dinsdag 20 februari 2024

Frankrijk balanceert op de rand

februari 20, 2024   6  

 

    jolienvandegriendt / Wikimedia / (CC BY-SA 2.0 DEED)

Toen ik voor het eerst de video’s van de recente protesten van de Europese boeren zag, was ik, samen met vele anderen aan de andere kant van de Atlantische Oceaan, diep onder de indruk. Als Canadese truckers op steroïden gaven deze zogenaamde hooizaadjes de wereld een les in vastberadenheid, vindingrijkheid, moed en organisatorische vaardigheid die de stoutste dromen overtreft van de verschrikkelijke bureaucratische yahoos die over hen heersen en hen tot uitsterven willen drijven. Geruchten dat de Franse president Emmanuel Macron Parijs zou mijden, hintten op mogelijke blijvende gevolgen ten goede, Clayton J. Baker, MD.

In hun protesten toonden de boeren ook een aantal van de hoogste menselijke karaktereigenschappen, waaronder een bewonderenswaardig niveau van terughoudendheid tegen geweld en zelfs een boosaardig gevoel voor humor. Het was inspirerend en hilarisch tegelijk. Het was ontzagwekkend om te zien hoe ze wekenlang de wegen naar grote steden blokkeerden, gewoon “off-roading” in hun tractoren wanneer ze geconfronteerd werden met de zogenaamde autoriteiten.

Toen de boeren tonnen en tonnen mest op verschillende overheidsgebouwen sproeiden (over het vergulden van de lelie gesproken!) kwamen er twee vragen bij me op.

Mijn eerste vraag, die deels voortkwam uit sympathie voor de arme arbeiders die de rotzooi moesten opruimen, was:

Wanneer je laag na laag bullshit van de overheidsgebouwen schrobt, wanneer stop je dan?

Mijn tweede vraag, meer procesgericht denk ik, was:

Welke blijvende verandering zal uit dit alles voortkomen?

De daaropvolgende acties van de Franse Nationale Vergadering op Valentijnsdag beantwoordden mijn vragen.

Op mijn eerste vraag is het antwoord: blijf schrobben.

 

Op mijn tweede vraag is het antwoord: niets.

Op 14 februari nam de Franse Nationale Assemblee artikel 223-1-2 van de Code pénal aan. Daarin, in Artikel 4 van die wet, schrijft Robert Kogon:

Artikel 4 introduceert een nieuw misdrijf in het Franse wetboek van strafrecht: het aanzetten tot het nalaten of afzien van een medische behandeling of tot het overnemen van een voorgenomen behandeling, als dat “volgens de huidige stand van de medische kennis” “duidelijk” schade kan toebrengen aan de persoon of personen in kwestie. Dit misdrijf wordt bestraft met één jaar gevangenisstraf en een boete van €30.000 (£26.000) of, als het “aanzetten” effect heeft, d.w.z. het medisch advies wordt opgevolgd, drie jaar gevangenisstraf en een boete van €45.000 (£39.000).

Kogon merkt op dat dit door de Franse Senaat moet komen om wet te worden. Toch is het een uiterst onheilspellend stuk wetgeving dat medische dissidenten duidelijk criminaliseert.

In feite is dit een extreem spreekverbod voor artsen, ander personeel in de gezondheidszorg en iedereen die zich durft uit te spreken tegen de officiële medische orthodoxie. In angstaanjagend brede bewoordingen criminaliseert het – met gevangenisstraf en verlammende boetes – het adviseren tegen de ontvangen medische wijsheid, zelfs als het advies niet wordt opgevolgd.

Je hoeft geen arts, advocaat of medisch ethicus te zijn om je voor te stellen wat voor effect dit zal hebben op de medische praktijk. Simpel gezegd zal deze wet de arts-patiënt relatie vernietigen.

Tijdens Covid werd duidelijk hoe meegaand en medeplichtig de medische professie is aan druk van bovenaf. Artsen blijken een zeer conformistische groep te zijn. Dit is begrijpelijk (hoewel niet goed te praten) gezien de aard van hun opleiding, professionele conditionering en arbeidsstructuren.

 

Met deze wet in de boeken moeten de weinige non-conformisten zich wel afvragen, elke keer dat ze een patiënt een advies geven of een handeling verrichten die in strijd is met een “officieel” vaccinatieschema, praktijkrichtlijn van de maatschappij of ziekenhuisprotocol, of ze zullen worden aangegeven bij de autoriteiten en zullen worden onderworpen aan een strafrechtelijke veroordeling, gevangenisstraf en enorme financiële boetes.

In het kielzog van Covid toont deze wetgeving een schaamteloze, damn-the-torpedoes houding ten opzichte van medische vrijheid. De regering Macron heeft blijkbaar niets geleerd van Covid, behalve dat ze de excessen ervan gebruikt als sjabloon voor verdere machtsgrepen van de overheid.

In het kielzog van de boerenprotesten lijkt het wel een proefballonnetje. De massale, extreem goed georganiseerde protesten van de boeren hebben naar verluidt wel wat concessies opgeleverd. Een rationeel mens zou denken dat een dergelijke burgerlijke onrust de Franse regering er ook van zou hebben weerhouden om onmiddellijk een nieuwe schandalige aanval op de burgerrechten uit te voeren. Misschien is de regering gewoon te dom om het verband te zien. Wat hebben boeren immers met dokters te maken?

Gelukkig hebben dappere activisten zoals Annie Arnaud (@arnaud_annie26) in Frankrijk en Kat Lindley (@klveritas) in de VS de kwestie wereldwijd onder de aandacht gebracht.

Zullen Franse artsen artikel 4 bestrijden? Zullen gewone Fransen ertegen vechten? Voor de medische vrijheid en voor de arts-patiëntrelatie is dit een keerpunt. De impact op de Franse samenleving zal diepgaand en verderfelijk zijn, misschien zelfs verder dan de bedoelingen van de dwazen die het doordrukken.

Als Artikel 4 wet wordt, zal de Franse regering zichzelf openlijk totalitair hebben verklaard. De gevolgen zullen zich over heel Europa verspreiden. Eeuwenlang, zelfs lang voor de Europese Unie, was het lot van Europa vaak als een keten van dominostenen, waarbij Frankrijk of Duitsland meestal als eerste omviel. Kan Frankrijk – en Europa – gered worden? Of was Burke inderdaad profetisch toen hij in de jaren 1790 schreef dat

 

…het tijdperk van de ridderlijkheid is voorbij. Het tijdperk van sofisten, economen en rekenmeesters is aangebroken en de glorie van Europa is voor altijd gedoofd.

Aan degenen die schoonmaken na de protesten van de boeren geef ik een eenvoudig advies. Stop nooit met schrobben, mes amis. Stop nooit met schrobben.


Copyright © 2024 vertaling door Frontnieuws.

https://www.frontnieuws.com/frankrijk-balanceert-op-de-rand/

 

Dr. Denis Rancourt: COVID-injecties hebben wereldwijd 13 miljoen mensen gedood


Het onderzoek van Dr. Denis Rancourt heeft aangetoond dat de vaccinatiecampagne in India de dood van 3,7 miljoen kwetsbare inwoners heeft veroorzaakt. En, “in Westerse landen hebben we het gemiddelde sterftecijfer voor alle leeftijden gekwantificeerd op 1 sterfgeval voor elke 2.000 injecties, exponentieel toenemend met de leeftijd … We schatten dat de vaccins wereldwijd 13 … Meer lezen overDr. Denis Rancourt: COVID-injecties hebben wereldwijd 13 miljoen mensen gedood

https://www.frontnieuws.com/dr-denis-rancourt-covid-injecties-hebben-wereldwijd-13-miljoen-mensen-gedood/

Video: ‘Letterlijk alle oorlogen van onze eeuw zijn gevoerd op basis van leugens’

Er moet oorlog gecreëerd worden. In het geval van Irak en Afghanistan is duidelijk hoe ze dat hebben gedaan: leugens creëren. Nu lijkt ieder...