november 17, 2023 2953 12
De regering wil ons doen geloven dat “er
een kleine toename kan zijn in de totale blootstelling aan radiogolven wanneer
5G wordt toegevoegd aan een bestaand netwerk of in een nieuw gebied,” maar dat
“er geen gevolgen zouden moeten zijn voor de volksgezondheid”. Is dit werkelijk
het geval? Op basis van welk bewijs is deze bewering gedaan? schrijft Gillian
Jamieson.
Ik heb net de vier 5G-casestudies gelezen die dit jaar zijn uitgevoerd door professor Lennart Hardell en Mona Nilsson, waarin acht mensen verzwakkende symptomen ontwikkelden na de installatie van 5G-masten naast hun woning, waar precieze stralingsmetingen werden gedaan. De resultaten zetten een groot vraagteken bij de verklaring van de regering.
Heeft onze regering de wereldwijde oproepen en consensusverklaringen van
onafhankelijke wetenschappers en artsen genegeerd, die oproepen tot een
herziening van de veiligheidsrichtlijnen en een stopzetting van de uitrol van
5G op basis van onderzoek naar de veel lagere niveaus van pre-5G emissies? Deze
omvatten: 433 wetenschappers die de EU 5G appeal, hebben ondertekend, 259
wetenschappers uit 44 landen die de internationale oproep van
EMV-wetenschappers hebben ondertekend, 164 wetenschappers en artsen en 95
niet-gouvernementele organisaties die de EMF oproep hebben ondertekend.
Er is ook het overtuigende 2020 Consensus Statement van Britse en
internationale, medische en wetenschappelijke experts over de
gezondheidseffecten van niet-ioniserende straling, ondertekend door
organisaties die 3500 artsen over de hele wereld vertegenwoordigen, geïnitieerd
door het Physicians’ Health Initiative for Radiation and Environment (PHIRE).
De hoofdauteur van de vier 5G-casestudies is professor Hardell, een
oncoloog en vooraanstaand onderzoeker van de Zweedse onderzoeksstichting voor
milieu en kanker. Hij was de eerste ter wereld die resultaten publiceerde over
verhoogde kankerrisico’s bij het gebruik van mobiele telefoons. Zijn coauteur,
Mona Nilsson, is directeur van de Swedish Radiation Protection Foundation, die
bij gebrek aan informatie van de overheid of de media mensen probeert te
informeren over de risico’s.
Maar laten we, voordat we naar de 5G-casestudies kijken, eerst even
kijken naar wat er al bekend is over de gezondheidsrisico’s van eerdere mobiele
communicatietechnologieën. Het bijgewerkte Bioinitiative Report heeft duizenden
studies opgesomd over de nadelige gezondheidseffecten van pre-5G technologie.
Een duidelijke meerderheid van de studies toont aan:
Een duidelijk en consistent patroon van schadelijke effecten die de
basis vormen van de mechanismen waardoor RFR [radiofrequente straling] de
kankers kan veroorzaken die in menselijke populaties worden gezien. Van de 261
onderzoeken naar oxidatieve effecten van blootstelling aan RFR toonden er 240
(91%) schade aan. Van de 346 onderzoeken naar de effecten van RFR op genen,
rapporteerden 224 (65%) genetische schade. Oxidatieve stress en genetische
schade zijn de belangrijkste mechanismen die leiden tot kanker. Daarnaast
veroorzaakt blootstelling aan RFR effecten op de hersenen en het gedrag. Van de
336 gepubliceerde onderzoeken naar de neurologische effecten van RFR
rapporteerde 73% effecten en slechts 27% toonde geen effect aan.
Wat is er anders aan 5G zelf? Het maakt nog geen gebruik van
millimetergolfbanden, omdat deze pas rond 2025 worden toegewezen voor gebruik
in 70 Britse steden. Actuele informatie over gezondheidsonderzoek naar
millimetergolven is te vinden op deze webpagina van Joel M. Moskowitz, Ph.D.
van de School of Public Health van de University of California, Berkeley.
Momenteel werkt 5G op de lagere frequenties van 3,4 tot 3,8 GHz in het Verenigd
Koninkrijk, maar wat erg nieuw is, is de toevoeging van complexe nieuwe
technologie, zoals beamforming, massive MIMO en phased arrays. Professor
Hardell zegt:
De effecten van de blootstelling hangen niet alleen af van de
draaggolffrequentie, bijvoorbeeld 3,5 GHz zoals voor 5G, maar ook, en misschien
nog belangrijker, van de modulatie en pulsatie van het signaal en de piek- en
gemiddelde intensiteit. Gepulste signalen en gelijktijdige blootstelling aan
meerdere frequenties … werden als gevaarlijker beschouwd. De waargenomen
effecten namen toe met de duur van de blootstelling.
De casestudies van Hardell-Nilsson zijn baanbrekend omdat ze voor het
eerst mensen bestuderen in een levensechte 5G-omgeving.
De vier 5G-casestudies zelf, gepubliceerd in januari, februari, april en
juni van dit jaar, gaan over acute gezondheidseffecten, d.w.z. symptomen die
zeer snel na blootstelling optreden, terwijl een deel van de informatie aan het
begin van dit artikel verwijst naar chronische effecten, d.w.z. ziekten die
zich in de loop der jaren ontwikkelen, zoals kanker of Alzheimer.
Alle vier de onderzoeken beschrijven hoe voorheen gezonde mensen zeer
snel symptomen van het microgolfsyndroom ontwikkelden nadat er
5G-telefoonmasten waren geïnstalleerd boven of tegenover hun woning op
afstanden van tussen de vijf en zestig meter. De meeste symptomen verdwenen
binnen een paar dagen nadat ze naar een minder bestraalde accommodatie waren
verhuisd, maar verschenen weer toen ze terugkeerden naar de sterk bestraalde
accommodatie.
Hun symptomen omvatten neurologische symptomen, hoofdpijn, oorsuizen,
vermoeidheid, slapeloosheid, emotioneel leed, huidaandoeningen, gewrichts- en
spierpijn, cardiovasculaire afwijkingen en bloeddrukvariabiliteit. De
deelnemers werd gevraagd vragenlijsten in te vullen over hun gezondheid voordat
de 5G-masten waren geïnstalleerd, na de installatie en nadat ze waren verhuisd
naar een minder bestraalde accommodatie. Ze werden gevraagd om de ernst van hun
symptomen in te schalen, waarbij 10 staat voor ondraaglijk. De resultaten
worden in tabellen weergegeven in de onderzoeken en laten zien dat sommige
symptomen ondraaglijk waren in de buurt van de 5G-mast en zelfs nog meer voor
de vrouwelijke deelnemers.
Bereid je nu voor! Bescherm je huis en auto’s tegen EMP, zonnevlammen en
bliksem…
De vier studies zijn zeer leesbaar en er wordt volledige context
gegeven. Ik zal echter enkele bijzonder interessante aspecten noemen.
Nauwkeurige stralingsmetingen worden gegeven voor verschillende gebieden
van de appartementen in relatie tot de afstand tot de betreffende zendmasten.
In de eerste studie is het opmerkelijk dat er metingen van de stralingsniveaus
vóór de plaatsing van de 5G-mast beschikbaar waren. Het echtpaar woonde al 10
jaar in dit appartement onder een 3G- en 4G-mast zonder duidelijke
gezondheidsproblemen en toen ze hoorden dat de mast zou worden opgewaardeerd,
lieten ze vooraf metingen doen. De maximale (piek)meting was 9.000 μW/m2. Na de
installatie van de 5G-mast werd echter op drie momenten zeer hoge RF-straling
met maximale niveaus van 354.000, 1.690.000 en meer dan 2.500.000 μW/m2 gemeten
in de slaapkamer, die zich slechts vijf meter onder het nieuwe 5G-basisstation
bevond. De niveaus in de andere drie onderzoeken waren vergelijkbaar hoog na de
installatie van de 5G-masten.
Het is dus
duidelijk dat de uitrol van 5G leidt tot een enorme toename van
stralingsniveaus, in tegenstelling tot wat onze regering ons heeft verteld. De
toename van 9.000 naar 2.500.000 µW/m2 kan nauwelijks worden omschreven als een
kleine toename en de symptomen die optreden kunnen niet worden afgeschreven met
de zinsnede “geen gevolgen voor de volksgezondheid.”
Toch liggen zelfs deze hoge niveaus ver onder de limieten die volgens de
International Commission on Non-Ionizing Radiation (ICNIRP) ‘veilig’ zouden
zijn. De richtlijnen van de ICNIRP worden geaccepteerd in het Verenigd
Koninkrijk, de Verenigde Staten en delen van Europa, maar ze houden alleen
rekening met thermische effecten (d.w.z. ze gaan ervan uit dat de gezondheid
alleen wordt beschadigd als het lichaamsweefsel wordt verhit). Ze staan blootstelling
toe tot 10.000.000 μW/m2 gemiddeld over 30 minuten en 40.000.000 μW/m2 van
lokale blootstelling gemiddeld over zes minuten.
Deze limieten houden geen rekening met langere blootstelling of
chronische effecten en negeren onderzoeken die gezondheidsschade onder de
thermische drempel aantonen. De International Commission on the Biological
Effects of Electromagnetic Fields heeft geconcludeerd dat “de aannames die ten
grondslag liggen aan de blootstellingslimieten van ICNIRP ongeldig zijn en nog
steeds een gevaar vormen voor de volksgezondheid”. Bovendien is ICNIRP sterk
bekritiseerd omdat het banden heeft met de telecommunicatie-industrie.
In het vierde artikel gaat Hardell in op het verschil tussen het
microgolfsyndroom en elektromagnetische overgevoeligheid (EHS), die beide
vergelijkbare symptomen lijken te hebben:
In tegenstelling tot het microgolfsyndroom kunnen
mensen die lijden aan EHS invaliderende symptomen ontwikkelen bij extreem lage
blootstellingsniveaus die door de meeste andere mensen worden getolereerd. Dit
staat in contrast met de zeer hoge RF stralingsniveaus die we zagen in onze
vier casestudies waarbij gezonde mensen, zonder eerdere ernstige reacties op
draadloze technologie, symptomen ontwikkelden.
De deelnemer aan de tweede studie ontdekte echter dat, hoewel zijn
symptomen volledig verdwenen nadat hij zes weken in een appartement met lage
straling had gewoond, zijn “gewrichtspijn en hoofdpijn vrij snel weer opkwamen
wanneer hij plaatsen met hoge straling bezocht, zoals de stad Stockholm”. Hij
schat dat “zijn gevoeligheid voor RFR is toegenomen” sinds hij in het kantoor
onder het 5G-basisstation woont. Zou dit kunnen betekenen dat hij op weg is om
EHS te ontwikkelen? De hoogste RFR meting die vorige maand in Stockholm werd
gevonden was 5.271.555 µW/m2.
Tegenover deze hoge niveaus staan de enorm verschillende
veiligheidsniveaus voor blootstelling aan RFR die door bepaalde groepen experts
worden aanbevolen. In 2016 adviseerde de Europese Academie voor
Milieugeneeskunde (EUROPAEM) limieten van 0,1 tot 100 µW/m2 voor frequenties
van 900 MHz tot 5,6 GHz, afhankelijk van de gevoeligheid en of de blootstelling
overdag of ’s nachts plaatsvond. Al in 2012 werd in het Bioinitiative Report
een limiet voorgesteld van 30 tot 60 μW/m2 en nog lager voor gevoelige personen
en kinderen van 3 tot 6 μW/m2. Deze aanbevolen veiligheidslimieten samen met
andere limieten van verschillende adviesgroepen staan in tabel 1 in de eerste
studie van Hardell.
Een geweldige documentaire over dit onderwerp (als iemand van jullie
genoeg tijd heeft om alles te bekijken!
Gisteren sprak ik met Mona Nilsson, een van de auteurs van deze
5G-casestudies. Ze is ontzet dat het publiek nu wordt blootgesteld aan zulke
hoge en duidelijk gevaarlijke niveaus van RF-straling en niet alleen in
stadscentra, maar ook bij mensen thuis, waar ze worden bestraald zonder
geïnformeerde toestemming. Veel mensen in deze situatie kunnen het zich niet
veroorloven om te verhuizen.
Nilsson benadrukte dat er geen bescherming is tegen negatieve
gezondheidseffecten die niet veroorzaakt worden door verhitting van weefsel,
noch tegen de effecten van chronische blootstelling. Ze is geschokt dat de autoriteiten
niet hebben gevraagd om studies die de veiligheid van 5G bewijzen, zoals
senator Blumenthal zich in 2019 realiseerde toen hij zei:
“Er loopt dus echt geen onderzoek. We vliegen hier
een beetje blind, wat betreft gezondheid en veiligheid.”
Volgens haar handelt de telecomindustrie nu op dezelfde manier als de
tabaksindustrie in het verleden. Experts die de veiligheid van RFR in twijfel
trekken, worden zwartgemaakt of monddood gemaakt. Journalisten, beleidsmakers
en sommige deskundigen zijn omgekocht door de telecomindustrie. Ze zegt dat een
kleine groep experts op het gebied van RF straling die gezondheidsschade
ontkennen in de meest invloedrijke adviesraden zitten en dat degenen die het er
niet mee eens zijn nooit worden uitgenodigd om het debat te verbreden, ondanks
het feit dat de andersdenkenden de meerderheid van de deskundige opinie kunnen
vertegenwoordigen.
Copyright ©
2023 vertaling door Frontnieuws.
https://www.frontnieuws.com/experts-uiten-bezorgdheid-over-microgolfsyndroom-door-5g-masten/
