juli 11, 2022 5050 7
Geschokt hebben de mensen zich in een schulp teruggetrokken. Nu meer dan ooit moeten wij onze hand uitsteken naar onze vrienden en medeburgers. Wij moeten gemeenschappen vormen, elkaar steunen en onze solidariteit bevestigen. Laat u niet verlammen door angst. Het gaat er niet om hoe lang wij leven, het gaat erom hoe wij leven.
Er schijnt een kloof te bestaan tussen de somberheid en het onheil die
wij op deze site zien en de gelukzalige onwetendheid van de massa die schijnt
te denken dat alles weer “normaal” wordt. De economie functioneert momenteel
nog, een laatste overblijfsel van gezond verstand, maar misschien wel het
belangrijkste.
De pandemie schijnt ieders levensgeluk gestolen te hebben
Het is heel vreemd hoe deze pandemie de persoonlijkheid van de mensen
veranderd heeft. Vrijwel iedereen met wie ik praat is angstig en lijkt
ongelukkig of niet zo gelukkig te zijn als vóór de pandemie. Hebben jullie een
verandering opgemerkt in hoe de mensen zich gedragen? Ik werk met het grote
publiek en dat is een vrij goede graadmeter voor hoe het geestelijk met de
mensen gaat, want ik zie honderden mensen per dag en ga met veel van hen
persoonlijk om, en ik heb gezien dat de mensen sterk afgesloten zijn van hun
medemensen en niet willen socialiseren.
—
Een paar mensen en ik hadden het hier net over. De mensen zijn
tegenwoordig zeker agressiever en onbeleefder. Ik woon in het zuiden, heel
gemoedelijk, vreemden stoppen en maken een praatje, de hele dag door. Nu maken
de mensen zelden oogcontact, de werknemers doen het absolute minimum en vaak
zelfs dat niet eens. Het is vreemd.
—
Mijn graadmeter voor “shit just got real” was toen men bij QuikTrip de
deur niet meer voor mensen openhield. Dat was toen de sociale afstandelijkheid
zijn intrede deed. Vóór de pandemie stonden de mensen daar gewoon en hielden de
deur open voor een lange rij mensen. Tegenwoordig is dat een zeldzaamheid…
—
Eigenlijk kan en wil ik het hen wel kwalijk nemen. Doe iets aan het
systeem of doe het niet – maar reageer uw ellende met het systeem niet af op
medeburgers – dat is een lage IQ zet.
—
Het is omdat het een samenzwering was dat men ons wilde vernietigen; het
is nu duidelijk een feit en wij schijnen niet in staat te zijn genoeg geesten
te verzamelen om die klootzakken op te hangen die de meesten van ons dood
willen en de rest de machines laten smeren.
—
Ik heb een totale afkeer gekregen van de zwakheid en de angst die ik
tijdens de plandemie bij de mensen zag.
—
Ja, het gaat niet zo goed met de mensen. Wat ze ons aangedaan hebben,
hebben we nog niet eens de tijd gehad om een stap terug te doen en ons hoofd
erbij te houden. Veel mensen zijn behoorlijk in de war aan beide kanten van
deze zaak. Degenen die nog steeds doodsbang zijn voor COVID en hun masker niet
af kunnen doen of hun huis nog niet uit durven, maar ook degenen onder ons die
een voorproefje kregen van hoe het zou zijn om deel uit te maken van een
minderheidsgroepering die de meerderheid was gaan ontmenselijken, en wij konden
aanvoelen waar dat heen ging…
Het was alsof ze het roer omgooiden net voordat het echt extreem werd,
maar het was zo dichtbij. Het is moeilijk om dat te vergeten. En iedereen doet
alsof er niet veel gebeurd is en niemand wil erover praten, en zeker niemand
verontschuldigt zich of erkent hoe ver het gegaan is. Degenen die nog steeds
doen alsof de vaccins werken zijn een aanslag op ieders geestelijke gezondheid.
Je moet gewoon aanvaarden dat extreme irrationaliteit en waanzin genormaliseerd
is geworden.
Het is nogal een hoofdbreker.
—
Dit was het punt van isolement, ontmenselijking en demoralisatie van
lockdowns en maskering. Dit zijn dezelfde sociale omstandigheden die elk
tiranniek systeemingenieur maakt om de macht te grijpen.
—
Yep, ik werk ook met het grote publiek, en heb dat voor het grootste
deel sinds 2003 gedaan. Werkte er elke dag middenin tijdens de hele “pandemie”,
en droeg bijna twee jaar lang maskers onder dwang, enz. Het was vreselijk, en
ik heb de mensen gemener en gemener en vreemder en vreemder zien worden. Het is
klote om nu in de publieke sector te werken. Ik verwacht eigenlijk dat ik op
een dag door een van die willekeurige mafkezen neergeschoten, neergestoken of
met een hamer in het hoofd geslagen zal worden. Er is geen enkele waarde voor
mijn aanwezigheid of persoon. De samenleving is in afval veranderd, vooral in
een streek als Minneapolis.
—
Heb mijn levensstijl niet veranderd en ben niet in de angstzaaierij
getrapt. Heb hetzelfde geleefd dat zich op mij concentreert en ik ben elke dag
gelukkiger. Zwakke nep-pandemieën doen niets tegen gezonde geïnformeerde
mensen. Angst maakt ziek, en verzwakt.
—
Dat komt omdat wij geatomiseerd zijn en niet meer om andere mensen geven,
wij zijn nu geconditioneerd om eerst voor ons zelf te zorgen.
—
Mensen zijn altijd depressief geweest als de pest. Ik weet het, want ik
ben over het algemeen goedgehumeurd en krijg niets dan haat als ik in een goed
humeur ben. Maar ja, de laatste jaren is het een stuk erger.
—
Mee eens, het heeft me 100% zo beïnvloed. Ik ga niet meer met anderen om
zoals vroeger, ik ben angstig, en werkelijk geestelijk uitgeput.
—
Niemand van ons is al lange tijd gelukkig geweest. Veel langer dan
covid. Ja, wij hebben gelukkige MOMENTEN gehad. Maar diep van binnen hebben
jullie allemaal die leegte gevoeld. De duisternis die zich opbouwt. En dat
vecht- of vluchtgevoel, omdat je weet dat er iets groots op komst is. De wereld
is al een hele tijd naar de klote, en velen van ons hebben zichzelf wijsgemaakt
dat het normaal was.
—
Ik telefoneer meer dan 1000 keer per dag en 99,9% van de ontmoetingen
zijn met chagrijnige, boze of hatelijke mensen, terwijl die mensen om te
beginnen om het gesprek gevraagd hebben.
—
Het gaat nu eigenlijk aanzienlijk beter met me dan eind 2019/2020. Niet
meer suïcidaal. Dus dat is een pluspunt.
—
Ik denk dat veel mensen tegenwoordig gestrest kunnen zijn vanwege
financiële redenen. Het zou ook zo kunnen zijn dat sommige mensen meer introvert
zijn geworden.
—
Ik ben van 2020-2021 in een soort langdurige vecht- of vluchtstemming
geraakt omdat ik een ouder ben, dus… Je moet je voor je kind scharen en je door
de moeilijkste dingen heen slaan. Nadat de pandemie was uitgedoofd, mijn kind
weer naar school ging, haar dokter weer openging voor gewone afspraken en leuke
plaatsen weer opengingen waar ik haar graag mee naartoe nam (dus eigenlijk haar
kinderleven weer 100% herstelde), sloeg de depressie me toen als een
vrachtwagen.
Sindsdien ben ik naar de klote. Ik doe echt mijn best, maar ik ben
gewoon zo bezorgd over de stand van zaken en de toekomst. En ik ben zeker
afgemat. Wachtend tot de andere steen valt, me afvragend wat het volgende zal
zijn.
Ik zou zo ver willen gaan om te zeggen dat het een vorm van trauma is.
Ik denk dat velen van ons nu dit trauma hebben.
Angst komt door het vaccin. Ik ken verschillende mensen die aan de Xanax
moesten sinds ze geprikt zijn.
—
Ik werk bij een FQHC en van 2019 tot 2021 is het aantal patiënten dat
behandeld werd voor depressie met 180% gestegen, en voor angst was het een
stijging van 160%.
Mensen hebben pijn, en ondertussen weigeren Abbot & de Texas GOP om
Medicaid uit te breiden en halen ze geld dat naar geestelijke gezondheidszorg
zou gaan weg bij de HHSC en sturen ze het naar andere plaatsen.
Clownsstaat.
—
Copyright © 2022 door Frontnieuws.
https://www.frontnieuws.com/ze-hebben-van-iedereen-het-levensgeluk-gestolen/
