Ben je verslaafd aan je smartphone?

Analyse door Dr. Joseph Mercola    16 mei 2024

PDF: https://media.mercola.com/ImageServer/Public/2024/May/PDF/are-you-addicted-to-smartphone-pdf.pdf

HET VERHAAL IN EEN OOGOPSLAG

·    Gemiddeld controleren mensen hun smartphones 150 keer per dag, of elke zes minuten zegt 46% dat ze niet zonder hen kunnen leven en velen geven de voorkeur aan sms'en boven echte gesprekken

·    Experts zeggen dat zonder tijd weg van je telefoon, je zenuwstelsel in gevechts- of vluchtmodus blijft, waardoor je de hele tijd bedraad en moe wordt

·    PBS 'documentaire "Web Junkie" onthult de schermverslaving van jongeren in China die de klok rond videogames spelen zonder te eten, te slapen of de badkamer te gebruiken, en die de echte wereld als nep zien

·    Het instellen van persoonlijke limieten zoals geen telefoongebruik tijdens de maaltijd en het beperken van berichten op sociale media tot een paar keer per week kan helpen om uw (echte) leven terug te krijgen, en het voorbeeld te zijn dat uw kinderen nodig hebben om gezonde grenzen te stellen

Noot van de redactie: dit artikel is een herdruk. Het werd oorspronkelijk gepubliceerd op 2 februari 2017.

Je hebt het vaak gezien — Een gezin dat plaatsneemt in een restaurant en vervolgens een voor een hun individuele smartphones tevoorschijn haalt om te onderzoeken totdat het eten komt, waarna ze hun telefoon herhaaldelijk controleren terwijl ze eten.

Misschien heb je mensen opgemerkt die door drukke straten lopen, fietsen, autorijden of in een forenzentrein staan, hun telefoon scrollen en weinig aandacht besteden aan hun omgeving.

Ook peuters krijgen hun eigen kleine digitale apparaten, waarop hun ogen blijven plakken alsof ze gebiologeerd zijn in plaats van de wereld om hen heen op te nemen en omgaan met echte mensen en echte situaties die hen helpen sociaal en emotioneel te groeien.

De meeste mensen in de echte wereld hebben verbinding gemaakt met technologie, zich er slechts vaag van bewust dat er in het proces het gevaar bestaat dat ze, tenzij ze ijverig blijven, tot op zekere hoogte de verbinding zullen verbreken met wat echt en echt belangrijk is.

Nancy Colier, auteur van "The Power of Off" in The New York Times (NYT), "Het enige verschil tussen digitale verslaving en andere verslavingen is dat dit een sociaal gedoogd gedrag is." De NYT merkt op:

"De bijna universele toegang tot digitale technologie, beginnend op steeds jongere leeftijd, transformeert de moderne samenleving op manieren die negatieve effecten kunnen hebben op de fysieke en mentale gezondheid, neurologische ontwikkeling en persoonlijke relaties, om nog maar te zwijgen van de veiligheid op onze wegen en trottoirs."¹

Statistieken met betrekking tot mobiel gebruik

Er gaat niets boven een goede set statistieken om een vaag idee te nemen en de realiteit van cijfers eraan te koppelen. Met betrekking tot het gebruik van mobiele telefoons (of misbruik) zijn er een paar die u misschien zullen verrassen:

·         De meeste mensen controleren hun smartphones 150 keer per dag of elke zes minuten.² Bijna 80% van de tieners controleert elk uur hun telefoon; 72% vindt het dringend noodzakelijk onmiddellijk te reageren.³

·         Mobiele gebruikers tussen 18 en 24 jaar wisselen gemiddeld 109,5 sms-berichten per dag uit, of meer dan 3.200 per maand.⁴

·         Zesenveertig procent van de smartphonegebruikers zegt dat ze 'er niet zonder kunnen. Sommigen zeggen dat ze eerst seks zouden opgeven.⁵

·         Meer dan 1.000 voetgangers bezochten in 2008 spoedeisende hulp na verwondingen tijdens het gebruik van een mobiele telefoon om te praten of te sms'en, en sinds 2006 was dat aantal de afgelopen twee jaar verdubbeld, zo bleek uit een onderzoek van de Ohio State University.^6,7 In 2010 waren voetgangers gewond tijdens het gebruik van mobiele telefoons goed voor 1.500 bezoeken aan spoedeisende hulp.⁸

·         Van de 83% van de volwassenen in de Verenigde Staten die mobiele telefoons bezitten, verzendt ongeveer 73% sms-berichten; ongeveer 31% van dat aantal geeft de voorkeur aan sms'en boven daadwerkelijk praten aan de telefoon.⁹

Een auteur herinnerde eraan dat elke keer dat mensen naar hun telefoon kijken, ze kostbare tijd besteden aan aandacht voor iets dat er niet echt toe doet. Het is ongeveer net zo dom als iemand die een kruiswoordpuzzel maakt terwijl hun dochter een aanvangstoespraak houdt. De NYT merkte op:

"Moderatie in onze digitale wereld moet het kenmerk zijn van een gezonde relatie met technologie.

Te veel van ons zijn slaven geworden van de apparaten die ons moesten bevrijden, waardoor we meer tijd kregen om het leven en de mensen van wie we houden te ervaren. In plaats daarvan worden we constant gebombardeerd door bellen, zoemers en belsignalen die ons waarschuwen voor berichten die we ons gedwongen voelen te bekijken en er onmiddellijk op te reageren."¹⁰

Nu we het er over hebben, wie wil er leven zonder technologie?

In de afgelopen 40 jaar hebben de banen van duizenden adverteerders, journalisten, secretaresses, makelaars in onroerend goed, studenten en aantoonbaar vrijwel elk ander beroep drastisch veranderd met de grote sprong voorwaarts van typemachines naar tekstverwerkers.

Smartphones in de wereld van vandaag hebben een veel breder potentieel dan alleen een manier om telefoontjes van huis weg te halen en weg te nemen.

Verbonden als ze zijn met internet, kunnen ze je vertellen hoe je verkoudheid kunt genezen, hoe je een boom kunt planten, de betekenis van het woord "zydeco" en een routebeschrijving naar Milwaukee. Ze kunnen ook medische nood- en weerwaarschuwingen activeren.

Of je nu aan een bureau werkt, op een boorplatform voor oliebronnen, op het dek van een garnalenboot of op een podium in New York, telefoontechnologie heeft je leven waarschijnlijk gemakkelijker en oneindig veel leuker gemaakt. Het maakt zich echter los van hen, dat is de uitdaging gebleken, vaak met onvoorziene nadelen.

In een video van Business Insider,¹¹ Dr. Dan Siegel, klinisch hoogleraar psychiatrie aan de University of California, Los Angeles (UCLA) School of Medicine, onthulde dat smartphonegebruik voor het slapengaan nadelige effecten heeft op zowel je hersenen als je lichaam, waardoor letterlijk gifstoffen aan je cellen vrijkomen.

Door blootstelling aan licht van schermen (smartphone en anderszins), wordt melatonine niet zoals gewoonlijk vrijgegeven om je te helpen in slaap te vallen, dus je zou kunnen denken: "Oh, nou, ik ben toch wakker", en draai je weer naar je telefoon, je verergeren slaapgebrek. . . Colier, ook een erkende klinische maatschappelijk werker, merk op:

"Zonder open ruimtes en stilstand houdt het zenuwstelsel nooit op. Het is in constante vecht-of-vlucht-modus. We zijn de hele tijd bedraad en moe. Zelfs computers starten opnieuw op, maar we doen het niet. Het zijn verbindingen met andere mensen — real-life verbindingen, geen digitale — die ons voeden en ons het gevoel geven dat we tellen.

Onze aanwezigheid, onze volledige aandacht is het belangrijkste dat we elkaar kunnen geven. Digitale communicatie leidt niet tot diepere verbindingen, omdat je je geliefd en ondersteund voelt."¹²

Bewaar dit artikel voor later - Download nu de PDF

Download PDF

Kinderen en technologie — Het is aan jou om het te beheren

Volgens The Kaiser Foundation,¹³ tweederde van de ouders had geen regels over hoeveel tijd hun kinderen met media doorbrachten, en de gemiddelde 8- tot 10-jarige brengt bijna acht uur per dag door (tieners tot 11 uur) met verschillende media.

Velen betreuren het gebrek aan lichaamsbeweging voor zichzelf en hun kinderen, en maken zich zorgen dat er "geen tijd" is om een (echte) bibliotheek te bezoeken, rond te gooien in het park of te genieten van een zonsondergang, ze scrollen nog steeds op hun telefoon. Bijna standaard kiezen sommige ouders zich ook af voor hun kinderen, omdat aan de telefoon blijven gewoon te gemakkelijk is.

PBS filmde een documentaire, "Web Junkie", over de tragische tol die "schermverslaving" op jonge mensen in China eist, zo geobsedeerd door videogames dat ze tientallen uren per keer spelen, vaak zonder te eten, te slapen of zelfs maar de badkamer te gebruiken. Ondergedompeld in de cyberwereld beginnen ze de echte wereld te zien als de wereld die vals is.

Chinese artsen die het behandelen als een klinische stoornis, bevelen meestal revalidatiecentra aan waar de jongeren die ondergedompeld zijn in de cybercultuur soms maandenlang worden vastgehouden met een volledige ontkoppeling van alle media, meldde The NYT.¹⁴

Hoewel het misschien geen klinische diagnose heeft gekregen, zijn Amerikaanse tieners en jongvolwassenen veel meer betrokken bij games op hun telefoon dan experts denken dat het gezond is. De American Academy of Pediatrics (AAP) schreef:

"Kinderen die online media te veel gebruiken, lopen het risico op problematisch internetgebruik en zware gebruikers van videogames lopen het risico op internetgamingstoornissen."¹⁵

Gehaaste ouders bezetten hun baby's en peuters met Sesamstraat terwijl ze zich klaarmaakten voor hun werk. Tegenwoordig geven net zoveel ouders (of misschien meer) hun kind een mobiele telefoon of tablet voor hun vermaak. Ze realiseren zich misschien niet hoe schadelijk dit op de lange termijn voor hun kinderen kan zijn, als de vaardigheid om zichzelf te kalmeren.

Verder is elk uur dat wordt besteed aan het spelen op of anderszins bezig is met mobiele telefoons een uur besteed aan binnen zitten. Detox-expert Holland Haiis, auteur van "Consciously Connecting: A Simple Process to Reconnect in a Disconnected World", geciteerd door CNN, waarschuwde:

"Als je tieners liever alleen binnenshuis gamen, in plaats van naar de film te gaan, vrienden voor hamburgers te ontmoeten of een van de andere manieren waarop tieners kameraadschap bouwen, heb je misschien een probleem."¹⁶

Aanbevelingen voor telefoongebruik van experts voor ouders (en hun kinderen)

De AAP heeft lang verklaard dat kinderen vóór de leeftijd van 2 jaar niet mogen worden blootgesteld aan elektronische media. Waarom? Omdat 'het brein van een kind zich in de eerste jaren snel ontwikkelt en jonge kinderen het beste leren door interactie met mensen, niet met schermen."¹⁷

Ze hebben dit gewijzigd om te zeggen dat sommige hoogwaardige media (zoals educatieve tv) kinderen vanaf 18 maanden educatieve waarde kunnen bieden, op voorwaarde dat ouders met hun kinderen kijken om hen te helpen de inhoud te begrijpen.¹⁸

De NYT nam verder nota van de aanbeveling van de AAP dat oudere kinderen en tieners worden beperkt tot één of twee uur per dag op entertainmentmedia — en niet meer — bij voorkeur met inhoud van hoge kwaliteit. Wat nog belangrijker is, ze raadden kinderen aan om meer vrije tijd buitenshuis te spelen, te lezen en aan hobby's te werken en in het algemeen hun verbeeldingskracht te gebruiken.

De vraag smeekt om te worden gesteld — Wat wordt beschouwd als "hoge kwaliteit" inhoud? Misschien is focussen op wat het niet is een manier om daar een antwoord op te vinden. Kristina E. Hatch zei bij het voorbereiden van haar honours thesis aan de Universiteit van Rhode Island dat ze vierde klassers vroeg naar hun favoriete videogames.¹⁹

Een kind zei dat zijn favoriet 'zombies erin had, en je mag ze doden met wapens en er is geweld ... Ik hou van bloed en geweld."²⁰ Er is geen raketwetenschapper voor nodig om te onderscheiden dat een vast dieet van dit type 'amusement' misschien niet goed is voor kinderen van elke leeftijd. Zwaar elektronisch mediagebruik kan niet alleen een significant en negatief effect hebben op het gedrag van kinderen, maar ook op schoolprestaties. Dr. Dimitri A. Christakis van het Seattle Children's Research Institute stelt:

"Degenen die veel gesimuleerd geweld bekijken, dat veel voorkomt in veel populaire videogames, kunnen er immuun voor worden, meer geneigd om zelf gewelddadig te handelen en zich minder snel empathisch te gedragen."²¹

In de eerste plaats zijn ouders degenen die gewoonlijk de verschillende media-opties voor hun kinderen kopen (of zouden moeten zijn), maar om welke reden dan ook, kunnen dezelfde ouders terughoudend zijn om richtlijnen of beperkingen van welke aard dan ook aan te bieden, zelfs tot het punt van waardoor ze in de auto en tijdens de maaltijden kunnen spelen in plaats van een gesprek aan te gaan dat tot verbinding en relatie leidt.

Is het mogelijk om uw smartphone gebruik in ieder geval te beperken?

Een vrouw die besloot het bezit van een smartphone op te geven, vertelde The Guardian volledig dat ze vóór dat moment in een wereld had geleefd waar 'constante communicatie niet alleen een handig accessoire is —, het (was) een tweede huid." Dan:

"Ik heb een vaste lijn en ik heb meer slaap. Ik kijk mensen in de ogen. Ik eet eten in plaats van het te fotograferen en rijd geen halve ton metaal in tegenliggers terwijl ik naar een klein scherm kijk."²²

Haiis, de expert op het gebied van digitale detox, zegt dat een manier om weerstand te bieden aan meer tijd dan nuttig is, te proberen de post te beperken tot sociale media tot twee tot drie keer per week. Dit dwingt je niet alleen om meer na te denken over wat je plaatst; je besteedt op een andere manier.

Grenzen voor jezelf stellen is de sleutel, handhaaft Haiss. Als de drang komt om bijvoorbeeld naar je telefoon te reiken, ga dan naar buiten, maak een wandeling of oefen — doe iets positiefs om jezelf af te leiden.

"We hebben constant toegang tot nieuwe informatie en dit is aantrekkelijk, intrigerend en opwindend, maar zonder grenzen te stellen aan jezelf, is het een gladde helling ... De dopamine in onze hersenen wordt gestimuleerd door de onvoorspelbaarheid die sociale media, e-mails en sms'en bieden.

Het is een vicieuze cirkel en om die cyclus te doorbreken, moet je dezelfde onvoorspelbaarheid en stimulatie vinden die er is als je aan het sporten bent. Je weet nooit wat er in de bocht is als je gaat joggen, fietsen of lopen."²³

Het is belangrijk om te weten wanneer het tijd is om je smartphone neer te zetten en verbinden met de levenden, mensen in je leven ademen, sommigen die je kent en sommigen die je nog niet — — hebt, maar die je nooit zou ontmoeten als je niet opkeek. Colier bood een driestappenplan aan²⁴ om jezelf te helpen spenen van telefoonafhankelijkheid:

·         Zoek uit hoeveel tijd je realistisch nodig hebt op je telefoon voor zaken als werk, navigatie of mensen laten weten dat je in orde bent, en hoeveel je het gebruikt voor puur entertainment en afleiding.

·         In plaats van koude kalkoen van je telefoon af te gaan, bepaal je tijden waarin je je telefoongebruik beperkt en weiger je het te laten onderbreken, zoals etenstijd en tijd doorbrengen met familie en vrienden.

·         Bepaal wat echt belangrijk voor je is, wat je "voedt" en besteed meer gedachte, tijd en energie aan die dingen. Kortom, leef opzettelijker en bewuster, niet gedicteerd door de beltoon van je telefoon.

 

Sources and References

·         The Elite Daily February 11, 2013

·         Time September 20, 2011

·         ^{1, 2, 5, 10, 12, 24} The New York Times January 9, 2017

·         ^3, 16, 23 CNN July 29, 2016

·         ^4, 9 Pew Research Center September 19, 2011

·         ⁶ The New York Times January 9, 2012

·         ⁷ Accid Anal Prev. 2013 Aug;57:91-5

·         ⁸ Ohio State University, June 17, 2013

·         ¹¹ Business Insider February 17, 2015

·         ¹³ The Kaiser Family Foundation, "Generation M2: Media in the Lives of 8- to 18-Year-Olds," Key Findings, page 2

·         ^14, 19, 20 The New York Times July 6, 2015

·         ^15, 17 American Academy of Pediatrics November 2016

·         ¹⁸ American Academy of Pediatrics, November 2016, Volume 138, Issue 5, Recommendations

·         ²¹ Telegram & Gazette, July 8, 2015

·         ²² The Guardian Feb. 11, 2016

 https://articles.mercola.com/sites/articles/archive/2024/05/16/are-you-addicted-to-smartphone.aspx

Smart Cities en 15-minutensteden: We moeten ophouden toe te staan dat deze criminelen ons langzaam naar de technotirannie leiden

 mei 19, 2024   8

    TheDigitalArtist / Pixabay

Je hebt waarschijnlijk wel eens gehoord van de termen “Smart City” en “15-minutenstad”, maar hoeveel weten precies wat ze zijn?

In het volgende artikel beantwoordt de auteur van ‘How to Opt-Out of the Technocratic State’ Derrick Bronze de vragen: Wat is precies een “Smart City” en hoe verhoudt het zich tot een “15-minuten stad”? En wat heeft dit alles te maken met individuele vrijheid en bewegingsvrijheid? schrijft Rhoda Wilson.

En, tot slot, wat zijn we van plan eraan te doen?

Inzicht in Smart Cities, 15-minutensteden en hoe we winnen

Door Derrick Brons

U hebt waarschijnlijk wel eens gehoord van de termen “Smart City” of, het meer recente neefje, “15-minuten stad”, maar begrijpt u echt wat deze concepten inhouden? Weet u welke organisaties verantwoordelijk zijn voor het promoten van deze ideeën? En nog belangrijker, bent u voorbereid om te overleven en te gedijen in het licht van deze vrijheidsberovende plannen?

Om ons voor te bereiden op mogelijke toekomstige noodsituaties, moeten we beter begrijpen waar we mee te maken hebben. Laten we beginnen met te begrijpen wat er bedoeld wordt als we het hebben over “Smart Cities”.

De term beschrijft meestal een stedelijk gebied dat is uitgerust met 5G-masten (en binnenkort 6G) die de snelheid en bandbreedte mogelijk maken die nodig is voor autonome voertuigen, robotassistenten en sensoren in de straat om straatverlichting te matigen en waarschuwingssignalen af te geven. Dit alles zou worden aangedreven door kunstmatige intelligentie (“AI”). Samen staan de sensoren, apparaten en infrastructuur bekend als het zogenaamde “Internet of Things” (“IoT”).

Eenvoudig gezegd is het IoT het netwerk van digitale apparaten, voertuigen, toestellen en andere fysieke voorwerpen die uitgerust zijn met sensoren waardoor ze gegevens kunnen verzamelen en delen. Deze real-time gegevensverzameling staat centraal in smart city initiatieven die beweren een opstap te zijn naar een digitale utopie. Apparaten die verbonden zijn met het IoT variëren van smartphones tot slimme apparaten tot slimme huizen of gebouwen met slimme thermostaten. Zelfs wearables zoals smartwatches, oordopjes en fitnessapparaten maken deel uit van het IoT. Een eenvoudige vuistregel is dat als je apparaat beweert “slim” te zijn of Wi-Fi- of Bluetooth-mogelijkheden heeft, het kan worden aangesloten op het IoT.

National Geographic omschrijft een slimme stad als “een stad waarin een reeks sensoren (meestal honderden of duizenden) wordt ingezet om elektronische gegevens te verzamelen van en over mensen en infrastructuur om de efficiëntie en levenskwaliteit te verbeteren.” NatGeo merkt op dat inwoners en stadsmedewerkers mogelijk apps moeten gebruiken om toegang te krijgen tot stadsdiensten, om meldingen van storingen, ongelukken en misdrijven te ontvangen en te versturen, om belastingen en heffingen te betalen, enz. Ze benadrukken ook de potentiële gebruikscases voor het verminderen van energieverbruik en het “duurzamer” maken van een stad.

Over het algemeen worden slimme steden aan het publiek verkocht als een futuristisch stadslandschap met functies zoals straatverlichting die automatisch uitgaat als er niemand in de buurt is, of AI-algoritmen die vuilnisophaalroutes optimaliseren. Er wordt ons ook verteld dat we door AI te combineren met sensoren en camera’s overal autonome, of bestuurderloze, voertuigen zullen hebben die verkeersopstoppingen zullen verminderen.

Helaas is de visie voor een slimme stad eigenlijk een volgende stap in de richting van het verliezen van onze vrijheden en privacy.

In april 2018 bracht de American Civil Liberties Union een gids uit met belangrijke vragen die gesteld zouden moeten worden door stadsambtenaren die zich willen aansluiten bij de smart city-beweging. De gids, ‘How to Prevent Smart Cities from Turning to Surveillance Cities‘, is geschreven door Matt Cagle, een advocaat bij de American Civil Liberties Union van Noord-Californië. In januari 2019 vroeg ik de heer Cagle om commentaar op de groei van slimme steden en de technologie erachter. Dit is wat hij me vertelde:

  De Wakkere Versus de Onwakkere: Wanneer angst het gezond verstand vernietigt

 

Als we het hebben over smart city-technologie, of het Internet of Things, in de context van de overheid, hebben we het eigenlijk over elektronica die misschien klein en goedkoop is, die overal in de stad kan worden geplaatst en die in wezen kan worden ontworpen om informatie te verzamelen, of het nu visuele informatie is of audio-informatie of informatie over bijvoorbeeld of een parkeerplaats bezet is. Maar voordat er slimme stadstechnologie wordt aangeschaft of ingezet, is het echt belangrijk dat een stad samen met haar gemeenschap bepaalt of die technologie echt slim is voor de stad om te doen.

Smart city technologie kan een wolf in schaapskleren zijn. Het kan een andere manier zijn voor de overheid om informatie te verzamelen die ze misschien niet wilde verzamelen voor wetshandhavingsdoeleinden, maar die later wel kwetsbaar zou kunnen zijn voor dat soort gebruik of die ze misschien niet wilde verzamelen voor immigratiedoeleinden, maar die later wel kwetsbaar zou kunnen zijn. En nogmaals, deze technologie wordt vaak verzameld door bedrijven die het hebben ontwikkeld. Het is dus echt belangrijk voor de stad en de gemeenschap om op één lijn te zitten over wie de eigenaar wordt van deze gegevens terwijl we doorgaan met dit project, wie deze gegevens kan verkopen en of de gemeenschappen uiteindelijk de controle hebben over deze technologieën.

Slimme steden zijn niet alleen een nachtmerrie op het gebied van privacy, maar als de stadsplanners hun zin krijgen, kun je binnenkort misschien niet meer autorijden zonder te betalen, of bestraft worden voor door rood oversteken dankzij alomtegenwoordige gezichtsherkenningscamera’s.

Wat is een 15-minutenstad?

Dit brengt ons bij het concept van 15-minutensteden. Voor het eerst besproken door een stadsplanner genaamd Carlos Moreno tijdens de conferentie over klimaatverandering van de Verenigde Naties in 2015, is 15-minutensteden in wezen het idee dat alle middelen binnen een gemeenschap binnen 15 minuten lopen te vinden moeten zijn.

Zoals dat gaat met de meeste ideeën die door de VN worden gepromoot, klinkt het op zichzelf niet zo verschrikkelijk. Ik bedoel, wie wil er nu niet te voet boodschappen kunnen doen of naar het plaatselijke buurthuis kunnen gaan voor een kookfeest? Sommigen van jullie wonen misschien zelfs al in gebieden waar alles binnen 15 minuten te bereiken is. Wat is dan het probleem, vraag je je misschien af?

Als je verder kijkt dan de modewoorden, zie je dat 15-minutensteden, net als slimme steden, het potentieel hebben om gebruikt te worden als een manier om de bewegingsvrijheid, de vrijheid van meningsuiting en de privacy te beperken. Veel mensen zijn ook bang geworden dat concepten als smart cities en 15-minutensteden eigenlijk gaan over sociale engineering zodat mensen stoppen met het rijden in hun eigen privévoertuigen – allemaal in naam van het klimaat, natuurlijk. Kijk niet verder dan een gloednieuw boek van Carlos Moreno, dat beweert “technieken te bieden om de gewoonten van auto-afhankelijke stadsbewoners te veranderen.” Veel duidelijker dan dat wordt het niet.

Moreno is succesvol geweest in het doorzetten van zijn idee naar de mainstream. Parijs, Frankrijk, heeft het idee voor het eerst overgenomen in 2020. Maar pas eind 2022 en begin 2023 werd de weerstand tegen 15-minutensteden een publieke zaak. In februari 2023 verzamelden zich naar schatting 2.000 demonstranten in het centrum van Oxford, Engeland, voor een protest tegen de aanleg van wat bekend staat als een verkeersarme wijk, of LTN.

  BlackRock CEO: 'Xenofobe' landen met krimpende bevolking kunnen de 'grote winnaars' zijn in de AI-gedreven toekomst

 

Om de LTN in te voeren, stemden de ambtenaren van Oxford voor de invoering van zes “verkeersfilters” die het gebruik van auto’s in woonwijken van de stad tijdens bepaalde uren moeten beperken. Camera’s met een automatische nummerplaatlezer (“ALPR”) zullen nummerplaten scannen om bestuurders van buiten het graafschap Oxfordshire te beboeten die deze gebieden binnenrijden op momenten dat er veel verkeer is.

Natuurlijk hebben de media hun best gedaan om de tegenstanders van de 15-minutensteden te bestempelen als “extreem rechtse” samenzweringstheoretici. Door de reacties van de bewoners en de internationale aandacht heeft de gemeenteraad van Oxford er onlangs voor gestemd om de vermelding van “15-minutensteden” uit hun stadsplanningsdocumenten te verwijderen. Terwijl de gemeenteraad stemde om de zin uit hun documenten te verwijderen, maakten ze duidelijk dat ze nog steeds van plan zijn om door te gaan met hun visie van een bewandelbare stad met beperkingen op privévoertuigen. Louise Upton, het kabinetslid voor planning van de gemeenteraad van Oxford, vertelde The Times dat het verwijderen van de zin “geen merkbaar verschil zou maken voor onze planningsbeslissingen.”

Oxford is niet de enige stad die stappen onderneemt om rijbeperkingen in te voeren of digitale technologie gebruikt om het gedrag van burgers te catalogiseren. Ambtenaren van een Canadese gemeente stemden onlangs om toeristen te verplichten 30 Canadese dollar te betalen voor een quick-response code (“QR-code”) om de eilandengroep Îles-de-la-Madeleine binnen te komen of te verlaten. De ruim 12.000 inwoners moeten hun rijbewijs laten zien om de eilandengroep binnen te komen of te verlaten.

In 2022 voerde Venetië in Italië een soortgelijk beleid in met de aankondiging dat toeristen die de historische kanalen voor één dag bezoeken een vergoeding moeten betalen. De maatregel zou een antwoord zijn op het beruchte toerisme dat de regio overspoelt. Hoewel de vergoeding slechts ongeveer US$6 bedraagt en alleen van toepassing is op de 29 drukste dagen van het jaar, moeten mensen zich registreren en, opnieuw, een QR-code verkrijgen via een smartphone. Dit lijkt me weer een andere manier om mensen in de digitale gevangenis te krijgen die rond de mensheid wordt gebouwd.

Het World Economic Forum en de Verenigde Naties

Het zal voor niemand een verrassing zijn dat het WEF en de VN twee van de grootste voorstanders zijn van de 15-minutenstad en Smart City projecten. In oktober 2019 lanceerden het WEF en de G20-landen de G20 Global Smart Cities Alliance on Technology Governance.

Op de website van de Smart Cities Alliance staat dat de alliantie “wereldwijde beleidsnormen vaststelt en bevordert om beste praktijken te helpen versnellen, potentiële risico’s te beperken en meer openheid en publiek vertrouwen te stimuleren.” De alliantie zegt meer dan 200.000 steden en lokale overheden te vertegenwoordigen, evenals bedrijven, startups, onderzoeksinstellingen en maatschappelijke organisaties.

Het WEF herinnert ons er ook aan dat het streven naar smart-15-minutensteden bedoeld is om het Sustainable Development Goal 11 van de Verenigde Naties te bereiken, dat erop gericht is om steden en menselijke nederzettingen “inclusief, veilig, veerkrachtig en duurzaam” te maken. In het belang van dit doel – en de rest van de SDG’s van de VN – werken steden aan de implementatie van een reeks zogenaamde slimme technologieën. Het zijn deze technologieën en concepten die zullen worden gebruikt om de mensheid in strak gecontroleerde, getraceerde en traceerbare stedelijke omgevingen onder te brengen.

  Canada bouwt ONDERVRAGINGSKAMERS met wapenarsenalen om mensen te arresteren en te vervolgen voor "klimaatmisdaden"

 

Wat is de oplossing?

Terwijl deze technocraten dag en nacht vergaderen om hun toekomstige dystopie voor de mensheid uit te stippelen, moeten wij ons afvragen wat wij doen om onze toekomst uit te stippelen. Als de mensheid haar eigen koers wil bepalen, moeten we ophouden deze criminelen toe te staan ons langzaam in de technotirannie te laten lopen.

Eén ding dat iedereen kan doen is zich afvragen wat jij zou doen als jouw stad een QR-code of een digitale ID zou vereisen om toegang te krijgen tot de supermarkt? Of misschien het plaatselijke ziekenhuis? Misschien, zoals we zagen tijdens de covid-19 crisis, zou je bedrijf een digitale ID nodig hebben om betaald te worden en je bank zou het nodig hebben om de cheque te innen.

Als je werkgever of stad vaccinatieverplichtingen of PCR-tests heeft ingevoerd, is het waarschijnlijk dat ze in de nabije toekomst soortgelijke maatregelen zullen nemen. Het is een absolute must om een plan te bedenken hoe je deze moeilijke situaties het hoofd kunt bieden. Praat met je familie, je vrienden, je buren, je kerk, enz. Stel je deze scenario’s voor en vraag elkaar hoe je elkaar zou kunnen steunen in deze situaties.

Een ander belangrijk onderdeel van het opbloeien in het aangezicht van toenemende tirannie is gemeenschap. Nogmaals, dit kan je directe familie zijn, je activistische kring, je buren, collega’s of kerkleden. Het punt is dat we allemaal een ondersteunend netwerk nodig hebben om deze tijden door te komen. We hebben netwerken nodig om voedsel, diensten, zaden, vaardigheden en andere goederen te verhandelen waarvoor geen injecties, QR-codes, digitale ID’s of andere invasieve maatregelen nodig zijn.

Als je merkt dat je tekortschiet in de gemeenschapsafdeling, moedig ik je ten zeerste aan om de Freedom Cell Network website te gebruiken om op de kaarten te zoeken naar mensen en groepen bij jou in de buurt. Persoonlijke ontmoetingen zijn altijd beter dan digitale verbindingen. Sterker nog, ik moedig je aan om de komende ‘Exit and Build Land Summit 4′ bij te wonen om gelijkgestemde vrijheidsliefhebbers te ontmoeten die precies dit gesprek voeren.

De summit vindt volgende week 16-20 mei plaats in Bastrop, Texas (buiten Austin) en wordt georganiseerd door John Bush, de medeoprichter van The Freedom Cell Network en de oprichter van Live Free Academy. John en zijn vrouw Rebecca brengen huiseigenaren, perma culturisten, regeneratieve ranchers, vrijwilligers, activisten, onafhankelijken, survivalisten en ondernemers samen om te bespreken hoe we gemeenschappen kunnen opbouwen die de aanvallen van de technocratische staat kunnen weerstaan.

Wat je ook doet, het is noodzakelijk om deze informatie zo wijd en zijd mogelijk te verspreiden en te beginnen met toekomstplannen. Jullie kinderen, hun kinderen en hun kinderen rekenen op ons om op te staan en resoluut actie te ondernemen. Ze rekenen op ons om een betere, vrijere wereld voor hen achter te laten.

Het is tijd om samen op te staan. Het is tijd voor Exit and Build.

---

Copyright © 2024 vertaling door Frontnieuws.

https://www.frontnieuws.com/smart-cities-en-15-minutensteden-we-moeten-ophouden-toe-te-staan-dat-deze-criminelen-ons-langzaam-naar-de-technotirannie-leiden/

Vogelgriep als nieuwe “plandemie”? Dr. McCullough waarschuwt voor voedseltekorten

mei 22, 2024   12  

    Foto Credit: Report24.news / KI

Wat zal de nieuwe p(l)andemie veroorzaken die door de WHO wordt gepropageerd onder de codenaam “Ziekte X”? Kritische waarnemers zien redenen om aan te nemen dat het vogelgriep zou kunnen zijn: Dr. Peter McCullough, de kritische arts die belangrijk voorlichtingswerk verrichtte tijdens de coronavirusjaren, wijst op waarschuwingen van autoriteiten en de WHO, riskant onderzoek en de mogelijk verwoestende gevolgen van een vogelgrieppaniek voor de voedselveiligheid, bericht Report24.

Op 18 april publiceerden de Verenigde Naties een waarschuwing op hun website: pandemiedeskundigen maakten zich zorgen over de overdracht van vogelgriep op mensen. De achtergrond hiervan zijn gedocumenteerde uitbraken van H5N1 onder melkkoeien in de Verenigde Staten. Dr. Jeremy Farrar, de omstreden hoofdwetenschapper van de WHO en directeur van de Wellcome Trust, die nauwe banden heeft met Big Pharma, waarschuwt: “De grote zorg is natuurlijk dat het virus zich ontwikkelt en het vermogen ontwikkelt om mensen te besmetten door eenden en kippen te besmetten – maar nu ook steeds meer zoogdieren. En dan, cruciaal, het vermogen om van mens op mens te worden overgedragen.” Hij waarschuwde ook dat het vogelgriepvirus een “extreem hoog” sterftecijfer heeft onder de paar honderd mensen die tot nu toe vermoedelijk zijn besmet. Farrar bekritiseerde echter dat er wereldwijd een gebrek is aan diagnosemogelijkheden en dat de ontwikkeling van vaccins achterloopt.

In een gezamenlijke beoordeling door de Food and Agriculture Organisation van de Verenigde Naties, de WHO en de World Organisation for Animal Health op 23 april werd het risico van H5N1-virussen voor mensen tot nu toe als laag beoordeeld. Over het algemeen zijn er relatief weinig infecties bij mensen gemeld; de gemelde gevallen betreffen mensen die direct met besmette vogels en vee hebben gewerkt. Werknemers in deze gebieden moeten daarom aandacht besteden aan hygiëne en het gebruik van geschikte beschermingsmiddelen. Volgens de risicobeoordeling zijn gevallen van overdracht van mens op mens nog niet bekend en ook onwaarschijnlijk, mits er geen genetische veranderingen in het virus optreden. Er is ook onzekerheid over het risico van melk en zuivelproducten; de consumptie van niet-gepasteuriseerde melk wordt niet aanbevolen. Nauwlettend toezicht wordt over het algemeen aanbevolen om de ontwikkeling en verspreiding van H5N1 te volgen.

  Weet u nog? Ik wel

 

Het testen van niet alleen vogels maar ook andere dieren is waarschijnlijk aanzienlijk opgevoerd sinds de uitbraken bekend werden. Sinds 24 april is er zelfs een federaal bevel van kracht dat melkgevende melkkoeien verplicht om binnen 7 dagen na interstatelijk transport een negatieve PCR-test op vogelgriep te laten uitvoeren.

In een interview met John Fredericks op “Real America’s Voice” geeft Dr. Peter McCullough zijn beoordeling van de gebeurtenissen: Hij ziet het gevaar dat een vogelgriepgekte met uitgebreide verplichte PCR-tests kan leiden tot voedseltekorten. De waanzin van massale PCR-tests is al aangetoond door de pandemie van het coronavirus. Als valse en misleidende testresultaten leiden tot het massaal ruimen van dieren die misschien niet echt besmet en dus ongevaarlijk zijn, is dat niet alleen een ramp voor de getroffen boerderijen, maar ook voor de bevolking die afhankelijk is van de voedselproductie. En dat terwijl vogelgriep behandelbaar is, benadrukt McCullough.

Video Link: https://rumble.com/v4vsmaq-is-the-bird-flu-another-election-scam-dr.-peter-mccullough-weighs-in.html

Explosief: McCullough hekelt ook het feit dat er blijkbaar zogeheten gain-of-function onderzoek wordt gedaan met H5N1. Zijn Substack hekelt onderzoekswerk (zie hier en hier) in de VS in samenwerking met China, dat is gebaseerd op het proces van seriële passage. Wanneer verschillende diersoorten in het laboratorium met een virus worden besmet, worden zoönotische sprongen versneld nagebootst, wat kan leiden tot het ontstaan van nieuwe, gemakkelijker overdraagbare ziekteverwekkers. Een studie uit 2020 besprak ook een mogelijke laboratoriumoorsprong van SARS-CoV-2 op basis van seriële passage. Hoewel de WHO en andere organisaties het risico van een H5N1-pandemie voor de menselijke bevolking momenteel nog als laag beschouwen, zou dit zeer snel kunnen veranderen als gevolg van genetische veranderingen.

  Hartontsteking na Pfizer-vaccinatie: Australische journalist waarschuwt vanuit ziekenhuis

 

Met het oog op de komende verkiezingen in de VS in november kan de timing van de huidige gebeurtenissen tot nadenken stemmen. Voor Joe Biden en zijn Democraten zijn de vooruitzichten op electoraal succes tot nu toe niet erg hoog. Zou een nieuwe catastrofe net op tijd komen?

---

Copyright © 2024 vertaling door Frontnieuws.  https://www.frontnieuws.com/vogelgriep-als-nieuwe-plandemie-dr-mccullough-waarschuwt-voor-voedseltekorten/

In Slowakije slaat de eenzame schutter weer toe

 mei 22, 2024  2

 

   Foto Credit: Strategic Culture / Foto's: Social media

De “eenzame schutter”, die cartooneske figuur die de afgelopen decennia – in ieder geval sinds november 1963 – regelmatig de meeste geruchtmakende moorden omlijstte, heeft weer toegeslagen, dit keer in het ongehoorzame Slowakije. Hij duikt altijd op wanneer zijn aanwezigheid vereist is om buitenbeentjes te waarschuwen en zelfs teamspelers die niet op hun taken letten te disciplineren, schrijft Stephen Karganovic.

De moordaanslag op de Slowaakse premier Robert Fico past in dat patroon. Fico’s decennialange politieke staat van dienst heeft misschien een zeker wantrouwen gewekt in kringen van globalisten. Zijn verkiezingsoverwinning en terugkeer aan de macht in de herfst van vorig jaar zouden echter waarschijnlijk zijn gezien als een beheersbare uitdaging als Fico zo verrot was geweest om te handelen zoals zijn collega’s gewoonlijk doen, door vóór de verkiezingen het ene te zeggen en daarna het tegenovergestelde te doen.

In plaats daarvan heeft hij zich ontpopt als een man die zich aan zijn woord houdt en heeft hij alle geruchten de kop ingedrukt dat hij ooit zou zijn gerekruteerd als een van de Young Leaders van het WEF. Op een kritiek moment voor de globalistische touwtrekkers, wanneer een coöperatieve teamspeler als de rigeuer wordt beschouwd, koos hij ervoor om buiten de gebaande paden te treden met andere verschoppelingen zoals Victor Orban en op te komen voor ouderwetse waarden, zoals de nationale soevereiniteit van Slowakije.

Fico drong echter niet alleen aan op de soevereiniteit van Slowakije, wat al erg genoeg zou zijn geweest, maar ook op andere verachte begrippen, die in het huidige Europa evenzeer in diskrediet zijn geraakt: soevereiniteit, natievorming, religie en familie. Het is zijn gehechtheid aan deze waarden, ooit de hoeksteen van de Europese beschaving vóór haar culturele implosie, die van Fico een doelwit van een eenzame schutter maakte.

Maar aan deze tekortkomingen moeten enkele andere, niet minder storende en ook potentieel levensbedreigende fouten worden toegevoegd. De afgelopen maanden, toen Project Oekraïne op een schipbreuk begon uit te lopen, weigerde Fico uitdagend om militaire hulp voor het regime in Kiev toe te staan, riep hij op tot het opheffen van anti-Russische sancties en uitte hij herhaaldelijk het verboden idee dat Oekraïne zal worden verslagen.

Alsof dat nog niet genoeg is, is er nog meer. In een lang vergeten tragedie in 2006 stortte een Slowaaks vliegtuig op mysterieuze wijze neer toen het terugvloog uit Kosovo. Aan boord bevond zich, naast Slowaakse vredeshandhavers, een zeer interessante lading. Slowaakse specialisten en forensische experts waren betrokken bij de opgraving van verschillende massagraven in Kosovo waar Servische slachtoffers waren begraven en ze brachten het bewijsmateriaal mee naar huis. Het bleek dat veel van die slachtoffers incisies in de borstkas vertoonden die er sterk op wezen dat ze door Albanese handelaren waren gebruikt als onwillige orgaandonoren. Lezers met een nog onaangetast geheugen zullen zich de controverse herinneren die destijds woedde over het extraheren en verhandelen van menselijke organen in Kosovo, culminerend in het belastende rapport over dit onderwerp dat de Zwitserse onderzoeker Dick Marty in 2010 bij de EU indiende.

Het Slowaakse team overhandigde een set van het bewijs dat het had opgegraven aan de NAVO, waarvan Slowakije inmiddels lid was geworden. Maar om er zeker van te zijn dat hun bevindingen niet zouden verdwijnen in een of ander zwart gat van de NAVO, namen ze uit voorzorg een extra set mee naar huis. Dat bewijsmateriaal bevond zich aan boord van het vliegtuig dat op onverklaarbare wijze neerstortte en dat samen met ongeveer 40 Slowaakse personeelsleden omkwam, wier mond over hun gruwelijke bevindingen in Kosovo daarmee voor altijd werd verzegeld.

Zoals gebruikelijk in dergelijke situaties werd er een haastig en oppervlakkig onderzoek uitgevoerd door de Slowaakse autoriteiten, de conclusies werden tot staatsgeheim verklaard en vervolgens verzegeld.

Vijf jaar geleden stond het vliegtuigongeluk van 2006 opnieuw in de schijnwerpers toen er nieuw bewijs opdook dat het misschien toch geen ongeluk was vanwege een explosief dat aan boord was geplaatst. Het Slowaakse parlement opende een onderzoek naar de zaak, dat Robert Fico van harte en publiekelijk steunde.

Naast zijn meer recente misstappen, moet dit ook een enorme slag tegen hem zijn geweest.

Voorspelbaar werd de verantwoordelijkheid voor de schietpartij onmiddellijk toegeschreven aan een eenling die Fico een politieke wrok zou hebben toegedicht en besloot hem te vermoorden. Hoe deze belachelijke, Jack Ruby-achtige verklaring zal uitpakken, kunnen we binnenkort zien als de Slowaakse autoriteiten hun onderzoek voortzetten.

Maar ongeacht wat de Slowaakse onderzoekers aan het licht brengen en hoeveel hun NAVO-overheersers hen toestaan om te publiceren, kunnen er toch al enkele voorlopige conclusies worden getrokken over deze gruwelijke poging tot moord. Op basis van alle ervaringen uit het verleden zullen deze conclusies uiteindelijk zeker worden bevestigd en de tand des tijds zeker doorstaan.

De gangsteraanslag op de Slowaakse premier zal het beoogde effect hebben gehad, of hij het nu overleeft of niet. Het was een intimiderende boodschap die luid en duidelijk werd overgebracht aan alle betrokkenen. De aard en reikwijdte van de “regels” die op hen betrekking hebben, werden onlangs in Slowakije duidelijk gemaakt. Nu de positie van het collectieve Westen aan het afbrokkelen is, zijn alle Europese leiders die er misschien aan denken om een andere weg in te slaan of de belangen van hun land op te eisen in plaats van gehoorzaam de bevelen op te volgen, gewaarschuwd. Als Robert Fico kwetsbaar was, zijn zij dat ook. En dit geldt niet alleen voor de zielige schijnvertoningen van nationale leiders die nu in functie zijn, maar ook voor degenen die hun plaats willen innemen. Meer in het algemeen is de poging tot moord op Robert Fico een boodschap voor uitstekende niet-politieke publieke figuren van vele profielen, zoals aartsbisschop Vigano, wiens gedurfde uitspraken, coherente analyses en overtuigende oproepen aan het publiek de gefabriceerde consensus dreigen te laten instorten.

---

Copyright © 2024 vertaling door Frontnieuws.