Ambitieuze plannen voor een door elektrificatie geleide industriële revolutie zijn op hun retour
februari
6, 2024 7
Djm-leighpark / Wikimedia / (CC
BY-SA 4.0 DEED)
De Franse president Macron had een plan om miljoenen elektrische voertuigen per jaar te maken. Kanselier Scholz wilde er 15 miljoen op de Duitse wegen hebben tegen 2030. President Biden troefde iedereen af met een plan van $174 miljard (€162 miljard) om van de VS de wereldleider te maken. Zelfs Boris Johnson – herinnert u zich hem nog – had een plan van 1 miljard pond om het Britse oplaadnetwerk te versterken, schrijft Matthew Lynn.
Spoel slechts een
paar jaar terug en bijna elke president of premier maakte van elektrische
voertuigen de hoeksteen van een industriële strategie. En toch hebben we deze
week vernomen dat Renault afziet van plannen
om zijn activiteiten op het gebied van elektrische voertuigen (EV) en
software apart op de beurs te zetten, terwijl Volvo zijn dochteronderneming voor elektrische sportwagens Polestar
afbouwt.
In werkelijkheid is de Westerse droom van
elektrische auto’s, te midden van een aanval van Chinese concurrentie en
dalende verkoopcijfers, snel aan het ontrafelen – en we moeten alle lessen
opnieuw leren waarom grootse, door de staat geleide industriële strategieën
nooit werken.
Het is nog niet zo
lang geleden dat landen elkaar hevig beconcurreerden om visies van de toekomst
op batterijen te lanceren. Met Tesla
als aanjager van de groene vraag om ’s werelds grootste autofabrikant te
worden, gemeten naar marktwaarde en niet naar volume, en met ambitieuze
netto-nul-doelstellingen, wilden ze allemaal zeker weten dat ze konden
concurreren op het gebied van elektrische voertuigen.
We zouden de
koolstofuitstoot verminderen, veel banen creëren en onze industriële basis
verstevigen. Natuurlijk zouden regeringen een paar miljard – of tientallen
miljarden – moeten uittrekken om dit voor elkaar te krijgen. Maar het zou
zichzelf vele malen terugbetalen.
En toch zijn op dit
moment de plannen voor een door EV geleide industriële revolutie in volle
aftocht.
Ondanks het programma van overheidssteun heeft
Renault deze week de aparte beursgang van zijn EV-eenheid Ampere, die gepland
stond voor de eerste helft van het jaar, geschrapt. Het was een
“pragmatische beslissing” volgens Luca de Meo, chief executive van het bedrijf,
omdat de dalende verkoop van EV’s in heel Europa betekende dat de markt
“uitdagender” was dan voorspeld.
Op dezelfde manier
kondigde Volvo aan dat het zou
stoppen met de financiering van zijn EV-eenheid, Polestar, en misschien zelfs zijn belang van 48 procent zou
verkopen aan andere aandeelhouders, waaronder het Chinese Geely. Afgelopen september zei Volkswagen
dat het de productie van twee van zijn EV-vlaggenschipmodellen ging
terugschroeven, terwijl Ford in
november zei dat het zijn batterijfabriek in Michigan ging inkrimpen.
Het lijkt erop dat
al die “goedbetaalde groene banen” iets langer op zich laten wachten dan iemand
had verwacht. Wat betreft het terugverdienen van de enorme bedragen die
verschillende regeringen in de industrie hebben “geïnvesteerd”, lijkt het erop
dat het rendement van dat geld ook nog wel even op zich zal laten wachten.
Er is niets mis met
EV’s zelf. Ze zijn vaak geweldig als uitwijkmogelijkheid voor dichtbevolkte
stedelijke omgevingen en zolang de grondstoffen op de juiste manier worden
ingekocht en de opladers niet worden aangedreven door kolengestookte
generatoren, zijn ze waarschijnlijk een beetje beter voor het milieu dan de
benzineversie.
Als mensen ze
willen, dan is dat geweldig. Het probleem met de industrie op dit moment is dat
de vraag daalt omdat de voertuigen veel
meer kosten dan iemand had verwacht, en de markt die er is zal worden
veroverd door Chinese fabrikanten zoals BYD die voertuigen veel goedkoper
kunnen maken dan iemand in het Westen kan. Het resultaat? Veel overheidsgeld
zal worden verspild.
Er zit een les in
de vernederende ineenstorting. Door de staat geleide industriële strategieën
werken nooit. Sterker nog, het mislukken van de ontwikkeling naar EV is een
schoolvoorbeeld van alles wat er fout gaat.
Ten eerste steunt
het de verkeerde industrieën. Daarom is het het beste om het aan privébedrijven
en hun investeerders over te laten om hun eigen gok te wagen, de vruchten te
plukken als ze het goed doen en de verliezen te dragen als ze het niet goed
doen.
Politici en
bureaucraten zijn niet beter in het nemen van deze beslissingen, en meestal
zelfs veel slechter. Geloof je me niet? Vraag het maar aan consumenten. Hertz in de VS doet de 20.000 EV’s die het de afgelopen jaren met veel tamtam kocht van de
hand en vervangt ze door benzinemodellen vanwege een gebrek aan vraag.
Het afgelopen jaar onthulden cijfers van de Society for Motor
Manufacturers and Traders een scherpe daling in de interesse van particuliere
kopers in EV’s.
Vervolgens investeert de staat te veel. Ook
al is er een kleine markt voor EV’s, er was zeker geen ruimte voor enorme nieuwe
industrieën in Frankrijk, Duitsland, de VS of in een dozijn kleinere landen. De
auto-industrie werd al overspoeld door overcapaciteit, en dat was voordat de
overheid miljarden begon te smijten in fabrieken voor elektrische voertuigen.
Het enige wat er gebeurt is dat de prijzen instorten en niemand geld verdient.
Tot slot verstoort het de markt met subsidies. Regeringen
beginnen met het uitgeven van een paar miljard aan nieuwe EV-fabrieken, dan
moeten ze de EV’s gaan subsidiëren zodat mensen ze ook echt kopen, dan moeten
ze tarieven en quota’s opleggen om import tegen te houden uit landen waar
andere regeringen te veel hebben geïnvesteerd.
Tot slot moeten ze nog meer betalen om de fabrieken
in leven te houden die een product maken dat niemand wil. Het is een vicieuze
cirkel en als hij eenmaal begint, is hij heel moeilijk te stoppen.
De enige opluchting
voor het Verenigd Koninkrijk is dat onze politieke en bestuurlijke klasse te
incompetent was om er nog meer geld in te pompen, ondanks de beste inspanningen
van de voormalige premiers Theresa May en Boris Johnson om enkele tientallen
miljarden te spenderen aan de “race voor EV’s” en de eindeloze waarschuwingen
dat we het risico liepen “achterop te raken”. Het ergste leed zal ons bespaard
blijven.
In werkelijkheid is
de ommekeer in de elektrificatie van de auto-industrie aan de gang. Grote fabrikanten beginnen zich terug te
trekken, maar alle grootse projecten voor batterijfabrieken, voor glimmende
nieuwe EV-fabrieken en voor oplaadinfrastructuur zullen onvermijdelijk zeer binnenkort
worden geschrapt.
Miljarden belastinggeld zijn verspild. Daar moeten we
lering uit trekken, hoe bitter dat ook is. De overheid weet nooit wat de
industrieën van de toekomst zullen zijn en moet het aan ondernemers en klanten
overlaten om dat uit te zoeken.
Copyright ©
2024 vertaling door Frontnieuws.
Professor TH ontmaskert de zwendel rond elektrische auto’s
FENIXX KLASSIEKEN De e-auto is vrijwel de enige reddende heilbelofte van
de links-groene milieu-ideologen. Een professor aan de Technische Universiteit
van Ingolstadt stelt de hype rond elektromobiliteit aan de kaak als een
gigantische oplichterij die maar één doel dient: autofabrikanten willen hun
wagenparkwaarden kunstmatig “schoon” rekenen om boetes van miljarden euro’s aan
de EU te … Meer lezen overProfessor TH ontmaskert de zwendel rond
elektrische auto’s
https://www.frontnieuws.com/professor-th-ontmaskert-de-zwendel-rond-elektrische-autos/
