Maandag 21 november 2022 door: Ethan Huff
Tags : AI, Charles
Lieber, chemisch geweld, COVID, covid
vaccin, ontvolking, ontdekkingen, toekomstige
technologie, uitvindingen, liquide computers, nanotechnologie, privacy
horloge, echte onderzoeken, zelf
in elkaar zetten, vaccins
Dit artikel kan verklaringen bevatten die de mening van de auteur
weerspiegelen
13KWEERGAVEN
(Natural
News) In zijn nummer van november-december 2001 publiceerde Harvard
Magazine een exposé genaamd
"Liquid Computing" die een toen nieuwe technologie benadrukte waarin
nanodeeltjes zichzelf konden assembleren in een computer wanneer ze werden
blootgesteld aan een vloeistof.
De technologie is ontwikkeld door niemand minder
dan Charles Lieber, die begin 2020 bij het begin van de Wuhan-coronavirus
(Covid-19) scamdemie samen met twee Chinese staatsburgers werd aangeklaagd voor
het helpen van de Volksrepubliek China bij de ontwikkeling van biowapens in
Wuhan.
Lieber werd in december 2021 veroordeeld voor zes
aanklachten wegens misdrijf in verband met zijn in ontvangst nemen van
miljoenen dollars aan onderzoeksfinanciering uit China. Begin februari 2022
diende hij een motie in voor een vrijspraak of een nieuw proces dat echter werd
afgewezen. Zijn strafdatum is gepland voor 1Jan. 2023.
Maar voor dit alles prees Harvard Lieber voor het
ontwikkelen van iets dat nieuw was voor ons allemaal met de zogenaamde 'vaccins'
van Operation Warp Speed, maar dat bestond blijkbaar al meer dan twee decennia.
Kortom, de decennia oude technologie van Lieber lijkt eindelijk een gebruik te
hebben gevonden in covid vaccins.
(Related: Check out
our earlier coverage highlighting the presence of what appear
to be self-assembling “nano-octopus” microparticles inside covid injections.)
Hoeveel van
Lieber's werk werd verwerkt in de covid-vaccinaties?
Harvard Magazine wees erop dat
het werk van Lieber in strijd was met dat van andere wetenschappers op het
gebied van nanotechnologie. In plaats van een top-down benadering te gebruiken,
of iets groots te nemen en het kleiner te maken, gebruikte Lieber een bottom-up
benadering, of nam iets kleins en maakte het groter.
Met bedrading van slechts drie nanometers doorsnede
kon Lieber 'relatief goedkoop' produceren met 'een paar duizend dollar aan
apparatuur' een nano-formaat printplaat die, wanneer ondergedompeld in
vloeistof en op een desktop werd gestort, automatisch in een computer werd omgevormd.
'Klinkt als sciencefiction?" vroeg Harvard
Magazine destijds.
Wat Lieber ontwikkelde, was een nanodraadstructuur
die zich in vrijwel elke 'smaak' kon vormen, wat betekent dat hij verschillende
zelfassemblerende nanodraadcomputers kon maken met behulp van verschillende
vloeibare oplossingen.
"De potentiële toepassing in micro-elektronica
is duidelijk: de kleine omvang van deze bouwstenen zorgt voor hogere transistor
dichtheden, die in ieder geval in principe kunnen leiden tot meer geïntegreerde
en krachtige computers" legde Harvard Magazine uit.
“Over 10 of 20 jaar is er misschien geen behoefte
meer aan harde schijven, omdat solid-state geheugens zoveel gegevens kunnen
opslaan."
Het blijkt dat ze gelijk hadden: we hebben nu
solid-state geheugenstations zoals voorspeld. We hebben ook nieuwe 'vaccins'
waarvan onafhankelijke onderzoekers denken dat ze de zelfassemblerende
nanodraden en microscopische computerchips bevatten die Lieber heeft helpen
ontwikkelen.
Zou het kunnen dat de technologie van Lieber
precies datgene is dat wordt gebruikt in Fauci Flu-shots om kleine computers in
de lichamen van de 'volledig gevaccineerde' te assembleren?"Lieber zei in
2001 immers dat zijn ontwikkeling van nanotechnologie het mogelijk maakt
om" fundamenteel nieuwe eigenschappen te creëren die je je niet eens kunt
bedenken wanneer je met conventionele materialen omgaat door ze te
verkleinen."
"Normaal zou een molecuul dat aan het
oppervlak van een transistor bindt geen groot effect hebben", legde hij
verder uit. 'Maar stel je een eiwit voor met een lading erop die naar iets heel
kleins komt, waar het oppervlak een groot bestanddeel is. Je brengt dit geladen
lichaam naar boven en het ‘switched’ biologisch of chemisch de transistor. In
wezen kun je elektrisch detecteren wanneer je een eiwit, een nucleïnezuur of
iets anders hebt."
Deze sensor is getest in een "proof of
concept" -experiment met prostaatkankerdetectie. Destijds werd ook vermeld
dat de technologie van Lieber het mogelijk maakte om een
"centimeter-vierkant-chip te maken om een miljard dingen tegelijkertijd te
detecteren, zelfs variaties in het DNA van een individu"
Zorg ervoor dat je het volledig verhaal
leest zoals het werd gepubliceerd in Harvard Magazine.
Bronnen voor dit artikel zijn onder
meer:
https://www.naturalnews.com/2022-11-21-self-assembling-nanotechnology-2001-covid-vaccine-lieber.html
