mei 8, 2024 18
Presidential Press and Information Office / www.kremlin.ru / Wikimedia / (CC BY 3.0 DEED)
Emmanuel Macron is
weer in het nieuws met zijn herhaalde suggestie dat Franse troepen naar
Oekraïne zouden kunnen worden gestuurd om te vechten in de oorlog daar tegen
Russische troepen. Deze keer staat het in de zogenaamd prestigieuze Britse
hoogdravende Economist, die deze loze mantra graag keer op keer herhaalt,
grotendeels, naar men aanneemt, omdat het een breder narratief van de EU
ondersteunt waar het een dienaar van Brussel is. Er is geen relatie die
ongezonder en weerzinwekkender is dan die tussen The Economist en de Europese
Unie, waarbij de Economist graag de rol van gratis propagandist en PR-acteur
speelt voor de EU, schrijft Martin Jay.
Hoe Macron dit volkomen loze dreigement kan blijven herhalen, waarvan zelfs hij zelf aan een Frans tijdschrift heeft toegegeven dat het niet zal gebeuren, is verbazingwekkend. Heeft iemand hem gevraagd dit nog een keer te doen en het in The Economist te regelen? Misschien op hoog niveau in Brussel?
Hoe kun je anders
deze laatste uitbarsting van volslagen onzin verklaren?
De Hongaarse
minister van Buitenlandse Zaken, Peter Szijjarto, veroordeelde de laatste
opmerkingen en waarschuwde dat een dergelijke stap uiteindelijk zou kunnen
leiden tot een totale nucleaire oorlog.
In een gesprek met
de Franse omroep LCI veroordeelde Szijjarto het idee scherp en zei dat de
opmerkingen van de Franse leider zelf hebben bijgedragen aan de escalatie van
de situatie.
“Als een NAVO-lid
grondtroepen inzet, wordt het een directe confrontatie tussen de NAVO en
Rusland en dan wordt het de Derde Wereldoorlog,” zei Szijjarto tegen de omroep.
Macron zelf is
echter verder gegaan sinds zijn oorspronkelijke commentaar aan het tijdschrift
Parisienne, dat een paar weken geleden de aftrap gaf. Het recentere interview
met The Economist laat duidelijk zien dat hij zelfs heeft nagedacht over zijn
eigen gebazel en heeft gekeken hoe hij het narratief kon verfijnen,
waarschijnlijk om meer aandacht voor de kwestie te krijgen. Het is echter een daad
van een wanhopige politicus, die analisten op twee manieren interpreteren; of
het is een schreeuw om hulp gericht aan de regering Biden om zelf de daad bij
het woord te voegen en Amerikaanse troepen daarheen te sturen; of het is gewoon
een PR-stunt om hem in de internationale pers te houden, een terrein dat lijkt
op een crackverslaving. Net als Trump lijkt Macron alles te willen doen en
zeggen – hoe absurd ook – om hem bij wijze van spreken op de voorpagina’s te
houden.
Natuurlijk is de
reactie van Macron, hoe wanhopig die ook lijkt, volkomen logisch als we kijken
naar de gebeurtenissen ter plaatse. Rusland wint terrein, dus de westerse
elites moeten hun mediacampagnes voorbereiden om de schuld van zichzelf af te
schuiven, en dat is deels waar de roep van Macron en andere EU-leiders om
uitbreiding van hun leger over gaat. Als Rusland Kiev inneemt, zullen ze
allemaal roepen “we zeiden het toch” en blijven pleiten voor meer militaire
uitgaven.
Het verhaal is er
echt een van een verliezer. Het is wat je zou verwachten van de verliezende
partij die zich voorbereidt om zich terug te trekken en hun politieke carrière
te redden. Macron en de meeste westerse leiders willen niet dat de westerse
media met de vinger wijzen naar een reeks catastrofale fouten sinds dag één,
die collectief hebben bijgedragen aan de aftocht.
En dus zien we Macron nu in The
Economist definiëren wat volgens hem lachwekkend genoeg de criteria zouden
kunnen zijn om Franse troepen naar Oekraïne te sturen: Russen die door de
linies breken.
Maar zelfs westerse
media zoals The Economist weten dat dit dwaasheid is en dat het hele spel van
Macron eigenlijk een pak leugens is. En toch houden ze de leugens in leven.
Misschien helpt de
recalcitrante Hongaarse minister van Buitenlandse Zaken Macron en zijn
geraaskal ook wel geloofwaardigheid op te bouwen, simpelweg door in het aas te
happen en extra zuurstof in de media te brengen. Szijjarto heeft het over de
mogelijkheid van een totale oorlog als de Franse leider door zou gaan met zo’n
absurd idee en noemt het gebruik van kernwapens.
Maar missen we hier iets? Een bluf die zowel Macron als Szijjarto spelen? Je hoeft niet ver te zoeken om te zien wat het zou kunnen zijn. De NAVO is van plan om een voorstel voor een oorlogskas van 100 miljard dollar voor Oekraïne samen te stellen en de angstzaaierij van Macron zou erop gericht kunnen zijn om Hongarije af te schrikken zodat het zijn veto tegen zo’n pakket niet uitspreekt – of eerder gericht op andere landen die rechtstreeks bij Hongarije zouden lobbyen om het pakket te ondertekenen. Niemand in het hoofdkwartier van de NAVO in Brussel gelooft ook maar een moment dat Frankrijk in staat is om troepen naar Oekraïne te sturen die daadwerkelijk tegen Russische soldaten zouden vechten en The Economist weet dit maar al te goed en daarom is het callcenter journalistiek van hun kant om zulke onzin af te drukken, die misschien wel betaald is uit de zak van de NAVO of Macron. Sommige NAVO-fanaten, die de dagen aftellen tot hun pensioen, zullen zich herinneren hoe meer dan 20 jaar geleden Franse soldaten probeerden te vechten tegen Soedanese rebellen en naar verluidt het slagveld ontvluchtten toen ze daadwerkelijk werden beschoten met echte kogels. Tot op de dag van vandaag lachen we daar allemaal hartelijk om tijdens etentjes in Brussel.
Copyright ©
2024 vertaling door Frontnieuws.
https://www.frontnieuws.com/de-echte-reden-waarom-macron-de-franse-troepen-naar-oekraine-wil-sturen/
