door exosomen vrij te geven.
De exosomen worden vervolgens opgepikt door
microglia, de immuuncellen in je hersenen. Wanneer de immuuncellen die
exosomen ontvangen, activeren ze een ontstekingsreactie. Dit is
voornamelijk een reactie op die microRNA's, de miR-148a en miR-590. Natuurlijk
heb je daar ook het giftige spike-eiwit.
Gecombineerd veroorzaken ze ontstekingen in de
hersenen, die neuronen beschadigen. Deze ontsteking kan op zijn beurt
bijdragen aan een aantal degeneratieve hersenaandoeningen. De
lipidedeeltjes in de COVID-shot, die het mRNA bevatten, zijn vergelijkbaar met
exosomen, maar niet identiek. Ze lijken ook erg op LDL-deeltjes
(low-density lipid).
"Ik denk dat de exosomen
waarschijnlijk een stuk kleiner zijn. De vaccindeeltjes zijn groter. Ze lijken
meer op een LDL-deeltje. De vaccindeeltjes hebben cholesterol in hun membraan
en ze hebben lipoproteïne. Dus ze zijn gemaakt om eruit te zien als een
LDL-deeltje.
Maar dan gooien ze dit kationische
lipide erin, dat echt, echt giftig is - een synthetisch kationisch lipide dat
het positief geladen maakt. Experimenteel hebben ze ontdekt dat dit
lipide, wanneer het deeltje door de cel wordt opgenomen, wordt afgegeven aan
het cytoplasma, [waar] dat mRNA vervolgens spike-eiwit maakt.
[De COVID-shots] zijn heel slim
ontworpen, zowel wat betreft het beschermen van het RNA tegen afbraak, als wat
betreft het zeer efficiënt maken van het RNA in het maken van
spike-eiwit. Het is heel anders dan het mRNA dat het virus maakt, ook al
codeert het voor hetzelfde eiwit."
Seneff schreef samen met Greg Nigh een heel
artikel 2 waarin
de verschillen tussen het virale spike-eiwit en het COVID-prikken-eiwit worden
beschreven, dat in mei 2021 werd gepubliceerd
in het International Journal of Vaccine Theory, Practice and Research . Het dient in feite als een inleiding om te
begrijpen wat we hier bespreken.
Twee microRNA's, miR-148a en miR-590 -
uitgescheiden in de exosomen samen met het spike-eiwit - verstoren de type-1
interferon-respons in elke cel, inclusief immuuncellen, aanzienlijk.
Terugkomend op het hierboven aangehaalde Indiase
artikel, ontdekten ze dat de microglia uiteindelijk ontstekingen in de hersenen
veroorzaakten, en de twee microRNA's stonden centraal in dit proces. De
miR-148a en miR-590 werden in die exosomen geplaatst met het spike-eiwit, en
deze twee microRNA's zijn in staat om de type-1 interferon-respons in elke cel,
inclusief immuuncellen, aanzienlijk te verstoren.
Type-1-interferon houdt ook latente virussen zoals
herpes- en varicellavirussen (die gordelroos veroorzaken) onder controle, dus
als uw interferonroute wordt onderdrukt, kunnen deze latente virussen ook de
kop opsteken. De VAERS-database onthult dat velen die zijn gestoken, dit
soort infecties melden. Onderdrukt interferon verhoogt ook het risico op
kanker en hart- en vaatziekten.
Type-1 Interferon-respons is cruciaal
bij virale infecties
Zoals Seneff heeft uitgelegd, is de
type-1-interferonrespons absoluut cruciaal als de eerste fase-respons op een
virale infectie. Wanneer een cel wordt binnengedrongen door een virus,
geeft het type-1 interferon-alfa en type-1 interferon-bèta vrij. Ze
fungeren als signaalmoleculen die de cel vertellen dat deze is geïnfecteerd.
Dat lanceert op zijn beurt de immuunrespons en
zorgt ervoor dat deze vroeg in de virale infectie op gang komt. Het is
aangetoond dat mensen die een ernstige SARS-CoV-2-infectie krijgen, een
gecompromitteerde type-1-interferonrespons hebben. Zoals opgemerkt door
Seneff:
"Het is ironisch dat de vaccins
worden gegeven om je te beschermen tegen COVID, maar ze produceren een situatie
waarin je immuuncellen slecht zijn uitgerust om SARS-CoV-2 te bestrijden als
het in de cel komt. De truc is dat het vaccin produceert een enorme
antilichaamrespons, en dat is typerend voor een ernstige ziekte.
Dus de [COVID-injectie] houdt je
immuunsysteem voor de gek door te denken dat je een ernstig geval van COVID
hebt gehad. Het is op die manier echt interessant, omdat het voorbij de
mucosale barrière van de longen is gekomen, voorbij de vasculaire barrière van
het bloed, in de spier. Bovendien is het vermomd.
Het RNA lijkt niet op een virus-RNA,
het lijkt op een menselijk RNA-molecuul. Een deel van de aanpassingen
[aangebracht aan het mRNA in de prik] was om het erg stevig te maken, zodat het
niet kan worden afgebroken. Het is ook erg goed in het snel maken van
[spike]-eiwit, wat ook een probleem heeft omdat het tot veel fouten leidt, wat
een ander probleem is ...
De immuuncellen nemen de nanodeeltjes
op en voeren ze via het lymfesysteem naar de milt. Meerdere onderzoeken
hebben aangetoond dat het in de milt terecht komt... de eierstokken, de lever,
het beenmerg... De milt is natuurlijk heel belangrijk voor het aanmaken van
antistoffen."
Belangrijk is dat de antilichaamrespons die u
krijgt van de COVID-injectie exponentieel hoger is dan wat u krijgt van een
natuurlijke infectie, en onderzoek heeft aangetoond dat het niveau van
antilichaamrespons stijgt met de ernst van de ziekte. Dus de injectie
bootst in feite een ernstige infectie na. Bij een milde infectie maakt u
mogelijk helemaal geen antilichamen aan, omdat de aangeboren immuuncellen sterk
genoeg zijn om de infectie zonder deze te bestrijden.
Het is wanneer je aangeboren immuunsysteem zwak is
dat je in de problemen komt, en een deel van die zwakte is een onderdrukte
type-1 interferonrespons. Als uw type-1-interferonrespons ontoereikend is,
zijn uw immuuncellen niet goed in staat om de verspreiding van het virus in uw
lichaam te stoppen.
Volgens Seneff is de reden waarom suppletie met
interferon type 1 tot nu toe niet is aanbevolen, omdat je het perfect moet
timen om de immuuncascade goed te laten functioneren. Type-1-interferon
speelt pas een definitieve rol in het allervroegste stadium van de infectie. Als
u eenmaal in een matig of ernstig infectiestadium bent terechtgekomen, is het
te laat om het te gebruiken.
COVID-shots verwarren uw immuunsysteem
Zoals Seneff opmerkte, zijn de COVID-shots zo
onnatuurlijk dat je immuunsysteem niet goed meer weet wat het moet doen.
"Mijn indruk is dat de
immuuncellen niet weten wat er in godsnaam aan de hand is. Er wordt dit giftige
eiwit in enorme hoeveelheden geproduceerd door de immuuncellen. Dat is
buitengewoon ongebruikelijk. Er is geen teken van enige vorm van virale
infectie omdat deze RNA's eruit zien als menselijke RNA's.
Het is alsof de menselijke immuuncellen
plotseling besloten om een echt giftig eiwit te maken, en er veel van te maken
- en dat is precies wat ze doen - en het immuunsysteem is hierdoor volledig
verbijsterd. De immuuncellen hebben geen idee wat ze ermee moeten doen.
Natuurlijk zeggen deze immuuncellen die
overladen zijn met al dit spike-eiwit: 'Ik moet van dit spul af', dus verzenden
ze het als deze exosomen. De microRNA's [in de exosomen] denken dat de
ontvangende cellen die specifieke signaalmoleculen nodig zullen hebben om het
te helpen doen wat het moet doen om met deze giftige lading om te gaan.
Dus je verspreidt het spike-eiwit naar
de rest van het lichaam, alleen maar om de toxiciteit waarmee je in de milt te
maken hebt te laten verdwijnen, denk ik. Die exosomen zijn ook heel goed
voor het trainen van antistoffen. Er was een mooi document dat aantoonde
dat de exosomen die vrijkomen, spike-eiwitten in hun membraan hebben, de
buitenkant van het exosoom.
Het is best cool dat het spike-eiwit
daar wordt weergegeven, omdat dit de immuuncellen - de B-cellen en de T-cellen
die er dichtbij en persoonlijk moeten komen - in staat stelt om erachter te
komen hoe ze hun antilichamen moeten vormen. De antilichamen worden
gevormd om te passen bij het giftige eiwit dat wordt blootgesteld aan het
oppervlak van de exosomen.
Na ongeveer 14 dagen van de tweede
[prik] wekten de exosomen een antilichaamrespons op. [De onderzoekers]
vonden dat de exosomen een cruciale rol speelden in deze extreme
antilichaamrespons die werd geproduceerd door de B-cellen en de T-cellen, het
adaptieve immuunsysteem.
Maar ik denk dat de manier waarop het
vaccin werkt, is dat je geen ander spel kunt kiezen dan antilichamen
maken. Het is de enige manier waarop je dit kunt bestrijden. Het is
een giftig eiwit dat door deze immuuncellen wordt geproduceerd en afgegeven, en
het enige wat je kunt doen om het te stoppen, is door antilichamen aan te
maken.
Ze proberen heel veel antilichamen te
maken die zich aan die giftige spike-eiwitten zullen hechten en ervoor zorgen
dat ze niet via de ACE2-receptor kunnen binnendringen. Dat is de taak van
de antilichamen. Ze doen het goed, aanvankelijk ... Het is waar dat ze je
beschermen tegen ziekten. Helaas dalen de antilichaamniveaus behoorlijk
dramatisch, vrij snel."
Er zijn ook antilichamen die de ziekte versterken
in plaats van deze te bestrijden, en het niveau van deze antilichamen neemt
langzamer af dan de beschermende antilichamen. Dus na een aantal maanden
krijg je een NEGATIEVE immuunrespons. Met andere woorden, u bent nu
vatbaarder voor infecties dan ooit tevoren. Zoals uitgelegd door Seneff:
"Er is een kruispunt waarop de
versterkende antilichamen sterker kunnen zijn dan de beschermende antilichamen,
en dat is wanneer je deze antilichaamafhankelijke versterking (ADE) kunt
krijgen die mensen in het verleden hebben gezien met [andere]
coronavirusvaccins. We proberen nog steeds om te zien of dat het geval is met
[de COVID-prikkels]. Er is hier en daar enig bewijs, maar het is [nog niet
overtuigend]."
Het belang van cytotoxische T-cellen
Nadat de Indiase studie Seneff en McCullough had
getipt over het interferonprobleem, stuitten ze op een Chinese studie 3 die
het effect van de COVID-prik op het immuunsysteem in de loop van de tijd
volgde. Hier ontdekten ze dat de infectie een toename van CD8+ T-cellen
veroorzaakte, belangrijke cytotoxische T-cellen die geïnfecteerde cellen
daadwerkelijk verwijderen.
Zoals Seneff opmerkte, vormen de CD8+-cellen een
belangrijk onderdeel van de verdediging tegen SARS-CoV-2. Belangrijk is
dat CD8+ T-cellen werden versterkt als reactie op natuurlijke infectie, maar
niet als reactie op de COVID-injectie. Ook zij vonden type-1
interferon-suppressie na de prik. Dus, in de nasleep van de prik, is niet
alleen je eerstelijnsrespons depressief - de type-1 interferonrespons - maar je
mist ook het deel van de immuunrespons dat geïnfecteerde cellen opruimt.
Het microRNA dat het risico op
myocarditis beïnvloedt
Een derde microRNA (mRNA) gecreëerd door
natuurlijke SARS-CoV-2-infectie is miR-155 en speelt een belangrijke rol bij de
gezondheid van het hart. Al vroeg in de pandemie waren er meldingen dat
COVID-19 hartproblemen veroorzaakt.
Seneff vermoedt dat de miR-155-bevattende exosomen
ook na de prik aanwezig kunnen zijn en mogelijk een rol spelen bij de
hartschade die wordt gemeld. In het bijzonder wordt miR-155 geassocieerd
met myocarditis. Zoals eerder vermeld onderdrukt microRNA bepaalde
eiwitten die vervolgens een gecompliceerde cascadereactie
veroorzaken. Wanneer een bepaald eiwit dat een kritische speler is
onderdrukt wordt door een microRNA, dan vindt er een heel andere cascade
plaats.
Waarom auto-immuunproblemen kunnen
optreden na de prik?
De antilichamen die door de prik worden
geproduceerd, bevatten ook verschillende korte peptidesequenties die eerder
zijn gevonden in verschillende menselijke cellen die verband houden met auto-immuunziekte. Seneff
legt uit:
"Kanduc heeft hier veel over
geschreven. Ze is een expert op het gebied van deze antilichamen... Het
spike-eiwit [SARS-CoV-2] overlapt sterk met menselijk eiwit. Dat betekent dat
wanneer je een echt sterke antilichaamrespons op het spike-eiwit opbouwt, die
antilichamen kunnen in de war raken en ze kunnen een menselijk eiwit aanvallen
met een vergelijkbare sequentie.
Dat is een klassieke vorm van
auto-immuunziekte. Het heet moleculaire mimicry. Er waren veel
verschillende eiwitten die overeenkwamen. Het was nogal verrassend... Het
lijkt heel goed ontworpen te zijn om auto-immuunziekten op te wekken, als je
antilichamen aanmaakt tegen die sequenties in het spike-eiwit."
Neurologische problemen bij vrouwen
De schoten zijn ook nauw verbonden met
neurologische problemen zoals oncontroleerbare trillingen en
trillen. Vreemd genoeg treft deze bijwerking onevenredig veel
vrouwen. Het mechanisme heeft hier opnieuw betrekking op de
exosomen. Seneff legt uit:
"Ik heb het gevoel dat er een heel
sterk signaal is voor het idee, dat ik push, dat je die immuuncellen in de milt
hebt die spike-eiwitten maken en deze in exosomen vrijgeven. In onderzoeken
naar de ziekte van Parkinson is aangetoond dat die exosomen langs zenuwbanen
reizen vezels.
Ze zullen langs de splanchnische zenuw
gaan, ze zullen aansluiten op de nervus vagus, ze zullen naar de hersenen gaan
en in al deze verschillende zenuwen in de hersenen komen. Als je naar de
VAERS-database kijkt, zie je geweldige signalen voor allerlei dingen die erop
wijzen dat verschillende zenuwen ontstoken zijn.
Er zijn bijvoorbeeld 12.000 gevallen
van tinnitus geassocieerd met het COVID-19-vaccin, en dat is alleen wat er is
gemeld. Tinnitus is een sterk signaal. Tinnitus wordt een ontsteking
van de gehoorzenuw. Dit betekent dat je helemaal van de milt naar de
nervus vagus moet gaan en dan verbinding moet maken met de gehoorzenuw om
tinnitus te veroorzaken.
Dan heb je de verlamming van Bell, een
ontsteking van de aangezichtszenuw. U heeft migrainehoofdpijn. Er
zijn meer dan 8.000 gevallen van migrainehoofdpijn, die verband houdt met een
ontsteking van de nervus trigeminus.
Het gaat waarschijnlijk ook, vermoed
ik, langs de zenuwvezels van de wervelkolom, wat sommige van deze gevallen kan
veroorzaken waarin ze verlamming vinden. Mensen hebben veel
mobiliteitsproblemen in verband met deze vaccins.
Ik zie de mogelijkheid om veel
verstoringen van de myelineschede te veroorzaken, en daar praten we over in de
krant. Het gaat opnieuw om complexe signalering. U kunt het probleem
van de myelineschede bereiken door de type-1 interferon-verstoring.
Dat betreft opnieuw iets dat
interferon-responsfactor 9 IRF9 wordt genoemd. Dit eiwit triggert de
productie van sulfatide in de lever en dit eiwit wordt onderdrukt door deze
microRNA's die ik eerder noemde."
Sulfatide, een belangrijke lipidedrager, is het
enige gesulfoneerde lipide in het menselijk lichaam. Uw lever maakt het
grootste deel van het sulfatide aan, dat vervolgens door uw bloedplaatjes
(bloedcellen) naar andere delen van uw lichaam wordt vervoerd. De
myelineschede bevat grote hoeveelheden sulfatide. Het maakt deel uit van
wat de myelineschede beschermt. Bij demyeliniserende ziekten erodeert dat
sulfatide, waardoor uiteindelijk de myeline kan worden aangevallen. 4
Seneff gelooft dat de COVID-prik resulteert in
aanzienlijke myelineschade, dankzij deze inflammatoire exosomen. Deze
schade komt niet noodzakelijkerwijs meteen naar voren, hoewel sommige
ontvangers van een prik acuut verwoestende effecten ervaren. Het kan 10
jaar of langer duren voordat een demyeliniserende ziekte optreedt.
"Ik denk dat we mensen deze
neurodegeneratieve ziekten steeds vroeger in hun leven zullen zien krijgen dan
vroeger," zegt Seneff, "en ik
denk dat iedereen die al een van deze ziekten heeft, een versnelde progressie
zal hebben."
Mogelijk zien we binnenkort een
explosie van gevallen van Parkinson
Verontrustend is dat reukverlies en dysfagie, het
onvermogen om te slikken, beide tekenen zijn van de ziekte van Parkinson, en
beide aandoeningen worden na de prik door duizenden gemeld. Dus in de
komende jaren zouden we kunnen kijken naar een explosie van Parkinson.
"Onderzoek van Parkinson heeft
aangetoond dat je ziekteverwekkers in de darm kunt krijgen die een prionachtig
eiwit produceren, wat het spike-eiwit is. De immuuncellen nemen het dan op en
brengen het naar de milt. Dit veroorzaakt natuurlijk stress .
Een gestresste immuuncel in de milt
reguleert en produceert meer alfa-synucleïne. Alfa-synucleïne is een
molecuul dat infecties bestrijdt, en dat is het molecuul dat zich misvouwt bij
de ziekte van Parkinson.
Ik ben gefascineerd door al deze
moleculen die prionachtig zijn. Er is het prion-eiwit zelf, dat wordt
geassocieerd met CJD, de ziekte van Creutzfeldt-Jakob, maar dan is er de
alfa-synucleïne en amyloïde bèta, er is TDP-43, dat wordt geassocieerd met ALS.
Al die ziekten zijn
oververtegenwoordigd in de VAERS-database voor de COVID-schoten, vergeleken met
alle andere vaccins samen meer dan 31 jaar. Het is gewoon helemaal uit de
toon.
Er zijn 58 gevallen van Alzheimer in
verband met de COVID-vaccins en 13 in verband met alle andere vaccins gedurende
31 jaar. Dat is meerdere keren meer - 58 versus 13.
CJD komt ook veel vaker voor. Het
komt bijna zeven keer zo vaak voor in de gevallen van het
COVID-vaccin. CJD is een vreselijke ziekte. Je wordt erg kreupel en
sterft na een paar jaar. Dat is het klassieke prioneiwit
[ziekte]. Het is uiterst zeldzaam. Slechts 1 op de 1 miljoen krijgt
CJD.
Er was een persoon die contact met mij
opnam uit Frankrijk wiens vrouw slechts een paar weken na het tweede vaccin CJD
kreeg. Hij was er absoluut van overtuigd dat het vaccin het
veroorzaakte. Er zijn feitelijk 27 gevallen [van CJD] gemeld in VAERS voor
de COVID-19-vaccins, tegen slechts vier gevallen in de hele geschiedenis van
alle andere vaccins samen."
Gezondheidsproblemen waarvan we meer
kunnen verwachten
Seneff voorspelt dat we op termijn een dramatische
toename zullen zien van infecties en kankers van alle soorten,
auto-immuunziekten, neurodegeneratieve ziekten en reproductieve
problemen. Zoals gezegd, heeft onderzoek aangetoond dat het spike-eiwit
zich ophoopt in de milt en de eierstokken van vrouwen.
Ongetwijfeld is een ontsteking in de eierstokken
geen goede zaak. Mannen melden ook gezwollen testikels, en dat kan ook
wijzen op een ontsteking. Voorlopige gegevens tonen aan dat vrouwen die de
prik krijgen binnen de eerste 20 weken van de zwangerschap een miskraam hebben
van 82% tot 91%. 5 Er zijn ook VAERS-rapporten die foetale
schade beschrijven. Natuurlijk kan het ook de toekomstige vruchtbaarheid
schaden.
Zoals eerder beschreven, kunnen sommige
antilichamen die door de prik worden geproduceerd, reageren op menselijke
eiwitten. Een eiwit dat lijkt op het spike-eiwit dat de antilichamen
aanvallen, is syncytine, dat essentieel is voor de bevruchting van het ei. De
zorg is dat de antilichamen syncytine kunnen aanvallen en vernietigen, waardoor
implantatie in de placenta wordt verstoord en voorkomen.
Omicron — een vermomde zegen?
De prikken houden ook COVID in stand, met steeds
nieuwe varianten van het virus.
"In het eerste artikel dat Greg en
ik schreven, voorspelden we dat de vaccins onder druk van het vaccin een
verhoogde opkomst van varianten van spike-eiwit zouden veroorzaken, gewijzigde
versies van het virus", zegt
Seneff.
"Inderdaad, het lijkt mij dat dat
is wat er gebeurt. Maar ik ben echt hoopvol met Omicron, omdat Omicron
eruitziet alsof het een milder virus is, maar ongelooflijk besmettelijk. Het
zal door de bevolking flitsen en iedereen in wezen een vaccin geven. Het is een
soort van natuurlijk vaccin, denk ik.
[Onderzoek] toonde aan dat ... nadat je
Omicron had gehad, je tot op zekere hoogte beschermd was tegen
Delta. Delta verdwijnt hoe dan ook, omdat Omicron het verjaagt. Het
is echt geweldig. Ik denk dat Omicron Gods geschenk uit de hemel is."
Die zegen kan echter teniet worden gedaan bij
degenen die meerdere COVID-prikken hebben gekregen. Elke dosis tast uw
immuunrespons aan, zodat deze bij elke prik in toenemende mate wordt
aangetast. Nogmaals, dit heeft te maken met de onderdrukking van type-1
interferon, eerder besproken.
Wat katalyseert schade bij atleten?
Er zijn ook meer dan 400 gevallen van ernstige
hartproblemen en overlijden gemeld onder professionele atleten, 6 die
tot de gezondste mensen ter wereld behoren. Welk mechanisme kan dit fenomeen
verklaren? Hoe komt het dat de COVID-prikken genoeg schade kunnen
aanrichten om jonge mensen met geoptimaliseerde biologie uit te schakelen?
Seneff vermoedt dat je door fit te zijn meer
ACE2-receptoren in het hart hebt, en dat het S1-gedeelte van het
SARS-CoV-2-spike-eiwit zich bindt aan de ACE2-receptor. Ze gelooft dat het
spike-eiwit via exosomen aan het hart wordt afgeleverd, via de nervus vagus, en
nogmaals, het miR-155-exosoom wordt geassocieerd met hartproblemen. 7
Bovendien, wanneer het S1-spike-eiwit bindt aan de
ACE2-receptor, 8 schakelt
het de receptor uit. Als u ACE2 uitschakelt, krijgt u een verhoging van
ACE, wat een hoge bloeddruk veroorzaakt en angiotensine 2 verhoogt. Wanneer
angiotensine 2 tot overexpressie wordt gebracht, kunt u een hevige ontsteking
in het hart krijgen. Als u zich intensief inspant en uw hart ontstoken is,
kunt u een hartstilstand veroorzaken, wat we in veel van deze gevallen van
atleten zien. Ze bezwijken op het veld.
G-quadruplexen
Een ander aandachtspunt van Seneff's en
McCullough's paper is iets dat G4 of G-quadruplexen wordt genoemd.
"G-quadruplexen zijn echt
fascinerend en ik heb er helemaal geen greep op" , zegt Seneff. "Het is harde
biologie, nog moeilijker dan veel van de andere dingen die ik heb gelezen ...
G4's zijn in feite een rangschikking
van [guanines]. Guanines zijn een van de vier nucleotiden waaruit DNA of
RNA bestaat. Guanine is de G in de G4. Wat er gebeurt, is dat een
sequentie van nucleotiden op een DNA- of een RNA-streng zich in zichzelf kan
vouwen en G-quadruplexen kan vormen. Het zijn vier guanines, op
verschillende plaatsen op het eiwit, die zich terugdraaien en aan elkaar
plakken.
Er is een metaal in het midden - vaak
kalium of calcium - dat helpt om deze G4's te stabiliseren. Het
interessante aan hen is dat ze het water om hen heen gestructureerd
maken. Ze maken gegeleerd water [ook wel Exclusief Zone (EZ) water
genoemd] ...
Die G4's kunnen zich in het DNA vormen,
en dat weerhoudt het er eigenlijk van om actief te worden. [Het DNA] wordt
niet omgezet in RNA en het maakt geen eiwit als het die G4's
heeft. Waarschijnlijk laat het EZ-water niets toe om dichtbij te
komen. Zie het als vastzitten in een gel.
Er zijn veel G4's in de promotorregio's
van deze DNA-sequenties, en er zijn veel eiwitten die deze G4's in hun
promotorregio hebben. Interessant is dat er bepaalde eiwitten zijn die ze
kunnen ontrafelen. Er zijn eiwitten die eraan kunnen binden en ervoor
kunnen zorgen dat de G4 ongedaan wordt gemaakt, en die het eiwit activeert of
laat tot expressie brengen.
Het is een regulerend element dat
bepaalt welke eiwitten tot expressie worden gebracht vanuit het DNA. Veel
van de eiwitten die deze G4's in hun promotor hebben, zijn
kankeroncogenen. Zolang ze gegeleerd blijven, zijn ze inactief, maar als
ze niet gegeleerd worden, worden ze actief.
Het blijkt dat prioneiwitten ... [zijn]
gemaakt van RNA, en het RNA heeft deze G4's. Het eiwit kan binden aan de
G4's in het RNA en beide reageren. De theorie is dat het eiwit prionachtig
wordt. Deze prion-eiwitten hebben twee manieren om te zijn, één is veilig
en één is niet veilig, en de G4's verhogen het risico op misvouwing van
prion-eiwitten.
De aanwezigheid van die G4's, en de
ontmoeting met die G4's, verhoogt het risico van misvouwen in de prionachtige
configuratie. 9 Het interessante daarvan is dat spike-eiwit
een prionachtig eiwit is. Het RNA dat ze bouwden voor de [COVID-prik], ze
deden iets dat codonoptimalisatie wordt genoemd, waarbij veel meer guanines in
het RNA werden gestopt dan [gevonden] in het oorspronkelijke [virus]. Ze
versterkten de guanine.
Het verhogen van de guanine betekent
het verhogen van het aantal G4's, wat betekent dat het risico groter wordt dat
het spike-eiwit verkeerd wordt gevouwen tot een prion-achtig eiwit. Ik
denk dat de G4's het risico verhogen, het gevaar dat spike-eiwit [werkt] als
een prion-achtig eiwit.
Maar we weten niet echt wat het gevolg
zal zijn van het hebben van al deze G4-RNA's in het cytoplasma. We hebben
enorme aantallen van deze RNA's die daar zitten met hun G4's. Wat gaat dat
doen met de rest van het G4-reguleringsproces? We weten het
niet. Niemand weet het. Niemand heeft een idee."
Overzicht
Om het centrale punt van Seneffs laatste paper
samen te vatten: de COVID-prik veroorzaakt onderdrukking van alfa-interferon, wat
uw immuunsysteem verzwakt. Regelgevers in de Europese Unie waarschuwen nu
inderdaad dat herhaalde COVID-injecties de algehele immuniteit kunnen
verzwakken. 10
Het primaire mechanisme is de verslechtering van de
alfa-interferonrespons, die essentieel is voor de juiste activering van uw
aangeboren immuunsysteem, uw cellulaire immuniteit, meestal uw T-cellen en
killercellen. Als de cel goed functioneert, lanceert de cel de
type-1-interferonrespons zodra hij is geïnfecteerd met een virus.
Het triggert de immuuncellen om binnen te komen,
het virus te doden en het puin te verwijderen. Hierdoor wordt de humorale
component van je immuunsysteem geactiveerd, de aanmaak van antilichamen, die
langer duurt. (Daarom zeggen ze dat je pas 14 dagen na de injectie
beschermd bent.)
Hoe wordt type-1 interferon onderdrukt door de
prik? Het wordt onderdrukt omdat type-1-interferon reageert op viraal RNA
en viraal RNA niet aanwezig is in de COVID-injectie. Het RNA is
gemodificeerd om eruit te zien als een menselijk RNA-molecuul, dus de
interferonroute wordt niet geactiveerd. Erger nog, de interferon-route
wordt actief onderdrukt door het grote aantal spike-eiwitten dat wordt
geproduceerd uit het mRNA in de injectie, en door de microRNA's in de exosomen die
worden vrijgegeven door de gestresste immuuncellen.
Sources and
References
·
1 Frontiers
in Immunology April 14, 2021 DOI: 10.3389/fimmu.2021.656700
·
2 International Journal of
Vaccine Theory, Practice and Research May 10, 2021; 2(1): 402-444
·
3 Cell Discovery 7, Article
number: 99 (2021). October 26, 2021
·
4 J Lipid Res. 2012 Aug; 53(8): 1437–1450
·
5 Science,
Public Health Policy, and the Law November 2021; 4: 130-143
·
6 Good Sciencing Athlete Deaths
·
7 European Journal of Heart Failure
March 5, 2021
·
8 Frontiers in Immunology June 4, 2021
·
9 Nucleic Acids Res. 2014 Aug 18; 42(14): 9327–9333
·
10 Business Standard January 12, 2022
-------------
