dinsdag 28 februari 2023

“Rantsoenering” is de nieuwe slogan van de globalisten die schaarste normaliseren in de aanloop naar een geïnduceerde ineenstorting

De machthebbers blijven hetzelfde toneelstukje uit hun psyop playbook gebruiken. En waarom? Omdat het keer op keer werkt.

februari 28, 2023

2437

 10

De memo is verstuurd. De marionettenmeesters van de globalistische elite-coalitie planten de zaadjes voor het plebs om te accepteren wat komen gaat: massale tekorten. Sommigen denken misschien dat dit gewoon de machtigen zijn die vooruitlopen op wat zij waarschijnlijk achten. Maar zoals velen al lang hebben gewaarschuwd, voorspellen deze poppenspelers dit niet. Ze produceren het, schrijft JD Rucker.

De pluimvee-industrie in westerse landen wordt gedecimeerd door een vogelgriep die zich anders gedraagt dan enige andere vogelgriep in de geschiedenis. Voedselfabrieken blijven afbranden. Gewassen mislukken. Het is allemaal (of toch grotendeels) gefabriceerd en wordt opzettelijk verspreid om de klimaatverandering de schuld te geven.

Vrijwel alle landen die geen deel uitmaken van de BRICS+ maken energiekeuzes die ons op de rand van de afgrond houden zonder ons volledig over de afgrond te duwen. Zo kunnen ze zich voorbereiden op de grote sprong van de klif als de tijd rijp is. Het is alsof Nancy Pelosi de State of the Union van Donald Trump een beetje voorbereidt, zodat wanneer deze klaar is om te gaan, het schoon is voor het tv-publiek. Ze willen ons doen geloven dat het spontaan is (nogmaals, zodat ze de klimaatverandering de schuld kunnen geven), ook al is het allemaal met precisie gepland.

Bijna elke natie in de wereld is in een of ander stadium van voorbereiding en implementatie van digitale centrale bankvaluta’s die het werkelijke kapitalisme zullen veranderen in “belanghebbendenkapitalisme” voordat het wordt omgezet in een wereldwijde socialistische “oplossing” voor de problemen die zij hebben gecreëerd. Economische ineenstorting zal worden gebruikt voor economische controle. Als u de mogelijkheid wilt hebben om te kopen of te verkopen, moet u zich scharen achter wat zij zeggen.

Als dit alles te nauw verbonden is om toeval te zijn, dan is dat omdat het deel uitmaakt van hun machinaties. Als dit bekend klinkt, komt dat omdat de peetvader van het moderne globalisme het raamwerk al decennia geleden heeft uiteengezet.

“Wie de voedselvoorziening beheerst, beheerst de mensen; wie de energie beheerst, kan hele continenten beheersen; wie het geld beheerst, kan de wereld beheersen.” – Henry Kissinger

Daarom hoort u steeds het woord “rantsoenering” in de media en van overheidsfunctionarissen. Het maakt allemaal deel uit van het plan. Zoals bij elke psyop op lange termijn is het gemakkelijker om mensen de rantsoenering te laten accepteren en zelfs omarmen als ze ons laten weten dat het eraan komt door subtiele herhalingen die langzaam overgaan in een gestaag gedreun. Het oude “Rusland, Rusland, Rusland” wordt “rantsoen, rantsoen, rantsoen”.

Zoals Graham J. Noble opmerkte in Liberty Nation, maakt dit alles deel uit van de “Great Reset”.

In 2020 schreef een team van academici van de Universiteit van Leeds in het Verenigd Koninkrijk een artikel genaamd “Rationing and Climate Change Mitigation” waarin, zoals de titel suggereert, wordt betoogd dat het rantsoeneren van brandstof, voedsel en zelfs kleding een effectieve manier kan zijn om de koolstofuitstoot te verminderen. De paper werd aanvaard door het tijdschrift Ethics, Policy and Environment in januari 2023 en gepubliceerd op 19 februari. Het lijkt een vrij extreem voorstel, zelfs van de meest fervente aanhangers van de cultus van de klimaatverandering-cultus , maar misschien is het weer een duwtje in de richting van de Grote Reset. In ieder geval is het in lijn met een strategie die sinds 2020 wordt gepromoot op het World Economic Forum (WEF).

Neil Oliver, de waarheidsverteller van GB News, gebruikte de monoloog van deze week om te waarschuwen tegen dit kwade plan.

                  Video Link: https://youtu.be/mbekLBFgCmQ

Hier is het transcript:

Ze rantsoeneren tomaten in de supermarkten. Er wordt ons verteld dat het gaat om bevoorradingsketens, slecht weer en verwarmingsprijzen, maar op dit moment vermoed ik dat de communicatie meer gaat over het centraal stellen van het woord “rantsoenering”. Het gaat minder om geloofwaardige voedseltekorten en meer om ons eraan te laten wennen dat woord te horen.

De rest komt ongetwijfeld later, als we afgaan op de ervaring. Ik wed dat de rantsoeneringsapp voor onze smartphones ergens al op een harde schijf staat en klaar is wanneer wij dat zijn.

 

Op dit moment is het meer een vertrouwd proces van psychologische manipulatie. We worden geacht ons vertrouwd te maken met het algemene idee van voedseltekorten, zodat we goed voorbereid zijn wanneer de geplande realiteit wordt uitgerold.

We kregen dezelfde behandeling met woorden als “lockdown” en “pandemie”, “mandaat” en “ontkenner”. Rantsoenering is een woord uit de generatie van onze ouders en grootouders, een beetje zoals “oorlog in Europa” en “fascist”, en nu zijn ze weer in de mode. Rantsoenering, vraag ik u, terwijl de stortplaatsen overlopen van het dagelijks weggegooide verse voedsel.

Manipulatie gaat altijd over een ijzeren hand in een fluwelen handschoen, een zachte, zachte, pakkende aap. Veel van de berichtgeving in de media doet al jaren denken aan de Tweede Wereldoorlog en de fabelachtige Blitz-gedachte: “we zitten allemaal in hetzelfde schuitje”, “we moeten doormodderen”, “we mogen niet mopperen”, “we moeten ons steentje bijdragen”, “we moeten opkomen voor de democratie”, “we moeten de vrije wereld verdedigen”, “we moeten offers brengen”, “rustig blijven en doorgaan”. Iemand moet denken dat we ons gedeisd houden.

Aangezien ik het “D”-woord, democratie, heb genoemd, laten we even stilstaan bij de vraag of iemand van ons de kans heeft gehad erover te stemmen, want stemmen is het onderdeel van de democratie dat we geacht worden het belangrijkst te vinden.

Herinnert u zich dat we ooit gestemd hebben om de regering de macht te geven ons in onze huizen op te sluiten, de scholen van onze kinderen, onze cafés en restaurants, winkels en bedrijven te sluiten, ons te vertellen wie we mogen bezoeken of in ons huis mogen hebben, of we mogen wandelen of reizen in ons eigen land, laat staan over de grens? Herinnert u zich nog dat we gestemd hebben om werkgevers de bevoegdheid te geven medische behandelingen voor te schrijven aan hun werknemers?

En nu we het toch over propaganda hebben: wie heeft ons wijsgemaakt dat het in orde is om gezonde medeburgers te demoniseren en te marginaliseren, alleen omdat ze misschien een onzichtbare ziekte hebben?

Als u zich niet kunt herinneren of u al dan niet werd uitgenodigd voor een gesprek of debat over dit alles, komt dat misschien omdat u begrijpelijkerwijs het grootste deel van de tijd werd afgeleid door het bombardement van door de staat gesanctioneerde boodschappen door politici en de media.

Of misschien was u gewoon bang voor de gegarandeerde spot of het verlies van uw baan.

Het zijn niet alleen wij hier in het Verenigd Koninkrijk die er zo over denken. Ik vraag me af hoeveel Amerikaanse burgers zich afvragen of zij ervoor hebben gestemd dat hun regering meer dan 100 miljard dollar naar Oekraïne stuurt in een tijd waarin miljoenen Amerikanen in grote nood verkeren en zich geen eten of verwarming kunnen veroorloven.

In plaats van vragen te stellen, of, zoals in het geval van de belastingbetalende burgers van East Palestine, Ohio, die bedekt zijn met de neerslag van een vinylchloridewolk die na een treinontsporing met medeweten van hun eigen verkozen ambtenaren is ontstoken, kunt u zich afvragen waarom er in hun situatie geen nationale noodsituatie is, terwijl de vissen in hun rivieren sterven en hun huisdieren in de velden omkomen, terwijl ze blijkbaar verwachten te worden gekalmeerd door de aanblik van Joe Biden die duizenden kilometers verderop in Oekraïne voor foto’s poseert, terwijl luchtaanvalssirenes voor het achtergrondgeluid zorgen en president Zelensky weer eens opduikt in zijn pas gewassen gevechtstenue.

 

De afgelopen jaren heb ik zo vaak bij mezelf gedacht: “Wie denken deze mensen wel dat ze zijn”, die, eenmaal verkozen, ons allemaal naar een wereldoorlog drijven en onze natuurlijke vrijheden wegnemen? Wie denken deze mensen te zijn, die zich gemachtigd voelen om onze vrijheid, ons bestaan als onafhankelijke individuen te veronachtzamen en hun tijd besteden aan aanstellerij en politiek? Ze prutsen terwijl Rome in brand staat.

Wie denken deze mensen te zijn, die schaamteloos ellende creëren en die vervolgens negeren, die een beleid voeren dat middelen van bestaan, economieën en het welzijn van miljoenen mensen vernietigt, en die vervolgens werkeloos toezien hoe echte mensen lijden onder de gevolgen van hun hoogdravende, zelfdienende onzin, vermomd door propaganda die alleen dient om af te leiden? En bij God, ze moeten ons afleiden.

Laten we even stilstaan bij wat de realiteit is – de onbetwistbare realiteit – namelijk dat we dankzij de bestaande technologie al meer dan genoeg voedsel, energie en al het andere kunnen produceren, en dat daarom alle vermeende tekorten in het Westen slechts een bedrieglijke fictie zijn.

Ik zei aan het begin dat we worden geconfronteerd met rantsoenering en armoede. In dit alles schuilt een flagrante paradox. Terwijl ons wordt wijsgemaakt dat we het overal zonder moeten stellen, verdrinken we tegelijkertijd in allerlei overschotten.

We hebben eeuwenlang betaalbare energie onder onze voeten en toch worden we in een valse realiteit geduwd waarin steeds minder mensen het zich kunnen veroorloven hun huizen te verwarmen of hun auto’s en bestelwagens van brandstof te voorzien. Miljarden ponden voedsel gaan elk jaar naar de vuilnisbelt terwijl ons wordt verteld dat we eens vertrouwde voedingsmiddelen moeten opgeven.

We doen hetzelfde met kleding die in sweatshops is gemaakt en een paar keer is gedragen voordat we ze op dezelfde stortplaatsen dumpen. We verbeteren onze telefoons en andere technische gadgets en gooien de voorraad van vorig jaar in de vuilnisbak, waarbij we het lithium en kobalt en de rest van de door kindslaven gedolven edele metalen uit het oog en het hart verliezen. Binnenkort krijgen we het bevel om onze gasketels en onze benzine- en dieselauto’s te slopen. Onze regeringen storten ons belastinggeld in subsidies voor windturbines en zonnepanelen die over 20 jaar alleen maar meer giftig afval zullen zijn.

Het gaat niet alleen om consumptiegoederen die we kunnen aanraken. Elke dag worden we overspoeld met informatie, gegevens en zogenaamd nieuws, maar we zijn steeds minder in staat om te onderscheiden of en hoeveel daarvan zelfs maar de moeite waard is om te weten. Zoveel kaf waarin het koren verborgen zit. We verdrinken in woorden, maar worstelen wanhopig om ook maar één zin te vinden die het lezen waard is.

In plaats van op school te worden onderwezen, objectief en zinvol te leren over onze gemeenschappelijke geschiedenis, erfgoed en cultuur, de wereld te begrijpen en bij te dragen aan de verbetering ervan, worden onze kinderen maar al te vaak geïndoctrineerd met propaganda, gedrild met ideologieën die niet gebaseerd zijn op de inhoud van het karakter van mensen, maar op hun huidskleur en de aard van hun echte of ingebeelde seksuele voorkeuren.

Een televisieserie waar honderden, zo niet duizenden mensen een jaar of langer aan hebben gewerkt – werk dat ooit een gedeelde ervaring was die ons als gemeenschap bij elkaar hield en maandenlang met elkaar in gesprek hield – wordt in één nacht in één keer doorgekeken.

Op elke denkbare manier worden onze dopaminereceptoren – vooral die van onze kinderen – tot gevoelloosheid gebombardeerd.

Een achtjarige jongen met een smartphone en een internetverbinding kan zich in een week vergrijpen aan meer naakte vrouwen in meer posities en hachelijke situaties dan Genghis Khan in een leven van moorddadige veroveringen heeft gezien.

Een misselijkmakend overaanbod en overbelasting van alle betrokkenen, en toch rantsoeneren we voedsel in onze supermarkten? Sorry voor mijn taalgebruik, maar What the Hell?

 

De rantsoenering van tomaten is slechts een symptoom van hoe corrupt en krom onze voedselindustrie is geworden, overgeleverd aan de genade van hebzuchtige bedrijven die alleen maar uit zijn op de winst van enkelen ten koste van het welzijn van velen. Laat ik benadrukken dat dit alles niet de schuld is van de boeren – boeren die zich bevinden in een door de overheid gecreëerd doolhof van voorschriften en belemmeringen die hen verhinderen gezond voedsel te produceren voor een gezonde bevolking.

De EU-verordeningen staan toe dat de witte vloeistof die ontstaat bij de verwerking van amandelen en haver “melk” wordt genoemd. In brood en honderden andere voedingsmiddelen mogen gemalen krekels zitten.

Industrieel verwerkte groenten worden kip, vis en gehakt genoemd. Uit zonnebloemen en koolzaad wordt olie gewonnen, die ranzig en giftig is en wordt verkocht in voedsel, saladedressings en als ingrediënt in zeeppoeder om hardnekkige vlekken op kleding te verwijderen. Het zit ook in babyvoeding.

Zoals u wellicht hebt gemerkt, zijn tomaten in het Verenigd Koninkrijk in februari niet in het seizoen. Waarom zouden ze dat wel zijn? Waarom concentreren we ons niet op voedingsmiddelen die in het seizoen zijn, lokaal worden geproduceerd en goed voor ons zijn, en leren we de mensen hoe ze die moeten bereiden?

Ik reis elke week een flink stuk door dit land tussen mijn huis in Schotland en deze studio in Londen. Afgezien van een enkele bebouwde kom bestaat het grootste deel van het landschap uit groene velden. Waarom maken we niet optimaal gebruik van de vruchtbare grond waar we mee gezegend zijn, in plaats van pontificaal een derde ervan terug te geven aan de bevers?

Waarom betalen we boeren om hun bedrijf te sluiten en hun land te verkopen aan transnationale bedrijven voor God weet wat voor doeleinden? Waarom gebruiken vliegtuigen en schepen brandstof om avocado’s duizenden kilometers over de wereld te vervoeren vanuit plaatsen waar de massale teelt van dit product catastrofale schade toebrengt aan de plaatselijke watervoorraden?

Wat is volgens u het antwoord op deze vragen? Zijn onze staatshoofden zo onervaren, zo onwetend over de praktische realiteit van de wereld, dat zij eenvoudigweg niet weten hoe zij het land moeten besturen ten behoeve van de mensen die zij geacht worden te dienen?

Of dienen zij bewust niet de mensen waarvoor zij gekozen zijn, maar transnationale ondernemingen, de markten en de Bank voor Internationale Betalingen? Wat is volgens u het juiste?

Of is het nog eenvoudiger en deprimerender? Zijn onze politici er gewoon van overtuigd dat afleiding het enige spel is dat ze moeten spelen?

Moeten we gewoon gevoed worden met een dieet van propaganda en regelrechte leugens over gezondheid, voeding, klimaat, oorlog, biologie en ras … tot we zo onwel, verward, uitgeput en angstig zijn dat we het niet merken wanneer ze elke laatste cent uit onze zakken halen en ons opsluiten in een digitaal getto dat 24 uur per dag bewaakt wordt door camera’s en afluisterapparatuur waarvoor we veel geld betalen om ze in onze eigen zakken te dragen? En ze rantsoeneren tomaten.

Het punt is dit: De wereld is ontspoord. Geen wonder dat alles draait om afleiding – want afleiding is alles wat ze hebben. Hebzucht en ongebreidelde macht hebben ons naar de enige bestemming gebracht die ooit in zicht was. En dat is hier en nu.

Ze zullen de puinhoop niet oplossen, omdat de puinhoop hen goed uitkomt. Ik heb niet alle antwoorden – maar ik weet wel dat de oplossing begint met het niet meer willen horen van hun onzin. Het probleem is niet de tomaten die ze rantsoeneren. Het probleem is het overschot aan leugens dat ze blijven verkopen. Stop met ze te kopen.


Copyright © 2023 vertaling door Frontnieuws.

https://www.frontnieuws.com/rantsoenering-is-de-nieuwe-slogan-van-de-globalisten-die-schaarste-normaliseren-in-de-aanloop-naar-een-geinduceerde-ineenstorting/

Een bepalend moment in de Oekraïne-oorlog

november 25, 2024 12 Bijeenkomst met de leiding van het ministerie van Defensie, vertegenwoordigers van het militair-industrieel complex en ...