10/09/2024
Twee jaar geleden kwam er een Amerikaans document aan het licht dat niet alleen bijna profetisch de economische ontwikkelingen in Duitsland voorspelde, maar deze ook omschreef als een doel voor de VS dat alleen dankzij de Duitse Groenen kon worden verwezenlijkt. Alles wat erin geschreven stond, is nu gebeurd, schrijft Thomas Röper.
Dit wordt een van mijn gevreesde, zeer lange artikelen. Dit is echter onvermijdelijk omdat het een zeer complex onderwerp is. In het kort gaat het hierom: In januari 2022 werd er een paper geschreven voor de Amerikaanse regering waarin werd gezegd dat de toenmalige economische problemen in de VS alleen konden worden opgelost door kapitaal en productie van Europa naar de VS te halen. In het document werd ook een plan geschetst voor de manier waarop dit zou moeten worden geïmplementeerd.
Als je het paper vandaag leest, leest het als een profetie, omdat alles precies gebeurde zoals er stond in het paper dat twee jaar geleden openbaar werd.
Een sleutelrol in de vernietiging van de Duitse en Europese economie ten gunste van de Amerikaanse economie werd in de krant toegekend aan de Duitse Groenen, die in de krant werden beschreven als een “sterk dogmatische, zo niet ijverige beweging”, die daarom gemakkelijk in de gewenste richting te sturen waren, waarbij “persoonlijke eigenschappen en het gebrek aan professionaliteit van hun leiders – vooral Annalena Baerbock en Robert Habeck – erop wijzen dat het voor hen bijna onmogelijk is om hun eigen fouten op tijd toe te geven”.
In dit artikel zal ik, voor degenen die zich het paper dat in september 2022 werd gepubliceerd niet herinneren of er nog nooit van hebben gehoord, de geschiedenis van het paper in herinnering brengen en vervolgens gedetailleerd uit het paper citeren en de citaten becommentariëren. Daarbij zullen we zien dat het paper ronduit profetisch was, want vrijwel alles is precies zo uitgekomen als in het paper werd aanbevolen als plan voor de Amerikaanse regering.
Daarom zal dit een heel lang artikel worden, maar ik ben er zeker van dat het de moeite waard is om het heel aandachtig te lezen.
…
“Duitsland verzwakken, de VS versterken” – De achtergrond van het RAND-paper
Om het geheime RAND-papier uit januari 2022 (waarvan de RAND Corporation de authenticiteit ontkent) te begrijpen, moeten we terug in de tijd gaan. Eind 2021 escaleerden de spanningen tussen de door de VS geleide NAVO en Rusland over de toetreding van Oekraïne tot het bondgenootschap, onder druk van de NAVO, en Rusland had in december 2021 wederzijdse veiligheidsgaranties voorgesteld aan de VS en de NAVO als een laatste kans op een vreedzaam akkoord.
Vandaag weten we dat het Westen heeft ingezet op oorlog in Oekraïne sinds ten laatste november 2021, want in plaats van te zoeken naar een onderhandelde oplossing met Rusland, stelde het Westen zijn sancties tegen Rusland op vanaf ten laatste november 2021, die vervolgens eind februari 2022 van kracht werden. Daarom weigerden de VS en de NAVO rond januari/februari 2022 arrogant om zelfs maar te onderhandelen over de wederzijdse veiligheidsgaranties die Rusland had voorgesteld, omdat het door de VS geleide Westen escalatie wilde in de hoop dat de sancties Rusland snel op de knieën zouden dwingen.
Het geheime RAND-papier (waarvan de authenticiteit RAND ontkent) dateert van 25 januari 2021, dus als het authentiek is (waar ik nu meer dan van overtuigd ben), komt het uit precies die tijd. Dit betekent dat het deel uitmaakte van de Amerikaanse voorbereidingen op de escalatie in Oekraïne, waarop de VS zich voorbereidden en die zij provoceerden door te weigeren met Rusland te onderhandelen.
Alles verliep zoals gepland
Het artikel schetst de toenmalige economische situatie in de VS en stelt dat de VS alleen uit de economische depressie kunnen komen als zij kapitaal en productie uit Europa aantrekken. Twee zaken waren daarbij cruciaal: ten eerste de escalatie van de oorlog in Oekraïne om Rusland te demoniseren en Europa tegenover Rusland te positioneren, en ten tweede het einde van de aanvoer van goedkope energiebronnen vanuit Rusland naar Europa om een zware klap uit te delen aan de Europese economie, waardoor ze gedwongen worden hun kapitaal en productie naar de VS te verplaatsen, omdat de productie in Europa onrendabel is geworden.
…
Nord Stream bestond toen overigens nog en de schade aan de Duitse en Europese economie had voorkomen kunnen worden als de pijpleidingen weer ingeschakeld waren. Het is duidelijk dat de situatie vandaag compleet anders is dan in januari of september 2022.
In het paper werd de huidige huidige situatie al beschreven als het gewenste en beoogde resultaat van de Amerikaanse overheid, en hoe dit bereikt moest worden werd ook in de paper vermeld.
Om dit te bewijzen, zal ik nu gedetailleerd uit het artikel citeren en de citaten becommentariëren. U kunt dan zelf beslissen of u mijn oordeel over het artikel en de authenticiteit ervan deelt.
Los de problemen van de Amerikaanse economie op
Rond de jaarwisseling 2021/2022 kende de Amerikaanse economie ernstige problemen, niet in de laatste plaats vanwege de toen nog geldende Corona-maatregelen, die aan het begin van het paper worden beschreven. Om de problemen op te lossen werd voorgesteld:
“Er is een dringende behoefte aan middelen die naar de nationale economie stromen, met name naar het banksysteem. Alleen Europese landen die gebonden zijn door EU- en NAVO-verplichtingen zullen in staat zijn deze te leveren zonder aanzienlijke militaire en politieke kosten voor ons.”
RAND merkte in het paper ook het gevaar op dat een verzwakkende Verenigde Staten de controle over zijn vazallen in Europa zouden kunnen verliezen, wat als volgt werd geformuleerd:
“Het belangrijkste obstakel hiervoor is de groeiende onafhankelijkheid van Duitsland. Hoewel het nog steeds een land is met een beperkte soevereiniteit, is het al tientallen jaren voortdurend op weg om deze beperkingen op te heffen en een volledig onafhankelijke staat te worden. Deze beweging is langzaam en voorzichtig, maar stabiel. Extrapolatie laat zien dat het uiteindelijke doel pas over enkele decennia kan worden bereikt.
(…)
Als we Europa op een dag verlaten, hebben Duitsland en Frankrijk een goede kans om een volledige politieke consensus te bereiken. Dan zouden Italië en andere landen van het oude Europa – vooral de voormalige EGKS-leden – onder bepaalde voorwaarden kunnen toetreden. Groot-Brittannië, dat momenteel geen lid is van de Europese Unie, zal in zijn eentje de druk van het Duits-Franse duo niet kunnen weerstaan. Als dit scenario zich voordoet, zal Europa niet alleen een economische, maar ook een politieke concurrent van de Verenigde Staten worden.
Bovendien zal het Oude Europa, als binnenlandse problemen de Verenigde Staten een tijdje teisteren, effectiever weerstand kunnen bieden aan de invloed van de Amerikaans georiënteerde Oost-Europese landen.”
Om de eigen economie en daarmee de macht van de VS te versterken, heeft RAND opgeroepen om middelen van Europa naar de economie van de VS te laten stromen, wat voor de VS het gewenste neveneffect zou hebben dat het verzwakken van Duitsland – en daarmee de EU als geheel – de “groeiende onafhankelijkheid” van Duitsland zou verstoren, wat er uiteindelijk toe zou kunnen leiden dat de VS de controle over Europa verliest als de VS tegelijkertijd “een tijdlang door binnenlandse politieke problemen wordt geteisterd”.
RAND wilde twee vliegen in één klap slaan: de Amerikaanse economie opnieuw versterken en de controle over Europa permanent veiligstellen. Het versterken van de Amerikaanse economie zou ten koste gaan van de Europeanen, die verzwakt zouden worden en uiteindelijk onder Amerikaanse controle zouden blijven.
Hoe dit moest gebeuren, werd ook beschreven in het document. En daar komen we nu aan.
De gewenste economische crisis in Europa
Om Europese bedrijven ertoe te brengen hun kapitaal en productie naar de VS te verplaatsen, had de Amerikaanse regering een economische crisis in Europa nodig. In het RAND-artikel staat:
“Er kan een toename van de stroom van hulpbronnen van Europa naar de VS worden verwacht als Duitsland in een gecontroleerde economische crisis terechtkomt. Het tempo van de economische ontwikkeling in de EU hangt vrijwel volledig af van de situatie van de Duitse economie. Het is Duitsland dat het zwaarst te lijden heeft onder de uitgaven aan de armere EU-lidstaten.
Het huidige Duitse economische model is gebaseerd op twee pijlers. Dit zijn onbeperkte toegang tot goedkope Russische energiebronnen en goedkope Franse elektriciteit, dankzij de werking van kerncentrales. Het belang van de eerste factor is veel groter. Een onderbreking van de Russische leveringen zou heel goed een systeemcrisis kunnen veroorzaken die verwoestend zou zijn voor de Duitse economie en, indirect, voor de hele Europese Unie.”
Ter herinnering: het document werd op 25 januari naar de Amerikaanse regering gestuurd. Op dat moment draaide Nord Stream 1 nog en stond Nord Stream 2 op het punt om (officieel) te openen. En er was destijds geen Russische interventie in Oekraïne.
Niettemin had RAND al plannen gemaakt voor deze ontwikkelingen die de Duitse regering zouden dwingen zich te ontdoen van de Russische energievoorraden, wat “een systeemcrisis zou veroorzaken die verwoestend zou zijn voor de Duitse economie en indirect voor de hele Europese Unie.”
Ook een aanval op Frankrijk
De volgende paragraaf laat zien hoe ver de RAND Corporation vooruit dacht:
“Ook de Franse energiesector zou binnenkort in grote problemen kunnen komen. De voorzienbare stopzetting van de door Rusland gecontroleerde nucleaire brandstoftoevoer, gecombineerd met de onstabiele situatie in de Sahel, zou de Franse energiesector in kritieke afhankelijkheid plaatsen van Australische en Canadese brandstoffen.”
Op het moment van schrijven waren de Franse problemen in de Sahel nog beheersbaar. Alleen in Mali was er in 2021 al een staatsgreep door anti-Franse troepen; in Burkina Faso vond plaats op 24 januari 2022, een dag voordat de RAND-paper werd gemaakt, en werd daarom nog niet in aanmerking genomen. En de beslissende staatsgreep in Niger, waar Frankrijk voorheen goedkoop uranium had verkregen, vond pas in de zomer van 2023 plaats.
Niettemin had RAND al op deze ontwikkelingen geanticipeerd en deze opgenomen in haar strategie om Europa te verzwakken. De stijging van de kosten die Frankrijk moet betalen voor zijn uranium was onderdeel van een plan om de Duitse economie te verzwakken en haar te beroven van “goedkope Franse elektriciteit, dankzij de werking van kerncentrales”.
Dit wetende is het niet verrassend dat de VS alle verzoeken van Frankrijk negeerden om de Nigerese staatsgreepregering te isoleren en de afgezette Nigerese president, die loyaal was aan Frankrijk, te herstellen. In plaats daarvan zocht de Amerikaanse regering snel naar manieren om op goede voet met de putschisten te komen. De VS zijn actief betrokken geweest bij het verzwakken van de Franse invloed in de Sahel, om zo Frankrijk te verzwakken.
“De enige manier om de Duitse afwijzing van de Russische energievoorziening te garanderen”
In zijn paper ging RAND vervolgens na hoe de Duitse regering kon worden overgehaald om zich te ontdoen van goedkoop Russisch gas in haar eigen nadeel, met als kernpunt de Amerikaanse actie tegen Nord Stream 2, aangezien de pijpleiding officieel begin 2022 in gebruik zou worden genomen, wat de VS wilden voorkomen.
Het publiek dacht destijds dat de pijpleiding snel zou worden ingeschakeld, maar in januari 2022 was RAND er al zeker van dat dit niet zou gebeuren:
“Vanwege de beperkingen van de coalitie heeft het Duitse leiderschap geen volledige controle over de situatie in het land. Dankzij ons precieze optreden was het mogelijk om te voorkomen dat de Nord Stream 2-pijpleiding in gebruik werd genomen, ondanks het verzet van lobbyisten uit de staal- en chemische industrie.”
En in feite stopte de federale regering, of beter gezegd bondskanselier Scholz persoonlijk, het certificeringsproces van Nord Stream 2 op 22 februari 2022, dat wil zeggen vóór de Russische interventie in Oekraïne. Dit lijkt achter de schermen al besloten te zijn; er is geen andere verklaring waarom RAND in januari 2022 schreef dat de ingebruikname van de pijpleiding al was verhinderd.
Niettemin was RAND er niet zeker van of de federale regering het besluit zou terugdraaien als de druk in Duitsland zou toenemen:
“De dramatische verslechtering van de levensstandaard zou het Duitse leiderschap er echter toe kunnen aanzetten zijn beleid te heroverwegen en terug te keren naar het idee van Europese soevereiniteit en strategische autonomie.”
Als je Seymour Hersh’s versie van het opblazen van de Nord Streams gelooft, was de voorbereiding voor het opblazen topgeheim en zeker wist niemand bij RAND ervan, maar mensen bij RAND en in Washington zagen het gevaar dat de federale regering zou kunnen instorten, daarom dachten ze bij RAND na over hoe dit voorkomen kon worden:
“De enige haalbare manier om de Duitse afwijzing van de Russische energievoorziening te garanderen, is door beide partijen te betrekken bij het militaire conflict in Oekraïne. Onze verdere acties in dit land zullen onvermijdelijk leiden tot een militaire reactie van Rusland. Natuurlijk zullen de Russen de enorme druk van het Oekraïense leger op de niet-erkende Donbas-republieken niet kunnen negeren. Dit zou het mogelijk maken Rusland tot agressor te verklaren en het hele pakket aan eerder voorbereide sancties tegen het land toe te passen.”
“Hoe meer Duitsland dient, hoe groter zijn rol”
Dat is precies wat er daarna gebeurde. De VS hadden de onderhandelingen over wederzijdse veiligheidsgaranties die Rusland begin januari/februari 2022 had voorgesteld afgewezen, en tegelijkertijd heeft Kiev, met de steun van de VS, de beschietingen van de Donbass enorm opgevoerd, zoals de OVSE tijdens de bijeenkomst meldde.
RAND had alles van tevoren gepland: Rusland zou zo geprovoceerd worden dat het zichzelf alleen maar kon helpen door militair in te grijpen in Oekraïne, terwijl de westerse sancties al in de la lagen en de mediacampagne die Rusland tot agressor moest verklaren ook voorbereid was.
De druk op de federale regering was toen gigantisch en we herinneren ons dat sommige van de latere beslissingen pas werden genomen na enorme druk van de media en Washington, zoals de levering van Leopard-tanks. Het doel van de Amerikaanse regering hierachter was “beide partijen (dat wil zeggen Rusland en Duitsland) te betrekken bij het militaire conflict in Oekraïne” om “de Duitse afwijzing van de Russische energievoorziening te garanderen”.
En zoals we weten werkte het omdat de federale overheid precies deed wat RAND wilde.
In deze context is het de moeite waard om het openingsbezoek van minister van Economische Zaken Habeck aan Washington begin maart 2022 te herdenken. Focus rapporteerde er destijds over:
“Hoe meer Duitsland dient, hoe groter zijn rol.” Deze woorden werden gezegd door minister van Economische Zaken Robert Habeck tijdens zijn tweedaagse bezoek aan Amerika. In de VS zijn mensen blij dat Duitsland bereid is “een dienende leiderschapsrol op zich te nemen”
De rol van de Groenen
Het was niet voor niets dat ik aan Habecks openingsbezoek aan Washington dacht, omdat de Groenen, namelijk Robert Habeck en Annalena Baerbock, een sleutelrol spelen in het RAND-paper en de enige Duitse politici zijn die daarin worden genoemd, omdat het paper zegt:
“De voorwaarde voor Duitsland om in deze val te trappen is de leidende rol van de groene partijen en ideologie in Europa. De Duitse Groenen zijn een sterk dogmatische, zo niet ijverige beweging, waardoor het heel gemakkelijk is om hen economische argumenten te laten negeren. In dit opzicht presteren de Duitse Groenen beter dan hun tegenhangers in de rest van Europa. Persoonlijke kenmerken en het gebrek aan professionaliteit van hun leiders – vooral Annalena Baerbock en Robert Habeck – suggereren dat het voor hen vrijwel onmogelijk is om hun eigen fouten tijdig toe te geven.
Het paper is gedateerd 25 januari 2022 en vVandaag, twee jaar later, in september 2024, is wat daar geschreven werd meer dan bevestigd, omdat de mate waarin de federale regering – en vooral de Groenen – vandaag de dag “economische argumenten negeren” waarschijnlijk alles overtreft wat zelfs hardnekkige critici van de Groenen konden begin september 2022 presenteren. Maar het gebeurde.
Over hoe dit bereikt moest worden – en in werkelijkheid werd bereikt – schreef RAND destijds:
“Het zal dus voldoende zijn om snel het mediabeeld van Poetins agressieve oorlog vorm te geven en de Groenen te veranderen in fervente en die-hard voorstanders van sancties, een ‘oorlogspartij’. Op deze manier kan het sanctieregime zonder enige belemmering worden ingevoerd. Het gebrek aan professionaliteit van de huidige leiders zal geen tegenslag in de toekomst toestaan, ook al worden de negatieve effecten van het gekozen beleid duidelijk genoeg. De partners in de Duitse regeringscoalitie zullen eenvoudigweg hun bondgenoten moeten volgen – tenminste totdat de last van de economische problemen groter is dan de angst een regeringscrisis uit te lokken.”
De geplande permanente breuk tussen Duitsland en Rusland
En RAND voorzag destijds nog iets anders:
“Maar zelfs als de SPD en de FDP bereid zijn zich tegen de Groenen te verzetten, zal het vermogen van de volgende regering om de betrekkingen met Rusland snel genoeg te normaliseren merkbaar beperkt zijn. “De deelname van Duitsland aan grootschalige wapenleveringen aan het Oekraïense leger zal onvermijdelijk een sterk wantrouwen in Rusland veroorzaken, waardoor het onderhandelingsproces behoorlijk lang zal duren.”
Ik wil er nogmaals op wijzen dat het document gedateerd is op 25 januari 2022, dat wil zeggen dat het geschreven is op een moment dat er nog geen sprake was van een Russische interventie in Oekraïne. Toch ging RAND hier al vanuit en had het al rekening gehouden met Duitse wapenleveranties aan Kiev. In september 2022, toen ik de paper publiceerde, had Duitsland net besloten om zo’n 2000 zelfrijdende houwitsers te leveren. De Leopard tanks, waarvan de levering Duitsland in de voorhoede van Kievs aanhangers plaatste, werden pas maanden later door de Duitse regering geleverd, namelijk voor het Oekraïense zomeroffensief in 2023.
En om dit nog verder te versterken laat de huidige kamikaze-federatie nooit een kans voorbijgaan om erop te wijzen dat Duitsland, na de VS, het land is dat Oekraïne militair en financieel het meest steunt. De berekening van RAND is precies uitgekomen, iets dat gewone stervelingen niet hadden kunnen voorspellen.
Vermeende Russische oorlogsmisdaden als centraal punt
Om deze berekening te laten werken, moesten gerichte politieke en propagandamaatregelen worden genomen, waarover RAND schreef:
“Als oorlogsmisdaden en Russische agressie tegen Oekraïne worden bevestigd, zal het Duitse politieke leiderschap het veto van zijn EU-partners tegen hulp aan Oekraïne en strengere sanctiepakketten niet kunnen overwinnen. Dit zal een voldoende lange kloof in de samenwerking tussen Duitsland en Rusland creëren, waardoor grote Duitse bedrijven niet meer kunnen concurreren.”
Dat is de reden waarom je vandaag de dag in Duitsland zelfs met gevangenisstraf wordt bedreigd als je de vragen stelt die er bestaan over bijvoorbeeld de vermeende oorlogsmisdaden in Bucha. De vermeende Russische oorlogsmisdaden zijn een centraal punt in het “op één lijn houden” van de Europese staten. Als blijkt dat deze oorlogsmisdaden niet hebben bestaan, of zelfs dat ze om politieke en propagandaredenen door Kiev tegen de eigen bevolking zijn gepleegd (zie hier of hier ), zal de steun voor de Amerikaanse koers in de EU-landen waarschijnlijk afbrokkelen gezien de gevolgen voor Europa.
De ‘vernietiging’ van Duitse bedrijven
RAND schrijft vervolgens over de gevolgen van wat RAND voorstelde:
“Een vermindering van de Russische energievoorziening – idealiter een volledige stopzetting van deze voorziening – zou catastrofale gevolgen hebben voor de Duitse industrie. De noodzaak om aanzienlijke hoeveelheden Russisch gas af te leiden voor de winterverwarming van particuliere huishoudens en openbare voorzieningen zal de tekorten verder verergeren. Het sluiten van industriële bedrijven zal leiden tot tekorten aan componenten en reserveonderdelen voor de productie, het instorten van logistieke ketens en uiteindelijk een domino-effect. Een volledige sluiting is waarschijnlijk bij de grootste ondernemingen in de chemische, metallurgische en machinebouwindustrie, omdat zij vrijwel geen vrije capaciteit hebben om het energieverbruik terug te dringen. Dit zou kunnen leiden tot de sluiting van doorlopende cyclusbedrijven, wat hun vernietiging zou betekenen.”
In de winter van 2022/2023 werd het nog niet zo erg. Maar over het algemeen had RAND gelijk, want dat de knelpunten niet groter waren, is onder meer te danken aan het verminderde elektriciteitsverbruik in de industrie, omdat vooral de Duitse industrie de productie moest terugschroeven vanwege de torenhoge energieprijzen.
Er heeft zich geen snel ‘domino-effect’ voorgedaan, maar het vindt plaats in ‘slow motion’, zoals bijvoorbeeld blijkt uit de huidige berichten over de problemen bij VW en andere autobedrijven, die leiden tot de sluiting van toeleveranciers en waardoor er feitelijk een domino-effect ontstaat. Uiteindelijk zal het waarschijnlijk precies gebeuren zoals RAND schreef. Laten we nog een jaar of twee wachten, want de uittocht van Duitse industriële bedrijven versnelt , terwijl het aantal faillissementen van bedrijven in Duitsland steeds sneller stijgt. Volgens het laatste onderzoek van Allianz Trade loopt Duitsland nu internationaal voorop als het gaat om het aantal faillissementen.
“De hele EU-economie zal onvermijdelijk instorten”
RAND schreef verder:
“De cumulatieve verliezen van de Duitse economie kunnen slechts grofweg worden geschat. Zelfs als de beperking van de Russische bevoorrading beperkt blijft tot 2022, zullen de gevolgen nog enkele jaren aanhouden en kunnen de totale verliezen oplopen tot 200 tot 300 miljard euro. Dit zal niet alleen een verwoestende klap toebrengen aan de Duitse economie, maar de hele EU-economie zal onvermijdelijk instorten. We hebben het niet over een daling van de economische groei, maar eerder over een langdurige recessie en een daling van het bbp in de materiële productie alleen al met drie tot vier procent per jaar in de komende vijf tot zes jaar. Een dergelijke daling zal onvermijdelijk leiden tot paniek op de financiële markten en mogelijk tot het instorten ervan.”
Ik schreef hierboven dat er geen snel domino-effect optrad. Dat is niet helemaal waar, want vanuit economisch perspectief gebeurt het allemaal heel snel; de planning wordt altijd over een periode van meerdere jaren uitgevoerd en niet over een paar maanden. De ontwikkeling die we nu in Duitsland doormaken, heeft zich binnen twee jaar voltrokken, wat economisch gezien ontzettend snel is.
RAND maakte plannen voor de “komende vijf tot zes jaar”, maar nu zijn er slechts twee en een half jaar verstreken sinds het artikel werd geschreven.
En de “langdurige recessie” en de “daling van het BBP in de materiële productie alleen al met drie tot vier procent per jaar” voorspeld door RAND als resultaat van dit beleid is al een realiteit. Het moet gezegd worden dat de realiteit nog erger is dan RAND had voorspeld, want in Duitsland bedroeg de daling van de industriële productie in juli 2024 al 6,7 procent vergeleken met het jaar ervoor.
Het ondersteunen van de dollar als neveneffect
Het is geen geheim dat de Amerikaanse dollar, de reservevaluta van de wereld, onder druk staat. Als de VS erin zouden slagen de euro hier terrein te laten verliezen ten gunste van de dollar, zou dat van groot belang zijn voor de VS. RAND vertrouwde hier ook op:
“De euro zal onvermijdelijk en hoogstwaarschijnlijk onherroepelijk onder de dollar dalen. Een scherpe daling van de euro zal bijgevolg resulteren in een wereldwijde verkoop ervan. Het zal een giftige munt worden en alle landen in de wereld zullen hun aandeel in hun deviezenreserves snel verminderen. Dit gat zal voornamelijk worden opgevuld met dollars en yuan.”
Om ervoor te zorgen dat de euro ‘giftig’ wordt, oefent de Amerikaanse regering extra druk uit op de EU om de in de EU bevroren Russische tegoeden, of op zijn minst de rente-inkomsten daaruit, te confisqueren en voor Oekraïne te gebruiken. Dit zal andere internationale investeerders uit de euro en naar andere valuta’s verdrijven, omdat niemand nu kan vertrouwen op de veiligheid van hun investeringen in de euro en in Europa.
Deze berekening heeft tot nu toe echter slechts in beperkte mate gewerkt, omdat de dollar minder profiteert van de ontwikkeling die RAND in januari 2022 heeft gepland dan gehoopt. Internationale investeerders stappen veel minder over naar de dollar dan naar andere valuta of goud.
De doelbewuste ondergang van Europa
De achteruitgang van de Europese economie brengt onvermijdelijk een daling van de levensstandaard in Europa met zich mee. Maar dit is ook positief voor de VS, omdat de goed opgeleide Europeanen dan onvermijdelijk hun geluk elders zullen zoeken. RAND maakt hier ook bewust gebruik van:
“Een ander onvermijdelijk gevolg van een langdurige economische recessie zal een scherpe daling van de levensstandaard en een stijgende werkloosheid zijn (tot 200.000 tot 400.000 alleen al in Duitsland), wat zal resulteren in een braindrain van geschoolde arbeiders en goed opgeleide jongeren. Er zijn tegenwoordig letterlijk geen andere bestemmingen voor dergelijke migratie dan de Verenigde Staten. Uit andere EU-landen mag een wat kleinere, maar ook niet onbelangrijke stroom migranten worden verwacht.”
RAND vat het resultaat voor de VS als zeer positief samen:
“Het onderzochte scenario zal dus zowel indirect als heel direct bijdragen aan het versterken van de nationale financiële positie. Op de korte termijn zal het de trend van een dreigende economische recessie keren en bovendien de Amerikaanse samenleving consolideren door haar af te leiden van de onmiddellijke economische zorgen.”
Deze berekening kwam slechts gedeeltelijk uit, omdat de Amerikaanse economie zich heeft hersteld, maar niet genoeg ervan heeft de bevolking van de VS bereikt om hen af te leiden van “onmiddellijke economische zorgen”. Maar over het algemeen verlopen de zaken zoals RAND begin 2022 had gepland, vóór de escalatie in Oekraïne.
Overigens heeft de Amerikaanse regering met haar zogenaamde anti-inflatiewet een grote stap gezet in de richting van een snellere migratie van de Europese industrie naar de VS, want terwijl Europa afziet van goedkope Russische energie en in plaats daarvan het veel duurdere Amerikaanse vloeibaar aardgas koopt, subsidieert de Amerikaanse regering de toch al lagere energiekosten in de VS voor bedrijven uit Europa die naar de VS verhuizen.
Conclusie
Vandaag ben ik er nog meer van overtuigd dat dit RAND-papier echt is. Twee jaar geleden had ik daar weinig twijfel over, maar vandaag weet ik het vrijwel zeker. De beslissingen die sindsdien in de VS en de EU zijn genomen (opnieuw onder druk van de VS) zijn zeker geen toeval. De EU, onder leiding van Ursula von der Leyen, die loyaal is aan de VS, stevent af op de economische afgrond en versnelt deze koers met elk nieuw pakket sancties tegen Rusland, wat uiteraard alleen in het belang van de VS is.
En de Duitse politici, die ook loyaal zijn aan de VS, doen precies wat RAND 2022 heeft aangegeven. Het feit dat Duitsland economisch permanent naar de knoppen gaat, deert hen helemaal niet. Wat RAND voorspelde over het gedrag van de Groenen is honderd procent correct, en RAND heeft ook de reactie van de coalitiepartners juist ingeschat.
Als dit soort dingen, waar slechts één partij (de VS) van profiteert, worden voorspeld en vervolgens zo precies uitkomen, en worden uitgevoerd door mensen die loyaal zijn aan die begunstigde, dan geloof ik niet in toeval.
Dit artikel, dat slechts een samenvatting was van een veel uitgebreidere uitwerking die helaas niet openbaar is gemaakt, lijkt mij opnieuw een voorbeeld te zijn van hoe RAND het Amerikaanse buitenlandse beleid plant en hoe deze plannen vervolgens door de Amerikaanse regering worden uitgevoerd.
Of denk je dat dit allemaal toevallig gebeurde, precies zoals het was geschreven in de RAND-paper van januari 2022 ?
Bron: https://dissident.one/hoe-de-vs-de-economische-vernietiging-van-duitsland-en-de-eu-planden
