zondag, 25 augustus 2024 09:25
Feit is dat er ten tijde van de Spaanse griep veel slachtoffers vielen, volgens officiële cijfers alleen al in ons land 38.000 dodelijke slachtoffers en in België spreekt men zelfs van 80.000.Maar, als mensen niet dood gingen aan een virus zoals velen denken, hoe kan het dat er zoveel mensen stierven?
Het volgende artikel is een bijdrage van Erick van Dijk met aan het eind een door hem in het Nederlands ondertitelde video.
Als het geen virus was, waar overleden al die mensen dan aan tijdens de “Spaanse griep?”
Wanneer je iets leest of luistert is het heel belangrijk goed op de gebruikte woorden te letten. Dit geldt zeker voor alles wat valt onder de noemer “wetenschappelijk.” Mij valt het al tientallen jaren op.
Als een “wetenschapper” wordt bevraagd over welk onderwerp ook dan hoor je, als je goed oplet, heel vaak zinsneden voorbij komen als “daar is nog veel onderzoek voor nodig,” of “eigenlijk weten we daar nog helemaal niet zoveel van,” of “we denken dat ...” “we vermoeden dat …” “we nemen aan dat …” “we gaan er van uit dat …” “de consensus is dat …” “het is mogelijk dat …” “het zou kunnen dat …”
Uit al die gebezigde taal blijkt één ding; ze weten het niet zeker. Dat is geen wetenschap. Ik heb het woord al eens ontleed. Weten-schap is het schappen van wetens. Een weten is een onomstotelijk iets, iets dat eenmaal zo is, onderbouwd en bewezen door middel van de wetenschappelijke methode.
Dat werkt zo. Je hebt een vraag. Je gaat onderzoek doen, verzamelt zoveel mogelijk informatie. Op basis hiervan vorm je een theorie. Om te kijken of je theorie klopt doe je experimenten en, heel belangrijk, controle-experimenten. Uit de experimenten komen gegevens voort die je dan gaat analyseren. Uit de analyse trek je een conclusie. Je hebt alles netjes bijgehouden en opgeschreven en dat alles deel je met anderen uit het vakgebied om te zien of zij tot dezelfde resultaten komen als ze precies hetzelfde doen. Is iedereen het erover eens dat alles klopt dan is het verworden tot een weten dat wordt geschapt, bewaard op de plank in de kast met de andere wetens, als referentie.
Wanneer niet is voldaan aan dit proces kun je niet spreken over een weten. Wanneer je de hierboven opgesomde zinsneden hoort dan weet je dat je niet te maken hebt met een “wetenschapper” maar met een “speculatieschapper.”
Dit is wat we zien als we opnieuw gaan kijken naar de Spaanse griep, “de meest dodelijke pandemie uit de geschiedenis van de mensheid.” Deze viel heel toevallig samen met het einde van de Eerste Wereldoorlog. Zouden er misschien andere factoren hebben gespeeld die mogelijk een verklaring bieden waarom zo veel mensen wereldwijd vergelijkbare symptomen vertoonden en overleden?
Een paar suggesties. Wie zich verdiept in de materie ziet dat de omstandigheden in de loopgraven waarin soldaten verkeerden bar en boos waren. Overal afval en lijken in ontbinding. Voedsel uit blik. Vervuild drinkwater. Honger. De stress van constante beschietingen. Doodsangst.
Het was de eerste oorlog waar op massale schaal biologische en chemische wapens werden gebruikt. Bovendien waren veel soldaten ingespoten met experimentele “vaccins.”
Ging het hier om een virus waarvan het bestaan nooit is aangetoond? Een overtuigend antwoord op die vraag is er niet. Om te spreken in de woorden van “wetenschappers,” hier is nog veel onderzoek voor nodig …
Bezoek ook eens gezondheidswebwinkel Orjana.nl
