april 11, 2024
markus-s / Pixabay
Klaus Schwab vertelt
ons dat in de Grote Reset die het World Economic Forum voor ons voorbereidt “je
niets zult bezitten en gelukkig zult zijn”. Wel, we bezitten al niets. Onze
bankdeposito’s en aandelen en obligaties, in het geval dat de bewaarinstelling
in de problemen komt, behoren toe aan de schuldeisers van de bewaarinstelling,
niet aan ons. Alle activa worden samengevoegd en dienen als onderpand, of ze nu
wel of niet als “gescheiden” worden bestempeld.
Je herinnert je misschien dat we tijdens de laatste financiële crisis te horen kregen dat er geen bail-outs meer zouden komen, dat er in de toekomst bail-ins zouden komen. Een bail-out is wanneer geldschepping door centrale banken de bevoorrechte financiële instellingen in moeilijkheden redt. Een bail-in is wanneer de activa van de spaarders worden gebruikt voor de reddingen, schrijft Paul Graig Roberts.
David Rogers Webb,
een ervaren deelnemer aan de financiële markten, legt het uit in The
Great Taking in 72 leesbare pagina’s plus een proloog van 25 pagina’s
waarin wordt uitgelegd wie hij is en een antwoord van 20 pagina’s van de New
York Fed op de vragen van de Legal Certainty Group van de Europese
Commissie. The Great Taking is verkrijgbaar bij Lulu voor $10
en is gratis online te lezen.
Het verlies van
eigendomsrechten op financiële activa is het geval in de hele Westerse wereld.
Het herschrijven van financiële eigendomsrechten lijkt het werk te zijn van
regelgevende instanties, niet van wetgevende instanties die zich er niet van
bewust lijken te zijn.
Nee, het is geen
samenzweringstheorie. Regelgevende instanties hebben wettelijke veranderingen
doorgevoerd waarvan deelnemers aan de financiële markt zich niet bewust zijn.
Het doel van Webb is om mensen hiervan bewust te maken en daarom heeft hij zijn
boek gratis beschikbaar gesteld.
Als gevolg van deze
veranderingen, die lijken te zijn gemaakt door financiële regelgevende
instanties in plaats van door gekozen wetgevers, hebben individuen niet langer
eigendomsrechten in “hun” effecten. “Eigenaren” hebben nu “rechten van
eigendom”, wat betekent dat ze pro rata rechten hebben op de effecten die
overblijven in de bewaarinstelling nadat de vorderingen van gedekte crediteuren
zijn voldaan. In feite worden “uw” effecten en uw bankdeposito’s niet langer
wettelijk erkend als uw persoonlijke eigendom als de bewaarinstelling – de bank
of bijvoorbeeld Merrill Lynch – in financiële problemen komt. Uw “eigendom” is
bezwaard als onderpand voor gedekte crediteuren die in feite de eigenaren zijn.
Blijkbaar werd dit gedaan door regelgevende instanties als basis voor het
derivatencomplex, dat vele malen groter is dan het BNP van de wereld, of
misschien diende de blootstelling aan derivaten als excuus voor het opzetten
van de Grote Reset waarin “je niets zult bezitten”. Individuele banken onder de
grootste ter wereld hebben inderdaad een derivaten exposure ter grootte van het
wereldwijde BNP.
Je kunt je afvragen
waarom regelgevende instanties zoiets gevaarlijks en onverantwoords toestonden.
Om het op een
andere manier te zeggen: “jouw” effecten dienen als onderpand voor de
schuldeisers van depository institutions. Je recht op “jouw” eigendom eindigt
op het moment dat de depository instelling in financiële problemen komt.
Communicaties
tussen de New York Federal Reserve Bank en de Legal Certainty Group van de
Europese Commissie en de rechtszaak als gevolg van het faillissement van Lehman
Brothers hebben de rechtszekerheid gecreëerd dat zekergestelde schuldeisers bevoegd
zijn om onmiddellijk activa van klanten in beslag te nemen in het geval van een
faillissement van de bewaarder.
Er zijn nu
nationale centrale bewaarplaatsen voor effecten (alle effecten zijn nu
samengevoegd, geen enkel effect wordt op naam van de “eigenaar” bewaard of is
gescheiden) en deze zijn gekoppeld aan de internationale bewaarplaats zodat
effecten onmiddellijk wereldwijd kunnen worden geleverd om vorderingen van
zekergestelde schuldeisers te voldoen. In wezen zijn de megabanken
“bevoorrechte schuldeisers”.
Je zou kunnen
denken dat je geld en je aandelen en obligaties veilig zijn als je een van de
“banken die te groot zijn om failliet te gaan” als depositaris gebruikt. Dan
vergis je je. De Federal Reserve staat de grote banken toe dochterondernemingen
op te richten die deposito’s aanhouden, en de Federal Reserve staat de grote
banken toe hun derivaten naar diezelfde dochterondernemingen over te brengen.
Op deze manier blijft de bank zelf drijven. Alleen de dochtermaatschappijen die
jouw geld en waardepapieren aanhouden worden weggevaagd in het geval van een
crash.
Met het risico te
veel te beloven, want zelfs voor iemand met mijn opleiding en ervaring is het
een uitdaging om de enorme omvang van wat er is ingevoerd te doorgronden. Ik
hoop dat dit artikel, dat u zojuist hebt gelezen, deel 1 zal zijn van een
driedelige serie, waarbij het tweede deel een overzicht zal zijn van de
veranderingen in de regelgeving die onze financiële eigendomsrechten hebben
gestolen, en het derde deel de implicaties van de renteverhoging door de
Federal Reserve na 15 jaar bijna nul rente, waardoor de waarde van financiële
activa in portefeuilles wordt vernietigd. We staan voor het vooruitzicht dat de
ergste financiële crisis in de geschiedenis wordt “opgelost” met de introductie
van digitaal geld dat de totale controle in handen legt van de politieke macht
en haar meesters.
Copyright ©
2024 vertaling door Frontnieuws.
https://www.frontnieuws.com/de-grote-onteigening/
