Nederland - Het is volgende week een jaar geleden dat ik mijn overstap maakte van de PVV naar FVD. Het was een goede beslissing. Hoe zou ik mezelf anders in de spiegel hebben kunnen kijken? Ik was een overtuigde PVV’er, ik stond achter de ideeën van Geert Wilders, maar alles veranderde met corona.
Al vrij snel besefte ik dat er iets niet klopte met corona. Het virus veroorzaakt bij mensen zonder onderliggende kwalen doorgaans weinig zware gezondheidsproblemen. Bovendien bestond er een adequaat medicijn voor. Maar de overheid verbood om dit medicijn – ivermectine – te gebruiken, voerde een lockdown in en dwong de bevolking zich te laten “vaccineren” met een experimenteel gif dat het menselijk DNA wijzigt en nooit meer geneutraliseerd kan worden.
Op het “vaccinatiecentrum” waar ik dagelijks op weg naar het Europees Parlement in Brussel langsreed, stond in grote letters te lezen: “Hier herwinnen we onze vrijheid!” Voor de deur zag ik elke dag rijen mensen aanschuiven die een “vaccin” – een gifspuit – gingen halen omdat ze zonder injectie niet op café of restaurant of op reis meer mochten gaan.
Op café of restaurant of op reis gaan, werd beschouwd als “vrijheid,” maar over de échte vrijheid – het recht om zelf, zonder overheidsbemoeienis en zonder nadelige consequenties, te mogen bepalen wat in je eigen lichaam wordt ingespoten, werd niet gerept. Bijna niemand van al die verkozen politici, die de bevolking hoorden te vertegenwoordigen, sprak de waarheid tegen deze mensen. Alleen de FVD waarschuwde.
Toen ook Wilders een tweet uitstuurde om te melden dat hij zich had laten injecteren, wist ik dat hij niet het beste met de mensen voorhad. Kennelijk dient hij de belangen van de pharmalobby en behoort hij, net zoals zijn zusterpartij het Vlaams Belang, tot de gecontroleerde oppositie.
Ik besloot “mijn vrijheid te herwinnen” en me in het Europees Parlement bij het kleine groepje te voegen dat de strijd aanbond tegen de globalistische elite die ons aan een steeds grotere overheidscontrole wil onderwerpen met een narratief van leugens en bedrog. Mensen worden bang gemaakt voor “het virus”, “het klimaat”, “de Russen”, zodat ze uit angst steeds meer vrijheden afstaan aan de staat.
We zijn in het Europees Parlement met slechts een klein groepje – nauwelijks een vijftigtal op 705 – die niet meegaan met het narratief. We zijn een heterogeen groepje, van uiterst-rechts tot uiterst-links. Wij hebben niets met elkaar gemeen behalve het feit dat we onze eigen mening willen verkondigen, ook als die ingaat tegen de leugens die mensen overal in het Westen door de media ingelepeld krijgen. Wanneer we ons onthouden of tegen een resolutie stemmen, zoals de resolutie van november die Rusland tot terreurstaat bestempelde, dan worden posters op onze kantoordeuren geplakt om ons als staatsvijanden weg te zetten.
De Europese fractie waartoe ik behoorde – de zogenaamde Identiteit & Democratie Groep (ID) – besloot zelfs om mij te sanctioneren en tijdelijk te schorsen omwille van mijn opvattingen. Ik heb de eer aan mezelf gehouden en ben opgestapt. Nu zetel ik als onafhankelijke, zogenaamde “niet-ingeschrevene”, met als gevolg dat ik, omdat ik tot geen groep behoor, over minder financiële middelen en ondersteuning beschik dan andere collega’s: Alle Europarlementariërs zijn gelijk, maar sommigen zijn meer gelijk dan anderen.
Er is in Nederland slechts één partij die niet tot het regime of de gecontroleerde oppositie behoort. Dat is Forum voor Democratie. Het lag dan ook voor de hand dat ik me een jaar geleden bij die partij aansloot. Nederlanders hebben geluk, want in België of Frankrijk bijvoorbeeld, zitten er helemaal geen partijen in het parlement die niet tot het regime of de gecontroleerde oppositie behoren. Wij kunnen tenminste onze stem nog laten horen in het parlement. Ook hebben Nederlanders met Ongehoord Nederland (ON) een kleine stem in het publieke medialandschap. Het zijn lichtpuntjes die andere landen niet altijd hebben en waar we trots op mogen zijn.
Ik ben ook trots op het feit dat ik voortaan via deze weg – een column op NineForNews – mijn stem vanuit het Europees Parlement mag laten horen. Dagelijks rijd ik nog steeds voorbij het grote gebouw waar tot voor een jaar geleden mensen met gif werden ingespoten onder het motto “Hier herwinnen we onze vrijheid.” Ik luister naar het radionieuws en lees de kranten die mensen figuurlijk het gif inspuiten van de globalistische leugens en oorlogsretoriek. Het is belangrijk dat we onze vrijheid écht herwinnen. Niet om op café of restaurant of op reis te kunnen gaan, maar om onze kinderen een toekomst te geven waarin zij in de waarheid kunnen leven. En voor die waarheid strijd ik dag in dag uit in het Europees Parlement.
Marcel De Graaff,
Nederlands Europarlementslid
Forum voor Democratie
Marcel de Graaff verzorgt wekelijks een column voor NineForNews.
