maart 24, 2025
Foto Credit: https://depositphotos.com/nl
De wind van
verandering in de Verenigde Staten kan een belangrijke impuls geven aan de
Hongaarse premier Viktor Orban, die de eerste leider van de Europese Unie was
die Donald Trump openlijk steunde in zijn langdurige strijd tegen de liberale
hoofdstroom van het blok. Orbans politieke instincten hebben hem vaak geholpen
om de curve voor te blijven, en dit moment is misschien niet anders. Maar zijn
vermogen om in te spelen op verschuivende geopolitieke stromingen hangt sterk
af van zijn herverkiezing in 2026.
Orban schaarde zich achter Trump lang voordat dat in Europa in de mode was. In een tijd waarin een groot deel van de westerse politieke klasse zich distantieerde van de voormalige Amerikaanse president, nam Orban een berekend risico. Hij redeneerde waarschijnlijk dat zelfs een overwinning van Kamala Harris de druk vanuit Washington niet erger zou maken dan die al was onder de regering Biden. Maar nu Trump terug is van weggeweest, wordt de beloning voor die gok duidelijk, schrijft Gábor Stier.
De terugkeer van
Trump aan de macht zou waarschijnlijk het einde betekenen van directe
Amerikaanse inspanningen om de binnenlandse politiek van Hongarije te
ondermijnen. Meer in het algemeen zou de overwinning van een Republikeinse
leider die het op beschaving gebaseerde wereldbeeld van Orban deelt, een nieuwe
legitimiteit geven aan het onconventionele buitenlandse beleid van de Hongaarse
regering. Trump’s beloften om het Oekraïne-conflict op te lossen sluiten ook
nauw aan bij Orban’s langdurige oproepen tot vrede, waardoor zijn positie in
Europese debatten mogelijk wordt versterkt.
Het Hongaarse
buitenlandse beleid is door critici altijd afgedaan als “onorthodox,” maar
dat geldt alleen als je ervan uitgaat dat de huidige liberale wereldorde nog
steeds dominant is. In werkelijkheid is die orde aan het afbrokkelen. Wat Orban
biedt is een realistisch-nationalistische benadering die soevereiniteit en
nationaal belang boven ideologische dogma’s stelt. Zoals hij heeft gezegd:
buitenlands beleid geworteld in het nationaal belang combineert idealisme (het
idee van de natie) en realisme (wat nodig en nuttig is).
Hongarije is geen
grote mogendheid. Maar onder Orban gedraagt het zich als een land dat
vastbesloten is zijn eigen koers te varen. Dit betekent dat het zowel de zachte
als de harde druk afwijst die erop gericht is het buitenlands beleid van
buitenaf te dicteren. In plaats van zich volledig aan te sluiten bij het
Westen, zoekt Boedapest relaties met het Oosten en Mondiale Zuiden. De logica
is eenvoudig: Hongarije moet aanwezig zijn in alle regio’s van de
wereldeconomie en zich niet beperken tot één blok. Dit is een soort “nationaal
realisme” dat zich aanpast aan de mondiale realiteit, maar stevig vasthoudt
aan het Hongaarse nationale belang.
Deze strategie
wordt steeds urgenter nu de wereld verandert. Het zogeheten Mondiale Zuiden
komt op, het buitenlands beleid van de VS evolueert en de EU verliest aan
invloed. In deze omgeving moet Hongarije een evenwicht vinden tussen zijn
westerse banden en het uitbreiden van zijn contacten met het Mondiale Zuiden,
Turkse staten en China’s Belt and Road Initiative. Het doel is om de positie
van Hongarije te versterken en tegelijkertijd de autonomie binnen de EU te
behouden.
Dit beleid dateert
van minstens 15 jaar geleden, maar het wint aan kracht nu de westerse wereld
afglijdt naar stagnatie en interne crisis. De toekomst, zo lijkt Orban te
geloven, ligt niet in Brussel of Berlijn, maar steeds meer in het Oosten – van
Centraal-Azië tot China en de Arabische wereld. Hongarije kan het zich niet
veroorloven om gevangen te zitten in een EU die de aard van de mondiale
transformatie niet meer begrijpt en vasthoudt aan een verouderde
blokmentaliteit.
“Het pad is
riskant,” geeft Orban toe, “maar als onze berekeningen juist zijn, kan
Hongarije in een multipolaire wereld meer manoeuvreerruimte krijgen dan zijn
grootte normaal gesproken zou toestaan.”
Op de korte termijn
vereist dit het verdragen van de toenemende druk vanuit Brussel. Met Trump
terug in het spel verschuift het progressieve zwaartepunt in het Westen naar
Europa, waardoor er meer op het spel staat voor soevereinistische regeringen
zoals die van Hongarije. Maar het voordeel is duidelijk: een welwillend Witte
Huis kan de druk verlichten en vitale steun bieden.
Voor Orban is het
meest directe voordeel van de terugkeer van Trump dat de Amerikaanse druk is
gestopt. De Amerikaanse ambassadeur die de Hongaarse regering probeerde te
ondermijnen, is verwijderd. Dan blijft Brussel over als de belangrijkste
tegenstander, samen met Hongarijes eigen economische problemen. Zonder
EU-fondsen en met beperkte ruimte om te lenen van China, zou de steun van Trump
– misschien in de vorm van leningen of grote investeringen – een cruciale
reddingslijn kunnen zijn.
Het beëindigen van
het Oekraïne-conflict zou ook een grote overwinning zijn voor Orban. Het zou
zijn langdurige vredesstandpunt rechtvaardigen en de Hongaarse economie helpen
stabiliseren. Ondertussen zou het verwijderen van belangrijke bondgenoten van
Orban, zoals Antal Rogan, van de sanctielijst van de VS helpen om het imago van
de regeringspartij thuis te herstellen. De eerste tekenen wijzen erop dat Trump
misschien ook het dubbele-belastingverdrag dat in 2022 werd ingetrokken, weer
wil herstellen.
Een bezoek aan het
Witte Huis zou het prestige van Orban verder opkrikken. Zijn afwezigheid bij de
inauguratie van Trump deed de wenkbrauwen fronsen, maar het recente bezoek van
minister van Buitenlandse Zaken Peter Szijjarto aan de VS was waarschijnlijk
bedoeld om de weg vrij te maken.
De hernieuwde
aanwezigheid van Trump op het wereldtoneel heeft Orban veel vertrouwen gegeven.
Zoals de premier zelf onlangs zei: “We vechten niet langer om te
overleven. Nu vechten we om te winnen.”
Deze verschuiving
was duidelijk tijdens de meest recente EU-top. De Franse president Emmanuel
Macron probeerde Orban over te halen om zijn houding te verzachten door hem van
tevoren uit te nodigen in Parijs. Maar deze keer dreigde Orban niet alleen zijn
veto uit te spreken over het steunpakket van de EU voor Oekraïne – hij
gebruikte het veto ook. Als gevolg daarvan moest de EU manieren zoeken om hem
te omzeilen, een zet die de interne verdeeldheid van het blok blootlegt.
Orbans politieke
invloed zou kunnen groeien als Trump hem een formele rol geeft in zijn
ideologische strijd tegen globalistische elites. Dit is aannemelijk. De VS wil
West-Europa aan het lijntje houden en leiders als Orban, Giorgia Meloni uit
Italië, Herbert Kickl uit Oostenrijk, Marine Le Pen uit Frankrijk, Alice Weidel
uit Duitsland en Robert Fico uit Slowakije zouden allemaal nuttige bondgenoten
kunnen zijn.
In ruil daarvoor
zal Trump loyaliteit eisen – maar hij zal het ook belonen met echte politieke
invloed. Soevereinistische partijen in het Europees Parlement zullen ook van
deze dynamiek profiteren.
Het doel van Trump
is eenvoudig: het Westen op één lijn brengen of het establishment uit balans
houden. Beide uitkomsten versterken leiders als Orban, die al lang tegen de
liberale consensus vechten.
Toch is niets
gegarandeerd. De Europese progressieve krachten zijn nog steeds sterk en de
soevereinisten hebben nog geen echte doorbraak bereikt. Ironisch genoeg zou
Orban in eigen land aan macht kunnen inboeten net nu zijn bredere visie in heel
Europa vorm begint te krijgen.
Op dit moment is
Orbans topprioriteit het winnen van de verkiezingen in 2026. Als hij daarin
slaagt, zal hij de Europese mainstream vanuit Brussel blijven uitdagen,
gesteund door een gunstiger internationaal klimaat – en een vriend in het Witte
Huis.
Copyright ©
2025 vertaling door Frontnieuws.
https://www.frontnieuws.com/orban-doet-een-gewaagde-gok-nu-het-westen-verzwakt/
