Artikel van Nathan Dewaele • Gisteren om 20:04
40 procent van de uitbetaalde leeflonen in België komt terecht bij niet-Belgen. Meer dan 40 (44,2) procent van migranten die van buiten de EU komen is niet aan het werk en is dat ook niet van plan. Geen enkel EU-land doet het slechter. Professor Stijn Baert (UGent) geeft uitleg op Business AM.
Om het ontspoorde begrotingstekort te dichten is de
Belgische overheid op zoek naar inkomsten. Hoe meer mensen aan het werk zijn,
hoe meer inkomsten de staatskas binnenhaalt. Maar hier wringt het schoentje: de
overheid krijgt geen mensen aan het werk.
Stijn Baert is professor arbeidseconomie aan de
universiteit van Gent. Stories@Ugent@Work deed
onderzoek naar de inactiviteit onder migranten.
- “Het beleid heeft heel lang gefocust op het
activeren van werkzoekenden, mensen die geen baan hebben, maar er wel een
zoeken”, legt Baert uit. “Maar een veel grotere groep, de inactieven, is
volledig buiten schot gebleven. Je kan het vergelijken met een ijsberg,
het zichtbare puntje zijn de werkzoekenden, maar de grote massa onder de
waterlijn zijn de inactieven.”
- Het is niet dat inactiviteit loont. In die
groep zitten bijvoorbeeld ook huismannen en -vrouwen, die geen uitkering
krijgen. “Het is meer dan alleen onze sociale zekerheid die onvoldoende
stimuleert – dat is zeker een wel een deel van het verhaal. In het
algemeen is het zo dat werken
vooral te weinig loont omdat je een enorm deel van het
loon weer naar de schatkist ziet verdwijnen.”
- “Van elke honderd euro die een baas betaalt
voor een alleenstaande, gaat er meteen 53 euro naar de staatskas, dat is
een deel van de verklaring.”
Geen discriminatie, wel (migratie)politiek
- “Onder personen met een migratieachtergrond
zien we een gigantische inactiviteit”, stelt Baert. “Er is geen enkel
EU-land waar die inactiviteit onder migranten zo hoog ligt.”
- “Men weet grotendeels wie die mensen zijn, er
zijn ook mensen in die illegaliteit, maar die vallen buiten de
statistieken. Er zijn wel problemen met discriminatie, maar die zijn niet
groter dan in andere landen.”
- “Er zijn problemen binnen de gezinnen, bij Turkse
en Marokkaanse gezinnen wordt van meisjes bijvoorbeeld minder verwacht dat
ze naar school of naar de arbeidsmarkt gaan. Maar er zijn ook problemen in
het beleid die te weinig activerend is.”
- De
migratiepolitiek is ook verantwoordelijk: “In Denemarken
komen meer mensen om te werken of te studeren. Bij migranten die naar hier
komen is dat vooral omdat men moet vluchten of wegens gezinshereniging.
Uit wetenschappelijk onderzoek weten we dat de stromen die we in België
aantrekken veel minder succesvol zijn op de arbeidsmarkt. Op die manier
zit je in een vicieuze cirkel.”
Statistiek
Als we de statistieken bekijken, zien we dat
Vlaanderen het niet goed doet, maar Wallonië en Brussel doen het nog veel
slechter. De vraag rijst of er daar minder motivatie is om het probleem aan te
pakken.
- “Als je de reacties vanuit de politiek leest,
merk je dat het is alsof het probleem zichzelf wel zal oplossen”, beaamt
Baert. “Wat mij bij sommige Waalse politici zeer sterk tegen de borst
stoot, is dat onze minister van Pensioenen, Karine Lalieux van de PS, zegt
dat we eigenlijk
niet te veel moeten doen voor de pensioenen en de werkzaamheidsgraad om
dat allemaal te kunnen betalen.”
- “Het is omdat zij niet hervormt in de
pensioenen, dat die werkzaamheidsgraad zo laag blijft. Zo zet ze de hele
wereld op haar kop.”
- “Op Twitter zeggen journalisten uit Wallonië
mij: ‘Het is goed dat je die cijfers brengt, want er is in Wallonië en
Brussel een zeker taboe om die te brengen’. Cijfers zijn er toch om een
debat te starten? Dan kan je daar nog een beleid tegenover plaatsen die
binnen jouw ideologisch kader past.
(ns)
