Op 26 januari 2024 publiceerde ‘tScheldt het volledige ongeredigeerde vaccincontract tussen Pfizer en de Europese Commissie. Dit alles dankzij Jeff Hoeyberghs.
Vigilante en advocate Carine Knapen (Twitter: @CarineKnapen) dook in het contract en schreef het volgende:
Het contract is ondertekend op 20.11.2020 en werpt toch wel enkele bedenkingen op.
1.
Het contract vermeldt meermaals dat de vaccin ontwikkeling zich nog in ( de experimentele ) in de klinische testfase 3.
Op pagina 15, onder de rubriek Waiver p.15 ( vrijstelling van aansprakelijkheid ) staat uitdrukkelijk dat de EU weet en erkent dat er aan het vaccin dat in ontwikkeling is significante risico’s en onzekerheden verbonden zijn.
Er is contractueel geen garantie geboden op veiligheid en efficiëntie van het mRNA vaccin.
Noot: de EU wist dus dat er nog maar heel weinig onderzoek was gedaan naar de veiligheid en efficiëntie van het Pfizer vaccin (idem dito wat betreft Moderna en Astrazeneca ) maar heeft de EU bevolking desalniettemin doelbewust blootgesteld aan de contractueel geciteerde risico’s.
2.
Pfizer heeft zich op 20.11.2020 verbonden tot de initiële aanlevering van 200 miljoen vaccins voor de 27 lidstaten van de EU.
De levering zou plaats vinden van zodra hiertoe toelating zou worden verleend ( door EMA ) en in functie van de datum van aflevering van die toelating.
Die toelating werd door Pfizer verwacht tussen 15.12.2020 en 15.08.2021.
Noot: de EU Commissie heeft EMA onder druk gezet om een voorlopige voorwaardelijke toelating af te leveren zonder de gebruikelijke onderzoeken af te ronden. Eén maand later, ofwel op 21.12.2020 heeft EMA de toelating verleend. De UK en Israël waren al in november 2020 begonnen met massavaccinatie. In België en Nederland is de vaccinatie op een beperkt publiek ( de ouderen in WZC ) gestart in december 2020 en de massavaccinatie vanaf januari 2020, hetzij op een tijdstip dat het mRNA “vaccin” nog steeds in een experimentele onderzoeksfase verkeerde.
3.
De EU Commissie heeft zich ( p.24 ) namens de lidstaten uitdrukkelijk verbonden om het Pfizer vaccin uitsluitend te gebruiken onder epidemische condities die zulk gebruik vereisen en vaccinaties dienvolgens geschieden op de uitsluitende verantwoordelijkheid van de EU lidstaten.
Noot: In België is er sinds oktober 2021 formeel geen epidemie meer. De WHO heeft de pandemie formeel opgeheven op 5 mei 2023 ( terwijl de VN al op 14.09.2022 de opheffing aangekondigd had ). Waarom blijven overheden dan toch verder vaccineren (nu injectie 7 )?
NIET in het contract, wel in de Algemene voorwaarden die aan het contract gehecht zijn:
4.
(p.30) Uitsluiting van elke aansprakelijkheid van Pfizer en al haar affiliates voor eender welke schade met uitzondering van bewezen schade die zou voortvloeien uit niet-naleving van contractuele bepalingen.
Deze bepaling is niet van toepassing op de rechten van schadelijdende derden (= de gevaccineerden).
Op p.25 onder punt I.12.2 wordt opgesomd voor wat schadelijdende derden – door vaccinatie – een schadevergoeding kunnen vorderen:
– de dood aka overlijden
– fysieke schade
– mentale en emotionele schade
– handicap
– ziektes
– verlies of beschadiging van eigendommen
– economische verliezen
– business- of werkonderbrekingen
Noot: dat Pfizer zelve al op voorhand voorzag in de opgesomde schade is veelzeggend.
Wie vaccinschade heeft geleden wegens vaccinaties die tussen december 2020 en 20.11.2022 gezet zijn (= duurtijd van het contract ), kan Pfizer aanspreken in een schadevergoeding op risico evenwel dat Pfizer de aansprakelijk zal afwijzen omdat er volgens haar niet voldaan is aan de epidemische voorwaarden waarvoor de lidstaten aansprakelijk zijn. Schadelijders doen er dus best aan om beiden te dagvaarden en ene bij gebreke aan de andere te doen veroordelen.
Let wel: schadelijders hebben de bewijslast. Zij moeten bewijzen dat de schade veroorzaakt is door het vaccin en het causaal verband aantonen tussen de fout en de schade.
Hoe meer schadelijders vorderingen instellen hoe makkelijker het bewijs kan geleverd worden.
Wie vaccinschade geleden heeft door vaccinaties die gezet zijn na de vervaldatum van het contract of na het opheffen van de epidemie/pandemie kan principieel enkel zijn lidstaat ( de overheid van uw land ) in rechte aanspreken voor een schadevergoeding, maar het is aangeraden om Pfizer toch mee te dagen in haar hoedanigheid van producent.
Een strafklacht wegens valsheid in geschrifte, gebruik van valse stukken, bedrog, het voeren van misleidende reclame campagnes, het bewust verschaffen van bedrieglijke informatie, het onder druk zetten en bedreigen van de burgers, al dan niet via werkgevers, met de intentie om te schaden en inbreuken op de wet op de patiëntenrechten, kan uiteraard ook steeds.
Met dank aan @tscheldt voor de publicatie van de volledige versie van het contract.
