European Parliament from EU / Wikimedia (CC BY 2.0 DEED)
Het nieuw gekozen Europees Parlement heeft woensdag een resolutie aangenomen waarin het de reis van Viktor Orban naar Moskou om met Poetin over vrede te praten veroordeelt.
Europarlementariërs vinden het bezoek niet representatief voor de EU en een duidelijke schending van de EU-verdragen en het gemeenschappelijk buitenlands beleid, bericht Friatider.
Politici willen ook dat deze schending wordt bestraft met sancties voor Hongarije.
Een recente aanval op een kinderziekenhuis in Oekraïne benadrukt ook de “irrelevantie” van de vredesinspanningen van Viktor Orbán, aldus de resolutie.
Naast het veroordelen van de heer Orban, roept de resolutie de EU op om zich actief in te zetten voor het behoud van internationale steun voor Oekraïne en om Oekraïne militaire bijstand te verlenen zo lang als nodig is en in de vorm die nodig is. Het Parlement roept de EU ook op om haar sanctiebeleid tegen Rusland en Wit-Rusland te handhaven en uit te breiden, en de effectiviteit en het effect ervan te monitoren, te evalueren en te verbeteren. Europarlementariërs willen ook dat de Raad systematisch het probleem aanpakt van het omzeilen van sancties door in de EU gevestigde bedrijven, derden en derde landen.
Europarlementariërs verwelkomen de recente beslissing van de EU om door het Westen gestolen Russische activa te gebruiken om de oorlogsinspanningen van Oekraïne te ondersteunen. Ze roepen ook op tot een “solide wettelijke regeling voor de confiscatie van Russische staatsactiva die door de EU zijn bevroren.”
Het Parlement verwelkomt ook de uitkomst van de laatste NAVO-top en herhaalt zijn overtuiging dat Oekraïne zich op een onomkeerbaar pad bevindt richting lidmaatschap van de militaire alliantie. De Europarlementariërs roepen de EU en haar lidstaten op om hun militaire steun aan Oekraïne te verhogen zolang als nodig is en in de vorm die nodig is. Ze willen ook dat de Europese Commissie financiële steun op lange termijn voorstelt voor de wederopbouw van Oekraïne.
The Russian Presidential Press and Information Office / Kremlin.ru / Wikimedia / (CC BY 3.0)
Hongarije, vertegenwoordigd door zijn premier Viktor Orban, nam op 1 juli het roterende voorzitterschap van zes maanden van de Raad van de Europese Unie over en besloot meteen iets onconventioneels te gaan doen: echt werken. Dus kwamen de messen tevoorschijn.
Het meest memorabele dat de Franse Emmanuel Macron in 2022 deed toen hij de functie bekleedde, was een logo maken voor zijn EU-voorzitterschap met daarin zijn eigen initialen. Het voordeel voor het Franse en Europese volk was fantastisch – als in, het bestaat in fantasie, schrijft Rachel Marsden.
Tijdens zijn bijeenkomst als voorzitter van de EU in Frankrijk stond Macron naast de ongekozen voorzitter van de bureaucratie van de Europese Commissie, “koningin” Ursula von der Leyen, terwijl ze kwesties als klimaatverandering, digitale transitie en het militair-industrieel complex van de EU (eh, de “EU-defensie-unie”)verdedigden. Ze serveerden maar al te graag typische globalistische kost voor hun mede-elites om op te vreten. Maar diezelfde mensen kokhalzen nu over Orbans zelfgekozen agenda: vrede.
Orban kondigde aan dat het Hongaarse EU-voorzitterschap eind augustus in Boedapest zou vergaderen over netelige mondiale conflicten die een uitdaging vormen voor de EU. De elites van het blok verzetten zich hiertegen omdat vrede zou moeten voortkomen uit korte douches nemen en snikheet worden zonder airconditioning om de Russische president Vladimir Poetin een hak te zetten.
Tot nu toe dacht het establishment Orban onder controle te kunnen houden, zo niet door te dreigen met het inhouden van EU-fondsen, dan toch door regelrechte manipulatie. Zoals toen, volgens Politico, de Duitse bondskanselier Olaf Scholz erin slaagde om hem te overtuigen zich los te koppelen van een stemming afgelopen december over het starten van EU-toetredingsonderhandelingen voor Oekraïne, door de Hongaarse leider ervan te overtuigen dat het zou resulteren in een win-win. Dus, terwijl Orban op de gang stond, ramden de andere EU-leiders de stemming erdoorheen, waarbij ze zijn veto omzeilden en vervolgens hun eigen gemanipuleerde unanimiteit vierden.
Maar toen Orban deze nieuwe rol in de EU overnam, ging hij zich dit keer echt loskoppelen. Hij kauwde prompt de leiband door waarvan het Europese establishment dacht dat ze hem hadden en gebruikte die om zichzelf de wereld rond te slingeren op een “vredestournee” om informatie te verzamelen van alle kanten van verschillende Oost-West wereldwijde conflicten.
Hij begon in Oekraïne met een bezoek aan Vladimir Zelensky. Helemaal cool, helemaal normaal, helemaal in lijn met het groepsdenken van het EU establishment. Ook totaal nutteloos als het gaat om het oplossen van het conflict tussen Rusland en de NAVO-spelers van Oekraïne, dat de Europese belastingbetaler en industrie verwoest.
Zelfs Zelensky heeft onlangs toegegeven dat bij echte vredesbesprekingen Rusland betrokken moet worden. Orbans pendeldiplomatie in naam van de EU komt daar op dit moment het dichtst bij in de buurt. Waarom brak de hel dan los in Brussel toen Orban, in zijn nieuwe rol als tijdelijk EU-leiderschap, besloot om ook naar Moskou te gaan om de standpunten van Rusland te horen?
Orban bezocht ook China, Azerbeidzjan, de NAVO-top in de VS en voormalig (en mogelijk toekomstig) president Donald Trump. Hij lijkt de enige te zijn die de balans opmaakt van beide kanten van verschillende wereldwijde conflicten.
De Duitse pers kreeg de brief in handen die Orban stuurde aan Charles Michel – de voorzitter van de Europese Raad, aan wie Orban blijkbaar aantekeningen van zijn reizen stuurt. Orban heeft gewaarschuwd voor een verscherping van het conflict in Oekraïne, de noodzaak van diplomatie met zowel Rusland als China en een nieuwe benadering van het Mondiale Zuiden, waarvan de EU het vertrouwen heeft verloren door de gevolgen van het conflict in Oekraïne.
Hij nam blijkbaar een bulldozer naar hun collectieve safe space. Want de belangrijkste diplomaat van de EU, Josep Borrell, wil nu een formele top over buitenlandse zaken houden op precies hetzelfde moment als Orbans eigen top, volgens Politico. Op die manier kunnen ze het risico dat ze echt diplomatiek zwaar werk moeten verrichten volledig omzeilen en zich in plaats daarvan terugtrekken in Borrell’s “trigger-vrije” EU-tuin waar ze kunnen relaxen en chillen zonder het risico te lopen te worden overvallen door tegenstrijdige standpunten.
Een EU-diplomaat vertelde Politico dat ze “een duidelijk signaal willen afgeven dat Hongarije niet voor de EU spreekt.” Wat is de EU eigenlijk nog meer als het geen ongekozen bureaucraten zijn die routinematig beweren namens de EU te spreken en haar beleid te bepalen? Orban geeft er tenminste een nieuwe draai aan: gekozen democratische verantwoording.
Maar wat staat er in de functieomschrijving? “De rol van de lidstaat die het voorzitterschap bekleedt, is de wetgevende agenda aan te sturen door de vergaderingen van de Raad voor te zitten, te zorgen voor een goede samenwerking met de andere EU-instellingen en de voortzetting van de EU-beleidsagenda te garanderen,” aldus de denktank Chatham House. Alsjeblieft zeg. Google maar eens op “Wat is de agenda van het Spaanse voorzitterschap van de EU” in 2023? Antwoord: “Het stimuleren van de herindustrialisatie en strategische autonomie van de EU.De groene transitie bevorderen.Het bereiken van meer sociale en economische rechtvaardigheid.De eenheid van Europa versterken.”
Hoe zit het met het Belgische voorzitterschap eerder dit jaar? Ook daar komen de gebruikelijke gespreksonderwerpen naar voren, van klimaatverandering tot eenheid en het bevorderen van een “mondiaal Europa”.
Tegen de tijd dat deze onhandige Eurocratie echt weet wat ze met Orban moeten doen, is zijn ambtstermijn van zes maanden misschien al voorbij. Ambtenaren suggereren nu al dat ze geen mogelijkheid hebben om zijn ambtstermijn in te korten. Ondertussen heeft een aantal topcommandanten van de bureaujockey’s zich ook aangesloten bij de stapel.
“In het licht van de recente ontwikkelingen die het begin van het Hongaarse voorzitterschap markeren, heeft de president besloten dat de Europese Commissie alleen tijdens informele vergaderingen van de Raad op het niveau van hoge ambtenaren vertegenwoordigd zal zijn,” zegt Eric Mamer, de woordvoerder van koningin Ursula’s dappere bataljon van papercut Purple Heart bureaucraten die Brussel besturen.
“Het bezoekvan het college aan het voorzitterschap zal niet plaatsvinden.” Oh nee, geen boycot door het “College”! Wat is het “College” eigenlijk? Het is eigenlijk gewoon een andere groep ongekozen bureaucraten – het college van de 27 EU-commissarissen, één gekozen voor elke EU-lidstaat. Europese Commissie… College van EU-commissarissen… Voorzitter van de Europese Raad… Voorzitter van de Raad van de Europese Unie… Het is bijna alsof al deze dingen hetzelfde klinken zodat het grote publiek in verwarring raakt over wat er aan de hand is.
“De EU-Commissie kan geen instellingen en lidstaten uitkiezen waarmee ze wil samenwerken,” zei de Hongaarse minister van Europese Zaken Boka Janos in reactie op de boycot door topambtenaren van Orbans bijeenkomst. “Zijn alle beslissingen van de Commissie nu gebaseerd op politieke overwegingen?” Ja, zo doen ze dat. Hun deugd is zeer discriminerend in zijn toepassing. Democratie en diversiteit – in het bijzonder van gedachten – is alleen verdedigbaar binnen aanvaardbare grenzen die door hen zijn gedefinieerd.
Een groep van 63 gekozen establishment hielenlikkers schreef ook een brief aan de top van de EU, waarin ze Orban ervan beschuldigen tijdens zijn reizen voor de hele EU te spreken – een beetje zoals koningin Ursula zelf, waartegen zelfs haar eigen personeel bezwaar maakte tijdens de aftrap van het Israël-Gaza conflict.
Deze verkozen voorstanders van tolerantie en inclusie roepen nu op tot het opschorten van het stemrecht van Hongarije. Het zou niet eens de eerste keer zijn. Een groep van 120 EU-wetgevers eiste eerder dit jaar hetzelfde omdat Orban gebruik durfde te maken van zijn grondwettelijke recht om een veto uit te spreken over meer EU-geld voor Oekraïne, geheel in overeenstemming met de EU-regels.
Als deze controlefreaks maar net zo graag op de rem trapten bij oorlog als bij de pogingen van één man om vrede te bereiken, dan zouden de Europeanen er veel beter af zijn.
