december 4, 2023 1412 1
Iedereen die de EU en Duitsland van buitenaf bekijkt, wrijft in zijn ogen van ongeloof. Nog maar kort geleden waren ze economische rolmodellen, nu zinken ze weg in chaos. De EU heeft haar budget tot 2027 voor Oekraïne al overgemaakt, maar de lidstaten zijn niet bereid om de extra 60 miljard euro te geven die de EU-Commissie eist. Hoe zou dat kunnen? De grootste betaalmeester van de EU is zelf ook failliet, nu de Duitse regering zich afvraagt hoe ze snel een houdbare begroting – althans op papier – voor volgend jaar kan samenstellen.
En dit zijn lang niet alle – door Berlijn en Brussel zelf veroorzaakte – problemen. De Russische correspondent voor Duitsland heeft voor het wekelijkse nieuwsoverzicht van deze zondag op de Russische televisie opnieuw een reportage voorbereid die meedogenloos laat zien hoe de situatie in Duitsland en de EU van buiten de westerse mediabubbel wordt bekeken. En ik heb dit programma vertaald, zoals ik elke week doe, schrijft Thomas Röper.
Begin van de vertaling:
Europa drijft af naar economische en politieke chaos
Het bezoek van de Duitse president Frank-Walter Steinmeier aan Qatar
eindigde deze week in verwarring en vernedering. Hij moest een half uur wachten
bij de vliegtuigdeur voor de protocollaire ontvangst. Het vliegtuig arriveerde,
de rode loper werd uitgerold, de erewacht stond klaar. Maar niemand groette
hem.
Stern” beschrijft deze verlegenheid als volgt: “Frank-Walter Steinmeier
zag er een beetje verloren uit, zelfs zijn vrouw bleef niet bij hem in het
vliegtuig. Alle andere passagiers waren al uitgestapt na de landing in Doha.
Alleen de Duitse president moest bij de deur van het vliegtuig wachten op de
ambtenaren die hem beneden bij de loopplank zouden begroeten.”
Later werd gezegd dat het vliegtuig van de Duitse president te vroeg was
geland en dat niemand hem daarom had opgewacht. Nou, dat is eigenlijk ook een
aanfluiting, per slot van rekening kun je elke vlucht, en nog meer die van de
Bondspresident, volgen op de gratis Flightradar app. Maar de oosterse politiek
heeft zijn eigen nuances en zit altijd vol symbolen en verborgen signalen. In
dit geval was het signaal van afwijzing zelfs duidelijk. Zo uitte de Qatarese
regering haar ongenoegen over de onbeschofte opmerkingen van de Duitse minister
van Buitenlandse Zaken Annalena Baerbock, die Qatar begin oktober beschuldigde
van steun aan terrorisme. En nu moesten de Duitsers naar Qatar vliegen voor
gas. De opmaat was vreemd.
Duitsland heeft inderdaad problemen met gas. Niet alleen hebben de
Amerikanen de gaspijpleidingen uit Rusland opgeblazen en zijn de Duitsers zo
geïntimideerd dat ze niet eens hun stem kunnen verheffen, maar de betrekkingen
met Rusland zijn slechter dan ooit.
Poetin zei hierover deze dagen: “Ten eerste beperken ze hun eigen
mogelijkheden voor samenwerking met ons. Europa snijdt zichzelf af van de bron
van goedkope energie, of hun bondgenoten uit de VS doen hetzelfde en snijden
hen om politieke redenen af van onze goedkope primaire energiebronnen, of ze
blazen gewoon gaspijpleidingen op of sluiten ze. Polen heeft eenvoudigweg de
Yamal-Europe pijpleiding afgesloten die naar Duitsland loopt. Oekraïne heeft
eenvoudigweg een van de systemen afgesloten, waarvan er nog steeds een in
bedrijf is. Oekraïne ontvangt geld van Europa, van Duitsland, onder andere voor
wapens, pensioenen, sociale uitkeringen en salarissen, maar ze zijn afgesneden
van het Russische gas dat de Duitsers nodig hebben. En de Duitsers slikken dit
allemaal omdat ze geen soevereiniteit hebben en sommige leden van de regering
duidelijk niet voldoende beroepsopleiding hebben genoten om professionele
beslissingen van hoge kwaliteit te nemen.”
Onze correspondent doet verslag vanuit Duitsland.
Dinsdag liet de militair-politieke formatie Oekraïne-NAVO eindelijk van
zich horen in Brussel. Dit is de vervanging die Zelensky in Vilnius kreeg in
plaats van een uitnodiging voor de NAVO. Terug in de zomer, tegen de
achtergrond van de revitalisering van de Oekraïense strijdkrachten, had
Stoltenberg waarschijnlijk nooit gedacht dat hij zoiets als dit zou moeten
zeggen: “Nu moeten we begrijpen dat er geen patentmiddel is, dat er niet één
wapensysteem is dat alleen de situatie op het slagveld zal veranderen. Het gaat
om het gelijktijdige effect van veel verschillende capaciteiten die de Russen
zullen terugdringen. We moeten klaar zijn voor een lang en hard gevecht.”
Er is duidelijk een probleem met de paraatheid tot nu toe, en niet
alleen omdat het afhangt van de NAVO zelf. Het hangt ook af van Kiev. Kuleba,
Zelensky’s minister van Buitenlandse Zaken, prees het succes van de militaire
opbouw, die verschilt van de Sovjetaanpak: “We vergroten onze
interoperabiliteit met de NAVO. We worden praktisch een de facto NAVO-leger wat
betreft onze technische capaciteiten, onze benadering van bevelvoering en
controle en de principes van legerleiderschap.”
Als NAVO-normen het leiden van een slecht getrainde massa burgers van in
de veertig betekenen, dan kan men het niet met hem oneens zijn. Maar in dit
geval zouden deze normen een tekort aan soldaten in de eenheden betekenen, wat
waarschijnlijk niet de bedoeling is. En het tekort aan soldaten is een feit na
het tegenoffensief van het Oekraïense leger.
Een citaat uit de Financial Times: “De mobilisatie begin vorig jaar
bracht een onevenredig aantal oudere mannen met militaire ervaring met zich
mee, maar nu zijn jongere mannen met meer veerkracht en vaardigheden nodig.
Oekraïne heeft infanteristen in topconditie nodig.”
De Financial Times vertelt Zelensky wat hij al weet. Er is een
wetsontwerp in voorbereiding dat rekrutering aan het front mogelijk maakt vanaf
de leeftijd van 25 in plaats van 27 jaar. Daarna zullen ze nog verder gaan en
20-jarigen aannemen. Dit zal waarschijnlijk gebeuren voordat het Westen
Oekraïne de beloofde miljoen granaten per jaar heeft gestuurd.
Ex-Bundeswehr generaal Roland Kater zei: “Drie weken geleden was ik in
de grootste munitiefabriek van Duitsland. Ze werken daar in vier ploegen, 24
uur per dag, zelfs in het weekend. Ze produceren munitie. Maar het
angstaanjagende voor mij was dat ze nog steeds met de hand werken, er is geen
kunstmatige intelligentie, bijna geen mechanica, geen robotica. We zijn echt
terug in de Eerste Wereldoorlog, met handenarbeid.”
“Der Spiegel” toont een bevriezende Oekraïense soldaat op de cover met
de kop “Tussen moed en wanhoop”. Bloomberg kopt: “Oekraïne heeft bijna geen
soldaten meer”. De krant Bild kopt: “Enorme problemen in het Oekraïense leger”.
EU-hoofddiplomaat Borrell zegt tegen de industrie: “Geef ons granaten!”. Hij
zei in Brussel: “Sommige van onze klanten in de defensie-industrie zijn
geweldige mensen, ze hebben deze munitie morgen niet meer nodig. Ze zullen ze
hamsteren om misschien meer te leveren aan Oekraïne.”
Dit kan echter gevaarlijk zijn. The Times of London publiceerde deze
week een artikel van de Duitse militair historicus Sönke Neitzel, die stelt dat
Rusland in staat is om Europa weg te spoelen op dezelfde manier als Napoleons
leger het Heilige Roomse Rijk wegspoelde, omdat de NAVO Rusland niet kan
tegenhouden in conventionele oorlogsvoering: Er zijn overal problemen, van de
kwaliteit van wapens tot logistiek. En geen enkele bravoure zal helpen om de
munitiedepots te vullen.
Een citaat uit de Economist: “Voor het eerst sinds Vladimir Poetin op 24
februari 2022 Oekraïne binnenviel, lijkt het erop dat hij zou kunnen winnen. De
Russische president heeft zijn land gereorganiseerd voor oorlog en zijn macht
geconsolideerd. Hij heeft militaire goederen gekocht in het buitenland en is
bezig het mondiale zuiden tegen Amerika op te zetten. Maar bovenal ondermijnt
hij het geloof van het Westen dat Oekraïne uit de oorlog kan en moet komen als
een bloeiende Europese democratie.”
Tot nu toe lijkt alles erop dat de oorlog Oekraïne precies naar het
tegenovergestelde van een bloeiende democratie zal leiden.
En wat er zal gebeuren met Europa in 2024, het jaar van de verkiezingen
voor het EU-parlement en dus voor de nieuwe EU-Commissie, is verre van een
retorische vraag. Het huidige hoofd van de Commissie, von der Leyen, wil haar
zetel behouden en sleept daarom Oekraïne de EU binnen, in lijn met de
globalisten, wanneer ze zegt: “Het land heeft voldaan aan alle noodzakelijke
vereisten voor bijna alle zeven stappen die we van het land eisten toen het
kandidaat-lidstaat werd.”
Dit betekent volgens von der Leyen dat de toetredingsgesprekken met Kiev
al kunnen beginnen. En daarbij gaat het niet om iemands nationale belangen – of
die nu Amerikaans, Europees of Oekraïens zijn – maar om de transnationale elite
die nu al de meeste bezittingen van Oekraïne in handen heeft: alleen de
uiteindelijke wettelijke opname van wat er over is van het land in de politieke
baan van het Westen garandeert de winsten en veiligheid van investeringen.
De economische chaos in Europa die het gevolg zal zijn van zo’n
integratie is een voordeel voor degenen die biljoenen kunnen verdienen en
profiteren van de ups en downs van de beurskoersen, maar een nadeel voor alle
anderen. Daarom zal de EU-top op 14 december geen gemakkelijke wandeling worden
voor von der Leyen.
Per slot van rekening is er Viktor Orban, die zegt wat anderen
verzwijgen: “De EU-Commissie heeft voorgesteld om de onderhandelingen over het
lidmaatschap van Oekraïne te openen, maar dit valt niet samen met de belangen
van veel lidstaten. En zeker niet met de belangen van Hongarije. En we durven
erover te praten, hoeveel druk er ook op ons wordt uitgeoefend.”
De druk komt niet alleen uit Brussel, maar ook uit Washington. De
regering Biden, die moeite heeft om hulp uit het Congres te krijgen, heeft er
belang bij dat de EU de 50 miljard euro aan financiële hulp en de 20 miljard
euro aan militaire hulp die aan Kiev is beloofd en door Boedapest wordt
geblokkeerd, zo snel mogelijk uitbetaalt.
“We moeten en zullen Oekraïne blijven steunen. De strategische
mislukking van de Russische aanvalsoorlog is vandaag net zo belangrijk als
bijna twee jaar geleden, toen het Kremlin deze oorlog begon. Er staat voor ons
allemaal veel op het spel,” benadrukte de Amerikaanse minister van Buitenlandse
Zaken Anthony Blinken.
Het is net zo duidelijk dat er in 2024 meer op het spel zal staan. Voor
Biden’s team is het Oekraïne-conflict, afhankelijk van hoe het zich ontwikkelt,
iets dat de Democraten zou kunnen verhinderen om nog eens vier jaar in het
Witte Huis te blijven, terwijl Biden Senior zeker van plan is om als vrij man
met pensioen te gaan als zijn gezondheid het toelaat.
Voor Europa zijn de risico’s veel groter in termen van politieke
onzekerheid en economische chaos.
In het vierde kwartaal van dit jaar volgde de Franse economie Duitsland
in een lichte recessie. Inflatie en hoge elektriciteits- en kunstmestprijzen
als gevolg van de anti-Russische sancties zorgen voor problemen in de landbouw.
Boeren zijn het zat om alleen nog maar mest onder de ramen van de prefecturen
te dumpen en stapelen nu hooi in de lobby van het Franse ministerie van
Financiën.
Slowaakse transporteurs blokkeerden op 1 december de Oekraïense grens
bij Uzhgorod en eisten dat de preferenties die de EU-Commissie aan Oekraïense
transportbedrijven had toegekend, zouden worden ingetrokken, wat de prijzen op
de markt drukt.
Om dezelfde reden heeft het verkeer aan de Pools-Oekraïense grens dertig
kilometer vertraging opgelopen. Militaire transporten gaan Oekraïne niet in en
wat Oekraïne nog exporteert – bijvoorbeeld elektriciteitskabels voor Duitse
autofabrikanten – verlaat Oekraïne niet. De blokkade zal waarschijnlijk nog
lange tijd voortduren, omdat de regering in Warschau geen tijd heeft om zich
met zulke trivialiteiten bezig te houden in de huidige politieke crisis. Ze
proberen uit te zoeken wie de regering moet vormen zonder dat er een
burgeroorlog uitbreekt.
Met de hulp van president Duda, die dicht bij hen staat, zijn de Poolse
nationalisten van de partij Recht en Rechtvaardigheid erin geslaagd om de heer
Morawiecki weer tot premier te promoveren. Hij was echter niet in staat om een
parlementaire meerderheidsregering te vormen. Donald Tusk, de leider van het
oppositie Burgerplatform, heeft daarentegen al een kabinet gevormd dat klaar is
om te beginnen.
“Tusk wordt niet mijn premier”, zei president Duda.
“Dat bevestig ik, dat zal ik niet,” antwoordde Tusk, waarmee hij aangaf
dat de oppositie de macht heeft om Duda voortijdig uit zijn ambt te zetten. Een
volledig Poolse chaos ligt in het verschiet. Binnen 14 dagen moet Morawiecki
een vertrouwensstemming in het parlement ondergaan om zijn macht om te regeren
te bevestigen. De adel zal daarom strijden in de Sejm, zoals hun parlementaire
traditie is.
De Duitsers hebben een dergelijke traditie niet, maar er gebeurt wel
iets vergelijkbaars. Kanselier Scholz zei bij de inhuldiging van zijn
kerstboom: “We hebben al vaak zo’n mooie kerstboom gehad, maar nu sneeuwt het
en kun je sneeuw zien, wat in deze tijd niet altijd het geval was, en daarom is
het vandaag natuurlijk een heel bijzonder en mooi moment.”
Het is prachtig, zonder twijfel. Maar het belangrijkste is dat het
onduidelijk is of Scholz de volgende kerstboom zal zien als bondskanselier.
Eigenlijk zou dat wel moeten, maar als je bijvoorbeeld naar de Beierse
minister-president luistert, is dat niet zeker: “We zitten in een echte
nationale crisis, we zitten al heel lang in een economische crisis. Ondanks de
internationale omstandigheden groeien de economieën hier en daar, maar
Duitsland stagneert. We hebben twee problemen. Ten eerste hebben we een regering
die in feite niet in staat is om te handelen. Ten tweede hebben we geen
substantiële strategie voor de economie, voor energie, of voor hoe we de Duitse
industrie en KMO’s willen versterken.”
Scholz kwam dinsdag naar de Bondsdag en probeerde met pathos het gat in
de begroting te dichten nadat was gebleken dat de regering geen geld heeft om
haar klimaat- en sociale programma’s van 260 miljard euro in 2024 uit te
voeren. Het gelach van de oppositie was veel luider dan het applaus toen Olaf
Scholz verklaarde: “Samen met de Bondsdag werken we er nu hard aan om zo snel
mogelijk alle noodzakelijke besluiten voor de begroting van 2024 aan te nemen,
omdat burgers en onze bedrijven in turbulente tijden duidelijkheid nodig
hebben. Burgers kunnen erop vertrouwen dat de staat zijn verplichtingen jegens
hen nakomt. We zullen niemand in de steek laten bij de uitdagingen waar we nu
zo intens mee worstelen. Vorig jaar beloofde ik ‘You will never walk alone’, en
dat blijft waar.”
De massale uittocht van grote productiebedrijven en de golf van
faillissementen onder kleine en middelgrote ondernemingen is iets wat de
kanselier niet heeft beloofd, maar wat wel is gebeurd. Deze week kondigde
autobandenfabrikant Michelin de sluiting aan van twee fabrieken in Karlsruhe en
Trier. De productie is niet winstgevend. Het hoofdkantoor van de VW Group in
Wolfsburg wordt ook met sluiting bedreigd.
“De situatie is kritiek,” gaf Volkswagenbaas Thomas Schäfer toe. “Er
zijn geen tekenen van verbetering: 2024 wordt een moeilijk jaar voor de hele
auto-industrie en voor het merk VW. Met onze huidige structuren, processen en
hoge kosten zijn we als merk VW niet meer concurrerend. We zijn te duur om te
beheren, niet productief genoeg in de fabrieken en onze kosten zijn veel hoger
dan die van onze concurrenten.”
Tijdens een besloten vergadering eerder deze week besprak het management
van Duitslands grootste autofabrikant een reddingsplan, omdat er 10 miljard
euro moet worden bespaard. De bron van de besparingen is een enorme
personeelsreductie.
Misschien kunnen sommigen die ontslagen worden een baan vinden in de
door handarbeid gedomineerde productie van granaten voor Oekraïne, maar dat is
slechts een zoethoudertje, want granaten zijn vandaag nodig, maar niet morgen.
Als de Duitse auto-industrie sterft zonder goedkope grondstoffen, dan misschien
wel voor altijd. Natuurlijk zullen Scholz en zijn idiote vrienden van de Groene
Partij hier debet aan zijn.
“In deze situatie, mijnheer Scholz, hadden de burgers geen
regeringsverklaring van u verwacht, maar uw ontslagverklaring,” zei Alice
Weidel, medevoorzitter van de partij Alternative für Deutschland.
“U bent een loodgieter van de macht. U hebt geen idee hoe dit land zich
de komende jaren moet ontwikkelen. U faalt. De kanseliersschoenen die u hebt
gepast zijn minstens twee maten te groot voor u,” zei Friedrich Merz,
voorzitter van de CDU.
De kanselier is een loodgieter. Merz, waarschijnlijk de volgende Duitse
kanselier, is waarschijnlijk niet bekend met Lenins stelling dat een arbeider
of een kok niet meteen de regering kan overnemen, maar een opleiding nodig
heeft. Maar het is een teken des tijds in de Duitse politiek – en niet alleen
in de Duitse politiek – dat hoe je de cijfers ook verandert, er in de kern
niets verandert. Of het nu Scholz of Merz is, het maakt niet uit. Het is de
tijd van de loodgieters.
De uitweg voor Duitsland uit de huidige problemen is bezuinigen en
schulden maken. Dit is een slechte uitweg, want het leidt de Duitsers naar een
nieuwe weg van pijn en frustratie en naar een allesbehalve benijdenswaardige
plaats in de internationale arbeidsverdeling. Eergisteren was er de
energiecrisis, dit jaar is er deïndustrialisatie, recessie en aan het eind van
het jaar fiscale rampspoed. Wat komt hierna? Volgens een enquête van Insa maakt
69 procent van de Duitsers zich meer zorgen over de toekomst van het land dan
over hun eigen dood.
Einde van de vertaling.
Copyright ©
2023 vertaling door Frontnieuws.
https://www.frontnieuws.com/europa-drijft-af-naar-economische-en-politieke-chaos/
