dinsdag 31 oktober 2023

Stedelijk veldvoedsel: 5 eetbare planten om te foerageren in de stad

 oktober 31, 2023

Wil je naar veldvoedsel zoeken? Dat is gemakkelijk als je op een afgelegen plek in het wild woont. Maar wie in meer landelijke gebieden woont, wordt geconfronteerd met uitdagingen als het gaat om plantendiversiteit en beschikbaarheid. Het goede nieuws is dat stadsmensen niet buitengesloten hoeven te worden, schrijft Lyza Hayn.

Ze moeten alleen buiten de gebaande paden denken.

Hoewel stedelijke landschappen niet het smörgåsbord van smakelijke eetbare dingen bieden dat je in een echt bos vindt, kunnen ze een ware schatkamer van vitale voedingsstoffen zijn – als je weet waar je op moet letten.

5 Eetbare planten om te zoeken in de stad

De volgende lijst is zeker niet volledig. Het is gewoon een startpunt met vijf eetbare planten die er in overvloed zijn, rijk aan voedingsstoffen en gemakkelijk te herkennen. Als je deze eenmaal onder de knie hebt, kun je verder gaan met zeldzamere planten en meer regiospecifiek veldvoedsel.

1. Paardenbloem


   Taraxacum. (2023, 16 oktober). In Wikipedia. https://en.wikipedia.org/wiki/Taraxacum

 

Paardenbloem, in de wetenschappelijke gemeenschap bekend als Taraxacum officinale, is een hardnekkige vaste plant die op elk continent groeit behalve Antarctica. Het is niet alleen een mild antimicrobieel middel dat je kunt gebruiken voor persoonlijke hygiëne als de SHTF toeslaat, maar het is ook een heerlijk en ongelooflijk voedzaam stedelijk voedsel.

Wanneer: Paardenbloem kun je vinden van de vroege lente tot de late herfst. Het is echter het beste om de groente in de late lente of vroege herfst te oogsten. Ze zijn het verst en het malst voordat de bloemen bloeien, maar blijven smakelijk tot ze verdwijnen voor de winter.

Waar: Paardenbloem is ongelooflijk veerkrachtig en gedijt zelfs in de slechtste omstandigheden. Je vindt deze felle bloem misschien in je eigen tuin of in de gemeenschappelijke buitenruimte van een appartementencomplex. Hij groeit in open weiden en komt vaak voor in parken, bermen en sloten. Paardebloemen groeien zelfs tussen straatstenen of op het trottoir!

Hoe: Paardenbloemen, wortels en bladeren zijn allemaal goed om te eten. De wortels moet je koken – ze zijn lekker als je ze roostert, stoomt of zelfs frituurt. De felgele bloemen voegen een vleugje sappige kleur toe aan thee, salades en gebakken producten. De groene bladeren zitten boordevol voedingsstoffen en zijn een krachtpatser van vitamine A, C, K en mangaan. Je kunt ze mengen in smoothies, stoven of rauw eten in salades.

2. Paarse dovenetel

    Door Jordon Fuquea – Eigen werk, CC BY-SA 4.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=67733681

 

Paarse brandnetel, of Lamium purpureum als je je een beetje sjiek voelt, is een voorbode van de lente en een trots lid van de muntfamilie. Met zijn kleine maar betoverende paarse bloemen en opvallende stapels gekartelde driehoekige bladeren scoort deze laagliggende plant hoog op het gebied van gezondheid en voeding.

Wanneer: Paarse dovenetel is vaak het eerste wilde eetbare dat je kunt verzamelen zodra de sneeuw smelt. De plant verschijnt vroeg in de lente en kan het een maand of twee volhouden, maar foerageer zolang het nog kan. Deze plant is niet competitief en zal afsterven als het seizoen warmer wordt en er sterkere soorten opkomen.

Waar: Paarse dovenetel overspoelt mijn gazon in het vroege voorjaar. Hij groeit rond stadsparken, begraafplaatsen, tuinen of wandelpaden. Kijk langs zelden gebruikte bermen om dikke plekken te vinden of speur de plantenbakken van lokale bedrijven af om een paar bladeren te pakken.

Hoe: Paarse dovenetel zit boordevol antioxidanten, vitaminen, vezels en heeft zelfs een beetje ijzer. De paarsachtige bladeren en bloeiende toppen zijn een uitstekende thee, toevoeging aan salades of basis voor smoothies. Je kunt met paarse dovenetel koken net als met spinazie of boerenkool, of je kunt het drogen en gebruiken als een aards kruid.

3. Perilla munt

    Door User:Dalgial – Eigen werk, CC BY-SA 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=5645075

 

Perilla munt staat in de wetenschappelijke wereld bekend als Perilla frutescens. In mijn streek noemen we het biefstukplant of Chinese basilicum. Verschillende variëteiten gedijen goed in stedelijke omgevingen, waardoor het een perfecte plant is om je tanden in te zetten.

Wanneer: Perilla steekt zijn kop op als het weer warm wordt en houdt aan tot het begint te vriezen. Ik vind de beste exemplaren van juli tot november, hoewel ze ook buiten deze periode kunnen verschijnen, afhankelijk van waar je woont.

Waar: Perilla is veelzijdig. Hij houdt van vochtige grond en groeit vaak langs wegen in afwateringssloten. Als je een groenstrook hebt in je stad, zoek dan langs de beekbeddingen en de onderbegroeiing. Perilla gedijt ook op andere plekken met verstoorde grond. Zoeken in akkers, voederplaatsen en schuren aan de rand van de stad kan vruchtbaar zijn.

Hoe: Perilla heeft een heerlijk pittige smaak en werkt goed als kruid. Door het te koken wordt de pittigheid wat afgezwakt. Als je een uitzonderlijk grote oogst hebt, kun je het koken en gebruiken als koolrabi of spinazie. Ik maak graag geïnfuseerde azijn, kruidenmengsels en perilla soep met de bladeren. De zaden zitten vol met hart-gezonde omega’s en hebben een lekkere smaak als je ze perst voor olie.

Pro Tip: Perilla is geweldig voor mensen maar kan dieren ziek maken, dus boeren, ranchers en huiseigenaren hebben er een hekel aan. Als je stukken ziet groeien op privéterrein, is het vaak de moeite waard om te vragen of je ze mag plukken. Als de eigenaar weet wat het is, wil hij er misschien graag vanaf!

4. Grote klis

    Door Christian Fischer, CC BY-SA 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=4470042

 

Je hebt klis ongetwijfeld wel eens gezien. Dit reusachtige, belachelijk uitziende tweejarige onkruid is lid van de Arctium familie en er komen wereldwijd tientallen verschillende eetbare soorten voor. Je herkent het aan de stekelige paarse bolbloemen, maar het is belangrijk om te onderzoeken welke soorten er in jouw omgeving groeien en je vertrouwd te maken met hoe ze eruit zien.

Wanneer: Klis ontspruit in de lente en leeft twee jaar. In het eerste jaar ontwikkelt de plant een smakelijke penwortel, maar het volgende jaar komt de bloem uit. Om te oogsten is het beter om de plant te pakken voordat hij bloeit, omdat hij daarna bitter wordt. De optimale tijd om te oogsten is de winter van het eerste jaar van een klisplant, omdat de wortel dan al genoeg gegroeid is om de moeite waard te zijn.

Waar: Klis hangt rond bij paden en bosranden waar de zaadverspreidende dieren rondzwerven. Je vindt klis op plaatsen waar de grond is verstoord op wandelpaden en hij houdt ervan om rond te dolen op braakliggende terreinen. Kijk rond parken, sloten en eigendomsgrenzen waar niemand graag maait.

Hoe: Het beste deel van klis is de wortel. Die is niet alleen mals en smaakvol als je hem op de juiste manier bereidt, maar zit ook boordevol antioxidanten, vitamine B6 en kalium. De bladeren zijn minder lekker, maar zijn eetbaar als ze gekookt zijn. Je kunt ze gebruiken als omhulsel voor het koken van andere dingen, net zoals je druivenbladeren of maïschillen zou gebruiken.

5. Kattenstaarten

    https://en.wikipedia.org/wiki/Typha Door Silverije

 

Ik heb kattenstaarten altijd “corndogplanten” genoemd omdat de bloeiende delen lijken op gefrituurde deegcilinders. Ze smaken helemaal niet naar maïskoekjes, maar ze zijn veel gezonder en veel goedkoper. Ik maak deze statige leden van de Typha-familie elk jaar tot een vast onderdeel van mijn lentedieet en ik bewaar de restjes om de hele winter van te genieten.

Wanneer: Kattenstaarten schieten omhoog in de lente en groeien de hele zomer door tot in de herfst. Het beste deel van de plant zijn de eetbare scheuten, die je het beste kunt oogsten in het late voorjaar voordat de plant bloeit. Als de plant eenmaal bloeit, kun je de knoppen en het stuifmeel nog steeds verzamelen als voedsel.

Waar: Dit is een waterplant. Kattenstaarten groeien in stilstaand water en gedijen zelfs in enkele centimeters modder. Je moet je flink inwerken om ze te oogsten, maar het resultaat is de moeite waard. Ze groeien meestal in dichte clusters, dus je kunt er in één keer veel verzamelen. Kijk in de altijd natte gebieden rond je stad, zoals afwateringssloten, kanalen en vijvers.

Hoe: De meeste delen van de kattenstaart zijn eetbaar, maar het beste deel is de jonge scheut, die meer dan een meter lang kan worden. Eenmaal geoogst, verwijder dan de schil door hem af te pellen. Je kunt de jonge scheuten rauw eten, inmaken of koken zoals uien.

Pro Tip: Als je het ene jaar kattenstaarten ziet, ga dan het volgende jaar terug naar dezelfde plek om malse scheuten te oogsten. Soms kun je jonge scheuten van kattenstaart vinden waar de kattenstaart van vorig jaar nog zichtbaar is.

Heb je ooit naar eetbare planten gezocht in de stad?

Heb je al honger? Ik kan het je niet kwalijk nemen! Nu je een aantal veelvoorkomende eetbare planten in de stad kent, kun je naar buiten gaan en gaan foerageren, waar je ook woont.

Heb jij al eens foerageerwerk gedaan? Heb je tips voor andere voedselbronnen? Zijn er andere wilde eetwaren die je aanbeveelt en die overal makkelijk te vinden zijn?

Laten we het bespreken in de commentarensectie!

Over Lyza

Lyza Hayn is een inheemse Ozark bosbewoner en doorgewinterde survival keuken whiz. Foerageren is haar passie en wildcrafting is haar (vlierbessen)jam. Ze weet hoe ze honderden wilde eet- en drinkwaren moet verzamelen, koken en conserveren en ze kan nog tientallen andere producten tinctureren en farmaceutiseren. Door zich te richten op alternatieve voedselbronnen en natuurlijke remedies, weet Lyza dat we allemaal een onafhankelijkere levensstijl kunnen leiden. Haar missie is om anderen te helpen de wereld om hen heen te gebruiken om hun afhankelijkheid van gevestigde systemen te verminderen en een meer zelfvoorzienende toekomst te creëren.


Copyright © 2023 vertaling door Frontnieuws.

https://www.frontnieuws.com/stedelijk-veldvoedsel-5-eetbare-planten-om-te-foerageren-in-de-stad/

‘Dit is een horrorverhaal’: Hiermee is aangetoond dat DNA in mRNA-vaccins ons eigen DNA kan veranderen

Het plasmide-DNA dat zich in de mRNA-vaccins bevindt, kan in een labsetting integreren in het genoom van normale cellen. Dat heeft de Amerik...