juni 29, 2023 316 3
EU-Commissievoorzitter Ursula von der Leyen © Exxpress
Wetenschappers
hebben opzienbarend bewijs ontdekt dat een aanzienlijk deel van de batches van
het Pfizer-BioNTech COVID-19 vaccin dat in de Europese Unie is gebruikt, in
feite uit placebo’s kan hebben bestaan – en dat de Duitse regelgevende
instantie dit wist en ze niet aan kwaliteitscontroletests heeft onderworpen,
schrijft Robert
Kogon.
De wetenschappers, Dr. Gerald Dyker, Professor Organische Chemie aan de Ruhr Universiteit Bochum, en Dr. Jörg Matysik, Professor Analytische Chemie aan de Universiteit van Leipzig, maken deel uit van een groep van vijf Duitstalige wetenschappers die de afgelopen anderhalf jaar publiekelijk vragen hebben gesteld over de kwaliteit en veiligheid van het BioNTech vaccin (zoals het in Duitsland bekend staat).
Ze verschenen onlangs in het online programma Punkt.Preradovic van de
Duitse journaliste Milena Preradovic om de variabiliteit van de partijen te bespreken.
Hun uitgangspunt was het recente Deense onderzoek waaruit bleek dat er een
enorme variatie was in de bijwerkingen van verschillende batches van het
Pfizer-BioNTech vaccin, of BNT162b2 zoals de wetenschappelijke codenaam luidt.
De onderstaande afbeelding uit het Deense onderzoek illustreert
deze variatie.
Hieruit blijkt dat de partijen die in Denemarken werden gebruikt, en die
worden weergegeven door de punten in de grafiek, in drie groepen uiteenvallen.
De “groene batches” die rond de groene lijn liggen, hebben een matig of
matig hoog niveau van ongewenste bijwerkingen. In de discussie met Preradovic
neemt Gerald Dyker het voorbeeld van het groene punt dat het verst naar rechts
ligt.
Zoals hij uitlegt, vertegenwoordigt dit de batch die het meest gebruikt
is in Denemarken, waarbij iets meer dan 800.000 doses zijn toegediend. Deze
800.000 doses zijn geassocieerd met ongeveer 2.000 vermoedelijke ongewenste
bijwerkingen, wat neerkomt op een meldingspercentage van één vermoedelijk
ongewenste bijwerking per ongeveer 400 doses. Zoals Dyker het zegt: “Dat is
niet weinig als we het vergelijken met wat we anders weten van griepvaccins.”
Volgens Dyker’s berekening vormen de groene batches meer dan 60% van de Deense
steekproef.
Dan zijn er nog de “blauwe batches” die rond de blauwe lijn liggen en
die duidelijk geassocieerd worden met een buitengewoon hoog niveau van
ongewenste bijwerkingen. Zoals Dyker opmerkt, werden niet meer dan 80.000 doses
van een van de blauwe batches toegediend in Denemarken – wat suggereert dat
deze bijzonder slechte batches misschien stilletjes van de markt zijn gehaald
door volksgezondheidsautoriteiten.
Desalniettemin waren er maar liefst 8.000 vermoedelijke ongewenste
bijwerkingen met deze batches geassocieerd. Achtduizend op 80.000 doses zou een
meldingspercentage geven van één vermoedelijk ongewenste bijwerking per 10
doses – en Dyker merkt op dat sommige van de blauwe batches inderdaad
geassocieerd worden met een meldingspercentage van maar liefst één vermoedelijk
ongewenste bijwerking per zes doses!
Volgens Dyker’s berekening vertegenwoordigen de blauwe partijen minder
dan 5% van het totale aantal doses in het Deense onderzoek. Desondanks zijn ze
geassocieerd met bijna 50% van de 579 sterfgevallen die in de steekproef werden
geregistreerd.
Tot slot hebben we de “gele partijen” gegroepeerd rond de gele lijn,
die, zoals hierboven te zien is, nauwelijks van de x-as afkomt. Volgens de
berekening van Dyker vertegenwoordigen de gele partijen ongeveer 30% van het
totaal. Dyker merkt op dat hier ook batches bij zitten met ongeveer 200.000
toegediende doses die in verband worden gebracht met letterlijk nul
vermoedelijke ongewenste bijwerkingen.
Zoals Dyker het stelt, zouden “kwaadwillende” waarnemers kunnen opmerken
dat “dit is hoe placebo’s eruit zouden zien”.
En kwaadwillende waarnemers zouden wel eens gelijk kunnen hebben. Dyker
en Matysik vergeleken namelijk de batchnummers uit het Deense onderzoek met
openbaar beschikbare informatie over de batches die goedgekeurd waren voor
uitgave, en kwamen tot de opzienbarende ontdekking dat bijna geen van de
onschadelijke batches, in tegenstelling tot de zeer slechte en minder slechte
batches, lijken te zijn onderworpen aan enige kwaliteitscontroletest.
De meeste waarnemers weten niet dat juist het Duitse regelgevende
agentschap, het Paul Ehrlich Institute (PEI), in principe verantwoordelijk is
voor de kwaliteitscontrole van alle Pfizer-BioNTech-vaccins in de EU. (Het
instituut is vernoemd naar de Duitse immunoloog en Nobelprijswinnaar Paul
Ehrlich, natuurlijk niet naar de gelijknamige biologieprofessor van Stanford).
Dit weerspiegelt het feit dat de feitelijke legale fabrikant van het
vaccin, en ook de houder van de vergunning voor het in de handel brengen in de
EU, het Duitse bedrijf BioNTech is, en niet de bekendere Amerikaanse partner
Pfizer.
Dyker en Matysik ontdekten dat het PEI alle zeer slechte “blauwe”
batches had getest en goedgekeurd voor vrijgave, de overgrote meerderheid van
de niet-zo-slechte “groene” batches, maar bijna geen van de onschadelijke
“gele” batches – alsof het PEI van tevoren wist dat deze batches
onproblematisch waren.
Dit is te zien in de onderstaande dia uit Dyker’s presentatie tijdens
het Punkt.Preradovic interview. De titel luidt: “Welke batches uit het Deense
onderzoek heeft het Paul Ehrlich Instituut getest en goedgekeurd voor vrijgave?
In de PEI-kolom van elk van de tabellen betekent “ja” natuurlijk dat de
batch getest is, “nein” betekent dat het niet getest is. Merk op dat alleen de
eerste batch in de “gele” tabel werd getest.
Het onderschrift onder die tabel luidt “Het PEI vond het testen van de
onschadelijke ‘gele batches’ over het algemeen niet nodig.”
Zoals Dyker het, met opmerkelijke terughoudendheid, verwoordde: “Dit zou
het aanvankelijke vermoeden ondersteunen dat het misschien in feite zoiets is
als placebo’s”.
Kortom, om de bevindingen van de Duitse wetenschappers over de
variabiliteit van de Pfizer-BioNTech batches te parafraseren, het lijkt erop dat het goede slecht was,
het slechte zeer slecht, en het zeer goede zoutoplossing was.
(Het volledige Punkt.Preradovic interview met Gerald Dyker en Jörg
Matysik is hier beschikbaar
in het Duits. De bovenstaande vertalingen zijn van uw schrijver. Een volledige,
waarschijnlijk machinaal vertaalde, Engelse versie van het interview is ook
beschikbaar op de Punkt.Preradovic webpagina).
Copyright © 2023 door Frontnieuws.
Het is nog erger: Duitse wetenschappers ontrafelen de duistere waarheid over de Pfizer-prik
Duitse wetenschappers hebben ontdekt dat een aanzienlijk deel van de batches van het Pfizer-vaccin dat in de Europese Unie is uitgerold, lijkt te bestaan uit placebo’s. Nog opmerkelijker: het Paul-Ehrlich-Institut, het Duitse Lareb, heeft deze batches niet onderworpen aan kwaliteitscontroletesten. Dat vond het instituut ‘niet nodig’.
De Duitse wetenschappers baseren zich op een Deense studie, die laat zien dat de Pfizer-batches te groeperen zijn in schadelijkheid. Ze hebben onderscheid gemaakt in drie groepen: één groep batches (blauw) veroorzaakte extreem veel bijwerkingen (één melding op elke 10 injecties), één groep (groen) veroorzaakte redelijk wat bijwerkingen (één melding per 400 injecties) en één groep batches (geel) veroorzaakte helemaal geen bijwerkingen.
Crimineel
Dat zou kunnen betekenen dat één op de drie Pfizer-prikken een placebo was. De helft van alle sterftemeldingen komt van vijf procent van de vaccinbatches, de blauwe groep.
Kim Iversen zei in haar show dat er twee mogelijkheden zijn: de bijzonder slechte batches zijn stilletjes van de markt gehaald door de autoriteiten of er is vanaf het begin doelbewust een placebo toegediend aan mensen als onderdeel van een groot experiment, met medeweten van de toezichthouders. Ze vindt dit ‘crimineel’. “Er is geëxperimenteerd op mensen.”
Nederlandse batchnummers
Anton Theunissen noemt nog een andere mogelijke verklaring: men heeft geprobeerd het productieproces te optimaliseren en dat bleek niet altijd goed uit te pakken. De schadelijkste batches zijn vervolgens weer stilletjes van de markt gehaald.
Reden genoeg om de Nederlandse batchnummers eens van naderbij te bekijken in samenhang met de individuele sterftecijfers, schrijft Theunissen. Die waren vreemd genoeg niet openbaar, wat leidde tot een Woo-verzoek. Het ministerie van VWS antwoordde daarop dat die informatie ‘niet beschikbaar is’. Uit vrijgegeven Wob-documenten blijkt dat batchnummers wel degelijk zijn geregistreerd in Nederland.
