zondag 2 juli 2023

De zelfbenoemde “elites” van Davos zijn bang

januari 18, 2023

Erg bang. Op de bijeenkomsten van het World Economic Forum van deze week heeft meesterbrein Klaus Schwab – met zijn kenmerkende Bond-schurkact – keer op keer een categorisch gebod verkondigd: “Samenwerking in een Gefragmenteerde Wereld“, schrijft Pepe Escobar.

Hoewel zijn diagnose van “de meest kritieke fragmentatie” waarin de wereld nu verzonken is, voorspelbaar somber is, houdt Herr Schwab vol dat “de geest van Davos positief is” en dat we uiteindelijk allemaal gelukkig mogen leven in een “groene duurzame economie.”

Waar Davos deze week goed in is geweest, is de publieke opinie overladen met nieuwe mantra’s. Er is “Het nieuwe systeem”. Er is “het nieuwe systeem” dat, gezien de abjecte mislukking van de veelgeprezen Grote Reset, nu lijkt op een haastige update van het huidige – rammelende – besturingssysteem.

Davos heeft nieuwe hardware nodig, nieuwe programmeervaardigheden, zelfs een nieuw virus. Maar op dit moment is er allemaal een “polycrisis”: of, in Davos-taal, een “cluster van gerelateerde mondiale risico’s met samengestelde effecten.”

In Engels: a perfect storm.

De onuitstaanbare sukkels van dat Verdeel en Heers eiland in Noord-Europa zijn er net achter gekomen dat “geopolitiek” helaas nooit echt de smakeloze “einde van de geschiedenis” tunnel is ingegaan: tot hun verbazing is het nu – opnieuw – gecentreerd in het hartland, zoals het altijd is geweest voor het grootste deel van de geregistreerde geschiedenis.

Ze klagen over “bedreigende” geopolitiek, wat een code is voor Rusland-China, met Iran erbij.

Maar de kers op de Alpentaart is de arrogantie/stommiteit die het spel feitelijk weggeeft: de City of London en haar vazallen zijn woedend omdat de “wereld die Davos heeft gemaakt” snel instort.

Davos heeft geen enkele wereld “gemaakt” behalve zijn eigen schijnwereld.

Davos heeft nooit iets goed gedaan, omdat deze “elites” altijd bezig waren het Imperium van Chaos en zijn dodelijke “avonturen” in het Zuiden op te hemelen.

Davos heeft niet alleen alle recente, grote economische crises niet voorzien, maar vooral de huidige “perfect storm”, die verband houdt met de door het neoliberalisme veroorzaakte deïndustrialisatie van het collectieve Westen.

En natuurlijk heeft Davos geen idee van de werkelijke ommekeer in de richting van multipolariteit.

Zelfbenoemde opinieleiders zijn druk bezig te “herontdekken” dat De Toverberg van Thomas Mann zich bijna een eeuw geleden afspeelde in Davos – “tegen de achtergrond van een dodelijke ziekte en een dreigende wereldoorlog.”

Welnu, tegenwoordig is die “ziekte” – volledig met biowapens uitgerust – niet echt dodelijk meer. En de “dreigende wereldoorlog” wordt in feite actief aangemoedigd door een cabal van Amerikaanse Straussiaanse neo-cons en neoliberalen: een ongekozen, onverantwoordelijke, bipartisan Deep State die niet eens onderworpen is aan ideologie. Eeuwenoude oorlogsmisdadiger Henry Kissinger snapt het nog steeds niet.

 

Een Davos-panel over de-globalisering stond bol van ongerijmdheden, maar de Hongaarse minister van Buitenlandse Zaken Peter Szijjarto zorgde tenminste voor een dosis realiteit.

China’s vice-premier Liu He, met zijn enorme kennis van financiën, wetenschap en technologie, was in ieder geval zeer behulpzaam door de vijf belangrijkste richtlijnen van Beijing voor de nabije toekomst vast te leggen – naast de gebruikelijke keizerlijke Sinofobie.

China zal zich richten op uitbreiding van de binnenlandse vraag; het “soepel houden” van industriële en toeleveringsketens; gaan voor de “gezonde ontwikkeling van de particuliere sector”; verdieping van de hervorming van staatsbedrijven; en streven naar “aantrekkelijke buitenlandse investeringen.”

Russisch verzet, Amerikaanse afgrond

Emmanuel Todd was niet in Davos. Maar dat was wel de Franse antropoloog, historicus, demograaf en geopolitiek analist die de afgelopen dagen in het collectieve Westen überhaupt de nodige veren deed opwaaien met een fascinerend antropologisch object: een op realiteit gebaseerd interview.

Todd sprak met Le Figaro – de krant bij uitstek van het Franse establishment en de haute bourgeoisie. Het interview werd afgelopen vrijdag gepubliceerd op pagina 22, ingeklemd tussen de spreekwoordelijke Russofobe oprispingen en met een uiterst korte vermelding onderaan de voorpagina. Mensen moesten dus echt moeite doen om het te vinden.

Todd grapte dat hij in Frankrijk de – absurde – reputatie heeft van een “rebellistische vernietiger”, terwijl hij in Japan gerespecteerd wordt, in de reguliere media verschijnt en zijn boeken met groot succes worden uitgegeven, waaronder het nieuwste (meer dan 100.000 verkochte exemplaren): De Derde Wereldoorlog is al begonnen.

Het is veelzeggend dat deze Japanse bestseller niet in het Frans bestaat, overwegende dat de hele Parijse uitgeversindustrie de EU/NAVO-lijn over Oekraïne volgt.

Het feit dat Todd verschillende dingen juist heeft, is een klein wonder in het huidige, abominabel kortzichtige Europese intellectuele landschap (er zijn andere analisten, vooral in Italië en Duitsland, maar die hebben veel minder gewicht dan Todd).

 

Dus hier zijn Todd’s beknopte Greatest Hits.

– Een nieuwe wereldoorlog is begonnen: Door “over te schakelen van een beperkte territoriale oorlog naar een wereldwijde economische botsing, tussen het collectieve Westen aan de ene kant en Rusland gekoppeld aan China aan de andere kant, werd dit een wereldoorlog.”

– Het Kremlin, zegt Todd, heeft een fout gemaakt door te berekenen dat een ontmantelde Oekraïense samenleving meteen zou instorten. Natuurlijk gaat hij niet in op de manier waarop Oekraïne door het militaire bondgenootschap van de NAVO tot het uiterste werd bewapend.

– Todd heeft gelijk als hij benadrukt hoe Duitsland en Frankrijk bij de NAVO ondergeschikte partners zijn geworden en niet op de hoogte waren van wat er in Oekraïne militair werd beraamd: “Ze wisten niet dat de Amerikanen, Britten en Polen konden toestaan dat Oekraïne een uitgebreide oorlog zou voeren. De fundamentele as van de NAVO is nu Washington-Londen-Warschau-Kiev.”

– Todd’s belangrijkste weggevertje is een dooddoener: “Het verzet van de Russische economie leidt het imperiale Amerikaanse systeem naar de afgrond. Niemand had voorzien dat de Russische economie het zou opnemen tegen de ‘economische macht’ van de NAVO.”

– Bijgevolg “kan de monetaire en financiële Amerikaanse controle over de wereld instorten, en daarmee de mogelijkheid voor de VS om hun enorme handelstekort voor niets te financieren.”

– En daarom “zitten we in een eindeloze oorlog, in een clash waarvan de conclusie de ineenstorting van de een of de ander is.”

– Over China zou Todd kunnen klinken als een strijdlustigere versie van Liu He in Davos: “Dat is het fundamentele dilemma van de Amerikaanse economie: zij kan de Chinese concurrentie niet aan zonder gekwalificeerde Chinese arbeidskrachten te importeren.”

– Wat de Russische economie betreft: “zij aanvaardt wel de marktregels, maar met een belangrijke rol voor de staat, en zij behoudt de flexibiliteit van de vorming van ingenieurs die aanpassingen mogelijk maken, zowel op industrieel als op militair gebied.”

– En dat brengt ons opnieuw bij de globalisering, op een manier die de rondetafels in Davos niet konden begrijpen: “We hebben zo veel van onze industriële activiteit verplaatst dat we niet weten of onze oorlogsproductie kan worden gehandhaafd.”

– Bij een meer erudiete interpretatie van die “clash of civilizations” drogreden gaat Todd voor soft power en komt met een opzienbarende conclusie: “Op 75 procent van de planeet was de organisatie van het ouderschap patrilineair, en daarom zien we een sterk begrip voor de Russische positie. Voor het collectieve niet-westen bevestigt Rusland een geruststellend moreel conservatisme.”

– Moskou is er dus in geslaagd “zich te herpositioneren als het archetype van een grote mogendheid, niet alleen “antikolonialistisch” maar ook patrilineair en conservatief in termen van traditionele zeden.”

Op basis van al het bovenstaande maakt Todd korte metten met de door de EU/NAVO-“elites” – ook in Davos – verkochte mythe dat Rusland “geïsoleerd” is, en benadrukt hij hoe de stemmen in de VN en het algemene sentiment in het hele Zuiden de oorlog karakteriseren, “die door de mainstream media wordt beschreven als een conflict over politieke waarden, maar in feite, op een dieper niveau, als een conflict over antropologische waarden.”

Tussen licht en duisternis

Zou het kunnen dat Rusland – naast de echte Quad, zoals ik die heb gedefinieerd (met China, India en Iran) – de overhand heeft in de antropologische inzet?

De echte Quad heeft alles in zich om uit te groeien tot een nieuw intercultureel brandpunt van hoop in een “gefragmenteerde wereld.”

Meng het confucianistische China (non-dualistisch, geen transcendente godheid, maar met de Tao die door alles heen stroomt) met Rusland (orthodox-christelijk, verering van de goddelijke Sophia); polytheïstisch India (wiel van wedergeboorte, wet van karma); en sji’itisch Iran (islam voorafgegaan door Zoroastrisme, de eeuwige kosmische strijd tussen Licht en Duisternis).

Deze eenheid in verscheidenheid is zeker aantrekkelijker en verheffender dan de As van de Eeuwige Oorlog.

Zal de wereld ervan leren? Of, om Hegel te citeren – “wat we van de geschiedenis leren is dat niemand van de geschiedenis leert” – zijn we hopeloos gedoemd?


Copyright © 2023 vertaling door Frontnieuws.

https://www.frontnieuws.com/de-zelfbenoemde-elites-van-davos-zijn-bang/

Roemenië: EU/NAVO-criticus wint presidentsverkiezingen

25/11/2024   Historische politieke verrassing in Roemenië: een kandidaat die geen kans had in de peilingen won de eerste verkiezingsronde. R...