april 11, 2024 0
European Parliament / Wikimedia / (CC
BY 2.0 DEED)
Toen de Europese
Unie (“EU”) haar Green Deal goedkeurde, gebeurde dat met veel tamtam en glitter
en glamour. Nu zijn de fanfare en de schitteringen een verre herinnering nu de
EU worstelt met het werkelijke “hoe” van de transitieformule die ze voor zichzelf
heeft geschreven. Zwijgen over de werkelijke kosten van de overgang heeft ook
niet geholpen, bericht Rhoda Wilson.
De EU had zo’n 580 miljard euro opzij gezet voor haar netto-nulplan voor de periode 2021 tot 2027. Het gaat echter veel meer kosten dan dat – en de EU heeft dat geld niet, wat nu pas aan het licht komt, schrijft Oil Price.
Vorig jaar schatte
de Europese Commissie de kosten van de energie-overgang op meer dan 700 miljard
euro aan extra jaarlijkse investeringen tussen nu en 2050. Dat is 700 miljard
euro die elk jaar in de overgang – en vervanging van Russische koolwaterstoffen
– moet worden geïnvesteerd. En een groot deel daarvan komt uit de zakken van de
Europese burgers.
Dit is misschien
wel het slechtst mogelijke moment om de echte kosten van de overgang aan het
licht te brengen – net nu de Europeanen de extra kosten beginnen te voelen die
deze overgang met zich meebrengt voor hun huishoudbudget. En er zijn
verkiezingen voor het Europees Parlement op komst.
In een column van
juli 2023 voor Reuters schreef Pierre Briancon over Europese regeringen: “Als
ze niet eerlijk zijn tegen de publieke opinie en uitleggen hoe deze kosten
zullen worden verdeeld, kunnen ze te maken krijgen met verlammende
populistische protesten die hun einddoelen in gevaar brengen.”
Deze woorden zijn
profetisch gebleken, met rechtse partijen die in heel Europa aan populariteit
winnen, maanden voor de verkiezingen voor het Europees Parlement in juni 2024.
Ondertussen blijven
de kosten voor de overgang van koolwaterstoffen oplopen in de vorm van zowel
directe inflatie als verminderde industriële activiteit, en loopt de EU achter
op haar eigen emissiereductiedoelstellingen. Het verdubbelen van de
oorspronkelijke doelstellingen zal de kiezers waarschijnlijk nog verder van
zich vervreemden.
Het lijkt erop dat
de leiders van de EU eindelijk beginnen op te letten, mogelijk geholpen door de
wijdverspreide boerenprotesten, die in wezen een reactie waren op de Green
Deal, die vereist dat geld dat voorheen werd gebruikt om de landbouw te
subsidiëren, wordt gebruikt voor de overgangsinspanningen.
De EU verliest ook
handel aan de VS door de wurggreep van regelgeving die zij oplegt.
De ontevredenheid
van de kiezers over de hoge energiekosten en de algehele inflatie die daardoor
wordt aangewakkerd, heeft de aandacht van beleidsmakers en planners gericht op
kwesties als het stimuleren van het concurrentievermogen van de Europese Unie
tegenover de harde concurrentie van de VS en China.
Het leiderschap van
de EU heeft zichzelf in een hoek gedreven door zich op alle verkeerde dingen
tegelijk te richten en alle belangrijke factoren te negeren. En de tijd dringt.
“Nu loopt de
overgang gevaar,” schrijft Oil Price, “en de repercussies zullen wijd en zijd
gevoeld worden.”
Het bovenstaande is
ontleend uit een artikel gepubliceerd door Climate Change
Dispatch. We hebben de vele hyperlinks die Climate Change Dispatch
heeft opgenomen niet opgenomen. Je kunt het volledige artikel HIER lezen.
Copyright ©
2024 vertaling door Frontnieuws.
