Als de parlementaire corona-enquête (red.: in Nederland) begint, is het belangrijk om in ogenschouw te nemen wat de verpleegkundigen in de frontlinie hebben meegemaakt.
Volgens het officiële narratief werd de mensheid geconfronteerd met een dodelijke ziekte, waren radicale maatregelen noodzakelijk en redde een wondervaccin miljoenen levens. De coronaverpleegkundigen vertellen een heel ander verhaal.
In het boek ‘What the Nurses Saw’ van Ken McCarthy staan interviews met zorgmedewerkers die tijdens corona in Amerikaanse ziekenhuizen werkten. Het waren stille slachtvelden.
Lopendebandwerk
Verpleegkundige Erin Marie Olszewski besloot in New York te helpen toen corona daar uitbrak. Ze werd in een luxe hotel geplaatst, hoefde niets te doen, maar kreeg tot haar grote verbazing wel 10.000 dollar per week uitbetaald.
Uiteindelijk mocht Olszewski aan de slag in een groot ziekenhuis, waar ze al snel tot de ontdekking kwam dat patiënten stierven door het protocol. Patiënten die positief testten op corona werden meteen aan de beademing gelegd.
Toenmalig medisch dictator van New York Andrew Cuomo bestelde 30.000 beademingsapparaten. Patiënten liepen het ziekenhuis binnen en gingen er via het mortuarium weer uit.
Het was alsof de verpleegkundigen lopendebandwerk deden. Patiënten werden letterlijk vermoord om de gewenste sterftecijfers te krijgen, zei Olszewski. Ziekenhuizen kregen 39.000 dollar per patiënt die aan de beademing werd gelegd en nog veel meer geld voor elke ‘coronadode’.
Doelbewust geïsoleerd
Deze patiënten kregen nauwelijks zorg, werden niet gewassen en lagen in hun eigen uitwerpselen. Zodra een lijk naar buiten werd gedragen, werd de volgende patiënt aan het apparaat gehangen.
Nicole Sirotek, een andere klokkenluider, zei dat de verpleegkundigen vrijwel altijd deden wat er van hen verlangd werd. Ze wilden hun baan niet op het spel zetten.
Verpleegkundige Kimberley Overton uit Nashville zei dat zorgmedewerkers niet te dicht in de buurt van het bed van patiënten mochten komen om de ‘verspreiding van het virus te verminderen’.
Patiënten werden doelbewust geïsoleerd, kregen nauwelijks eten en drinken, en konden niet communiceren met verpleegkundigen, die van top tot teen gehuld waren in beschermende kleding.
Moraal van het verhaal
Overton zag hoe ‘corona’ enkel mensen in het ziekenhuis doodde. Er werd zo efficiënt mogelijk een einde gemaakt aan mensenlevens. De beademingsapparaten speelden daarbij een sleutelrol. “We bliezen hun longen eruit,” zei Overton over de patiënten die aan de beademing kwamen te liggen.
Patiënten kregen bovendien hoge doses fentanyl toegediend. Ze werden letterlijk platgespoten.
In andere landen werden soortgelijke programma’s uitgevoerd. Kevin Corbett waarschuwde in september 2020 tijdens een grote demonstratie op Trafalgar Square in Londen voor de ‘nazificatie’ van de Britse gezondheidszorg NHS. Covid-19 was een doelbewuste en geplande overname van het zorgsysteem.
De moraal van het verhaal: als er weer een pandemie wordt uitgeroepen, bijvoorbeeld Ziekte X, blijf dan ver uit de buurt van ziekenhuizen. Veel artsen en verpleegkundigen hebben de vorige keer de eed van Hippocrates stelselmatig geschonden door deel te nemen aan misdaden tegen de menselijkheid.
[TCW]
Over de auteur: Robin de Boer is economisch geograaf. Volg hem hier op Substack.
