rsz nep maanlandingAls je zegt dat je ervan overtuigd bent dat de maanlandingen uit de vorige eeuw nep zijn, dan word je vaak meewarig aangeken.
Maar, als NASA toegeeft dat we nog nooit voet op de maan hebben gezet, dan wordt het een ander verhaal.

Alexandra Bruce heeft op haar website Forbidden Knowledge een video geplaatst die iedere verdere discussie over de maanlandingen overbodig maakt.

Zo schrijft zij onder andere:

Geen enkele video die ik ooit heb gezien is zo duidelijk als deze, namelijk dat mensen van de aarde nooit voet op de maan hebben gezet.

Ik heb er nooit aan willen twijfelen dat “wij” naar de maan zijn gegaan. Het stond als kleuter al in mijn identiteit als Amerikaan gegrift. Ik heb andere video's gezien met overtuigende argumenten tegen de waarheidsgetrouwheid van bepaalde foto's, die me ervan overtuigden dat sommige foto's vervalst waren. Ik dacht dat het moeilijk was, met die onhandige ruimtepakken en de moeilijke omstandigheden op het maanoppervlak, om een foto van hoge kwaliteit te maken. Ik dacht dat NASA het beste wilde maken van hun gedenkwaardige prestatie, dus hebben ze bij sommige foto's een beetje gefraudeerd.

Deze video heeft een einde gemaakt aan alle discussies over de landing van mensen op de maan, in de woorden van NASA-medewerkers zelf.

Als je sceptisch bent over de “Moon Hoax” of als je iemand kent die dat is, dan zouden jij en zij deze video moeten bekijken.

De kern van het verhaal is dat de mens er tot nu toe niet in is geslaagd om door de gebieden met gevaarlijke straling te gaan.

En dat NASA toegeeft dat ze druk in de weer zijn op dat probleem op te lossen en dat ze helaas die kennis van de maanlandingen zijn kwijt geraakt.

Hier is waar het om gaat, afkomstig uit een eerder artikel, geschreven door een lezer.

Na grondige bestudering van de Apollo foto, film en video beelden kunnen we stellen dat de door de NASA gepubliceerde beeldinformatie ons geen bewijs levert dat de Amerikanen tijdens hun bemande ruimtevluchten ooit de lage aardbaan (low earth orbit) hebben verlaten en koers hebben gezet richting de Maan. Met uitzondering van Gemini-11 op 14 september 1966, met een kortstondig verblijf op 1371 km hoogte, en later in 1997 Space Shuttle vlucht STS-82 met een langere periode in een 620 km hoge aardbaan baan.

De belangrijke reden voor astronauten voor het niet verlaten van L.E.O. is dat in het gebied vanaf 1500 km tot ruim 30.000 km boven de aarde er zich twee door het aardmagnetisch veld gevormde stralingsgordels bevinden waar kosmische straling en deeltjes van de zonnewind worden ingevangen, en waar het voor doorreizende astronauten slecht toeven is. Zij worden hier blootgesteld aan een stralingsdosis van 200 millisievert, mSv. per uur!, maar voor de mens en het leven op aarde 1500km lager creëren deze gordels juist een schild, en hebben samen met de stralings-absobtie van de aardatmosfeer een beschermende functie. Deze donut vormige gebieden met hoge straling in de magnetosfeer werden in 1958 door Dr. James Van Allen ontdekt tijdens de vlucht van de Explorer 1 & 2, maar vreemd genoeg is er van dit gevaar tijdens het Apollo programma nooit melding gemaakt. Nu bij het Orion project dus wel, de NASA zet het onderwerp straling nu op de agenda en waarschuwde in een memo uit 2005, 'Radioactieve Moon' dat het verblijf op de Maan zeer   gevaarlijk is, en er eerst meer onderzoek moet worden gedaan voordat er (opnieuw?) astronauten kunnen verblijven!

Maar tijdens de historische Apollo vluchten was op al het van de Maan teruggebrachte foto en filmmateriaal na ontwikkeling, geen enkel spoor van stralingsschade te ontdekken. Film is zeer stralingsgevoelig (röntgenfoto) en word daarom al jaren veelvuldig gebruikt als stralingsdetector (film badge dosimeter). Dit is ook de reden dat film een houdbaarheidsdatum heeft, omdat naar verloop van tijd de zwakke achtergrondstraling hier op aarde de onbelichte film zal aantasten (fogging, contrast verlies).

Na het passeren van de Van Allen Stralingsgordels is het gevaar voor de mens dus zeker niet geweken, kosmische straling van zwaar kaliber, GCR Galactic Cosmic Rays in het vacuüm van de kosmos bestaat voor een groot deel uit hoog-energetische deeltjes, dit zijn voor 89% protonen, 10% helium kernen en 1% kernen van zwaardere elementen zoals Fe +26 ijzerkernen (HZE iron ions) afkomstig van super nova's, zwarte gaten en ander extreem kosmisch geweld, deze deeltjes kunnen bij de mens ernstige DNA-schade veroorzaken. Ook onze Zon is met regelmaat verantwoordelijk voor heftige energetische erupties, de SEP Solar Energetic Particles, zonnewind is door de bescherming van magnetosfeer en atmosfeer ongevaarlijk voor de mens op Aarde, maar bemande ruimte reizen zijn tijdens de met regelmaat voorkomende zonne- uitbarstingen, CME's Coronal Mass Ejections dan ook zeer gevaarlijk. Een door de hoge snelheid van de zonnewind, bijna onverwacht bombardement (tot 80% van de licht snelheid) van elektronen en protonen met energieën van wel 100 MeV. zal geen mens overleven!