april 4, 2024 19
Louisiana is de
eerste staat in de VS die een wetsvoorstel aanneemt om een einde te maken aan
de invloed van de Verenigde Naties, de Wereldgezondheidsorganisatie en het
World Economic Forum in de staat ende globalistische organisaties te verbieden
regels en mandaten op te leggen.
De senaat van Louisiana nam met 37-0 stemmen een wetsvoorstel aan om een einde te maken aan de samenwerking tussen de staat en de lokale overheden met de VN, de WHO en het WEF. De senaat beschuldigt hen ervan een globalistische staatsgreep te plegen en te proberen hun regels en mandaten overal ter wereld op te leggen, schrijft Thepeoplesvoice.
Senator Thomas
Pressly en twee mede-indieners introduceerden Senate Bill 133 (SB133)
op 29 februari. De voorgestelde wet verklaart: “De
Wereldgezondheidsorganisatie, de Verenigde Naties en het Wereld Economisch
Forum hebben geen jurisdictie of macht in de staat Louisiana.”
Het wetsvoorstel
beschrijft praktische stappen om ervoor te zorgen dat regels, voorschriften en
mandaten van de globalistische organisaties geen macht hebben in de Pelican
State.
“Geen enkele regel, verordening,
vergoeding, belasting, beleid of mandaat van welke aard dan ook van de
Wereldgezondheidsorganisatie, de Verenigde Naties en het World Economic Forum
zal worden afgedwongen of uitgevoerd door de staat Louisiana of een agentschap,
afdeling, raad, commissie, politiek onderdeel, overheidsinstantie van de staat,
parochie, gemeente of enige andere politieke entiteit.”
EFFECTIEF
Tenth Amendment
Center raport:: Gebaseerd op James Madison’s advies voor
staten en individuen in Federalist #46, is een “weigering om samen te werken
met ambtenaren van de Unie” een uiterst effectieve methode om federale wetten
effectief onuitvoerbaar te maken, omdat de meeste handhavingsacties afhankelijk
zijn van hulp, steun en leiderschap van de staten.
Dit geldt net zo
goed voor internationale instellingen – waarschijnlijk nog meer. Deze
instellingen hebben geen eigen handhavingsmechanisme. Al hun macht is gebaseerd
op vrijwillige naleving en handhaving door lokale jurisdicties.
Fox News senior
gerechtelijk analist Judge Andrew Napolitano was het ermee eens dat een
dergelijke aanpak zeer effectief zou zijn. In een televisiediscussie over
federale wapenwetten merkte hij op dat een enkele staat die weigert mee te
werken aan handhaving, federale wapenwetten “bijna onmogelijk” zou maken om te
handhaven.
De federale
overheid is sterk afhankelijk van de medewerking van staten om bijna al haar
wetten, regels en wetten te implementeren en te handhaven. Door eenvoudigweg
deze noodzakelijke samenwerking op te zeggen, kunnen staten in feite veel
federale acties teniet doen. Zoals de National Governor’s Association opmerkte
tijdens de gedeeltelijke sluiting van de overheid in 2013: “Staten zijn
partners van de federale overheid voor de meeste federale programma’s.”
Dit
handhavingsprobleem wordt nog groter als het gaat om internationale organen
zoals de WHO en de VN.
WETTELIJKE BASIS
Sommigen zouden
kunnen aanvoeren dat Louisiana verplicht is om WHO- of VN-mandaten af te
dwingen vanwege verdragen, maar dit houdt geen stand bij een juridisch
onderzoek.
Het Hooggerechtshof
heeft consequent gesteld dat de federale overheid geen staats- en lokale
middelen kan opeisen voor haar eigen doeleinden. Onder de anti-mandateringsdoctrine zijn staten soevereine
entiteiten en kunnen ze hun middelen naar eigen goeddunken inzetten. Hieruit
volgt logischerwijs dat internationale organisaties evenmin staats- en lokale
middelen kunnen opeisen. Zelfs als de Amerikaanse overheid verplicht is om een
mandaat van de V.N. af te dwingen op basis van een verdrag, volgt daaruit niet
dat staatsen lokale overheden hetzelfde moeten afdwingen.
De
anti-mandateringsdoctrine is voornamelijk gebaseerd op vijf zaken van het
Hooggerechtshof die teruggaan tot 1842. Printz v. U.S. dient als hoeksteen.
“In New York oordeelden we dat het
Congres de staten niet kan dwingen om een federaal regelgevend programma op te
stellen of af te dwingen. Vandaag stellen we vast dat het Congres dat verbod
niet kan omzeilen door de ambtenaren van de staten rechtstreeks in te
schakelen. De federale overheid mag geen richtlijnen uitvaardigen die de staten
verplichten om bepaalde problemen aan te pakken, noch de ambtenaren van de
staten of hun politieke onderafdelingen opdragen om een federaal regelgevend
programma uit te voeren of te handhaven. Het doet er niet toe of er sprake is
van beleidsvorming en het is niet nodig om per geval de lasten of baten af te
wegen; dergelijke bevelen zijn fundamenteel onverenigbaar met ons
grondwettelijk systeem van dubbele soevereiniteit”.
Er is geen bepaling
van grondwettigheid nodig om een beroep te doen op de anti-commandeering doctrine.
Staten en lokale overheden kunnen weigeren om federale wetten uit te voeren of
federale programma’s te implementeren, of ze nu grondwettelijk zijn of niet.
WAT VOLGT
SB133 gaat voor
verdere behandeling naar het Huis. Het is doorverwezen naar de Commissie voor
Huis- en Regeringszaken, waar het gehoord moet worden en met een meerderheid
van stemmen aangenomen moet worden voordat het verder gaat in het wetgevingsproces.
Copyright ©
2024 vertaling door Frontnieuws.
